Þjóðviljinn - 22.05.1979, Blaðsíða 12

12 SIÐA — ÞJÓÐVILJINN þríöjudagur 22. maí 1979.
Frá Tónlistarskóla
Húsavíkur
3 kennara vantar að skólanum i haust:
strengjakennara,
blásarakennara og
pianókennara.
Upplýsingar gefur skólastjóri i sima 41697
eða 41560
ÚTBOÐ
Bygginganefnd leiguibúða fyrir aiðraða i
Keflavik óskar hér með eftir tilboðum i
byggingu fjölbýlishúss að Suðurgötu 12 —
14 Keflavik. Húsinu skal skila tilbúnu
undir tréverk og með frágenginni lóð.
Útboðsgögn verða afhent 23. mai nk. kl. 9
— 12 á skrifstofu byggingafulltrúans i
Keflavik að Hafnargötu 32, 3ju hæð, gegn
30 þús. kr. skilatryggingu.
Tilboð verða opnuð á sama stað þann 8.
júni nk. kl. 11.
Bygginganefnd leiguibúða fyrir aldraða
i Keflavik
• Blikkiðjan
Asgaröi 7, Garöabæ
önnumst þakrennusmíði og
uppsetningu — ennfremur
hverskonar blikksmíöi.
Gerum föst verötilboö
SÍMI53468
Laus staða
Staða ritara við embættið er laus til um-
sóknar. Góð kunnátta i ensku og vélritun
nauðsynleg.
Launakjör samkvæmt launakerfi opin-
berra starfsmanna.
Umsóknarfrestur til 20. júni n.k.
Lögreglustjórinn á Keflavikurfiugvelli
16. mal 1979.
Þjóðhátíðarnefnd Reykjavíkur
m Sölutjöld 17. júní
W i Reykjavík
Þeir sem óska eftir leyfi til veitingasölu á þjóöhátíöardag-
inn, vinsamlegast vitjiö umsóknareyöublaöa aö Frí-
kirkjuvegi 11.
Opiö kl. 8,20 — 16,15.
Umsóknum sé skilaö i síöasta lagi föstudaginn 8. júni.
Þjóðhátiðarnefnd.
Tökum að okkur
viðgerðir og nýsmiði á fasteignum. Smið-
um eldhúsinnréttingar; einnig rðir á
eldri innréttingum. Gerum við leka vegna
steypugalla.
Verslið við ábyrga aðila.
TRÉSMIÐAVERKSTÆÐIÐ
] Bergstaðastræti 33, simar 41070 og 24613.
Jónas stýrimaöur og Tlmarit-
höfundur birtir merkilega grein I
sunnudagsblaöi Timans þann 6.
maf s.U.Ég les alltaf þaö sem
Jónas skrifar i Tímann, og stund-
um leségekkertannaölþví blaöi.
Greinin hét Kirkjugarösollan og
fjallaði aö hluta um oliuþjófa á
dlselbilum, sem hafa veriðog eru
sjálfsagt enn aö stela sér sölu-
skattslausri húshitunarolíu á blla
sina. Þessir diseldjöflar eiga
heima úti á landi, þ.e.a.s. úti á
freðmýrunum eins og Jónas
kallar landsbyggöina, væntan-
lega I samræmi viö stefnu-
breytingu framsóknar i lands-
byggöarmálum, samanber for-
mannssetninguna frægu;
„Framsóknarflokkurinn er alls
ekki bændaflokkur”. Það skal
engum getum að þvi leitt hvaö
Freðmýrarotía og eldur
Steingrimur hefur meint með
þessari yfirlýsingu sinni, en þaö
er auðvitaö augljóst aö þetta var
„grænt ljós” til manna eins og
Jónasar stýrimanns. Jónas ber
sig illa yfir þvi aö „menn fyrir
sunnan séu látnir borga freö-
mýrastefnu „hist og her” til að
halda uppi byggö i landinu öllu”.
Já þaö er nú þaö, hver borgar
fyrirhvern, oghver borgar hverj-
um þegar allir eru blankir og
lepja dauöann úr skel, og eru
farnir aö dæla oliu upp úr kirkju-
göröunum. Mér datt nú samt i
hug ágætt erindi, sem vinur minn
Siguröur Blöndal núverandi skóg-
ræktarstjóri flutti einu sinni I út-
varp. Þar sannaði hann á eftir-
minnilegan hátt aö Ibúar Stöövar-
fjaröar, sem þar voru teknir sem
dæmi, skiluðu margföldu verö-
mæti I þjóöarbúið hlutfallslega,
miöaö viö ibúa Reykjavikur. Mig
minnir, þegar þetta sannaöist, aö
þeir væru báðir búsettir i
Reykjavik, Jónas stýrimaöur og
Jónas Dagblaösritstjóri. Þaö
gerir samanburðinn auövitaö
ennþá athyglisveröari, og
Stöövarfjöröur er jú lltiö pláss,
„litil freðmýri”. Slöan hafa
margar litlar freömýrar „hist og
her” um land sannaö aö þær fá
ekki borgun frá neinum „mönn-
um fyrir sunnan”, þvert á móti,
litlu freömýrarnar eru arörænd-
ar af stóru freömýrunum fyrir
sunnan.
Ég er sammála Jónasi I þvl aö
auövitaö veröuraö stoppa þetta
díselbilahúshitunarolluhneyksli.
Það er bara spurning, hvort þaö
er ekki oröiö of seint, hvort ekki
sé barakomin hefö á þetta helvíti.
En eitt er þó alveg pottþétt, og
þaö er, aö „þeir fyrir sunnan” og
rikiö hafa engu tapað á
húshitunaroliubllunum, rikiö
hefur lag á aö innheimta þunga-
skatt af diselbllum og hann skilar
miklu meiru úti á landi („freð-
mýrunum”) heldur en Stór-
reykjavik. (Þaö gera vegalengd-
irnar, skilurðu).
Ég er semsagt algerlega sam-
mála Jónasi stýrimanni og rit-
höfundi I þvi aö lögbrot beri aö
stööva, sé þaö framkvæmanlegt
meö skaplegu móti. Þaö er t.d.
athugandi aö senda lögregluflokk
i stóra kaupstaöinn fyrir austan,
það má láta þá stilla kynditæki
þar I leiöinni. Hinsvegar ætti
Jónas aö fara sjálfur noröur á
Sauöárkrók, hanngeturgertþað i
næsta helgarfrii, og athuga hvort
þeir hafa bara ekki borað meö
árangri eftir oliu i kirkju-
garðinum. Minnkandi heitt vatn
gæti þýtt ollu i kirkjugaröinum,
þaö er aldrei aö vita. Þaö er ekki
hægt annað en vera Jónasi sam-
mála um fleira, t.d. það, aö
auövitað eru lömb ekki alin upp á
benslni. Ég sem bóndi kæri mig
ekkert um veröhækkun á lamba-
kjöti þó aöbensinhækki, og meira
segja er mér alveg sama um oliu-
hækkunina I þvísambandi. Þaö er
öllu verra meö 50-60% áburðar-
veröshækkunina, hún gæti komiö
niöur á lambagrisunum áöur en
liöur.
Sum lögbrot eru leiöinlegri og
alvarlegri en önnur. Þaö er t.d -
leiðinlegt, átakanlegt og annar
algert siöleysi aö brjóta lög, sem
eiga aö vernda fugla, gróöur og
aðrar lifverur. Þaö hefur verið
lítiögaman aöhorfa á sinubruna-
sýningar sjónvarps af algerlega
ólöglegum bruna á sunnlenskum
mýrum (það eru kannski ekki
„freömýrar”?), en væntanlega
þó ekki sneyddar öllu lifi. Svo
■ mikil er brennugleöi hinna full-
orðnu aö nú logar allt sem logaö
getur á Stórreykjavikursvæöinu
og sálitli skógur, sem þóer i nánd
viö aðalstöövar Skóræktar
rlkisins, brennur til ösku. Sinu-
bruninn var lögbrot, sem leiddi af
sér skógarbrunann. Jónas
Guömundsson, eins ritfær og
hann er, ætti aö berjast á móti
þessum lögbrjótum. Þar mun
hann fá marga fylgismenn utan
af „freömýrunum”.
En eftir á aöhyggja-éghef ekki
heyrt um að búiö sé aö brenna
Hallormsstaöaskóg, hef reyndar
aldrei heyrt um neinn bruna þar.
Hvernig væri nú aö flytja Skóg-
rækt rikisins af logandi og lifvana
„freömýrinni”?, heim til föður-
húsanna. Heim aö Hallormsstaö.
JónSteinar Arnason Finnsstööum
Frá Grunnavikurhreppi. Horr.bjargsviti I Látravlk fremst. t
ársritinu eru raktar og metnar allar heimildir um hreppinn til
um 1575.
Ársrit Sögufélags ísfirðinga komið út:
Aðalgreinin er um
G runnavíkur hrepp
Arsrit Sögufélags tsfiröinga
1979 er komiö út og er þaö 22. ár-
gangur ritsins. Aöalgreinin I
þessu hefi er prófritgerö I sagn-
fræöi eftir Steingrlm Jónsson
sem nefnist Gunnavikurhreppur
á sfömiööldum og eru 1 henni
raktar_og metnar fáanlegar
heimildir um hreppinn fram um
1575. Ritgerö þessi er mikiil
fengur fyrir Grunnvlkinga og
aöra sem áhuga hafa á Horn-
ströndum og Jökulfjöröum.
Steingrimurbirtireinnig iárs-
ritinu skrá yfir verkefni til há-
skólaprófs i landafræði, sagn-
fræöi, jaröfræöi, guöfræöi, sál-
arfræöi, viöskiptafræöi, mál-
fræöi og bókmenntasögu er taka
til vestfirsks efnis.
t heftinu nú lýkur grein Lýös
B. Björnssonar um saltvinnslu
og saltverkiö í Reykjanesi.
ólafur Þ. Kristjansson skrifar
greinar um fjölbreytilegt efni
svo sem: Litiö undir handa-
krika, viöauka viö þátt Clafs
Guömundssonar, ætt
Björnsáona I Skálavlk, vinnu-
brögö i Holtseli og um tvær
konur er kusu I hreppsnefnd
1974.
Grein er þarna um Jón i
Breiðdal og Ingibjörgu eftir
Eyjólf Jónsson.
Guðmundur Bernharössön
birtir I heftinu litla sögu af
Ingjaldssandi og Gunnar Guö-
mundsson frá Hofi segir ágrip
af sögu Búnaðarfélags Þing-
eyrar hrepps.
Ýmsir fleiri greinar og meiri
fróöleikur er i þessu hefti eöa
alls 24 greinar og fróöleikskorn.
Nokkuö er um myndir I ritinu
og þar af eru 4 síöur litprentað-
ar. Á forsiöu er litmynd tekin úr
lofti af Grunnavik og nágrenni.
Ritiö er 178 blaöslöur, prentaö
á vandaöan pappir. útgefandi
er Sögufélag Isfiröinga en i rit-
stjórn eru Jóhann Gunnar
Ólafsson og ólafur Þ. Kristjáns-
son. Afgreiðslu annast Eyjólfur
Jónsson, pósthólfi 43 á Isafirði.
-GFr.