Þjóðviljinn - 24.06.1978, Qupperneq 4

.4 SÍÐA — ÞJÓÐVILJINN Laugardagur 24. júnl 1978
1
DJOÐvmm
Málgagn sósíalisma, verkalýðs-
hreyflngar og þjóðfrelsis
Útgefandi: Crtgáfufélag Þjóðviljans. Framkvæmdastjóri: Eiður Berg-
mann Ritstjórar: Kjartan ólafsson Svavar Gestsson Fréttastjóri: Ein-
ar Karl Haraldsson. Umsjón með sunnudagsblaöi: Arni Bergmann.
Auglýsingastjóri: Gunnar Steinn Pálsson Ritstjórn, afgreiðsla auglýs-
ingar: Siðumúla 6, Simi 81333 Prentun: Blaðaprent hf.
Úrslitin 1974 -
sigur 1978
I Alþingiskosningunum 1974 hlaut Alþýðubandalagið í
Reykjavík liðlega 20% atkvæða. Þá voru tveir þingmenn
kjörnir af G-listanum, en að auki varð 3. maður listans
uppbótarþingmaður. í borgarstjórnarkosningunum 28.
maí fékk Alþýðubandalagið í Reykjavík hins vegar nærri
30% atkvæða og fimm borgarfulltrúa. Miðað við þing-
kosningar, en Reykjavík hefur 12 kjördæmakosna menn
'á alþingi, hefði Alþýðubandalagið í Reykjavík haft 4
þingmenn kjörna með því atkvæðamagni sem það fékk í
borgarstjórnarkosningunum og þar með hefði fimmti
maður G-listans í Reykjavík orðið uppbótarþingmaður.
Aukningin frá 1974 til 1978 er geysilega mikil og nú má
búast við því að kosningaþátttaka á morgun verði miklu
meiri en í borgarstjórnarkosningunum. Það þarf því
mikiðtil þessað halda þeim kosningasigri sem Alþýðu-
bandalagið í Reykjavík fékk 28. maí. Og úr þessu getur
ekkert tryggt árangur annað en starf og aftur starf.
Reynslan sýnir að möguleikarnir eru miklir. Við slíkar
aðstæður er gaman að vinna, við slíkar aðstæður finna •
stuðningsmenn Alþýðubandalagsins að þeir eru hver og
einn að vinna að því að skapa söguleg tímamót í sögu ís-
lenskrar verkalýðs- og sjálfstæðishrevfingar.
Gerist það eitt í kosningunum á morgun, til dæmis, að
Alþýðubandalagið auki fylgi sitt lítillega frá síðustu
alþingiskosningum, en Alþýðuflokkurinn tvöfaldi fylgi
sitt frá síðustu alþingiskosningum^þá er komin upp sama
staða og 1966 til þess að mynduð verði ný samstjórn
íhaldsins og Alþýðuf lokks. Einá val þeirra kjósenda sem
viija koma í veg fyrir að eftir kosningar verði mynduð
slík stjórn þar sem ihaldið er allsráðandi er að kjósa
Alþýðubandalagið. Það þarf hverjum einasta launa-
manni að verða Ijóst.
Kjósendur gera sér grein fyrir því að kaupránslögin
eru enn í gildi, annars staðar en í þeim bæjarfélögum þar
sem Alþýðubandalagið er í f orystu. Það er því kosið um
kaupránslögin á morgun. Eini flokkurinn sem hefur
gefið afdráttarlausar yfirlýsingar um það að hann muni
beita sér fyrir afnámi kaupránslaganna er Alþýðu-
bandalagið. Stjórnarflokkarnir hafa engar yfirlýsingar
sent frá sér í þá átt, þvert á móti fullyrða talsmenn
þeirra aðnauðsynlegt séað halda þeim ígildi. Geir Hall-
grímsson hefur lýst því yfir að ekki komi til mála „að
stefna að" meiri kaupmætti en þeim sem nú er. Þessar
staðreyndir verða menn að hafa vel í huga. Þeir verða
lika að minnast þess rækilega að Alþýðuf lokkurinn hef-
ur engar yfirlýsingar sent frá sér um að forystumenn
hans muni beita sér fyrir þvi að kaupránslögin verði
felld úr gildi eftir kosningar. Meðan slikar yfirlýsingar
eru ekki komnar fram geta launamenn ekki treyst
Alþýðuflokknum eftir kosningar. Auk þessa eru yfir-
lýsingar Benedikts Gröndals í efnahagsmálum almennt
óhugnanlega líkar yfirlýsingum Geirs Hallgrímssonar.
Það er kosið um kauprán eða ekki kauprán, það er kos-
ið um stjórnarstefnuna eða stefnu Alþýðubandalagsins.
Það er kosið um sjálfstæðismálin, stefnu Alþýðubanda-
lagsins eða undirlægjuafstöðu allra hinna flokkanna.
Baráttan stendur milli Alþýðubandalagsins og Sjálf-
stæðiflokksins, atkvæði greidd milliflokkunum nýtast
ekki í stéttabaráttunni, atkvæði greidd smáhópum nýtast
Sjálfstæðisflokknum einum og launamenn eiga enga
samleið með honum, stöðnuðum fulltrúa atvinnu-
rekendavaldsins og kaldastríðssjónarmiða.
Starfið f dag og á morgun ræður úrslitum. Þjóðviljinn
heitir á alla stuðningsmenn Alþýðubandalagsins um land
allt að vinna ötullega að sigri flokksins í kosningunum.
Starf ið eitt getur tryggt sigur. Miðað við úrslit alþingis-
kosninganna 1974 þurfa Alþýðubandalagsmenn i
Reykjavík að vinna stórsigur í kosningunum á morgun,
sunnudaginn 25. júni. Sá sigur mun tafarlaust skila sér í
kjörum launamanna því Alþýðubandalagið er eini
fiokkurinn sem hefur lýst því yfir að kaupránslögin beri
að fella úr gildi tafarlaust. —s.
Vilntundur rœðst
óþarft. Vilmundur er búinn að
fella Eggert af þingi og ætti ekki
aö þurfaað sparkai hannmeir.
á Eggert
Vilmundur Gylfason hefur
slðustu daga geypað mikið á
vinnustöðum viðsvegar i
borginni. Þar er um tofsvert
framtak að ræða þótt hann hafi
verið sjaldséður gestur þar áður
og ekki stutt launafólk I
aðgerðum þessl. og2.mars.
Úr ýmsum áttum, m.a. frá
Kirkjusandi, hefur klippari
þessa þáttar heyrt raddir sem
undrast það mjög að Vilmundur
skulitelja það sérstaka nauðsyn
nú á siðustu dögum kosninga-
baráttunnar að ráðast á ýmsa
flokksbræðursina.
Engan þarf svo sem að undra
Er enn aö sparka I Eggert
það þó hann hreyti illindum i
Björgvin Guðmundsson og Jón
Armann Héðinsson i vinnu-
staðaræöum sinum og samtöl-
um við fólk i kaffitimum.
En mörgum finnst það of
iangt gengið þegar Vilmundur
ræðst með offorsi að Eggert
Þorsteinssyni og öðrum göml-
um verkalýðssinnum i Alþýöu-
flokknum og kallar þá „gjör-
spillt hækjulið”.
Siðlaust og óþarft
Hann spyrðir þetta fólk
gjarnan saman i eitt og kallar
það rusl og dót.
Og á einum stað lýsti
Vilmundur þvi yfir aö ástæöan
fyrir þvi, að Alþýöuflokkurinn
hefði ekki fyrr losað sig viö
þetta ..einskisverða rusl” væri
sú að Gylfi Þ. Gislason hefði
ekki haft manndóm i sér til að
sparka þvi.
En varla finnst hinum eldri
baráttukjarna Alþýðuftokksins
það smekklegt að frambjóðandi
flokksins skuli nota siðustu
stundir kosningabaráttunnar til
þess að nlða Eggert Þorsteins-
son og aðra menn Ur verkalýðs-
hreyfingunni sem nálægt honum
stóðu og kalla þá „ónýtt hækju-
liö”. Það er bæði siöiaust og
Eggert tilheyrði hækjuliðinu
segir Vilmundur.
Dagblaðið hefur
staðist prófið
Það hefur verið fróðlegt aö
fylgjast með kosninga-
baráttunni í siödegisblööunum,
sem eru óháð, frjáls og vönduð
að eigin sögn.
Dagblaðinu verður að segja
þaðtilhróssaðþað hefurstaðist
prófraunina. Hvað sem segia
má um slagsiöur í einstaka
greinum blaðamanna eða
fréttaáherslum er ljóst að Dag-
blaðið hefur staðist þá freist-
ingu að lýsa beint eða óbemt
yfir stuðningi við ákveðinn
stjórnmálaflokk. Það skemmir
aö visu dálitið fyrir Jónasi
Kristjánssyni að hann skuli
vera yfiriýstur Sjálfstæðis-
maður, en hann bætir sér
það upp með þvl að skamma
flokkinn á stundum engu
óhressilegar en aöra ftokka.
Ef nokkuð er, hefur verið
krataslagslða dulitil á Dagblað-
inu. Það er eðlilegt út frá þvl
sjónarmiði blaðsins að allir
flokkar séu eins, ekkert sé að
marka hvað stjórnmálamenn
segi og sami grauturinn sé i
sömu skálinni. Þetta er að
mörgu leyti hættuleg pólitisk af-
staða og býöur heim vantrú á
lýðræðiskerfið, en Dagblaös-
mönnum er að sjálfsögðu
heimilt að hafa þessa skoðun úr
þvi þeir það vilja. En hún gerir
það að verkum að þeir hafa
helst hampað „nýjum starfs-
aðferðum” kratanna og um of
látið undir höfuð leggjast að
rýna í,hvað undir andlitslyfting-
unnibýr.
Þáttaskil og
hornaleikur
Með tilkomu Dagblaðsins
urðu að mörgu leyti þáttaskil i
blaöamennsku hér, og nú eru
áhrif þess að koma I ljós I
pólitik inni.Þaðerm etnaðar má 1
Dagblaðsmanna og þeim nauö-
synlegt til þess aö sanna lesend-
um sjálfstæöi sittogskapa trú á
óháð blað að vera ævinlega
ósammála Morgunblaðinu I
málflutningi og áherslum. Þaö
myndar því oftast 90 gráðu horn
við Mogga.
Og til þess að missa ekki af
strætó verður heildsalablaöið
Visir að mynda 45 gráöu horn
miili Dagblaðs og Mogga i nafni.
frjálslyndis og vöndunar.
Visir er fallinn
á prófinu
Vfcir hefur að mörgu leyti
staöist prófið, þótt nokkur
áróður sé ávallt hafður uppi I
þvi blaði fyrir Sjálfstæðisflokk-
inn. Samt hefur verið svona
sæmilegur frjálslyndisblær á
blaðinu töluvert framyfir
borgarstjórnarkosningar. Nú
slðustu daga fyrir þingkosn-
ingarnar hefur Vlsir hinsvegar
gjörsamlega fallið á prófinu.
Blaðið stendur nú berstripað
sem áróðursmálgagn Sjálf-
stæðisflokksins og inn i það er
raðað greinum eftir
frambjóðendur flokksins.
Svarthöfði og Indriði undir eigin
nafni spila undir og i forystu-
greinum er gagnrýnislaust
hvatt til stuðnings við Sjálf-
stæðisflokkinn.
Ellert Schram fær inni fyrir
greinina sem Dagblaðið neitaöi
honum um birtinguá I vikubyrj-
un vegna þess aö það var upp-
bókað fyrir kjallaragreinar
fram að kosningum. Það hefúr
einfaldlega verið kiptt i spotta.
Heildsalarnir eru hræddir.
Hagsmunir þeirra eru 1 hættu i
kosningunum.
Segið ekki
neinum frá
Svona i lok kosningaslags er
rétt að ljóstra upp leyndarmáli
— en þó aðeins til hálfs. 1 einu
stóru bæjarfélagi þar sem
Alþýðubandalagið stendur að
meirihluta i bæjarstjórn og
efldist mjög I siðustu kosning-
um, hefur veriö ákveðið að
greiða starfsfólki bæjarins kaup
samkvæmt samningum. Það
merkilega gerðist að Sjálf-
stæðismennirnir i bæjarstjórn-
inni féllust á þessa ráðstöfun.
Þeir gerðu það eitt að skilyrði
að þagað yrði um það fram yfir
þingkosningar aö þeir heföu
með þessum hætti samþykkt að
brjóta á bak aftur kaupránslög
flokksforingja sins, Geirs
Hallgrimssonar. Allir vita um
ákvörðun bæjarstjórnarinnar I
bænum, en af tillitsemi við
vesalings Sjálfstæðismennina
þar skulum við eins og bæjarbú-
ar á viðkomandi stað steinþegja
yfir þessu fram yfir kosningar.
Geir — ekki meir j
Kosningastjórar Sjálfstæöis- ■
flokksins I Reykjavlk eru aldrei '
þjakaðir af það mikilli vinnu að !
þeir geti ekki brugðið sér I golf I I
góða veðrinu. Eftirfarandi sögu J
sagði kosningastjórinn I vestur-
bæjardeild ihaldsins nú á dög-
unum samspilara sinum á golf-
vellinum:
Það var fundur I deildinni
okkar og við vorum að reyna aö
finna upp gott siagorð til aö nota
gegn kommunum. Eitthvað
voru menn tómir I kollinum og
ekkert snjallt kom fram.
Skyndilega hvisiaði maður
nokkur að mér. „Hvernig finnst
þér þetta? „Geir aldrei meir —
Geir aldreimeir”.
Kosningastjóranum fannst
þetta stórsnjallt. Kylfingarnir
vildu nú fá að vita hver væri |
höfundurinn,enekkigekk vel að
toga það út úr honum til að
byr ja með. Að lokum gaf hann
sig. Höfundurinn var Ellert
Schram.
—e.k.h.
i
■
I
Geir — ekkimeir.