Þjóðviljinn - 09.06.1978, Blaðsíða 23

ÆSKULYÐSBLAÐ
ÞJÓÐVILJINN — StÐA 23
„Samvinna í stað samkeppni”
t skólakerfinu hefur löngum
veriö lögö mikil áhersla á aö ýta
sem mest undir samkeppni meöal
nemenda, i staö þess aö kenna
fólki aö vinna saman. Afleiöingin
er sú-aö út úr kerfinu koma ein-
staklingar, sem oft vantar gjör-
samlega þaö sem tækni- og sér-
fræöisamfélög nútimans byggjast
e.t.v. ööru fremur á, hæfnina tii
aö vinna saman.
— Það er mikilla breytinga
þörf i skólakerfinu, ekki bara i
oröi heldur líka á boröi, segir
Guölaug Teitsdóttir, veröandi
kennari, en hún er i Kennara-
háskólanum á siðasta vetri.
Hér i þessum skóla er fyrst og
fremst verið að mennta fólk til
kennslustarfa i grunnskólanum
og starfiö hér hlýtur þvi aö mark-
ast af þvi hvernig þeirri kennslu
er ætlað aö vera. Þannig er fyrsta
skrefiö aö skilgreina grunnskóla-
námið og tilgang þess og hiö
næsta aö laga kennaranámiö eftir
þeirri skilgreiningu. En skil-
greiningar eru bara alltaf mun
auðveldari viðfangs en raunveru-
leikinn.
— Hafa nemendur Kennara-
háskólans mikil áhrif á mótun
starfsins I skólanum?
— Það er óhætt að segja aö þeir
hafa veriö mjög áhugasamir um
mótun kennaranámsins og fyrir
frumkvæöi þeirra eru nú aö
komast i kring ýmsar breytingar
á kennslufyrirkomulaginu hér og
einnig hafa verið settar fram
hugmyndir um það hvers eölis
kennaramenntun eigi að vera.
r*Er mikiö félagslff I skólanum?
— Ég hef nú sjálf unnið aö þvi
öllum stundum i vetur aö klára
námiö, þannig aö ég hef ekki haft
Guðlaug Teitsdóttir
miklar fristundir. Annars viröist
yfirleitt vera heldur erfitt að fá
fólk til að taka þátt i einhverju
félagslifi, og ég held aö sé fyrst og
fremst af timaleysi og einnig þvi
aö margir eru bundnir yfir börn-
um sinum, enda er reyndin sú aö
flestir þeirra sem á annaö borö
eru meö, eru barnlausir.
—Hvaö ætlar þú aö gera þegar þú
ert búin meö skólann?
— Draumurinn er aö fara út á
land að kenna, en þaö er allt óvist
hvort af þvi getur oröið. Ég er bú-
in að vera svo lengi hér i Reykja-
vik að mig er farið aö langa til aö
breyta til og komast á einhvern
þann stað þar sem maöur þarf
ekki alltaf aö vera i stööugu
kapphlaupi við timann eins og
hér.
—Þér leiöist timakapphlaupiö en
hvaö finnst þér þá um lifsgæöa-
kauphlaupiö?
— Mér finnst það satt aö segja
einstaklega dapurlegt hvernig
ungu fólki er beinlinis otaö út i
samkeppnina um aö koma sér
upp ibúö og tilheyrandi, og það
þyrftisannarlega aö gera róttæka
byltingu i húsnæöismálunum.
Það er alveg ægilegt að fólk skuli
þurfa að eyða öllum bestu árum
ævi sinnar i þrotlausa vinnu og
skuldasöfnun. Það eru ekki
ýkja margir, sem eiga þess kost
aö fá almennilegt leiguhúsnæöi
viö sanngjörnu veröi og sæmilegu
öryggi. Það er svo sem hægt aö fá
húsnæöi ef maöur getur borgað
nógu mikiö en þaö geta ekki allir
og jafnvel þó fólk geti borgað er
yfirleitt ekkert öryggi i þvi aö
leigja, og þessu veröur að breyta.
—IGG.
„Þetta kom eins og köllun”
— Ef maöur ætlar aö vinna al-
mennilega má maöur helst ekki
kenna meira en skyldukennsluna.
En vegna þess hve kennarastarf-
iö er illa launaö eru, þvi miður,
allt of mörg dæmi þess aö fólk
kenni langt fram yfir þau mörk,
og kenni jafnvei alit aö sextíu
timum á viku, i staö tuttugu og
fimm eöa þrjátiu tíma.
— En þrátt fyrir allt er maöur i
þessu og vonast til að geta látið
eitthvaö gott af sér leiða i skóla-
málum, segir Eirikur Hermanns-
son, frá Keflavik, sem nú er i
Kennaraháskólanum aö læra til
aö veröa kennari.
Vondir menn mundu segja aö
ég hafi farið hingað vegna þess
aö ég hafi verið búinn aö gefast
upp á ööru. En sannleikurinn er
sá aö ég hef alltaf haft nokkurn
áhuga á kennslu en haföi þó alltaf
miöaö viö kennslu á eldri stigum
en grunnskólan, Nú svo kom þetta
yfir mig einn sumardag, eins og
köllun, aö ég ákvað aö fara hing-
að i Kennaraháskólann.
“Ertu ánægöur meö skólann?
— Ég hafði svo sem ekki mjög
mótaðar hugmyndir um hann i
fyrstu. Ég hafði starfaö viö
kennslu i einn vetur og mig lang-
aði til aö afla mér undirstöðu-
þekkingar i greinum eins og upp-
eldis- og sálarfræði og einnig til
aö læra betri vinnubrögð.
A fyrsta ári varð ég fyrir mikl-
Eirikur Hermannsson
um vonbrigöum meö skólann og
velti þvi jafnvel fyrir mér aö
hætta. En sem betur fer gerði ég
þaö ekki og mér hefur fundist
skólinn fara stöðugt batnandi.
Þaö er miklu meiri hljómgrunnur
fyrir þvi að bæta skólann og sam-
starf nemenda og kennara hefur
aukist til mikilla muna.
Mér finnst aö það mætti leggja
enn meiri áherslu á uppeldis- og
kennslufræöi i þessu námi og
menn veröa aö varast aö lita á
þennan skóla eins og heföbundinn
háskóla þó nafninu hafi verið
breytt úr Kennaraskóli i
Kennaraháskóli. Þaö má ekki
misskilja há-ið þannig aö nú beri
aö kenna hér allar greinar eins og
gerter IHáskólanum. Þaö er ekki
og má aldrei veröa þannig. Þetta
nám hlýtur að vera allt annars
eðlis.
Og svo má lika geta þess aö eitt
af brýnustu hagsmunamálum
þessa skóla eru húsnæðismálin.
Húsnæöiö er oröiö all of þröngt og
aöstaöa er öll i lágmarki.
~ Hlakkar þú til aö fara út I
kennsluna?
— Þaö geri ég svo sannarlega.
Ég er búinn að fá loforö fyrir
stööu hér i Reykjavik næsta
vetur, og maður vonar bara aö
maður standi sig.
— IGG
WMITAUni
á mánudög-
jardögum, 16
íslenska Sjónv«
um, miðvikudöi
leiki frá HM í Argel
í tilefni af þessu, sMm JðhlTACHI litsjón-
varpstæki, með 151 pús. Brlútborgun, og 30
þús. á mánuði. Argentina'78
Vilberg& Þorsteinn
Laugavegi 80 simi10259