Þjóðviljinn - 27.05.1979, Qupperneq 21

Sunnudagur 27. mai 1979 ÞJÓÐVILJINN — SIÐA 21
Adolf J- Petersen:
VfSNAMÁL ~‘uyf
Andríkið er
orðið tregt
Þaö er næstum sannaö mál,
eftir skyndikönnua aB menn
lesi ekki blööin nema aö litlu
leyti, fólk flettir blööunum, les
fyrirsagnirnar og leggur þau
svo frá sér, ætlar kannski aö
lita i þau seinna og gerir þaö ef
til vill. Sumir lesa þó nokkuö
af þvi sem kemur á eftir fyrir-
sögnunum, eins og t.d. ritari
Visnamála, sem les Þjóövilj-
ann af þó nokkrum áhuga, eins
og t.d. laugardagsblaöiö 19.
mai s.l. en geröi samt athuga-
semdir viö nokkuö af þvi sem
hann las, þó meö dálitiö ööru
hugarfari en almennt gerist. A
forsiöu stóð „Þak fyrir 1.
júni.”
Efsta hæö á launum lak,
löptu flugmenn dropann.
Nú skal rammlegt reisa þak
og rlkiö hirða sopann.
Enginn veit meö vissu þó
hvaö viö á eftir tekur.
Hvort ekki renni allt i sjó
ef aö þakiö lekur.
A sömu siöu er: „Slaufan
hugmynd Alþýöuflokksins ”,
Krataflokkur drýgir dáö,
dyggöin er til sölu.
Slaufan er hans eina ráö.
Afnám visitölu.
Kjörin eigi fari frjáis,
fáist engar bætur.
Slaufuna á aö hengja um háls,
en hnappeldur um fætur.
Hart aö mitti heröa skal
hunguról og munni.
Þaö er kratans kostaval
aö kreppa aö alþýöunni.
Asiöu 2stendur „Af mjólk-
urfræöingum”.
Hér er sagt um mjólkurmál
margt sem þarf aö kanna.
Flosi þambar úr fullri skál
af flautum visindanna.
Hún er ekki fyrir fólk,
fróöir menn þaö sanna —
þaö drepist, ef þaö drekki
mjólk
aö dómi visindanna.
En samt:
„Þeir duga vel sem
drekka mjólk”,
dóminn um þaö felli,
Glaöværö, segir gamalt fólk,
gefur hún i elli.
Benedikt i Austur-Berlin
segir á 3.siöu:
Bensi fór aö hitta Horst,
höföingja i Þýskalandi;
ræddust viö um valinn kost,
vopnaskak I Nató-bandi.
5amt varö Bensa um og ó,
enga sambúö leyföi.
Viö austur-þýskan óskar þó
undirmálum hreyföi.
Þeim varö helst um tungu
tamt
aö tala og lopann spinna.
Menninguna mátu skammt
milli rikja sinna.
Þetta báöum þótti strangt
þreyttu Bensa vikin,
hann fékk brekán breitt
oglangt
aö breiöa yfir svikin.
Sálin Bensa brast i grát,
brást hans von i leyni;
oröiö heföi minna mát
aö mæta Komieini.
A baksiöu Þjóðviljans má
lesa um eitt og annaö, meöal
annars Deildartunguhver:
Blaöasnápur brölti á fund
Bjarnfriðar á Skaga,
spuröi um hverinn hverja
stund
og hvaö sé nú til baga.
Svar ei brást, hún brá
svo við,
að breyta þyrfti högum,
þetta enga þolir biö,
þaö skal veröa aö lögum.
Er á Skaga sveinum svalt,
sakna vls i húmi,
frúnni er einnig oröiö kalt
uppi i sinu rúmi.
Þrætuepli er þessi hver,
þreytir friö og lungu.
Frúin þráir eins og er
yl frá Deildartungu.
Blaðamönnum var boöiö I
frystihús Isbjarnarins.
Blaöamenn þar blésu i kaun,
— blööum sinum fletta —
þeim varö öllum raunleg
raun
aö reyna aö skilja þetta.
Þeir fengu kók, aö svo
ersagt;
samt er fuiigrein vissan,
aö færu á klósett flisalagt,
fraus i boga pissan.
Fegnir voru aö foröa sér,
fyrr en undan kólu,
i miklum skjálfta sem
mannlegt et
munnherkjuna fólu.
Hér og þar í blaðinu eru dá-
litiö eftirtektarveröar fréttir
eins og t.d. um veikindi flug-
umferöarstjóra:
Ekki veröur annað sagt
en þeir séu keikir,
þeim er aöeins upp á lagt
aö æpa og þykjast veikir.
Sagt er frá sorphiröunni I
Reykj avik:
Sjafnaryndi sorpið er,
sátt viö morkinn þefinn.
t sálinni og svipnum ber
sama lvndisve finn.
Kaupmenn mótmæla:
Kaupmenn harma kosti þá
kúgun til þeir finni,
aö mega ekki okra meira á
matvörunni sinni.
Peningalyktin i Njarðvik -er
fréttamatur i blaöinu:
NjarövÐtinga neyö er fúl,
nálykt illa finna,
þeir eru farnir aö þenja gúl,
um þefinn aura sinna.
Lyktin fúl og fólki þraut
finnst þvi reyna megi,
aö forráöamenn flytji á braut
en fyrirtækiö eigi.
Úr loftleysi og óþef hniga
menn niöur á alþingi:
Vindur blæs úr Vilmundi,
viröist engin hæfa,
aö ólyktin á alþingi
ætli menn aö kæfa.
Siðasta vlsan að þessu sinni
er úr Emblu, en ég veit ekki
um höfund.
Andrikið er oröiö tregt
af öllu þessu striti,
þaö er ekki þægilegt
aö þurfa aö skrifa af viti.