Þjóðviljinn - 10.01.1980, Blaðsíða 9

8 SÍÐA — ÞJÓÐVILJINN Fimmtudagurinn 10. janúar 1980
Fimmtudagurinn 10. janúar 1980 ÞJÓÐVILJINN — StÐA 9
á dagskrá
►»
Hitt er afturámóti á fœri Alþýöubandalags, hafi
þaö viljann til, aö tryggja alþýöunni róttæka
stjórnarandstööu. Þaö er brýnasta þörf alþýö
unnar núna. Slík stjórnarandstaöa yröi máttugt
tæki kjarabaráttu, bœöi beinnar og umbótalöggjafar
Vinstri stjórnar-
andstöðu !
Núna fyrir kosningar las ég
grein eftir Gils Guömúndsson.
Þar sýndi hann greinilega framá
aö ekki heföi verið nokkur leiö aö
hafa brottför hersins í stjórnar-
sáttmála flokkanna þriggja 1978,
þar sem herstöðvaandstæöingar
heföu verið f miklum minnihluta
á Aljsngi. Þetta virðist óumdeil-
anlegt, hersetan er Alþýöuflokki
og Framsóknarflokki svo mikil-
væg, aö vandséö er hvernig þeir
yrðu fengnir af henni meö hrossa-
kaupum, með hverju gæti þing-
flokkur Alþýbubandalagsins
keypt brottför hersins?
Sömu rök gilda vitaskuld um
fleiri mikilvægustu stefnumál Al-
þýöubandalagsins. Ollum hlýtur
aövera ljóst, að enn sföur veröur
sósialisma kómiö á með sam-
þykkt þings, þar sem sósialistar
eru i minnihluta. Spurningin er
öllu heldur hvort þingflokkur
sósialista getur makkaö sig fram
til sósi’alisma stig af stigi á löng-
um tima, hlaöiöupp „ávinningum
verkalýösstéttarinnar” uns að-
eins þarf aö taka eitt afgerandi
skref, eöa i annan staö, hvort
þingflokkurinn geti sýnt svo ljós-
lega fram á yfirburöi sina yfir
samstarfsflokkana í samsteypu-
stjórn, aö meirihluti landsmanna
láti að lokum sannfærast, Alþýðu-
bandalagiö fáihreinan meirihluta
á þingi og þessi meirihluti Alþing-
is geri ísland aö sósfalísku riki
meö sögulegri þingssamþykkt
eftir haröar umræöur.
Báöar skoöanirnar sýnast mér
mjög áberandi i málflutningi Al-
þýðubandalagsmanna, svo áber-
andi, að ég hiröi ekki um að
lengja þetta mál meö dæmum.
Stjórnarþátttaka
Hugmyndin um aö sósialistar
þurfi aö komast i stjórn til aö
tryggja hag alþýöunnar byggist
greinÚega á þeirri skoöun aö rik-
isstjórnráöi flestu i þjóöfélaginu,
og þ.á m. kjörum verkalýös. En
þetta er fáránleg hjátrú. Kjör
verkalýös eru breytileg I auð-
valdsþjóöfélagi. Þar sem efna-
hagslif auövaldsins mótast af eft-
irsókn eftir hámarksgróða, er ó-
umflýjanleg almenn tilhneiging
hjá fyrirtækjum til aö halda laun-
um verkalýösins niöri. Á þenslu-
timum eykst afturámóti eftir-
spurnog samkeppni um vinnuafl,
svo áð ýmis fyrirtæki geta hækk-
aö kaupiö — vegna veröhækkana
eöa aukinna afkasta verkalýösins
— betrinýtíngar vinnuafls. önnur
fyrirtæki geta þetta ekki og fara
þá á hausinn. Kjarabarátta
verkalýösins knýr þannig fram
hagkvæmari rekstur. Þessar
staöreyndir ættu að vera amk.
öllum sósialistum ljósar, einnig
hitt aö fyrr eöa sföar leiöir þensl-
an til offramleiöslu. Vörurnar
seljast ekki lengur i þvi magni
sem framleitt var. Verkafólki er
þá sagt uppeða kaup þess lækkað
á einhvern hátt til aö lækka vöru-
verð og örva söluna. („Atvinnu-
vegirnir bera ekki þetta háa
kaupgjald” segja hægrimenn,
„Verkafólk tekur á sig tima-
bundnar fórnir til aö tryggja at-
vinnuöryggi”, heyrist þá frá
vinstri.). Framhjá þessu kemst
engin rikisstjórn, hversu „vin-
samleg verkafólki” sem hún er.
Beinist ekki störf hennar aö þvi
að halda efnahagslifinu gang-
andi, auka framleiöslu, sölu og
atvinnutækifæri þess, þá veröa
skjótt flestir sammála um aö
þetta sé léleg stjórn, og hún
hrökklast skjótt frá völdum — þvi
fyrr ef þetta er samsteypustjórn
flokka sem eru ósamstæöir um
margt. I auðvaldskerfi veröur
hUn þvi' aö tryggja fyrirtækjunum
rekstrargrundvöll á auövaldsvlsu,
Það verður ekki gert nema á
kostnab verkalýðsins eins og
hann sannreyndi margfaldlega á
dögum sfðustu „vinstri” stjórnar.
Þegar áf þessari ástæöu er Utilok-
aö að koma á sósíalisma stig af
stigi, „ná einni stjórnstöö samfé-
lagsins af annarri”. í stjórnun
auövaldsþjóöfélags er ekki um-
talsvertsvigrUm. Þaö getur virst
vera vegna þess hve sveiflukennt
efnahagslifið er, og þar með tæki-
færi kjarabaráttu — til langs
tima. En málflutningur fffl-ystu
Alþýðubandalagsins hefur lengi
verið sá, að þarna sé yfirleitt
mjög mikið svigrUm, auövalds-
þjóöfélagi veröi stjórnaö meö hag
alþýðu fyrir augum.
/
A vinningarnir
Alltaf er Alþýöubandalag aö
tala um aö „halda sigurvinning-
um verkalýösstéttarinnar", en
það tekst ekki, hvað þá aö stjórn-
arþátttaka þess leiði endilega til
framfara. Það þýöir ekki að
kenna samstarfsflokkunum um
þetta, Abl. ber fulla ábyrgö á öll-
um geröum rikisstjdrnar, sem
þaö á aöild aö. Vegna þess, ein-
faldlega, aö rikisstjórnin er fram-
kvæmdastjórn aubvaldsþjóbfé-
lagsins og veröur þvi aö fylgja
samræmdri stefnu. Var það ekki
Alþýðubandalagsmaöur sem stóö
fyrir niöurskuröi f skólamálum á
siðasta kjörtimabili? Tryggöi lé-
legri kennslu meö þvi aö fyrir-
skipa fjölgun i bekkjum? Og
hverjir eru þessir „varanlegu á-
vinningar” verkalýösstéttarinn-
ar? Fólk býr I stærra hUsnæði en
áður, og heimilistæki þýöa minni
störf á heimilunum, sem eru
mörgfull af dýruglysi. En ámóti
þessu, litsjónvarpi, bíl. Spánar-
ferðum og ööru sölugóssi sem
kaupahéðnar þurfa aö koma Ut,
kemur almennur yfirvinnuþræl-
dómur beggja hjóna meö tilsvar-
andi vanrækslu barna, sem fá
ekki einu sinni nægar almenn-
ingsstofnanir i staöinn. Hafa þá
lifskjör verkalýðsstéttarinnar
stórbatnaö sl. 20 ár?
Það er annars vandséö hvers
vegna menn ættu aö veraandvig-
ir kerfi, sem er svo sveigjanlegt,
að þvi veröur stjórnaö með hag
alþýðu fyrir augum. Hvers vegna
ættu sósialistar að vilja brjóta
slikt kerfi niður? Og trUi flokkur
sósialista þvi að hiutverk hans sé
aö hlaða upp „ávinningum verka-
lýösstéttarinnar” og varöveita,
þá er þaö hreint enginn orðalepp-
ur aö kalla slikan flokk ihalds-
flokk. Þvertámóti, aliir þessir á-
vinningar verða i voða ef stéttaá-
tök harðna verulega, umbrot
veröa i þjóðfélaginu (hversu oft
vöruðu ekki verkalýðsleiðtogar
viö harönandi stéttaátökum, ef
Abl. færi Ur stjórn?). Gegn þvi
hlýturflokkurinnaö beitasér, þvi
öll hans starfsemi miöast viö
hægfara umbætur innan ramma
rikjandi þjóöfélags. Þótt forystu-
menn flokksins sveii auðvalds-
kerfinu á tyllidögum, þá verða
þaö hreinir helgisiðir.
lannan stað er flokkurinn I rik-
isstjórn, og leiðist þvi óhjá-
kvæmilega til aö réttlæta áöur-
nefnda stjórnsýslu á auövalds-
vísu.Með öörum orðum, flokkur-
inn er sífellt að réttlæta og fegra
hlutskipti verkalýösins I auð-
valdskerfi, jafnframt þvi sem
hann reynir að bæta það. Arásir
rikisstjórnarinnar á verkalýöinn
erutil aö forðast annaö verra, þá
er gjarnan visað til JárnfrUarinn-
ar i Englandi, jafnvel til Chile
undir Pinochet. Það eiga aö vera
valkostirnir við stjórnarsetu
sósialista. Ætla mætti aö auð-
valdið vildi ekkert fremur en
borgarastríö, þjóöfélagsupp-
lausn. Auövaldið vill þaö ekki
nema tilneytt, i byltingarástandi,
einsog var i Chile 1973.Hinsvegar
vill það gjarnan lækka launa-
kostnaöinn — og til þess gefst
gullið tækifæri þegar verkalýös-
flokkarnir hafa þegar haft for-
göngu um þaö, svo sem á Bret-
landi og Islandi, þá er eftirleikur-
innauðveldari. Þá erulika verka-
lýösfélögin meira eöa minna löm-
uð. Menn beri t.d. saman baráttu
DagsbrUnar og Trésmiöafélags-
ins gegn kjaraskeröingunum,
annars vegar 1977, hinsvegar
1978-9.
Niðurstaðan verður sú gamal-
kunna staðreynd, aö þátttaka
sósialistaflokks i stjórn auövalds-
rikis leiðir ekkitil þess aö breyta
þjóðfélaginu á nokkurn hátt i
sósialiska átt, það stendur ó-
breytt eftir. Þessi stjórnarþátt-
taka þeirra verður til þess eins að
Utbreiða rugling um eöli auö-
valdskerfisins og reyna aö fá al-
þýöuna til aö sætta sig viö þaö.
Þótt slikur flokkur — meö sósial-
isma á vörunum — nái hreinum
meirihluta á þingi, breytir þaö
engu, það getur þá ekki byggst á
sósialisku fylgi — enda ekki
sósialisk forysta. Sagan er bUin
aö sýna nokkrum sinnum, aö viö
slikan „sigur” breytist ekkert.
S tjórnarandstaöa
En hverjir eru þá valkostirnir?
Eiga sósialistar þá bara aö sitja
hjá i þjóölifinu, halda aö sér
höndum til að óhreinka þær ekki?
Nei, öðru nær, valkostirnir eru
nd fleiri. Ég get ekki orðaö það
betur en Rósa LUxembUrg gerði
(i ritinu Vandkvæði sósialista i
Frakklandi; kemur Ut hjá Máli og
menningu i vor): „Munurinn á
sósialiskri stefnu og borgaralegri
er sá, aö þar sem sósialistar eru
andstæöingar alls hins rikjandi
kerfis, þá eru þeir i grundvallarat
riðum bundnir viö stjórnarand-
stööu á borgaralegu þingi. Mikil-
vægasta verkefni sósialista á
þingi er aö upplýsa verkalýös-
stéttina. Og það leysa þeir fyrst
og fremst af hendi meö kerfis-
bundinni gagnrýni á rlkjandi
stefnu. En það er svo lang i frá
að stjórnarandstaöa i grundvall-
aratriöum Utiloki hagnýta, á-
þreifanlega ávinninga, beinar
umbætur, framfarasókn, að hUn
er einmitt eina virka leiðin til aö
ná slikum hagnýtum ávinningum.
Almennt talað gildir þetta um
sérhvern minnihlutaflokk, og þó
alveg sérstaklega um sósialista.
Þeir eiga ekki möguleika á að
láta samþykkja stefnu sina bein-
linis af þingmeirihluta. Þvi eiga
þeir ekki um annað að velja en að
neyöa hinn borgaralega meiri-
hluta til tilslakana 1 stööugri bar-
áttu. Með gagnrýni stjórnarand-
stööunnar ná þeir þessu fram á
þrjá vegu: Þeirveita borgaraleg-
um fiokkum hættulega sam-
keppni meöþviað ganga lengst i
kröfugerð, og ýta þeim þannig á-
fram meö þrýstingi kjósenda-
fjöldans; einnig meö þvi að af-
hjúpa rikisstjórnina fyrir þjóöinni
og orka þannig á stjórnina meö
almenningsálitinu: loks dregur
gagnrýni þeirra innan þings og
utan stööugt meiri alþýðufjölda
aö þeim. Þannig veröa þeir að
afli, sem rfkisstjórn og borgara-
stétt veröa aö taka tillit til.
Þeir sósialistar sem studdu
stjórnarþátttökuna, hafa með
henni lokað sér öllum leiöunum
þremur. Umfram allt er skefja-
laus gagnrýni á stjórnarstefnuna
orðin þeipi ómöguleg. Vildu þeir
hýða hana fyrir veikleika hennar,
hálfvelgju og hugleysi, þá féllu
höggin á bök þeirra sjálfra.”
Lokaorö
Éger ekki aö halda þvi fram að
sama sé hvernig stefnu rikis-
stjórn fylgi. Hitt er alveg aug-
ljóst, að Alþýöubandalagiö getur
ekki boöiö upp á „róttæka um-
bótastjórn”nú. Fyrir slikri stjórn
er einfaldlega ekki þingmeiri-
hluti. Hitt er aftur á móti á færi
Alþýðubandalasins, hafi það vilj-
ann til, að tryggja alþýöunni rót-
tæka stjórnarandstöðu. Þaö er
brýnasta þröf alþýðunnar nUna.
Slik stjórnarandstaða yröi mátt-
ugt tæki i kjarabaráttu, bæði
beinnarog umbótalöggjafar. HUn
yröi gulliö tækifæri til að afhjUpa
galla auövaldskerfisins fyrir allri
alþýöu, og virkja hana i baráttu
gegn þvi'. Stjórnarþátttaka Al-
þýöubandalagsins spillir hinsveg-
ar öllum slikum tækifærum. Þvi á
ég þá nýársósk besta, islenskri
alþýðu til handa, aö henni megi
nú öölast aö koma sér upp dug-
mikilli vinstri stjórnarandstööu.
Lyon, 24. des. 1979.
örn Ólafsson
Viötal við Jón Óskarsson flugstöðvarstjóra á Keflavíkurflugvelli:
„Ekki þægileg staða”
Jón óskarsson stöövarstjóri: E.t.v. heföi verið hreinlegra aö segja öil-
um mannskapnum upp.(Ljósm.: gel)
— Um áramót unnu hjá
Flugleiðum á Keflavíkur-
flugvelli um 115 manns en
með uppsögnunum um
daginn hefur þessi mann-
skapur verið skorinn niður
um 30%. Þetta er að sjálf-
sögðu ekki þægileg staða
en þegar þarf að spara
vegna tapreksturs er yfir-
leitt ekki spurt um hvað er
þægilegt og hvað óþægi-
legt, sagði Jón Óskarsson
stöðvarstjóri Flugstöðvar-
innar á Keflavíkurflug-
velli í samtali við Þjóðvilj-
ann á þriðjudag.
— Hversu mikið minnka störf á
vellihum meö minnkandi umferð
um hann.
— Það má segja að töluverður
samdráttur hafi orðið i umferð
þegar teknar voru upp beinar
ferðir yfir Atlantshafið á DC 10 i
staö þess aö hafa viðkomu hér.
Þar er um ab ræöa 5 feröir á viku.
A móti kemur þó sennilega það að
sami fjöldi farþega fer til og frá
landinu og safnast þá saman i
færri ferbir. Umferö transitfar-
þega minnkar hins vegar mjög.
Starfsmenn Flugleiða hafa til-
tölulega takmörkuð afskipti af
transitfarþegum svo að störf
þeirra minnka ekki i beinu hlut-
falli við færri viðkomur.
— Viö hvaö vinnur þetta starfs-
fólk hér á Vellinum?
— Stærstu hóparnir eru þrir.
Þeir eru flugafgreiðslufólk, sem
innritar farþega o.fl., hlaðmenn,
sem sjá um fermingu og afferm-
ingu, og starfsmenn flugeldhúss.
Smærri hópar vinna við flugum-
sjón sem þjónar áhöfnum, vöru-
afgreiðslu, tollvörulager og
tækjaverskstæði. Svo er náttúr-
lega skrifstofufólk og ýmsir fleiri.
— NU miðast uppsagnirnar við
1. april. Er ekki þá einmitt að
hefjast sumarannatimi?
— JU, rétt er það. og kannski
hefði að skaðlausu mátt fresta
uppsögnunum til hausts. Ég tel
að flestir af þeim sem sagt hefur
veriö upp muni eiga möguleika á
að veröa lausráðnir I störfum sin-
um fram á haust og taki uppsagn-
irnar þvi ekki i raun gildi fyrr en
þá. Vib höfum yfirleitt ráðiö um
100 manns til viðbótar yfir sum-
armánuðina.
— Verður ekki breyting á
vinnufyrirkomulagi með þessum
samdrætti?
— JU, frá og meö 1. apríl er
meiningin að draga saman starf-
semina þannig að vaktir miðist
við umferðina um völlinn og
hugsanlega verður stööin lokuö
einhvern tima sólarhrings og þá
kannski yfir nóttina.
— NU eru hér 12 tima vaktir i 4
daga og siðan fri i aöra fjóra.
Verður breyting á vaktafyrir-
komulagi?
— Já, það er fyrirhugað að taka
upp 8 tima vaktir og veröur fólk
þá að mæta 5 daga til að ná 40
stunda vinnuviku. Þessar skipu-
lagsbreytingar leyfa verulega
fækkun starfsfólks.
— NU er veruleg óánægja rikj-
andi með þessar uppsagnir meöal
starfsfólksins, sérstaklega af
þvi að gamalreyndum starfs-
mönnum hefur verið sagt upp.
Var nauðsynlegt að fara svona
að?
— Ég tel að hugsanlega hefði
verið hreinlegra að segja öllu
starfsfólkinu upp. Margir búa i
Reykjavik og finnst kannski ekki
hagkvæmt að þurfa að koma
hingað oftar en nU er og hefðu
þess vegna sjálfkrafa fallið Ur
skaftinu með breyttum vinnu-
tima. Þannig hefði frekar verið
hægt aö komast hjá óróa og leið-
indum.
— Hvað um atvinnumöguleika
þessa fólks?
— Uppsagnirnar lentu m.a. á
mönnum sem alls ekki áttu von á
sliku og eru sumir orðnir mjög
sérhæfðir þannig að þeir eiga ekki
auðvelt með að fara inn á al-
mennan vinnumarkað. Þetta á
t.d. við um 4 menn i flugumsjón
sem hafa starfað þar mjög lengi.
Ég tel að þetta bitni mjög á þeim
og viö erum meö allar klær Uti til
að halda þeim inni. Viö lifum i
þeirri von að Ur rætist.
— Er ekki möguleiki á aö auka
umferð erlendra véla um völlinn?
— Ég tel að vel sé hægt að selja
þennan flugvöll eins og. aðra vöru
þvi aö tæknilega er hann i
fremstu röö og flugmenn vilja
gjarnan koma hingað. En þróunin
hefur veriö okkur heldur i óhag.
Bæði er lega landsins full norðar-
lega og svo eru vélarnar orðnar
langfleygari. Þó erum við t.d. al-
veg i fluglinu til Seattle frá
Evrópu.
— En hvaö er hægt aö gera
til að laða flugvélar að?
— Ég bendi á að mjög margir
sem koma hingað kvarta undan
hvað afgreiðslu- og lendingar-
gjöld eru há hér, sennilega hærri
en nokkurs staðar annars staðar.
Erlendir fhigmenn hafa á orði aö
þeir vildu gjarnan koma hingað
aftur ef þéssuværi öðru visifariö.
Við þurfum að bjóða upp á betri
kjör og auglýsa flugvöllinn ræki-
lega einsog Danirgera t.d. núna i
sambandi við Bilund á Jótlandi.
Meö þvi reyna þeir að beina um-
ferðinni frá Kastrup.
— Veitið þið nógu góða þjón-
ustu?
— Við veitum mjög fljóta af-
greiðslu og getum afgreitt flugvél
á 45 minUtum. Það er skemmsti
timi sem þekkist en skapast
náttúrulega m.a. af þvi hversu
litil umferð er um völlinn.
— Hvað um frihöfnina?
— Þaö þarf að auglýsa hana
betur. Við höfum rætt nokkuð um
það innanhúss að samræma að-
gerðir hennar, Flugleiða og
Islensks markaöar til kynningar.
-GFr.
Heimsókn í Fríhöfnina
Þórður Magnússon forstjóri: Ariö 1979 var söluaukning I dollurum .
(Ljósm.: gel)
Fríhöfnin á Keflavíkur-
f lugvelli hefur verið mjög í
fréttum s.l. ár. Þjóðviljinn
leit þar við í grenjandi
rigningu og roki á þriðju-
dag og náði tali af Þórði
Magnússyni forstjóra, sem
hefur gegnt þvi starfi síð-
an 15. júlí 1978 en er nú að
hætta. Einnig var spjailað
við nokkra starfsmenn og
fylgst með afgreiðslu í
þessari merkilegu búð sem
er eins og eyland í ríkinu og
enginn fær að fara inn í
nema gegnum stranglega
gætt hlið.
— Þú komst i þetta starf á sin-
um tima vegna sérstakra að-
stæðna, Þórður?
— Já, ég kom i kjölfarið á þeim
vanda sem hér skapaðist vegna
rýrnunarþátts i versluninni og
ásakana um litil gjaldeyrisskil.
— Hefur orðið breyting á?
— Já, þetta er komið i vel viö-
unandi horf og skapast hafa allt
aðrar aðstæður.
— Kitnar ekki minnkandi um-
ferð um KeflavíkurflugvöII á
verslun i Frihöfninni?
— Samdráttur hefur aðal-
lega orðið á N-Atlantshafsflug-
inu en farþegar i þvi eru aðeins
litill hluti af viðskiptavinum okk-
ar. Langmest kaupa sólarlanda-
farþegar og aðrir Islendingar og
einnig Skandinavar. A árinu 1979
er þvi söluaukning i dollurum en
liklega aöeins minnkun á sölu-
magni. Þetta gerist á sama tima
og talið er að samdráttur i sólar-
landaferðum hafi orðið sem nem-
ur 1/3 á árinu. Viöskiptaferðir Is-
lendinga hafa hins vegar ekki
dregist eins mikið saman.
— En nú er útlit fyrir enn meiri
samdrátt i flugi. Er það ekki al-
varlegt inál fyrir Frihöfnina?
— Það er náttúrulega alvarlegt
þegar millilendingar i Ameriku-
flugi fækka Ur 24 áriö 1977 niöuri 3
i sumar en það bitnar þó mun
meira á Islenskum markaði sem
byggir mest á ameriskum far-
þegum.
— Þurfið þiö aö fækka starfs-
fólki?
— Það má segja að starfsliðið
sé orðið alltof margt miðað við
umferðina, en þar sem frihöfnin
er rikisfyrirtæki er það pólitisk
ákvörðun að fækka þvi. Ég tel þó
vist að ákvörðun i þessum efnum
þurfi að taka fljótlega.
— Hversu margt er starfsfólk-
ið?
— 30 manns vinna i verslun-
inni, 8 á lager og 6-7 á skrifstofu.
— Er þetta Suðurnesjafólk?
— Já, langflest.
— Hvernig er vinnutimanum
háttað?
— Unnið er frá 7 aö morgni til 7
að kvöldi en allt utan þess vinnu-
tima kemur i næturvinnu. Ég tel
að samningar við starfsfólkið
þurfi að taka meira mið af breytt-
um forsendum þannig að þeir
verði sveigjanlegri. Frihöfnin
verður einhvern veginn að mæta
þessum samdrætti.
— Telur þú aö Frlhöfnin ein
geti laðað að erlend flugfélög.
— Nei, ég tel það hæpið nema i
samspili með öðrum. Það er Ut i
hött að farþegar geri þær kröfur
að flugvélar komi hér við vegna
frihafnar.
Viö göngum nU inn á kaffistofu
starfsmanna en i augnablikinu er
enginn að versla og þvi rólegt.
Okkur er vel tekið svo sem við
mátti búast og þeir Ari Sigurðs-
son, Gylfi Sigurðsson, Björn
Björnsson, Guöjón Sigurðsson,
Jón Ölafur Jónsson og nokkrir
fleiri, sem við náðum ekki nafn-
inu á, spjalla viö okkur.
— llversu miklu hagstæðara er
vöruverð hér en utan Frihafnar?
— Um 30% að jafnaði.
— Hafið þið orðiö varir við
mikinn samdrátt i sölu?
— Nei, ekki ýkja mikinn.
— Mætti laða aö erlendar flug-
vélar með frihöfninni.
— Já, það teljum við tvimæla-
laust með þvi aö bjóða ýmsar
vörutegundir sem nU eru hér ekki
á boðstólum. Eigum við þar m.a.
við dýra vöru svo sem gull og
demanta. Fólk leggur talsverða
lykkju á leiö sina til að gera góð
innkaup.
NU er að koma SAS-flugvél á
leið til Grænlands svo að ekki er
til setunnar boðið. Frihafnar-
menn segja að Grænlendingar
séu með bestu viðskiptamönnum
og kaupi mikiö. Þaö fáum viö
brátt að sjá.
—GFr
Ari Sigurðsson og Gylfi Sigurðsson: Gull og demantar gætu laðaöaö erlendar
flugvélar. (Ljósm.: gel)
Ahöfn af SAS-vél I sælgætishugleiöingum
Björn Björnsson frlhafnarstarfsmaður: Hér er allt 30% ódýrara
— c * _ art IT* 1 í .. i ? xi I 1
•

■ ~ ■■ I f |
I ui 1 5 ■ ■ fi < | u 1
| r, í