Þjóðviljinn - 10.06.1978, Síða 11

10 SÍÐA — ÞJÓÐVILJINN Laugardagur 10. júnl 1978
Laugardagur 10. júnl 1978 ÞJÓÐVÍLJINN — SIÐA 11
Listahátíð I Reykjavlk Ö> fö fö fö fö <0<0<0J050
'CP^ ^>f> ^P^ ^P^ 'TJf7 ffff ^P^ ^Pf7 VFIL^ ^ffJ
Það eftirminnilegasta
frá hljómleikum Smokie
siðastliðið miðvikudags-
kvöldervafalaust Ijósa- og
reyksprengjusýningin. Sá
sem stjórnaði þeirri hlið
þessarar „farandsýn-
ingar" Smokie, sem lauk
á íslandi,fær hjá okkjur tit-
ilinn, „maður kvöldsins".
Annars voru þetta huggulegar
70 mlnútur þarna i Laugardals-
höll, en rándýrar miðaö við
minútufjölda og fannst mörgum
aðdáanda Smokie þetta heldur
stutt gaman.
Hljómleikagestir voru á ýms- ;
um aldri, frá um það bil þriggja
ára til sextugs, sem sagt
regluleg fjölskyldusamkoma.
Hljömburður var með allra
besta móti á Hallarmæli-
kvaröa.
Smokie hélt innreið sina á svið-
ið undir miklum forleik leiknum .
af segulbandi - mjög glæsilegt - og
byrjuðu á „I’ll meet you at
midnight”. Siðan kom Love you
like never before (?) með ágætis
gitarleik; þá fyrsta listalag (hit-
song) þeirra, „If you think you
know that you iove me”.
„In the heat of the night” af
Bright lights and blackalleys var
Terry Utley, Chris Norman og Alan Simpson. (Ljósm. Lelfun
SMOKIE
næst,gottlag,nokkuðþungt enmeð
ekta Smokie-takti, og aftur vakti
gítarleikurSimpsons smá. athygli.
Nú kynnti Chris Normán
söngvari aðstoðarmanninn,
hljómborðsleikara frá Liverpool
sem okkur heyrðist heita Fred
Lloyd. Nærvera hans var nú ekki
mjög áberandi, enda hefur hann
sjálfsagt einungis átt að vera til
uppfyllingar.
Nú flutti Smokie syrpu af
lögum: „It’s your life”, „Lie just
a little more” og „Lay back in the
arms of some-one”, klasslska
athugsemd um björtu sumarnæt-
urnar okkar, og svo sneru Terry
Utley bassaleikari og Chris
Norman bökum saman á sama
stól og sungu „Baby it’s you”. Þá
var komið að nýjasta laginu
þeirra, sem heitir þvi frumlega
nafni „Oh Carol”, en er bara
nokkuð ólikt öðrum Smokie-lög-
um. Agætt. Frá Carol snéru þeir
sér beint aö „Needles and pins”,
viö mikinn fögnuð neytenda, en
heldur var flutningur broddlaus i
byrjun lagsins. Þeir skerptust þó,
og milli- og lokakafli var mjög
góður. Eftir Nálamar þyrsti þá
og bættu úr þvi með ölinu (?) okk-
ar sem þeir sögðu vera- voða gott.
Svo spiluðu þeir uppáhaldslagið
sitt af „Bright lights”, „Think of
me lonely woman”, rólegt lag
með huggulegasta gitarsólói og
þokkalegri bassalinu. Annars
kom bassaleikarinn best (eða
vel) út I rokklögunum.
l .„Wild,wild angels” rödduðu
Terry og Allan með ágætum söng
Chris og svo kom hið óhjákvæmi-
lega,„Living next door to Alice”.
Alice var lika ágæt, enda hefur
hún oft komist i útvarp Reykja-
vik. En best flutta lagið hjá
Smokie þetta kvöld var Don’t
play your rock’n roll for me, enda
fengu þeir dygga aðstoð við söng-
inn hjá samkomugestum — sem
sungu viðlagiö alveg skolli vel!!!
Lokalagið átti að vera „Going
tomorrow”, rokklag af fyrstu
stóru plötu þeirra. Það hófst með
mikilli reyksprengju og lauk með
glæsilegu stjörnuljósaflóði og
engin undur aö þeir skyldu vera
klappaöir upp.
Þeir gegndu og fluttu hressi-
lega syrpu af rokkklassik: „Roll
over Beethoven”, „Good golly
Miss Molly”, „Tutti frutti”,
„Jailhouse rock” o.s.frv.-
Þetta var gaman og allir fóru
heim með stjörnuryk i augum,—
en hvernig væri að setja markiö
aðeins hærra á næstu listahátið?
Leikfélag Akureyrar í heimsókn:
Sýnir Galdra-
land og
Hunangsilm
I tilefni af Listahátíð
hefur Leikfélag Reykja-
víkur boðið Leikfélagi
Akureyrar að koma og
sýna í Iðnó í næstu viku.
Akureyringar munu sýna
þá tvo sjónleiki sem hafa
verið á f jölunum hjá þeim
nyrðra nú í vor: Hunangs-
ilm eftir Shelagh Delaney
og barnaleikritið Galdra-
land eftir Baldur Georgs.
I Hunangsilmi eru fimm
leikendur: Kristln A. ólafsdóttir,
Sigurveig Jónsdóttir, Þórir
Steingrimsson, Gestur E. Jónas-
son og Aðalsteinn Bergdal, en
leikstjóri er Jíli Brooke Arnason.
Leikmynd er eftir Hallmund
Kristinsson og búninga hefur
Freygerður Magnúsdóttir gert.
Hunangsilmur er viöfrægt
leikrit; það fjallar um lif korn-
ungrar stúlku og móður hennar,
sem er vægast sagt heldur létt á
kostunum, enda hefur hún af þvi
atvinnu sina. Leikurinn hefur
fengið hina bestu dóma
gagnrýnenda bæöi fyrir noröan
og I dagblöðunum i Reykjavik.
I Galdralandi koma fram þrir
trúðir, sem Gestur E. Jónasson,
Aðalsteinn Bergdal og Asa
Jóhannesdóttir leika. Beita þeir
ýmsum galdrabrögðum og
sjónhverfingum, auk þess sem
þeir eru hinir mestu hrakfalla-
Aðalsteinn Bergdal og Gestur
i E. Jónasson I hlutverkum
sinum I Gatdralandi.
bálkar. Erlingur Gislason er
leikstjóri Galdralands.
Fyrsta sýning á Galdralandi
verður I Iðnó I dag, sunnudag kl.
3, en Hunangsilmur veröur sýnd-
ur á þriðjudags- miðvikudags- og
fimmtudagskvöld i næstu viku.
Maraþontónleikar
í Laugardalshöll
i dag, laugardag, verða haldnir
maraþontónleikar I Laugardals-
höll. Tónleikarnir hefjast kl. 13.00
og munu alls um þúsund manns
taka þátt I þessari miklu hljóm-
leikahátið. Nær einungis áhuga-
mannahópar koma fram á tón-
leikunum, og má þar nefna
barnakóra, karlakóra, blandaða
kóra, unglingalúðrahljómsveitir,
þjóðdansaflokka og skólahljóm-
sveitir. Þá mun Sinfóniuhljóm-
sveit islands leika og Guðmundur
Jónsson óperusöngvari syngja
einsöng. Tónleikunum mun ekki
Ijúka fyrr en kl. 21.00.
Dagskráin verður sem hér
segir:
13.00 Skólahljómsveit Garöabæj-
ar
13.15 Skólahljómsveit Mosfells-
sveitar
13.30 Landssamband blandaðra
kóra: ^
1. Sarrikór Trésmiðafélags
Reykjavikur.
2. Kór Söngskólans i Reykja-
vik.
14.30 Unglingadeild
Framhald á bls. 18.
Kammermúsík
Það er aldeilis búin að
vera kammertónleikaver-
tíð það sem af er vikunni.
Maður er bara alveg kúg-
uppgefinn. Þet+a minnir
mig dulítið á þegar menn
ætla sér að éta mat sinn í
eittskipti fyrir árið.
A sunnudag voru tvennir
kammertónleikar. Annarsvegar
spilaði Strokkvartett Kaupmanna-
hafnar i Norræna húsinu (og
reyndar lika á fimmtudagskvöld-
iö). Kvartettinn frumflutti tvö ný
verk. Hið fyrra sem hann frum-
flutti var verk eftir Þorkel Sigur-
björnsson, sem hann nefnir i höf-
uðið á flytjendunum, þ.e. „Strok-
kvartett Kaupmannahafnar”.
Fremur stutt og einfalt verk i
sniðum, og var ekki laust við að
maður saknaði frekari úrvinnslu
með hlutina. Verkið virkaði svo-
litið á mig einsog tilviljunar-
kennt vingl á milli hluta.
A fimmtudagskvöldið frum-
flutti kvartettinn lika verk, það
var verk eftir Danann Vagn
Holmboe. Heyrt hef ég þónokkuð
af verkum eftir Holmboe og mörg
betri en þetta. Þessi kvartett var
mjög snotur og gætti ýmissa stil-
brigða, m.a. rússneskrar
tónlistar þessarar aldar, pólskrar
tónlistar siðustu ára, og þóttist ég
greina sambland af a- og v-
Evrópskri þjóðlagatónlist. Verkið
var hið áheyrilegasta.
Einnig lék kvartettinn Vínar-
klassiska tónlist, eftir hina gam-
alkunnu meistara, Haydn,
Mozart, Beethoven og Schubert.
Þetta gerðu þeir með hinni mestu
fagmennsku, allt saman ágætir
hljóðfæraleikarar úr hinni Kon-
unglegu óperu Danaveldis. Að-
eins fannst mér þó Danina skorta
svokallaða spilagleði, sem er svo
indæl svona á vorin, máski þeim
þyki kalt hér á klakanum, er það
furða? Að visu tókst þeim bara
vel upp I „cis-moll kvartett”
Beethovens, og var hann bara
reglulega skemmtilegur áheyrn-
ar, enda stórfenglegt verk, sem
hann samdi á efri árum ævi sinn-
ar.
> Hinsvegar á sunnudaginn, þá er
menn voru ekki alveg vissir hvort
veðurguðirnir ætluðu aö snúa að
manni fram- eða afturendanum,
þá héldu tveir alveg ágætir pianó-
leikarar, þeir Gisli Magnússon og
Halldór Haraldsson, tónleika i
höfuðvigi leiklistarinnar, Þjóð-
leikhúsiriu. A efnisskrá þeirra fé-
laga voru tvö verk skrifuð á þess-
ari öld. Hið fyrra var Vorblót eftir
Igor Stravinsky. Vorblót er upp-
haflega skrifað sem balletttónlist,
fyrir fullskipaða sinfóniuhljóm-
enda flókið og erfitt i flutningi.
Þeim kumpánum fórst furðuvel
úr hendi að koma verkinu til skila
i útfærslu á þvi fyrir tvö pianó. Ég
viöurkenni að stundum varð
maður heldur en ekki hissa aö
heyra tón slaghörpunnar, þá er
maður átti t.d. að venjast skæl-
andi ensku horni eða öðru svip-
sveit og vel það. Það var frum-
flutt árið 19131 Paris og vakti það
mikið hneyksli áheyrenda, sem
braust út með argi, gargi, stymp-
ingum og slæmri gagnrýni. Einn
gagnrýnenda lét þau orð falla að
verk þetta ætti ekkert skylt við al-
menna notkun á orðinu tónlist. Nú
orðið hefur verkið öðiast gildi sitt
sem eitt af meistarastykkjum
þessarar aldar. Það hefur löngum
verið æðsti draumur hvers stjórn-
anda að hljóta það tækifæri ein-
hverju sinni, að standa frammi
stafni fyrir hljómsveit I þessu
verki, þvi það er mikil prófraun,
uðu. Hvað sem þvi liður var þetta
furðu fróðlegt, gagnlegt og
skemmtilegt framtak, ef lika er
tekiö tillit til þess að Vorblót
hefur aldrei verið flutt hérlendis i
neinni lifandi mynd, þaö ég hafi
spurnir af. Þeir kapparmr fluttu
lika verk eftir félaga Béla Bartók.
Það verk er fyrir tvö pianó og tvo
slagverksmenn, og er einnig til
fyrir tvö pianó og hljómsveit, og
er greinilega nokkuö erfitt á köfl-
um, en þeir vinirnir kalla ekki allt
ömmu sina, enda engir aukvisar.
Þá höfðu þeir i bakhendinni Reyni
Framhald á bls. 18.

KAMMERSVEIT REYKJAVÍKUR
Bachtónleikar
Á morgun, sunnudag kl.
16.00 mun Kammersveit
Reykjavíkur halda tón-
leika í Bústaðarkirkju.
Einleikarar með Kammer-
sveitinni verða: Rut
Ingólfsdóttir, sem leikur á
fiðlu, Kristján Þ. Stephen-
sen, óbóleikari, Jón H. Sig-
urbjörnsson, flautuleikari
og Helga Ingólfsdóttir,
sem ieikur á sembal.
Kammersveit Reykjavikur var
stofnuð 1974, og hélt hún sina
fyrstu tónleika á Þjóðhátiðinni i
Reykjavik sama ár. Kammer-
sveitin heldur árlega fjóra tón-
leika, en einnig hefur hún leikið i
útvarp og sjónvarp A seinustu
Listahátið fluttu hún Söguna af
dátanum eftir Stravinski I sam-
vinnu við Leikfélag Reykjavikur
og vakti sú sýning mikla athygli.
Meðlimir Kammersveitarinnar
eru 15 talsins og starfa þeir alliri 1
Sinfóniuhljómsveitinni. Vmsir
þekktir listamenn hafa starfað
meö Kammersveitinni þ.á.m.
Vladimir Ashkenazy, Jean-Pierre
Jacquillat og bandariski fiðlu-
snillingurinn Paul Zukofsky,
Verkefnaval Kammersveitar-
innar hefur jafnan veriö ákaflega
fjölbreytt, hún hefur jöfnum
höndum flutt, barokk-tónlist,
rómantiska- og nútimatónlist. Og
Kammersveitin hefur jafnan lagt
mikla áherslu á að flytja verk is-
lenskra tónskálda, enda hafa ver-
iö samin nokkur verk sérstaklega
fyrir hana.
Nú á Listahátiðinni mun
Kammersveitin eingöngu flytja
verk eftir Bach, og þau ekki af
verri sortinni, þar af tvo af
Brandenborgarkonsertum hans.
Þeir konsertar eru sigildir, og
einhver vinsælustu og aðgengi-
legustu verk meistarans. Tón-
leikarnir hefjast á 3ja Branden-
borgarkonsertinum, sem saminn
er fyrir strengjasveit meö sem-
baiundirleik.
Þar næst kemur konsert fyrir
fiðlu, óbó og strengjasveit i c-
moll. Einleikarar eru Rut
Ingólfsdóttir og Kristján Stephen-
sen. Þau hafa verið meðlimir
Kammersveitarinnar frá upphafi
og er Rut formaður hennar.
Kristján er fyrsti óbóleikari I Sin-
fóniuhljómsveitinni.
Lokaverkið er svo 5. Branden-
borgarkonsertinn, sem ýmsir
telja glæsilegastan þeirra allra,
og er þá langt til jafnað. Einleiks-
hljóðfærin eru þrjú: fiðla, flauta
og semball. Rut Ingóífsdóttir
leikur á fiðluna, en Jón Heimir
Sigurbjörnsson á flautu og Helga
Ingólfsdóttir á sembal. Jón er
fyrsti flautuleikari Sinfóniu-
hljómsveitarinnar og hefur oft
komiðfram sem einleikari. Helga
Ingólfsdóttir lauk einleikaraprófi
i pianóleik viö Tónlistarskólann.
Siðan snéri hún sér að semballeik
og lauk einleikaraprófi I þeirri
grein frá Tónlistarskólanum i
Einleikarar með Kammersveit Reykjavikur.
Miinchen. Hún hefur haldið sjálf-
stæða tónleika hér og erlendis og
leikiö einleik með Sinfóniuhljóm-
sveitinni og Kammersveitinni.
„Fimmti Brandenborgarkon-
sertinn er sá konsert, sem Bach
hefur samiö fyrir sjálfan sig til að
sina leikni sina” sagði Helga um
þetta verk, enda er einleikshlut-
verk sembalsins mjög áberandi
og erfitt. Helga leikur einnig mik-
ið nútimatónlist. „Það er eins og
að fara i sturtubað að spila nýja
músik” segir Helga, „mjög
hressandi, þvi ég spila svo mikið
gamla músik”. Og Rut bætir við:
„Ahugi á gamalli og nýrri mússik
fer oft saman”.
„Það er oft erfitt að ná fólki
saman til æfinga” segja þær.
„Þetta starf er allt unnið i sjálf-
boðavinnu. En meðlimir
kammersveitarinnar taka frá
einn eftirmiödag i viku og þá hitt-
umst við og æfum. Og svo þegar
eitthvaö stendur til þá æfum við
auk þess á kvöldin”.