Þjóðviljinn - 14.08.1981, Qupperneq 2

2 SIÐA — ÞJÓÐVILJINN Föstudagur 14. ágúst 1981
KÆRLEIKSHEIMILIÐ
víötaliö
„Ég ræð ekkert við tunguna mína. Hún er alltaf í hol-
unni þar sem tönnin var."
Þarftu að senda póstkort?
Varahlutir og verkfæn meö
Ss viftureimar. plati
kveik|iihamar og |>ettir
bremsuvokvi. vara-
hjolbarði og nokkur
verkfæri
Sjukrakassi og ’
siokkvitæki hafa
rnorgum hjalpaö
a neyðarstunduni
Leggjum ekki af stað i ferðalag a
lelegum bil og illa utbunum
A FERÐ!
Farangur ma hvorki prengja a
okumanni eða farpegum
Við QSkum ykkui
qoðrar ferðar oq anægjulegrar
h.vmko.m,
é
ma ekki gleymast
heima undir nokkrum krmgumstæðum
Bilbeltm skal að sjalfsogöu
spenna i upphafi ftrrðar
Borrnn i affursætmu pau yngstu
i barnabílstól. og barnaoryggis-
læsingar á
Þvi þá ekki að senda nokkur góð ferðaráð? Umferðarráð hefur gefið
út litrik póstkort með 18 ábendingum og ósk um góða ferð og
ánægjulega heimkomu.
. m..............
Fólk er hætt að lesa sömu bók-
ina aftur, en i staðinn skrifa æ
fleiri rithöfundar sömu bókina
upp aftur og aftur.
Vissir þú?
...að fyrstu öryggishjálmarnir
sáu dagsins ljós þegar bygg-
ingaframkvæmdir i Vaticaninu
stóðu með sem mestum blóma
seint á 16. öldinni.
...að aumingja strákarnir i Lo-
ango ættstofninum mega ekki
tala við stúlku af sama ættstofni
nema mamma hennar sé við-
stödd.
Jón Baldvin IKmilil.lasson rin
feljóri Alþýðublaðsins og skráðul
ábyrgðarmaður i „haus" þessl
hefur verið i sumarieyfí undan-j
jarið eins og áður hefur komið
(fram. Hann var spuröur um álit;
L.grinblaðinu" og hvorf það hefðj
fomið uf undir hans stjórn." Un
pað segi ég nu bara eins ogl
Viktoria drottning: „We are nol|
farnus.'d" — Það llo*kkast hinsl
Ivegar undír bókmenntagagnrynij
.uflokknuni vora varkkrir
umsðgn um málið I morgun en könn
uðust þó undantekningarlaust við al
Ihafa heyrt um málið. VilmunduJ
I sjálfur sagði t morgun aðspuröur uxi
| blaöhugmyndina: ..Nocommeiit!”
1 Menn segja aö það stef ni ótvlraetl
Er enska
innanilokks-
tungumál
Alþýðu-
ilokksins?
Rætt við Anton
Viggósson:
Viðlltá
Vesturslóð
Margir smáir veitingastaöir
hafa skotið upp kollinum i
Reykjavik að undanförnu og
aukið mjög á f jölbreytileika
bæjarlifsins. Sumir þessara
staða hafa verið ótroðnar sióðir
og haslað sér völi út i hverfun-
um, en ekki leitað á hina hefð-
bundnu götu, Laugaveginn. Til
að kynna okkur þessi mál ögn
betur litum við inn á einn þess-
ara litlu staða i hverfunum,
Vesturslóð^ og höfðum tal af
veitingamanninum Antoni
Viggóssyni.
— Anton, hvenær fékkstu fyrst
hugmyndina um að opna
þennan stað?
„Hugmyndin er nú orðin ansi
gömul. Ég er búinn aö ganga
með þessa hugmynd i kollinum
siðan ég var smá patti”.
— Hvenær urðu plön um
Vesturslóð áþreifanleg?
„Aödragandinn var eiginlega
sá að ég og tveir bræður minir
ákváðum að opna veitingastað
úti i Kaupmannahöfn. Það tókst
ekki vegna ýmissa orsaka og
þvi sneri ég heim, ákveðinn að
gera eitthvað róttækt til að
koma af stað sjálfstæðum
rekstri. Meðan ég var að leita að
húsnæði og athuga ýmsa mögu-
leika i þessum bransa vann ég
sem matreiðslumaður á Aski.
Þegar mér svo bauðst þetta
húsnæði, sem er Vesturslóð i
dag, sló ég til og lét drauminn
rætast”.
— Hvernig er það mögulegt
fjárhagsiega fyrir matreiðslu-
mann að opna veitingastað eins
og þennan?
„Til þess þarf tvö innistæðu-
laus ávisanahefti hjá Alþýðu-
bankanum, vel efnaðan meðeig-
anda og mikinn starfsáhuga.”
— Hefurðu fengið mikla fyrir-
greiðsiu hjá bönkum og lána-
stofnunum?
Starfsfólk Vesturslóðar: Ásta Richter framreiðslustúlka, Jón Sig-
urðsson framreiðslumaður og Anton Viggósson matreiðslumaður.
„Það er óhætt aö segja litlar
sem engar. Ég hef gengið á milli
banka og get sagt með góöri
samvisku að þeir eru bara fyrir
þá sem eiga helling af pening-
um, þó með einni undantekn-
ingu, en þá er ekki um lán að
ræða”.
— Hvenær fór reksturinn af
stað og hvernig hefur gengiö?
„Viö opnuðum hérna 4.
september 1980 og má segja að
hafi verið allur gangur á að-
sókn. Vesturslóð er vetrar-
staður, það sýnir greinilega
rólegt sumar. Það virðist sem
fólk geri sér ekki grein fyrir þvi
að það tekur skemmri tima að
aka i Vesturbæinn en að finna
stæði við Laugaveginn. Hins
vegar var aðsókn sl. vetur mjög
góð, sérstaklega um helgar og
þá komust oft færri að en
vildu”.
— Nú ertu sjálfur matrciðslu-
maður hérna, Anton. Hvert
hefur þú sótt þína menntun?
„Ég fékk nasaþefinn úr pott-
um föður mins. Seinna lá leiðin i
nám i Glæsibæ, þaðan fór ég yfir
á Hótel Valhöll á Þingvöllum en
siðan lá leiðin til Kaupmanna-
hafnar. Þar vann ég á mörgum
veitingastöðum og sótti m.a.
námskeið i Hótel- og veitinga-
skóla Kaupmannahafnar”.
— Hvernig eru framtiðarhorf-
urnar?
„Eftir minni fyrstu reynslu af
eigin rekstri tel ég þær nokkuð
góðar. Við höfum unnið að ýms-
um endurbótum hér i sumar og
ætti það einnig að auka mögu-
leika staðarins. Nýr matseðill
hefur verið lagður fram og er
þar að finna safarikar steikur
sem fyrr, en nokkrir smáréttir
hafa bæst við, og ber þar helst
að nefna svokallaða Dallas-
borgara. Nú, bar með fullu vin-
veitingaleyfi er nýtilkominn
hérna á staðnum en þess ber þó
að geta að hann er einungis ætl-
aður matargestum okkar.
Heimilisþjónustan hjá Vestur-
slóð hefur verið bætt og nú fer
allur maturinn um hendur mat-
reiðslumanna staðarins. 1
glugga Vesturslóðar hangir
matseðill vikunnar með sex
réttum i hádeginu og á kvöldin.
Hádegisréttirnir eru úr gamla
islenska eldhúsinu en á kvöldin
er boðið uppá rétti úr nýja
franska eldhúsinu”.
— Eitthvað að lokum?
„Nei, ekki nema þá að svona
rekstur veltur alveg á þolin-
mæði lögfræðinga”.
— áþj
Kamarorghestar
og fleiri:
í dagá
Torginu
Þau mistök urðu i frétt blaðs-
ins i gær um útihljómleika
Kamarorghestanna og fleiri á
Lækjartorgi, að þeir voru sagðir
eiga að fara fram þá, en þeir
verða hinsvegar haídnir i dag,
föstudag, kl. 16.30.
Auk orghestanna koma fram
Taugadeildin og Fræbbblarnir,
en tilefnið er plötuútgáfa sveit-
anna allra. t kvöld troða svo
Kamarorghestarnir upp i sið-
asta sinn á Fróni að þessu sinni
áður en þeir halda á ný til Dan-
merkur og verður það á Hótel
Akranesi.
„Betrl er ein
í hendi

Um eitt skeið hafði Kaupféiag
Skagfirðinga þann hátt á, að
bjóða konum á félagssvæðinu i
skemmtiferðir. Var oftast tekin
fyrir ein félagsdeild i einu, cn
fyrir mun þó hafa komið að tvær
deildir væru sameinaðar. Farin
var ein slik för á ári.
Mikið valt á fararstjóranum i
þessum ferðum. Þurfti hann
bæði að vera margfróður og
kvenhollur, i altækustu merk-
ingu þess orðs. Oítast nær,
kannskialltaf, var fararstjórinn
Stefán Vagnsson, fyrrum bóndi
á Hjaltastöðum, siðar skrif-
stofumaður hjá Mjólkursamlagi
Skagfirðinga. Stefán var hag-
orður i besta lagi og mun mörg
visan hafa fæðst i þessum
ferðum hans með skagfirskum
húsfreyjum. 1 einni f'örinni
mælti Stefán:
Gaman er um fjöll að fara,
þótt ferðin sé ei greið.
Eg með kátan kvennaskara
kemst þó mina leið.
Hirði ei hvar með
hópinn lendi,
hér er ekkert vil.
En „betra er eflaust
ein i hendi”
en áttatiu i bil.
— mhg.
<
Q
O
j Vimmi skammaði Jóhönnu sem
í klagaði i Kjartan sem hringdi i Sig-
■'-jl -^hvat sem sveik Jón Baldvin..
I'
Já, þeir eru allir búnir að vera.J^j