Þjóðviljinn - 02.02.1980, Side 9

8 SÍÐA — ÞJÓÐVILJINN Laugardagur 2. febrúar 1980
Laugardagur 2. febrúar 1980 ÞJÓÐVILJINN — StÐA 9
..

E/s Súðin á sigiingu i Reykjavikurhöfn 1944.
I I 1 L1 [) í
■ 1 á
.) i <\

') í) Os i \l \ r i'f 1( i i : • , 0 l I f'
!<í;)-.ií1 v)(''V.ii’ í l!<; 'iV.V
M/s Esja hin nýjasta, sem smíðuð var á Akureyri og
tekin i notkun 1971. Myndin er tekin þegar skipið var
i reynslusigiingu.
Bœnaskrá jrá
Þingeyingum
var upphafiö
Halldór S. Krist-
jánsson stjórnarfor-
maður Skipaútgerðar
rikisins hefur tekið
saman i grófum dráttum
sögu Skipaútgerðar
rikisins, svo og aðdrag-
andann að stofnun henn-
ar. Halldór flutti þessa
tölu á biaðamannafundi
fyrir skömmu og hefur
veitt Þjóðviljanum leyfi
til að birta þetta erindi.
Upphaf
strandferða
Bænaskrá til Alþingis noröan af
landi var hiö eiginlega tilefni
þess, aö Alþingi tók til meöferöar
nauösyn þess aö koma á föstum
strandferöum.
Héraösfundur Suöur-Þing-
eyinga, sem haldinn var 26. mal
1863, sendi þessa bænaskrá til
þingsins, þarsem fariö erfram á,
„aö Alþingi hlutist til um, aö
gufubátaferöum veröi hiö allra
bráöast komiö á meö ströndum
Islands, er flytji feröamenn og
vörur fyrir sanngjarna borgun
milli helstu hafna á landinu”.
Eftir allýtarlega athugun sendi
Alþingi konungi ávarp um máliö,
ásamt rökstuöningi og tillögum,
þar sem óskaö var eftir, aö fengiö
væri sérstakt strandferöaskip,
san færi 12 feröir kringum landiö
á tímabilinu frá þvl seint I
febrúar til októberloka ár hvert.
Arangur af þessu varö enginn.
Samskonar bænaskrár voru
sendar Alþingi 1865, 1867 og 1869,
sem ræddar voru f þinginu og
siöan sendar áfram tíl konungs.
Enginn árangur varö af þessum
málaleitunum Alþingis,
Eftir aö stjórnarskráin 1874 tók
gildi varö Alþingi hægara um vik
aö beita sér fyrir umbótum í sam-
göngumálum þjóöarinnar.
Tveimur árum seinna, 1876
hófust strandferöirnar, tvær þaö
ár, en þrjár 1877 meö viökomu á 6
stööum.
Skip Sameinaöa gufuskipa-
félagsins „Diana”, annaöist ferö-
irnar, en félagiö hélt jafnframt
uppi sjóferöum árlega, milli
Kaupmannahafnar og
Reykjavikur, meö viökomu I
Vestmannaeyjum.
„Vestu útgerðin”
A árinu 1896 uröu þáttaskil i
strandferöum hér viö land. Á þvi
ári tók landssjóöur á leig^skipiö
e.s. Vestu, sem var 1015 brúttó-
rúmlestir aö stærö, en eigandi
þess var Sameinaöa gufuskipa-
félagiö. Skipiö var leigt meö
danskri áhöfn og gert Ut til
strandferöa árin 1896 og 1897.
SkipaUtgerö landssjóös eöa
,,Vestu”-útgeröin”, eins og hún
hefur veriö nefnd, stóö aöeins i
tvö ár.enda var fjárhagsafkoman
ekki sem best. Hjálpaöist hvort-
tveggja aö, aö skipiö varö fyrir
nokkrum óhöppum og auk þess
var ekkigrunlaust um, aö samtök
væru meöal kaupmanna um aö
flytja ekki meö skipinu. Þó varö
landsmönnum mikill óbeinn
hagnaöur af þessari útgeröartil-
raun landssjóös. Hún haföi bæöi I
för meö sér lækkun á öllum farm-
gjöldum og auk þess beindi hún
athygli Sameinaöa aö íslands-
feröum.
Þegar landssjóösútgeröin
lagöist niöur, var samiö viö
Sameinaöa fyrst til 5 ár a, en siöan
var samningurinn framlengdur
tvisvar sinnum, þannig aö félagiö
annaöiststrandferöir hér viö land
til ársins 1909.
Stofnun Eimskips
Mikiö var rætt um samgöngu-
málin á Alþingi áriö 1909, m.a.
var rætt um aö stofna Islenskt
hlutafélag, meö þátttöku rikis-
sjóös, til skipakaupa. Þó lyktaöi
málinu á þann veg, aö samiö var
viö Thorefélagiö til 10 ára, um
siglingar og strandferöir.
Ariö 1913 var hafin hlutafjár-
söfnun fyrir H.F. Eimskipafélag
tslands, sem þá var ákveöiö aö
stofna. Þar sem Sameinaöa setti
þaö aö skilyröi fyrir samningum
af sinni hálfu aö landssjóöur
Islands geröist ekki hluthafi i
hinu nýja islenska hlutafélagi,
slitnaöi upp úr samningum. Varö
þetta til þess aö samningar voru
teknir upp viö Bergenska gufu-
skipafélagiö og hélt þaö félag
uppi strandferöum og millilanda-
feröum árin 1914, 1915 og framan
af árinu 1916.
1 lögum um strandferöir nr. 53
frá 10. nóv. 1913 haföi Alþingi
heimilaö landsstjórninni aö
kaupa hluti i Eimskipafélaginu
fyrir alltaökr. 500.000 gegn þvl aö
félagiö tæki aö sér aö halda uppi
strandferöum umhverfis landiö
meö tveimur eöa fleiri strand-
feröaskipum eigi siöar en I april
1976.
Fyrsta skip H.F. Eimskipa
félags lslands, e.s. Gullfoss (1414
br.-rúml.) kom til Islands 16.
april 1915 og e.s. Goöafoss (1374
br. rúrnl.) 13. júll 1915. Þessi skip
hófu þegar feröir og höföu 198 viö-
komur hér viö land (utan
Reykjavlkur) áriö 1915.
Bergenska gufuskipafélagiö
hélt jafnframt uppi feröum meö
e.s. Floru og e.s. Pollux og auk
þess Thore-félagiö, sem haföi
Tryggvi Blöndal, skipstjóri, myndin er tekin um borö I M/s Þyrli á Is
útaf Austurlandi 1954.
skipin Sterling (1040 rúml.) Ingólf
og Mjölni i förum.
Eins og fyrirhugaö haföi veriö
tók H.F. Eimskipafélag lslands
aösér strandferöirnar, en félagiö
treysti sér ekki til aö halda þeim
áfram meö þeim skipakosti, sem
féla giö þá átti, enda missti félagiö
e.s. Goöafoss, sem strandaöi viö
Straumnes, noröan viö Aöalvlk, i
lok nóvember 1916.
Varöþaö aö ráöi aö landssjóöur
keypti þrjú skip, e.s. Sterling,
sem fyrr var getiö og var fyrsta
strandferöaskip i eigu rikisins,
e.s. Villemoes (slöar Selfoss, 775
br. nlrnl.) og e.s. Borg (762 br.
rúml.). Var útgerö þessara skipa
falin H.F. Eimskipafélagi
Islands. E.S. Sterling strandaöi
viö Sléttanes i mynni Seyöis-
fjaröar aö noröanverðu 1. mai
1922. Réöist rikissjóöur þá I aö
láta smíöa nýtt strandferöaskip,
en þaö var e.s. Esja, sem kom
hingaö til lands 19. aprll 1923.
Esja var 749 brUttórUmlestir og
meö rými fyrir 118 farþega.
H.F. Eimskipafélag Islands
haföi árin 1916, 1921-1923 og
1923-1929 styrk úr rikissjóöi auk
þess sem landssjóöur lagöi kr.
100.000 til hlutafjárkaupa, er
félagiö var stofnaö og veitti 350
þúsund kr. framlag á árinu 1927
til aö kaupa kæliskipiö Brúarfoss.
Samningum sagt upp
Landsstjórnin sagöi upp
strandferöasamningnum viöH.F.
Eimskipafélag Islands meö bréfi,
dags. 27. sept. 1929.
H.F. Eimskipafélag Isiands
svaraöi ráöuneytinu hinn 5. nóv.
1929 og bauöst til aö taka aö sér
útgeröarstjórnina áfram og jafn-
framt aö lækka mánaðargjaldiö
fyrir útgeröarstjórnina úr 2.800
kr. I 1.800 kr. á mánuði. Ráöu-
neytiö afþakkaöi boö félagsins i
bréfi, dags. 27. nóv. 1929, og voru
eftirgreindar ástæöur nefndar
fyrir þvi.
Skipaútgerðin stofnuð
1 fyrsta lagi taldiö ráöuneytið
ekki fært aö fela félaginu Ut-
geröarstjórn strandferðaskips-
ins, þar sem sá aöili innan þess
sem annast heföi hana á undan-
förnum árum myndi láta af
störfum um næstu áramót og ekki
væri fullráðiö hver skipa myndi
sæti hans hjá félaginu.
töðrulagitaldiráðuneytið fulla
ástæöu til þess aö gera tilraun til
þess, meö nýju skipulagi, aö
lækka „hinn geysiháa árlega
reksturshalla á útgerö Esju”, en
reksturshallinn haföi á undan-
förnum árum numiö um 150 þús.
kr. á ári.
1 þriöja lagi var nefnd sú
ástæöa aö I ráöi væri aö kaupa
nýtt strandferðaskip og enn-
fremur aö þaö yröi athugaö aö
einn eöa fleiri af flóabátunum
yröi tekinn inn i sameiginlega út-
geröarstjórn.
‘ Pálmi Loftsson var slöan
skipaöur til aö vera útgeröar-
stjóri skipa rikissjóös frá 1. des.
1929 aö telja meö bréfi, dags. 15.
jan. 1930.
Skipaútgerðin tók til starfa i
Reykjavik um áramótin
1929/1930.
Skrifstofustjóri var ráöinn
Guöjón F. Teitsson, sem eftir lát
Pálma Loftssonar tók viö starfi
forstjóra Skipaútgeröarinnar 1.
okt. 1953.
Skrifstofa Utgeröarinnar var
fyrst I húsi Ellingsens viö Hafnar-
stræti, en var flutt I Arnarhvol,
skrifstofuhúsnæöi rlkisins,
sumariö 1930 og voriö 1934 i
Hafnarhúsiö, þar sem skrifstofan
er nú til húsa.
Vörugeymsla var fyrst i
Nýborg, birgöahúsi Afengisversl-
unar rlkisins, en haustiö 1931
fluttist hún i vörugeymsluhús SIS
viö höfnina.
Fyrstu skipin
Skipaútgerö rikisins var I önd-
veröu fengin fimm skip til
reksturs og voru þau öll eign
rikisins.
Þessi skip voru:
Strandferöaskipiö Esja:
Gufuskip meö kolakyndingu,
smiöaö 1923, stærö 749 br. tonn,
farþegarúm fyrir 118 farþega á
þremur farrýmum, og lestarrúm
fyrir 200 tonn af þungavöru eöa
160 tonn af venjulegri stykkja-
vöru. Ganghraði 10 sjómilur á
klst.
Varöskipiö óöinn:
Gufuskip meö kolakyndingu,
smiöaö 1926 i Danmörku. Stærö
512 br.-tonn. Ganghraöi 13
sjómílur á klst.
Varöskipiö Ægir:
Motorskip (diesel), smlöaö
1929 , 497 br. tonn. Ganghraði 13
sjómílur á klst.
Varðskipiö Þór (gamli Þór):
Gufuskip meö kolakyndingu,
smlðaö 1899. Ganghraöi 8 1/2 sjó-
míla á klst.
Gamli Þór strandaöi og eyöi-
lagöist f desember 1929, eöa rétt
áöur en útgeröin tók til starfa, og
var þá keypt annaö skip I þess
staö, eins og greint veröur frá
siöar.
Vitaskipiö Þormóöur:
Gufuskip meö kolakyndingu,
gamall hvalveiöibátur frá Nor-
egi, 113 br. tonn.
Á árinu 1930 bættist við skipa-
stól Utgerðarinnar strandferöa-
skipiö SUÖin.
Súöin, sem áöur hét Cambria og
Goethe, var gufuskip meö kola-
kyndingu. Skipiö var byggt i
Þýskalandi áriö 1895 og þvi
nálega 35 ára gamalt, þegar þaö
kom til lslands. Stærö skipsins
var 811 brúttó tonn. Skipiö tók 64
farþega I klefa og gat lestaö 600
tonn.
SUÖin var seld sumariö 1949.
Fyrsta strandferöaskip Ut-
geröarinnar var selt 1938 (gamla
Esja) til Chile og hlautþaö nafniö
„Canal Tenglo” og var fyrst um
sinnnotaö sem járnbrautarferja.
I staö „gömlu” Esju var samiö
um smiöi á strandferöaskipi i
Álaborg I Danmörku. Esja II kom
hingaö til lands 22. sept. 1939.
Skipiö var 1347 br. tonn aö
stærö, knúin tveimur 1250 hest-
afla dieselvélum. A skipinu voru
klefar fyrir 148 farþega og gang-
hraöi var 15 mllur á klst.
Auknir flutningar
Farþegafjöldi og vörumagn
margfaldaöist á þessum árum.
Mest var vörumagniö 1943 eöa
rúmlega 48 þús. tonn, ef stykkja-
vörur eru einungis taldar en yfir
50 þús. tonn ef oliuvörur eru
meötaldar.
Fram aö styrjöldinni haföi út-
geröin mest flutt um 15 þús. tonn.
Þessu magni var náö meö
fjórum strandferöaskipum, þar
af einu leiguskipi hálft árið I staö
Súöarinnar,sem varö fyrir árás á
árinu og 26 vöruflutningabátum.
A striösárunum jukust farþega-
flutningar útgeröarinnar jafnt og
þétt og náöu þeir hámarki 1944
um 26 þús. farþegar, en hafði
veriö 9.500 farþegar, þegar mest
var fvrir striö.
Siöast á árinu 1947 voru tvö skip
tekin I notkun, m.s. Herðubreiö og
m.s. Þyrill, og áriö eftir, tvö í
viöbót m.s. Skjaldbreið og m.s.
Hekla.
A árinu 1948 varö þvi mikil
breyting á skipastóli Utgeröar-
innar, stórfelld aukning, sex skip
i stað tveggja áöur. Nýju skipin
voru þessi:
M.s. Hekla var 1456 br. tonn aö
stærö. HUn haföi rúm fyrir 166
farþega og lestarrými fyrir 535
tonn af þungavöru. Ganghraöi 16
mlhir á klst. Systurskipin Heröu-
breiö og Skjaldbreiö voru hvort
um sig 366 br.-tonn aö stærö.
Höföu lestarrými fyrir 200 tonn og
farþegarými fyrir 12 farþega.
Ganghraöinn var 10 1/2-11
sjómilur á klst.
Breytt fyrirkomulag
A árinu 1949 var tekiö upp
breytt skipulag strandferðanna.
Esja og Hekla fóru 49 strand-
feröir samtals, þar af 25 hring-
feröir. Auk þessfór Hekla 8 feröir
til Glasgow um sumariö og tvær
feröir til Alaborgar, en Esja eina
ferö til Hamborgar.
Minni skipin, Heröubreiö og
Skjaldbreiö fóru alls 78 strand-
feröir.
Eftir 1949 fjölgaöi viökomum
skipanna verulega og á sjötta
áratugnumuröu þær aö meðaltali
3.100 á ári. A sama timabili flutti
útgerðin 37.400 tonn af stykkja-
vörum aö meðaltali á ári aö
meöaltali.
Nýttskipbættistí flota Skipaút-
geröar rlkisins á árinu 1959, en þá
var Herjólfur keyptur til landsins
og hóf hann siglingar milli
Reykjavikur, Vestmannaeyja og
Hornafjaröar.
Herjólfur (561 brúttó tonn)
þjónaöi Vestmannaeyingum fyrst
og fremst til ársins 1976, er Vest-
mannaeyingar fengu sitt eigiö
skip, ferjuskipiö Herjólf nýja.
Herjólfur gamli var seldur á
árinu 1977.
A fyrstu árum sjöunda ára-
tugsins jukust stykkjavöruflutn-
ingar Utgeröarinnar og náöu þeir
hámarki á árinu 1962 47.700
tonnum en síöan minnkuöu þeir
Framhald á bls. 13
Danski rithöfundurinn Erik
Stinus er gestur Norræna húss-
ins þessa viku. Hann las upp úr
verkum sinum s.l. þriöjudags-
kvöld, og I dag kl. 16.00 ætiar
hann aö spjalla um feröalög sin i
Asiu og Afriku og sýna lit-
skyggnur þaöan. Erik Stinus er
mjög vföförull maöur og hefur
dvalist langdvölum i „þriöja
heiminum.” Sækir hann gjarna
yrkisefni sin á þær fjarlægu
slóöir.
Blaöamaöur Þjv. hitti Erik
Stinus aö máli I fyrradag og
rabbaði viö hann dágóöa stund
um bækur og ferðalög. Hann
sagöist hafa byrjaö mjög ungur
aö skrifa.
— Ég var eitthvaö 10-11 ára
þegar ég pikkaöi leikrit á gömlu
ritvélina hans fööur mlns, með
einum fingri. Siöan settiég þessi
leikrit á sviö, ásamt skólafélög-
um sinum. Mig langaöi lengi til
aö veröa leikari eöa óperusöngv-
ari, en af þvl varö þó aldrei.
Ég hef skrifaðeitt leikrit siöan
ég varö fulloröinn, en þaö hefur
legiö ofani skúffu hjá mér. Svo
samdi ég libretto fyrir óperu, en
tónskáldiö er nú komiö á ni-
ræöisaldur og hefur enn ekki lok-
iö viö tónlistina, svo aö ég veit nú
ekki hvaö veröur um þá öperu.
Hinsvegar hef ég svolltið fengist
viö aö skrifa einþáttunga, mest
fyrir einhver ákveöin tækifæri,
pólitiska fundi og þessháttar.
Erik Stinus, — gestur Norræna hússins þessa viku.
Víðförult skáld
1 heimsókn
— Þú hefur mest fengist viö
ljóöagerö, er þaö ekkki?
— Jú, ég hef gefiö út nokkrar
ljóöabækur. Einnig smásögur og
þr jár feröabækur hef ég gefiö Ut.
Samtals eru þetta orönar 18-19
bækur, ef allt er taliö. Sumar
þeirra hef ég skrifaö meö öör-
um.
Laxness í
sjópokanum
— Hvenær lagöist þú I
fer öalög?
— Þegar ég var 18 ára réö ég
mig á stórt flutningas kip og
sigldi meö þvi um öll heimsins
höf i tæpt ár. Ég var ófaglæröur
háseti og á þessu skipi kynntist
ég stéttaþjóöfélaginu I hnot-
skurn. Skipið er eins og litiö
þjóöfélag og stéttaskiptingin
hrikaleg. Ég man eftir mörgum
atvikum, þegar yfirmennirnir
beittu hnefavaldinu til að koma
undirmönnum i skilning um hvar
þeirra staöur væri. Þetta var
mjög lærdómsrikur timi fyrir
mig, sem kom inn I þetta ástand
úr friösamri millistéttafjöl-
skyldu.
Þegar ég fór á sjóinn haföi ég
nokkrar bækur Halldórs Lax-
ness meö mér i sjópokanum, og
þær höföu mikla þýöingu fyrir
mig. Ég man t.d. eftir því aö eitt
sinn vorum viö kyrrsettir vegna
flóöa I Austur-Pakistan, þar sem
nú er Bangladesh og lágum þar I
mánuö. Þá fékk ég malaríu og
fylgdi henni mikill sótthiti, sem
erfitt var aö afbera i hitasvækj-
unni. Þá var gott aö lesa um þaö I
Sjálfstæöu fólki, þegar kýrin
hvarf I snjóskaflinn!
✓ /
I fangelsi' Iran
— Svo fórstu i li*’?
— Já, mér fannste: iega aö ég
þyrfti aö læra eitthvi Ég geröi
þaö um stund, en svo kom útþrá-
in aftur upp I mér Ég var ákveö-
inn I aö koma aftur á þessa staöi,
sem ég haföi fengiö smjörþefinn
af I siglingunum. Viö tókum okk-
ur til fjórir ævintrýramenn, ekki
alltof fjáöir, keyptum okkur
notaöan bil og ókum suður á bóg-
inn. Þetta var erfið og ævintýra-
leg ferö. I Iran lentum viö i fang-
elsi. Þaö vildi þannig til aö einn
okkar varð veikur, og þegar viö
komum I bæ sem heitir
Viðtal við
danska
rithöfundinn
Erik Stinus
Kermanshah reyndum viö aö
hafa uppi á lækni. Lögreglunni
þótti grunsamlegt hvaö viö nám-
um oft s taöar og töluðum viö fólk,
svo aö viö vorum handteknir og
fluttir á lögreglustöðina. Allir
okkar pappirar voru i lagi, en
samt var okkur fleygt inn I klefa
og viö látnir dúsa þar til næsta
dags, en þá var fariö meö okkur
á einskonar hótel, þar sem viö
vorum undir lögreglueftirliti I
viku.
Seinna fréttum viö af ástæö-
unni fyrir handtökunni: Keisar-
inn var i heimsókn I bænum og
allir grunsamlegir menn voru
settir bakviö lás og slá á meöan.
Þetta geröist rétt eftir aö
keisarinn var kominn aftur til
valda, eftir að Mossadegh var
fallinn og þaö rikti þvl mikil
spenna I landinu. Útlendingar
voru undir smásjá.
Þegar viö losnuöum úr pris-
undinni héldum viö feröinni
áfram. Erfiöleikarnir uxu jafnt
og þétt, billinn var oröinn litt
ökufær, alltaf aö bila og sam-
komulagið fór hriöversnandi i
jöfnu hlutfalli viö mótbyrinn sem
viö mættum. Þar kom aö viö
slógumst I för meö nokkrum
Astraliumönnum, sem voru á
samskonar flakki og brátt skildu
leiðir; ég tók mér far meö rútubil
ásamt einum Astraliumanninum
og viö héldum feröinni áfram
þannig.
iu. Þá feröaöist ég mikiö um
Afríku austan- og sunnanveröa.
Stundum finnst mér þaö land
vera mér nákomnast sem ég er
aö kynnast hverju sinni.
— Hvaö meö Danmörku?
— Auðvitaö hefur maöur
skyldum aö gegna gagnvart ætt-
landi sinu. En sama gildir um
önnur lönd, finnst mér. Mér
finns t alltaf mjög erfitt aö aölaga
mig dönskum vandamálum og
viöhorfum þegar ég kem þangaö
eftir aö hafa veriö i þriöja heim-
inum, þar sem vandamálin eru
svo miklu alvarlegri.
Hitt er annaö mál aö þaö er allt
önnur aöstaöa aö vera i ein-
hverju landi ákveöinn tlma, og
vita alltaf aö þaö kemur aö brott-
för og aö maöur er ekki bundinn
þessum staö til eillföarnóns. Ég
hitti einu sinni gamlan Wales-
búa, sem haföi veriö árum sam-
an i Afriku. Hann sagöi mér að
ég yröi að skrifa um Tansaniu
áöur en ég væri búinn aö aölag-
astlifinu þar. „Eftir tvö ár verö-
uröu orðinn svo vanur öllu hér,
aö þú getur ekki skr ifað um þaö”
— sagöi hann. En ég hef hvergi
verið svo lengi I senn aö ég hafi
orðið öllu vanur.
Að tengjast landi
Seinna dvaldistég i Indlandi og
feröaöist þar um. Þar kynntist
ég konu minni, sem er indversk.
Ég á fleira tengdafólk á Indlandi
en ættingja i Danmörku, svo aö
mér finnst stundum erfitt aö
gera mér grein fyrir hvaöa landi
ég er nátengdastur. Ég vann i tvö
ár hjá stofnuninni Mellemfolke-
ligt samvirke, sem annast þró-
unaraðstoð, og var þá I Tansan-
Að lifa af listinni
— Hvernig gengur þér, sem
dönskum rithöfundi, aö lifa af
ritstörfum eingöngu?
— Maöur lifir náttúrlega ekki
af þvi aö yrkja ljóö allan tim-
ann. Aöur fékkst ég viö kennslu
en er nú hættur þvi og nota rit-
vélina mér til framfæris. Ég hef
mikið fengist viö þýöingar og
gefiö Ut nokkur ljóöasöfn ind-
verskra og afriskra höfunda.
Einnig hef ég gefiö út þýöingu á
ljóðum Nazims Hikmet, tyrk-
neska stórskáldsins og
kommúnistans. Ég hef lengi haft
miklar mætur á skáldskap hans.
Svo var þaö eitt sinn þegar ég
kom I heimsókn til vinar mins I
Tyrklandi, aö ég sá bækur eftir
Hikmet I bókaskápnum hans, en
þessar bækur voru þá bannaöar
i Tyrkiandi og voru menn óspart
dæmdir I fangelsi fyrir aö eiga
þær. Meö aöstoö þessa tyrk-
neska vinar þýddi ég Ijóöin úr
frummálinu, tyrknesku, og haföi
einnig hliösjón af enskum
ýöingum.
Auk þýöinganna fæ ég oft
ýmiskonar verkefni, t.d. fyrir
Utvarpiö. Ég hef veriö beöinn um
aö setja saman Utvarpsþætti um
þriöja heiminn, og stundum hef
ég s jálfur átt frumkvæöiö og boö-
iö útvarpinu efni. Þetta er „free-
lance” tilvera, sem ég kann
ágætlega viö. — »h