Þjóðviljinn - 07.04.1979, Síða 9

Laugardagur 7. april 1979. ÞJÓDVILJINN — StÐA 9
Flöskudanshn.
Þórunn Sigurðardóttir
skrifar leikgagnrýni
um Leikfélag Húsavíkur:
Siguröur Hallmarsson sem Tevye.
Byggður á sögum eftir
Schoiom Aleichem
Leikritun:
Joseph Stein
Tóniist:
Jerry Bock
Þýðing: Egill Bjarnason
Leikstjóri:
Einar Þorbergsson
Söngstjóri:
Ingimundur Jónsson
Leikmynd:
Sigurður Hallmarsson
Leikfélag Húsavlkur hefur um
þó nokkurt árabil verið i farar-
broddi á meðal áhugaleikhúsa
landsbyggðarinnar. Kemur þar
sjálfsagt margt til, en burðarás-
inn I starfinu hefur þó verið kjarni
óvanalega hæfra manna, lærðra
og leikara, sem með dugnaði, á-
ræðni og þekkingu hafa megnað
að stefna þessari starfsemi I far-
veg atvinnuleikhúsa og hlotið að
launum verðskuldaða athygli og
óvanalega góða aösókn I - slnu
byggðarlagi. Leiklistaráhugi á
Húsavik er vissulega með ein-
dæmum og á áreiðanlega eftir aö
vaxa enn, þar sem félaginu bæt-
ast stöðugt fleiri starfskraftar, en
4 menntaðir leikarar og leik-
stjórar búa nú i bænum, fyrir ut-
an fjölda reyndra áhugaleikara.
Að leggja út I fyrirtæki eins og
sýningu á Fiðlaranum á þakinu
ber vitni um mikinn kjark, ekki
sist vegna flókinna dansatriða,
sem erfitt er að komast hjá aö
hafa I sýningunni og tónlistarinn-
ar sem ber að verulegu leyti
verkið uppi. Ekki hefur þetta þó
dregið úr þeim Húsvikingum og
tefla þeir hérfram 18 einsöngvur-
um, fjögurra manna hljómsveit,
auk kórs og dansara og eru mest
40 manns á sviðinu I einu. Óþarft
er að rekja hér söguþráð verks-
ins, þar sem flestir þekkja það.
Fiðlarinn er að ýmsu leyti mjög
skemmtilegt sviðsverk og skUar
sýning Leikfélags Húsavikur á
verkinu flestum þáttum þessmeö
miklum sóma. Þó hygg ég að tón-
listarflutningur og söngur sé
sterkasta hlið sýningarinnar, en
greinilegt er að unniöhefur verið
af mikilli alúð við hina fallegu
tónlist Jerry Bock. Söngstjórn
annaðist Ingimundur Jónsson og
Katrin Siguröardóttir stjórnaði
hljómsveitinni, en auk þeirra
spila í henni þeir Jón Aðalsteins-
son og Sigurður Arnason. Eiga
þau öll mikið lof skilið fyrir sinn
þátt.
Leikstjóranum, Einari Þor-
bergssyni, hefúr verið nokkur
vandi á höndum viö að koma 40
Leiðrétting
Föstudaginn 30. mars slðastlið-
inn birti Þjóðviljinn nokkra hluta
af bókmenntadagskrá sem ég tók
saman fyrir Menningardaga her-
stöðvaandstæðinga. Þar urðu þau
mistök að blaðið fékk i hendur og
birtidálitiðafbakaðagerðaf fyrri
heilræðavisu Þórarins Eldjárn og
Kristins Einarssonar. Það skal
hins vegar tekið fram að visurnar
voru fluttar I þeirri gerð sem ég
veit sannasta á Menningardögun-
um sjálfum, ogvar þarfariö eftir
Söngkveri herstöövaandstæð-
inga, Reykjavik 1978. Mig langar
þvi að biðja blaöið aö birta heil-
ræðavisurnar báðar i þeirri gerð,
„Fidlarinn
á þakinu”
manns fyrir á hinu þrönga leik-
sviði, en kemst furðu vel frá þvi.
Hann hefur greinilega næmt auga
fyrir myndrænni uppbyggingu
sýningarinnar og dansatriðin og
flest hópatriðin voru ágætlega út-
færð. Hann hefur valið þá leið að
hafa sýningunafremur kyrrstæða
i leikatriöunum og fyrir vikið er
sýningin stilhrein og hvergi of-
leikin. Hins vegar finnst manni
vanta talsvert á leikræna út-
færslu á ýmsum atriöum og
meiri vinnslu úr textanum sjálf-
um. Aldrei sUku vant er eins og að
margir leikararnir séu öruggari i
söng en í leik. Þótt leikararnir
teikni vel útlinur hlutverkanna er
einsog þá vanti suma einhvern
botn i' hlutverkin, ákveðnari af-
stöðu hver til annars og meira
innra li'f i' leikinn. Jafnvel þótt
þessi gallar skipti óneitanlega
miklu máli, megna þeir þó engan
veginn að yfirgnæfa kosö og
sjarma sýningarinnar, en það er
synd að þessum þætti skyldi ekki
vera gefinn betri gaumur, þvl þá
hefði þessi sýning getað oröiö
meiri háttar afrek.
Leikmynd Sigurðar Hallmars-
sonar er stfhrein og falieg, þrátt
fyrir þrengslin á sviðinu.
.Búningar eru sömuleiðis vandað-
ir og væri óskandi áðfleiriáhuga-
félög gerðu sér svo vel grein
fyrir þýðingu leikmyndar og bún-
inga og þeir Húsvíkingar, ef
dæma má af þvl sem ég hef séö til
þeirra. Sá vandræðalegi „ama-
tör”- bragur sem stundum er á
sýningum áhugamanna, er oft að
miklu leyti vegna skorts á smekk-
visi og stil i umbúnaði, sem gerir
yfirbragð sýninganna subbulegt
ot sundurlaust.
Þótt margii- i sýningunni skili
söng beturenleik verður það ekki
sagt um Sigurð Hallmarsson sem
gerir hvorttveggja óaöfinnanlega
og miklu meira en það. Maður
hefur heyrt miklar sögur af hæfni
Siguröar en aö við ættum svona
frábæran leikara þarna nyrðra
datt mér ekki I hug. Tevye i túlk-
un hans er ógleymanlegur. Þaö
enda má segja að þær veröi seint
of oft kveðnar:
Hér stöndum við með stjarfa
höndá pung,
Þvi stjórnin ætlar brátt að
rekaherinn.
Hnýttar brúnir, hindin
þykkjuþung
þrotib hermangsfé og tæmd
öll kerin.
Ef herinn fer þá fer vort
eina traust,
þó finnst eitt ráð viö því
ef þú ertsiunginn:
Ef landið okkar verður
varnarlaust
er vörn i þvi að halda fast
um punginn.
Með k veöj u o g þa kklæt i,
Gunnar Karisson
sem kemur manni kannski mest
á óvart er að hann notar sér ekki
möguleika sina á að vera
„stjarna” heldur lyftir öllum
meðleikurum og sýningunni
sjálfri með sér, án þess að tapa
nokkurn tima athygli og samúö á-
horfenda. Sem sagt: atvinnu-
mannaleikur eins og hann gerist
bestur. Hrefna Jónsdóttir leikur
Goidu með myndarbrag. Söngur'
hennar, Sigrúnar Harðardóttur i
hlutverki Hodel og Kristjáns
Elísar Jónassonar i hlutverki
Perchik ber af öðrum annars á-
gætum söng, ef frá er skilinn
söngur Sigurðar á þekktasta lagi
verksins „Ef ég væri rikur”.
Leiklega kvaö mest að Onnu
Ragnarsdóttur af dætrum Tevye
og Goldu, en eiginmannsefnin
voru I höndum þeirra Kristjáns
E. Jónassonar, Einars Njáls-
sonar og Bjarna Sigurjónssonar.
Skiluðu þeir sinum hlut prýði-
lega, þótt mann gruni að amk.
tveir þeir fyrrnefndu hefðu getað
náð enn meiru út úr hlutverkum
sinum með ákveðnari leikstjórn.
Af öðrum hlutverkum má nefna
Yentu hjúskaparmiðlara, sem
Arnina Dúadóttir lék af miklum
krafti og húmor, rösklegan lög-
regluþjón sem Grimur Leifsson
lék að ógleymdum þeim ömmu
Tzeitel og Fruma-Sarah, sem þær
Þórunn Pálsdóttir og Hrönn
Eggertsdóttir sungu og léku meö
prýði.
Þaö er full ástæða til að óska
Leikfélagi Húsavikur til
hamingju með ágæta sýningu og
vonandi verður þess ekki langt að
biða að byrjað verði að byggja
nýja leikhúsið sem nú er verið að
teikna. Leikfélagið á vissulega
skiliðaö komast istærra og betra
leikhús þar sem þaðgetur i fram-
tiðinni tekist á við fleiri stórvirki.
Hártískusýning
í Sigtúni í dag kl. 16
Á vegum Hárgreiðslumeistarafélags íslands
Hárgreiðslumeistari:
Peter Gross frá Þýskalandi
Allar hársnyrtivörur eru frá
Schvarzkof
Sýningarfólk frá MODEL 79
sýnir nýjustu hár- og fatatískuna
' ^
Húsið opnar kl. 15.30
Einkaumboð fyrir Hans Schvarzkof
Pétur Pétursson heildverslun
Suðurgötu 14