Þjóðviljinn - 09.08.1978, Blaðsíða 6
, 6 StÐA — ÞJODVILJINN jlVliftvikudagur 9. ágUst 1978
Flateyjarbók
fundin
HENRIK LUND
HEILRÆÐI
HREYSTI, FEGURÐ, MÁTTUR
HALLGRÍMUR JÓNSSON
ÍSLENSKAÐI
REYKJAVÍK
PRENTSMIÐJAN GUTENBERG
MCMXXVII
Flateyjarbók er f undin.
Að vísu ekki þessi gamla,
fræga skrudda, heldur
mun merkari bæklingur
frá því herrans ári 1927.
Bókin ber nafnið Heilræði
og er ef tir norskan rithöf-
und og umbótamann,
Henrik Lund að nafni.
Þessi bæklingur hefur
verið týndur í öll þessi ár,
en einu velktu eintaki
skáut upp í Flatey á dög
unum og var það sent
samstundis til ritstjóra
Notaðs og nýs. Heilræðin
eru mörg og þvi úr vöndu
að ráða, en við munum
birta þessar ábendingar
um hreysti, fegurð og
mátt eftir bestu getu í
f ramtiðinni.
Henrik Norðmaöur varar
mjög við kjöti og bendir á ýmsa
vankanta á þeirri fæðu. Hann
segir svo:
Gallar kjötsins.
1. t>að hefir i sjer eiturefni.
2. Það æsir, og menn neyta þess
i óhófi.
3. Það vekur vfnlöngun.
4. Það eykur æxiunarhvöt.
5. Það gerir manninn grimman
og taugaóstyrkan.
6. Það gerir menn gráleita og
hvorfna.
7. Það fyllir likamann eiturefn-
uin og orsakar gigt og aðra
kviila.
8. Það er orsök Hfláta og annara
mannlegra svivirðinga.
9. Það er orsök hörmunga i
dýrarikinu.
10. Konur mjólka illa af kjöti, og
mjólkin er óholl.
11. Kjöt er fóstrum skaðlegt,
höfuð þeirra verða stór og fæð-
ing erfið.
12. Það er dýr fæöa.
13. Það getur flutt neytanda
sýki, sem dýrið haföi.
14. Það heldur sjer illa og
skemmist fljótt.
15. Það gerir mann lata og
svefnuga.
Þá veit fólk það. Þarna sann-
ast enn einu sinni hve fáránleg
stefna Alþýðubandalagsins er i
landbúnaðarmálum. Mönnum
er nær að hlusta á rödd Henriks
gamla Norðmanns, sem vissi
betur. Eða eins og hagyrðingur-
inn sagði: ,,Ég gef fret i ket.”
öllum áhugamönnum um
heilsurækt, hreysti, fegurð og
mátt er bent á að hafa augun op-
in. Meira frá Henrik Lund er i
vændum.
lieilsudeild NoN.
þlÓDVIUINN
fyrir 40 árum
Læknirinn: Góðan daginn frú,
hvernig liður yður?
Frúin: Mér liður ágætlega.
Læknirinn: En manninum yð-
ar?
Frúin:Sömuleiðis.
Læknirinn: En börnunum?
Frúin: Læknirinn verður að fyr-
irgefa að við erum öll sömul
frisk.
**
Hvað er þetta, þú ert kominn i
nýjan frakka. Já, ég skal segja
þér hvernig það vildi til. Ég gat
nefnilega ekki komið með
gamla frakkann lika heim úr
veitingahúsinu.
**
Tveir stúdentar voru að ræða
saman um hvernig þeir ættu að
eyða kvöldinu. Loks urðu þeir
ásáttir að varpa hlutkesti um
hvað gera skyldi og kasta upp 5-
eyringi:
**
,,Ef krónan kemur upp, förum
við i bió. Komi hin hliðin upp
lörum viö á dansleik, en ef pen-
ingurinn kemur niður á rönd
sitjum við heima og lesum.”
Breiðablik Þjóðviljans, þriöju-
daginn 9. ágúst 1938.
Ólafsvaka á
Þingvöllum
Aumt er að vera utan stjórnar
umhverfis sálarþokan dimm.
Framsókn ei krafin meiri fórnar
fallnir eru þeir réttir fimm
lllt er a tarna elsku Geir
ekki getum við stjórnað tveir.
Hvernig á réttan veg að rata
rutlið þegar að á mann fer
Nú væri hægt að nota krata
neyðarráðstöfum samt það er
ill nauðsyn er nú þetta Geir
ekki getum við stjórnað tveir.
Allt ber þetta að sama brunni
Benediktsráð á okkar svið
gamlir kratar á nýjum grunni
gengislækkunar úrvalslið
Allt nema Vilmund elsku Geir
ekki getum við stjórnað tveir.
Á.A.
Um ástalíf í
hamrahöll
Kratapíslir kúventu í kenningunni.
Viðreisnar í vanaböndum
vængstýfðir af íhaldshöndum.
Eiga von í Ihaldssængur ástalífi.
Framsókn þar til fóta lúrir
falleruð og dösuð kúrir.
Afbrýðin er ofarlega i beggja blóði.
í Heiðnabergsins hallar sölum
hjákonurnar þjást af kvölum.
Báðar elska Heiðnabergsins
hamraþursa.
Um hylli hans þær bljúgar biðja
sitt bænakvak í verki iðja.
SkE
FERDiNAND
Eftirfarandi umsókn er
gott dæmi um næma tilfinn-
ingu fyrir nánasta umhverfi
og ástá Utbreiddasta húsdýri
Islendinga, bilnum. Hér
kemur umsóknin. Umsækj-
andi er Gisli Jónsson
menntaskólakennari.
„Að forðast
nauðgun”
A þjóðveginum finnst best
að billinn er ekki skynlaus.
Sist af öllum sjálfskiptir bil-
ar. Þeir eru einkennilega
næmir á menn og möl. MQli
min og bilsins hans tengda-
föður mins hefur myndast
einhvers konar trUnaðar-
samband. Það er erfitt að
lýsa þvi, en ég finn þetta
glöggt, og þetta er alveg
nauösynlegt, einkum á lang-
leiðum. Blllinn finnur að ég
bertraust tibhans. Hann finn
ur að ég hugsa hlýtt til hans,
og hann kann að meta vænt-
umþykju. Hann finnur að ég
forðast eins og eldinn að
nauðga honum, og það þykir
honum mikilvægast af öllu.
....Við erum i albestu sam-
bandi eftir svona sex-átta
tima linnulitla ferð. Ég er
ennþá óþreyttur, upplagöur
og bjartsýnn. Hann oröinn
mátulega heitur og rennur
áfram áreynsiulaust, gengur
fýrir loftinu einu, heldur
bensinvisinum kyrrum kiló
metrum saman. Hann gætir
þess vandlega að láta ekki
springa á sér, dettur ekki I
hug að slita viftureimina og
gætir gírskiptingarinnar eins
og sjáaldurs ljósa sinna. Ef
ég skynja ekki beygjur og
brekkur, holur og hnjóska I
tæka tið, þá er hann vis að
láta mig einhvern veginn
vita hvað i vændum er. Við
erum alveg einhuga i þvi að
allt skuli ganga vel.
....En eins og þreyttur
hestur pissar sem fastast
eftir of langan áfanga milli
áninga rstaða, þá rennur allt
I einu myndarlegur oliu-
lækur undan bílnum, þegar
staönæmst hefur verið á
snyrtílegu hlaöinu á Flóka-
lundi og ég er að hugsa um
að hraða mér inn i hlýjuna og
kræsingarnar, en vinur minn
stendur einn og yfirgefinn I
vesta nrosanum sem þeysir
Ur og gjósti inn yfir flóann.
Svona er mannskepnan en
við sættumst á morgun. Páll
er strax búinn aö panta
okkur dýralækni.
(Visir 29/7)
Ályktun: Inngönguheimild
veitt!
Með ást,
Hannibai ö. Fannberg
formaður.