Þjóðviljinn - 06.12.1979, Qupperneq 15

Fimmtudagur 6. desember 1979!ÞJÓÐVILJINN — SIÐA lS
0
frá
Rafn Hafnf jörð á sýningu sinni í (
Með opin 'aiigu
It
Rafn Hafnfjörö hélt ljós-
myndasýningu á Kjarvals-
stööum i október s.l. og kallaöi
sýninguna „Meö opin augu”.
Um 5000 manns sáu sýning-
una, og vakti hún almenna
athygii. 1 útvarpinu í kvöld
ræöir Hrafnhildur Schram viö
Rafn Hafnfjörö.
— Rafn hefur veriö aö taka
ljósmyndir alla ævi, — sagöi
Hrafnhildur, — og flestir
þekkja hann eflaust af mynd-
unum á Eimskipafélags-
almanakinu. Ljósmyndun er
áhugastarf Rafns, en annars
rekur hann prentsmiöju.
1 viðtalinu i kvöld segir Rafn
frá þvi hvernig hann vinnur.
Hann talar um mikilvægi þess
Utvarp
kl. 22.30:
að opna augu fólks fyrir
umhverfinu og landslaginu, og
segir m.a. að ekki sé nógu
mikiö gert af þvi i skólum að
örva börn til slikrar skoðunar.
A viðtalinu i kvöld segir
Rafn frá þvi hvernig hann
vinnur. Hann talar um mikil-
vægi þess að opna augu fólks
fyrir umhverfinu og landslag-
inu, og segir m.a. að ekki sé
nógu mikið gert af þvi i skól-
um að örva börn til slikrar
skoðunar.
Jólakrimmi
í útvarpinu
Utvarp
kl. 21.15:
Fimmtudagsleikrit útvarps-
ins aö þessu sinni heitir
„Gleöileg jól, monsieur
Maigret” og er eftir Georges
Simenon. Þýöandi er óskar
Ingimarsson og leikstjóri
Georges Simenon, höfundur
leikritsins Gleöileg jól
monsieur Maigret.
Baldvin Haildórsson. Meö
stærstu hlutverkin fara Jón
Sigurbjörnsson og Helga
Valtýsdóttir. Leikritiö var
áöur flutt i janúar 1966 og er
klukkustundarlangt.
Litil stúlka, Colette Martin,
sem liggur fótbrotin i rúminu,
segir fósturmóður sinni að hún
hafi séð jólasvein með
vasaljós i herbergi sinu á jóla-
dagsnóttina. Maigret fulltrúi
fer að rannsaka málið, en það
virðist flóknara en sýndist i
fyrstu. Þó tekst Maigret með
sinni alkunnu þrákelkni að
leysa hnútinn, og hann og kona
hans fá jólagjöf sem þau hafði
ekki órað fyrir.
Georges Simenon er fæddur
i Liege I Belgiu áriö 1903. Hann
var fyrst blaðamaður I heima-
borg sinni, en fluttist til
Parisar 1922. Hann er nú
búsettur i Sviss. Skáldsögur
Simenons eru orðnar milli 2 og
300. Einkum eru það saka-
málasögurnar sem hafa gert
hann frægan, og Maigret
lögreglufulltrúi er álika
þekktur meðal lesenda slikra
sagna og Poirot hjá Agötu
Christie. Snjallar umhverfis-
lýsingar gefa sögum Simenons
aukið gildi.
tJtvarpiö hefur áður flutt
leikritin „Bláa herbergið”
1970 og „Sökunauta” 1976.
Áfengismálin í
sögulegu samhengi
Gylfi Asmundsson
sálfræöingur og Þuriöur S.
Jónsdóttir sjá um þáttinn „Tii
umht^anar” sem er á
dagskia i dag, og fjallar um
áfengismál.
— Þetta veröur fyrst og
fremst einskonar inngangur
aö þáttum, sem við verðum
meö hálfsmánaðarlega i
vetur, — sagði Gylfi, — en auk
okkar Þuriöar veröur Jón
Tynes einnig umsjónarmaður
þáttanna. Þátturinn „Til
umhugsunar” er á dagskrá
vikulega, en þeir sem annast
hann á móti okkur byggja
hann mikið á viðtölum við fólk
og vandamál i daglega lifinu.
Ætlunin er að okkar þættir
verði fremur i fræöilegum
dúr, við munum segja frá
niðurstöðum rannsókna og
gera nokkra grein fyrir
áfengismálunum i sögulegu
samhengi.
Útvarp
kl. 14.45:
Við ætlum t.d. að segja frá
könnun, sem veriö hefur i
gangi ui Janfarin ár, um
áfengisneyslu Islendinga.
Þættirnir eru mjög stuttir, en
við munum reyna að velta þvi
nokkuð fyrir okkur
hversvegna menn drekka og
fleiri spurningum af svipuðum
toga.
— ih
Hringið í síma 8 13 33 kl 9-5 alla virka
daga eða skrifið Þjóðviljanum
Síðumúla 6, 105 Reykjavík
IftsejMpum

öf
KO SNIN G A AFSKIPTI
DAGBLAÐSINS
I Morgunpóstinum á miöviku-
dag sagðist Jónas Kristjánsson
sinna upplýsingaskyldu við
lesendur, með þvi að birta
skoðanakannanir um fylgi
flokkanna. Rétt á undan hafði
hann viöurkennt aö þessar
kannanir séu ósköp ónákvæm-
ar, Dagblaðiö hefði bara verið
heppið með niðurstöður.
Félagsfræðingur sem i sama
þætti útskýrði þessa
óhjákvæmilegu ónákvæmni
skoöanakannana benti á, að það
væri æskilegt að Dagblaðið og
Visir gerðu lesendum grein
fyrir þessari ónákvæmni. Ég
held að baö sé alls ekki gert á
] þann máta aö lesendum sé
ljóst aö þetta eru i raun bara
ágiskanir.
Slðdegisblöðin slá venjulega
upp „helstu” niðurstööum þess-
ara kannana sinna og leggja út
af þeim i leiðurum og fréttum.
Meö þvi móti gefa þau þessum
ágiskunum sannleiksgildi, sem
þær hafa alls ekki. Mér er ekki
grunlausf, að eitthvað hafi verið
fiktað við niðurstöðurnar núna
fyrir kosningarnar, til þess að
sýna fram á mikla fylgisaukn-
ingu Sjálfstæöisflokksins.
Tilgangurinn hefur verið sá
að framkalla það sem ensku-
mælandi félagsfræðingar nefna
„bandwagon-effect” en þeir
þýskumælandi „MitlSufer-
Effekt”. Þá er höfðað til þeirra
sem litið hugsa um stjórnmál,
nema rétt fyrir kosningar og
þeir hvattir til aö kjósa „þann
stærsta”. Menn eiga að kjósa
þann sem þeir halda að sigri og
þannig hugsa þvi miöur margir.
Félagsfræðingurinn benti
réttilega á að rannsóknir séu
ekki langt á veg komnar
varðandi þessi áhrif skoðana-
kannana. Samt hefur komiö i
ljós, að óákveðnir kjósendur eru
yfirleitt miklu fleiri en haldið
var til skamms tima. Þessa
kjósendur er hægt að hafa áhrif
á með skoðanakönnunum.
Hugsum okkur til dæmis að
Dagblaðið hefði gert skoðana-
könnun i Vestfjarðakjördæmi.
Þar hefði t.d. oröið niðurstaðan
að Alþýðubandalagiö fengi 10
prósent atkvæða i stað 15
prósentá sem þaö fékk. Þá
hefðu liklega ýmsir óákveðnir
kjósendur hugsað sem svo, að
úr þvi það væri svona litil von aö
Alþýðubandalagið kæmi manni
á þing i Vestfjarðakjördæmi, þá
væri betra að velja einhvern
sigurstranglegri flokk.
Þótt svona hugsunarháttur og
afstaöa til stjórnmálaflokka,
þ.e.a.s. að greiöa atkvæði fyrst
og fremst miðaö við „hvort það
nýtist eða ekki”, sé
grunnhyggnislegur — þá er
hann staðrey.nd, sem allir
stjórnmálaflokkar gera ráð
fyrir.
Þessvegna er birting
ónákvæmra skoðanakannana
alls ekki lesendum til upplýs-
ingar, heldur mikið ábyrgðar-
mál. Rangar niðurstööur
skoðanakannana geta villt fyrir
mönnum og glapið þá til aö gera
þaö sem þessar röngu niöur-
stööur spá fyrir um.
Af þessum sökum ætti að setja
strangar reglur um visindaleg-
ar forsendur skoðanakannana,
og sérstaklega að skylda þá sem
birta niöurstööurnar til aö taka
mjög skýrt fram hve óvissan er
mikil.
Hjörtur.
Pólitískur húmor frá Kúbu
Einn þekktasti pólitíski teiknarinn á
Kúbu kallar sig Nuez, sem, þýðir
Hnetan. Hann teiknar reglulega í dag-
blað Granma, sem er áreiðanlega eina
kommúnistamálgagnið í heiminum
sem heitir Amma. (Þeir kalla nefni-.
lega ekki allt ömmu sína á KúbuhVið
birtum hér nokkur sýnishorn af teikn-
ingum Hnetunnar, og er óhætt að segja
að í þeim.birtist kúbönsk viðhorf til
heimsmálanna. Viðfangsefnin eru
mannréttindaherferðin mikla, sem
kennd er við Carter og heldur hefur
hljóðnað yfir á þessum síðustu og
verstu; sjálfstæðisbarátta Puerto-
Rico, og vandamál Mið-Austurlanda.
M ANN-
RÉTTIMDI