Þjóðviljinn - 27.05.1979, Side 23

Sunnudagur 27. mai 1979 ÞJÓÐVILJINN — SIÐA 23
Umsjón:
Vilborg
Dagbjartsdóttir
Ormstunga
blaö gefiö út af íslenskum
nemendum í sœnskum skólum
Nú er tími skólablaðanna. Þau koma flest út rétt
áður en skólanum lýkur á vorin. Það er mikil vinna að
koma út blaði og ritnef ndirnar haf a lagt hart að sér til
að Ijúka við blaðið áður en prófannirnar byrja.
Eitt af þeim skólablöðum, sem Kompunni hafa bor-
ist heitir Ormstunga. 1. árgangur — 1. tölublað. Gefið
út af íslenskum nemendum í sænskum skólum. Það
eru krakkarnir í hinni fornfrægu háskólaborg Uppsöl-
um sem að útgáfunni standa. Þau heita: Sjöfn Blön-
dal, Auðunn Árni Blöndal, Steingrímur Sigurgeirsson,
Gunnur Sif Sigurgeirsdóttir, Snædís Másdóttir, Freyr
Harðarson, Sigríður Sveinsdóttir, Þorgerður Sigurð-
ardóttir, Guðrún Guðmundsdóttir, Sölvi Björnsson,
Lena Magnúsdóttir, Valgarð Jakobsson og Bergur
Sigurðsson. Abyrgðarmaður er Helgá Gunnarsdóttir
kennari.
Blaðið er hið myndarlegasta, f jölbreytt að efni og
ríkulega myndskreytt. I því eru skrýtlur, gátur, sögur,
krossgátur, kvæði og leikrit.
Hérna á siðunni er ef ni úr blaði krakkanna i Uppsöl-
(Á meðan þau rífast
læðast öll hin börnin út úr
stof unni.)
Kennarinn: Jú.
(Þegar kennarinn sér að
börnin eru horfin segir
hann:)
Kennarinn: Þaðgengur
ekki fyrir mig að vera
kennari.
Rósa: Já, þú ert alltof
reiður. (Hleypur út.)
Kennarinn: Er ég?
Rósa: (á hlaupunum)
Já.
Gunnlaugr kom til Uppsala nær þingi þeira Svía um
várit, ok er hann náði konungs fundi, kvaddi hann
konunginn. Hann tók honum vel ok spyrr, hverr hann
væri. Hann kvaðsk vera íslenzkr maðr.
Gunnlaugr mælti: „kvæði hefi ek at færa yðr ok vilda
ek, at þér hiýddið ok gæfið hljóð til."
um.
Sögur
Það voru einu sinni karl
og kerling í koti sínu.
Þau áttu eina kú og
dreng.
Drengurinn átti að fara
að mjólka kúna. Hann fór
út að leita. Hann hafði
skó með sér, og hann
hafði með sér brauð.
Síðan sá hann eitt gat
inn í f jall. Hann sá kúna
sína vera bundna þarna.
Hann flýtti sér að sækja
kúna sina, og síðan hljóp
hann heim til mömmu
sinnar og pabba.
Lena
Einu sinni var maður
sem var mjög fátækur.
Hann átti 10 kindur, 1
hund, 5 hænur, 1 hana, 3
hesta, 2 kýr og 4 grísi. En
hann átti enga konu, svo
að það var alltaf sóðalegt
inni hjá honum. Einu
sinni kom kona og þau
giftust og lifðu vel og
lengi.
Köttur útí mýri
setti upp á sig stýri
úti er ævintýri.
Sigríður
Einu sinni var gömul
kerling sem hét Helga.
Helga var 90 ára.
Einn dag fór Helga útT
búð.
Þá kom strákur, hann
sagði við Helgu: „feita
kerling".
Þá sagði Helga:
„strákaskömm".
Síðan fór Helga heim
að borða.
Búið.
Þorgerður
Hvers vegna þvo kettir
sér alltaf eftir matinn?
Einu sinni var köttur
sem var glorhungraður.
Hann vildi fá fugl eða
mús. Rotturnar vildi
hann ekki sjá. Þær
WÍkkÍ/WW
stríddu honum bara. Allt í
einu sá hann fugl á grein
og hann náði honum. En
fuglinn sagði með fyrir-
litningu:,, En sá sóði,
ég hef flogið víða en
aldrei séð annan eins sóða
og þing. Að þú skammist
þín ekki að þvo þér ekki
fyrir matinn."
„Humm," sagði köttur-
inn. „Ég hef barasta ekki
hugsað útí þetta. En þá
verður þú að afsaka, ég
ætla að þvo mér."
En um leið og hann
sleppti, flaug fuglinn upp
og var feginn frelsinu. Og
þess vegna þvo kettir sér
alltaf eftir matinn.
Dvergurinn Snorri
Það var snemma mörg-
uns. Snorri sat í rúminu
sínu og var að hugsa hvað
hann ætti að gera. Þá fór
hann upp úr rúminu og
fór í fötin. Svo fór hann
inn til mömmu sinnar og
spurði hvort hann mætti
fara með dverginum
Guðjóni upp á fjall.
Mamma Snorra sagði að
hann mætti fara upp á
f jall með Guðjóni.
Svo fór Snorri heim
til Guðjóns og spurði
hvort hann vildi fara upp
á f jall. Þá sagði Guðjón:
Nei, en ég er að f ara í bíó.
Nei, það er miklu
skemmtilegra að fara
upp á fjall. Nei það er
miklu skemmtilegra að
fara í bíó. Þá kom
mamma Guðjóns og sagði
að þeir ættu að hætta að
rífast. Þá sagði Guðjón
að hann ætlaði að fara í
bió og þá sagði Snorri að
Guðjón ætti að fara með
Snorra upp á fjall. Hættið
að rífast. Þá sögðu
Guðjón og Snorri ekki
neitt af því að þessi saga
getur ekki haldið áfram.
Prinsessan á bauninni
Prinsessan sat á baun-
inni, prinsessan sat á
bauninni.
Þegar prinsessan var
búin að sitja á bauninni
Þá sat prinsessan ekki
á bauninni.
Prinsessan sat á baun-
inni
prutt, prutt, prutt,
nú er baunin búin og
prinsessan líka.
Það var einu sinni fugl
sem hét Nú er sagan búin.
Það var einu sinni
prinsessa sem hét Búið.
Það var einu sinni
saga sem var búin.
Snædís.
Leiknt
SKÓLASTOFA
Leikendur: kennarinn og
eins mörg börn og vilja
vera með.
Leiksvið: skólastofa.
Starfsemi: reikningur.
Rósa: Þetta gengur
ekki.
Kennarinn: Jú, það
gengur vel.
Rósa: Nei, ekki fyrir
mig.
Skrýtlur
Einu sinni var íslend-
ingur, Dani og Finni sem
ætluðu að gista á hóteli.
Um nóttina kom draugur
til Finnans og sagði: „Ég
er draugurinn með
blóðugu höndina." Þá
varð Finninn svo hræddur
að hann hoppaði út um
gluggann. Þá fór draug-
urinn til Danans og sagði:
„Ég er draugurinn með
blóðugu höndina."
Þá var hann svo hrædd-
ur að hann hoppaði út um
gluggann. Svo kom hann
til Islendingsins og sagði:
„Ég er draugurinn með
blóðugu höndina." Þá
sagði Islendingurinn: „Á
ég að gefa þér plástur?"
Það voru einu sinni
íslendingur, Kínverji,
Frakki og Rússi sem
lentu í rifrildi. íslend-
ingurinn varð svo reiður
að hann sprengdi kínverj-
ann, fór i frakkann og
keyrði burt á rússanum