Þjóðviljinn - 18.11.1980, Blaðsíða 2

2 SÍÐA — ÞJÓÐVILJINN Þriöjudagur 18. nóvember 1980
Kærleiksheimilið
Viðtalið
Menning og skríti-
legheit
Einhver hefur litað á handlegginn á þessum
manni.
■ ja.
Gætið
heyrnar-
innar
er svín eiga í hlut
Þaö eru fleiri en hljómsveit-
irnar okkar, sem skaöleg áhrif
geta haft á heyrn manna. Þeir
eiga þaö til aö vera æöi hávaöa-
samir „hljómleikarnir” á
svfnabúunum og þaö jafnvel
svo, að þeir, sem þar vinna,
geta átt á hættu aö heyrn þeirra
skeröist verulega eöa aö þeir
missi hana jafnvel alveg, aö þvi
er rannsóknir, sem á þessu hafa
veriö geröar.sýna.
Nú er þaö kunnugt, aö hávaöi
á vinnustaö má ekki fara yfir 90
desibel,en i svinahúsi, þar sem
haföar voru 120 gyltur og fóör-
aröar ávenjulegan hátt.mældu
rannsóknarmenn 112 desibela
hávaöa. baö er svona rétt eins
og þegar ræstir eru þotuhreyfl-
ar. Heppilegra sýnist þvi aö
gleyma ekki eyrnahlifunum,
þegar fariö er i svinahúsin.
— mhg
Molar
Málstaður
,,Er sósialisminn draumur?
Hann er ekki draumur, heldur
málstaöur,- menn og konur hafa
dáiö fyrir hann, ekki fyrr á öld-
um, heldur á okkar timum; þau
eru i fangelsum fyrir hann,
þræla i námum, eru I útlegö,
veröaöreigarvegna hans; trúöu
mér, þegar menn þola slikt
vegna drauma, þá rætast þeir
aö sföustu.”
William Morris
LJss þaö er enginn vandi aö
ferðast. Sá sem stillir sig um
það á hverjum degi aö hringja
til Akureyrar getur fariö til
ítallu næsta sumar fyrir þaö
sem hann sparar.
— Ég verö aö segja þaö eins
og er, aö mér leiðist alltaf þegar
ég heyri talaö um klúbba. Viö
eigum þó nafn I staðinn fyrir
þetta enska eöa ameriska orö,
sem sagtfélag. Þaö þætti skrltiö
ef viö færum aö kalla verkalýös-
félögin, slysavarnafélögin,
kvenfélögin og fleiri ágæt félög
klúbba. Svo mælti Magnús frá
Hafnarnesi siöast þegar viö tók-
um meö okkur tal.
— Hvaöa klúbbatal er þetta i
þér, naf.ni?
— Jú, hér i Eyjum hafa tekiö
til starfa tveir nýgræöingar,
sem hafa menningu og list aö
markmiöi, ljósmynda- og
myndlistarfélög, og þvi skyldu
þau heita klúbbar? Þetta er
góöra gjaldia vertog vonandi
veröa þessir nýgræöingar, sem
•reyndar eiga sér langan
aödraganda, aö sterkum meiöi,
sem gnæfa munu upp úr
arfareitum ómenningar, sem
reynir aö kæfa allt jákvætt i
fæöingunni.
— Og fleiri félög?
— Jú, hér hefur einnig veriö
stofnaö sögufélag,en litiö hefur
þaö látiö aö sér kveöa, enn sem
komiö er. Svo heyröi ég ávæning
af þvi aö stofnaö heföi veriö
skálda- og ritlistarfélag. Þaö
viröist hafa sofnaö svefninum
langa, þótt ekki hafi ég heyrt
getiö um útför þess né kistu-
lagningu, þvi siöur erfidrykkju.
Kannski er þaö einhversstaöar
aö velkjast i úthafi kerfisins
biöandi eftir björgunarmönn-
um, sem þvi miöur pukrast hver
i sinu horni, — ég ekki undan-
skilinn —, eins og mýs yfir ost-
bita. Þaö hefur lengi veriö
draumur minn aö hér mætti
fæöast ritlistarfélag, þar sem
viö, mýsnar yfir ostbitanum,
gætum átt skjól, hist og boriö
saman bækur okkar.
— Væri ekki tilvaliö aö slikt
félag gæfi út timarit?
— Jú, auövitaö ætti aö gefa
hér út bókmennta- og lista-
timarit, þar sem allir gætu tjáö
sig, ekki bara listamenn i ýms-
um greinum, heldur einnig
alþýöufólkiö, sem nú vinnur
myrkranna á milli á meöan
Heródesar og Pilatusar deila
um kjör þess, fleytandi rjómann
ofan af tertunni. Þetta mætti
vera ársfjóröungsrit i liku broti
og Blik Þorsteins Viglundsson-
ar. Meö ofurlitlu af auglýsing-
um og einhverjum markaöi á
„fasta” landinu ætti þaö aö geta
boriö sig. Hér er margt afi
prýöilega ritfæru fólki og ég hef
grun um aö fleiri föndri viö
ljóöa- og sagnagerö en almennt
er vitaö um.
— Svo þú óttast ekki efnis-
skortinn?
, — Onei, og þó skal ég segja
þér, að þaö læöist stundum að
mér sá skuggalegi grunur, aö
fólk sé hrætt viö aö veröa kallaö
skritiö, ef þaö opnar sig. Ég hef
veriö kallaöur skritinn og er þaö
enn. Ég tók þaö nærri mér fyrst
en er farinn aö venjast þvi. Ég
veit vel, aö minn hugsunarhátt-
ur er frábrugöinn þvi sem gerist
um ýmsa aöra. Ég er ánægöur
meö þann árangur, sem ég hefi
náö á þeirri þyrnibraut sem ég
valdi mér ungur, ánægöur meö
aö vera kallaöur skritinn.
Þaö er annars undarleg
árátta aö lita á flesta listsköpun
og þá ekki sist bókmenntir sem
geggjun. Margir andans menn
veraldarinnar voru álitnir
geggjaöir, kannski voru sumir
þaö eöa uröu vegna skilnings-
leysis samtimans. En mér er
spurn: Hvar værum við stödd ef
verk þeirra heföu ekki orðiö til?
Ef Ofullgeröa sinfónian heföi
ekki orðiö til, Lilja Eysteins,
Islendingasögurnar, verk
Picassos, Kjarvals, Þðrbergs,
Kiljans, svo fátt eitt sé nefnt?
Við værum molbúar, steinald-
armenn.
Vertu blessaöur, nafni.
— mhg
<
P
-I
o
Ég viröist hafa vakið
einskonar viöskiptalega
samúö kennarans
Þvi betur sem hún kynnisti
mér, þvi meiri afslátt fæ ég'J
I einkunnabókina.