Þjóðviljinn - 24.06.1978, Blaðsíða 2

Þjóðviljinn - 24.06.1978, Blaðsíða 2
Af negraböli Moggans Þegar ég var krakki, fengu aðstandendur mínir þá sérviskulegu f lugu í höf uðið að gera úr mér lærdómsmann. Þetta byrjaði með því að ég var látinn læra að lesa og skrifa og svo var mér gert að læra landafræði. Þetta var auðvitað allt gott og blessað, og þó ég yrði aldrei sérlega landafróður — því ég var alltaf hálf gerður tossi — þá situr enn í mér eitthvað af þeim fróðleik, sem ég nam um níuáraald- urinn. Eitt af því sem ég lærði og man enn, var það að mannfólkið á jörðinni skiptist i fimm teg- undir, sem sagt: Hvíta menn, mongóla, malaja, indiána og blámenn. Svona einfalt var það nú. Ekki minnist ég þess að í landaf ræðum þessum væri íað að því að ein tegundin væri annarri skárri eða verri. Mig minnir raunar að það haf i verið látið í veðri vaka að allir þeir sem byggja jarðkringluna nefndust einu nafni mannkyn. Það var satt að segja ekki fyrr en ég komst til vits og ára að augu mín upplukust fyrir því hve fátæklegan fróðleik þessi barnalanda- fræði mín hafði að geyma og hve háskaleg einföldun á flóknum málum hafði hér átt sér stað. Hér hafði nefnilega gleymst að taka það fram að ein tegund mannkynsins er öðrum fremri, nefnilega hin fyrstnefnda, hvitir menn. Þetta hefur verið sannað óvéfengjan- lega, eftir að gamla landafræðin mín var skrifuð og nægir í því sambandi að benda á viðskipti hvítra manna í Ameríku vestur við blámenn þar og öll þau vandræði, sem óæðri kynstofnar urðu valdandi í þriðja ríki Adolfs heitins Hitlers. Víð islendingar höfum sem betur fer lítið haft af blámönnum að segja um dagana, en hættan var sannarlega á næsta leiti þegar við gáfum útlendingum land af landinu okkar undir herstöð, líklega um alla framtíð. Þá gerðu glöggir stjórnmálamenn það að skilyrði að hér kæmu ekki svartir hermenn og hefur það orðið til þess að hið hreina íslenska aríablóð hef ur sáralítið blandast blóði blökku- manna, sem betur fer er víst óhætt að segja. En ekki veitir af að vera vel á verði í þessum efnum. Það er einkum eitt dagblaðanna, Morgun- blaðið, sem hefur að undanförnu látið negra- vandamálið til sín taka, enda er nú að koma að kosningum til Alþingis íslendinga og vissara að sá vandi sé „heill í höf n" eins og aðrir, þeg- ar gengið verður til kosninga. Þau vandamál í sambúð blámanna og íslendinga, sem Morgunblaðið hefur að und- anförnu svo rækilega tíundað, blasa ekki við á íslenskri grund, heldur í landi blámanna sjálfra, Afríku. Fyrir nokkru var frá því skýrt í blaðinu að Afríkumenn, mig minnir að það hafi verið í Kenía, hefðu frétt um hina óviðjafnanlegu þjóðvegi á islandi og voru þeir fljótir til að biðja íslenska verktaka um að koma og leggja íslenska vegi þar. Ég verð að segja það, að persónulega f innst mér það rétt mátulegt á þá nefapa sem byggja Afríku, að þeir fái að kenna á íslenskum vegum. Þeir gera áreiðan- lega ekki annað verra af sér á meðan þeir aka um þá. Á sunnudaginn var kom svo heil opna, bls. 14 og 15,með f ramhaldi á bls. 19, í Morgun- blaðinu um miður ánægjuleg viðskipti íslend- inga við blámenn í Afríku. Þarna er að finna fróðleik um erfiðleika 6—7 íslendinga, sem dveliast á staðnum Okitipúpa í Nígeríu þeirra erinda að miðla fávísum af ríkublámönnum af tækniþekkingu sinni. f þessari Morgunblaðs- grein kemur fram ýmislegt í fari innfæddra, sem við íslendingar ekki könnumst við. Eða svo vitnað sé í greinina orðrétt: „Þar er góður og gildur siður að hafa sem flestar „nærur" (nígeriska myntin) af hverjum manni og því verðurekki breytt" (tilvitnuq lýkur). Þetta er nokkuð sem íslendingum er framandi og þeir geta að sjálfsögðu ekki fellt sig við. Þó er huggun harmi gegn, það sem einn íslending- anna segir orðrétt „að hviti maðurinn er enn höfðingi hér um slóðir". Og siðan segir í f ram- haldi „Við erum ekki vanir því að vinna með fólki, sem hættir að vinna um leið og maður snýr við því baki... en það er ódýrt, óupplýst og ómenntað". Það er sannarlega munur eða hérna heima. Á þessum skrifum Morgun- blaðsins skilst mér helst að steypan sé hrærð í vaskafötum sem konur beri á höfðinu allan ársins hring og þarf víst til slíks meira en lítið flatan haus. Greinin lýkursvoá því að fávisku innfæddra, eða réttara sagt því hve frumstæð- ir þeir eru, er lýst með dæmi, eða orðrétt: „Gott dæmi um það er, að ef við höf um boðið því ákvæðisvinnu, þá hættir það einfaldlega að vinna" (tilvitnun lýkur). Já,það er munur eða hérna heima. Á þriðjudaginn var kom svo aft- ur i Morgunblaðinu grein frá manni sem sennilega er fréttaritari þess í Jóhannesar- borg, Viggó nokkrum Oddssyni.) þessari grein er það eiginlega afsannað að um kynþátta- vandamál sé að ræða í Ródesíu. Því til sönnun- ar segir f réttaritarinn orðrétt: „Á móti mér (í strætisvagni) sat biksvartur negri og síðar kom inní vagnin stórskorin kona af hottintotta ættum". Og síðar í greininni: „Síðast í dag sá ég svarta afgreiðslustúlku í kjörbúð, en hún hafði upplitað húð sína svo að hún var nærri eins og hvitt fólk" (Tilvitnunum lýkur). Hér hefur Morgunblaðið afsannað það að negrar búi við þrengri kost en hvítir í heimalandi sínu Afríku, og við sem lesum Morgunblaðið að staðaldri förum að trúa því að blámenn séu annars klassa fólk. Og með þessa margsönn- uðu vitneskju málgagns Sjálfstæðisf lokksins á Islandi um negrabölið almennt göngum við að kjörborðinu á morgun og kjósum rétt. Eða eins og „Reiðkona i Vesturbænum" sagði í lesendabréf inu í síðustu viku: Negraböliö blasir við, bölvun lands og þjóðar. En ef við kjósum ihaldið eru horfur góðar. Flosi. Borgara- legur sam- einingar- sálmur Eftirfarandi texti varð kveikjan að myndinni sem Tom Einar Ege teikn- aði af Geir & Co. allir út að ýta allir út að ýta stétt með stétt allir út að ýta nema geiri hann stýrir allir út að ýta nema ragga hún er pilsklædd allir út að ýta nema berti hann á peníng allir út að ýta nema páll hann ýtti síðast pétur út að ýta pétur út að ýta stétt með stétt A.H.J. Rafafl sf. annast raflagnir í nýja verkamannabústaði: Tilboðið helmingi lægra en kostnaðaráætluin t viötali sem Þjóöv. átti viö Sigurð Magnússon rafvéla- virkja, stjórnarformann Fram- leiöslusamvinnufélags iönaöar- manna, Rafafls og Stálafls, kom fram að nýlega hefur veriö gengiö frá samningum viö stjórn Verkamannabústaöa i Reykjavik um aö Rafafl annist raflagnir i 216 ibúöir, sem veriö er aö hefja framkvæmdir viö i Breiöholti III. Rafafl fékk verk- iö aö undangengnu útboöi. Var tilboö Rafafls lægst, og um helmingi lægra en kostnaöará- ætlun geröi ráö fyrir. Tilboð Rafafls var rúmum 40 miljónum undir kostnaöaráætl- un, sem hljóöaöi upp á rúmar 80 miljónir. Þetta þýöir liölega 200 þúsund króna afslátt miðaö viö hverja ibúö. Siguröur sagöi, að samningur þessi ætti aö sýna ljóslega gildi framleiöslusamvinnufélaga. — Meö þeim næöust bæöi kjara- bætur fyrir starfsmenn félags- ins og framleiðslukostnaðurinn lækkaöi stórlega, til hagsbóta fyrir neytandann. —eös

x

Þjóðviljinn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Þjóðviljinn
https://timarit.is/publication/257

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.