Þjóðviljinn - 12.12.1981, Blaðsíða 14

14 SIÐA — ÞJÓÐVILJINN Helgin 12 — 13. desember 1981
dægurtónlist
Fyrsta íslenska kyenrokkplatan
GRÝLURNAR
„lifandi komnar
59
Þá hefur fyrsta islenska
kvennarokkhljómplatan litið
dagsins ljós og það er fyllsta
ástæða til að óska Grýlunum til
hamingju með hana — og svo
lika okkur hinum.
Þetta er fjögurra laga plata.
A hlið eitt (Hlið-in) er lag og
texti Jóhanns G. Jóhannssonar,
Fljúgum hærra, nornalag nokk-
urt sem verið hefur einskonar
vörumerki þeirra Grýlna. Og
það heyrist strax á upphafsnót-
um lagsins að það verður engin
linkind sýnd á þessari „stuttu”
breiðskifu. Einnig kemur þarna
fram leikrænn still Grýlnanna i
söng þeirra Ragnhildar og Ingu
Rúnar, húmor fyrir sjálfum sér
þótt alvara fylgi, og svo þessi
spilagleði sem geislar af allri
plötunni.
Hitt lagið á hlið 1 er lag Bobs
Dylan, Don’t think twice. Þar
hressa Grýlurnar heldur betur
upp á útsetningu Four Seasons á
þessu gamla, góða lagi.
Þá er það hlið 2 (Hlið-ið). Þar
eru (af hæversku?) bæði lögin
eftir Ragnhildi og Herdisi; texti
við Gullúriö eftir Grýlurnar og
við „Cold things” eftir Ingu Rún
og Herdisi. Grýlur skjóta skáld-
um ekki ref fyrir rass að þessu
sinni, en hins vegar mörgum i
lagasmið. Gullúrið er þungur
(kvenna)rokkari með (tviræð-
um) húmor, þar sem Herdis
brillerar á bassann þungan og
melódiskan, og slær þar með
eins og yfirleitt tvær feitar fiski-
flugur i einu höggi. Linda er i
góöu stuði.
„Cold things” er táninga-
brjálæðisblús — og Ragnhildur
túlkar hann vel (brjálæði fer
ekki eftir „réttum” nótum). Hér
kemur Inga Rún verulega á
óvart með fallegu gitarsólói, en
Herdis fer yfirleitt með sóló-
hlutverkið hjá Grýlunum á
bassann og Inga þá „ryþma” og
„effekta”.
Það er ofsa góður „blúsfiling-
ur” i „Cold things” og góður
rokkkafli þar sem Herdis fer
enn á kostum. Og Linda er
kraftatrommari, en hún og
Ragnhildur á SLAG-hörpunni
vinna mjög vel saman i að drifa
áfram hinn kraftmikla
„ryþma” i músik Grýlnanna.
Ragnhildur Gisladóttir sýnir
svo sannarlega á sér margar
hliðar nú i Jólapiatnaflóðinu:
tekur þátt i gerð barna-, jóla-,
--rrThannaðV «inS'a° •. Herdis Hal‘ rei6ars-
asss--**^
ur.
og poppplatna með engilbliöri
röddu, og „frikar” svo út i
Grýlurokki minna heflaðri
raustu. Hún sér um útsetningar
og stjórnar upptöku á „Grýlun-
um”, en upptökumenn i Hljóð-
rita (i fjórum „sessjónum”)
voru Gunnar Smári og Sigurður
Bjóla. Þeir hafa reynst Grýlum
notadrjúgir og „sándið” er
mjög liflegt, enda ekki um nein-
ar „yfirtökur” að ræða. Grýl-
urnar eru að visu ekki bestu
hljóðfæraleikarar i heimi, eins
og fóik gæti kannski haldið af of-
ansögðu, en sem heild eru þær
þrælgóðar og samstilltar. Þær
lögðu af stað sem rokkhljóm-
Rurrkur Pillnikk verður ein af þeim hljómsveitum sem taka þátt I
dauðateygjum N.E.F.S.
NEFS hættir
Þá eru dagar N.E.F.S.
allir og þar með líðinn •
undir iok einn mætasti
klúbbur síðari ára. Þótt
klúbburinn hafi ekki náð
háum aldri skilur hann
eftir ómældar hamingju-
stundir í huga manns.
Banamein hans var
margþætt, og skal hér
vikið að því helsta.
í það fyrsta þá var fjárhags-
legur grundvöllur klúbbsins alla
tið mjög veikur. Greidd var föst
leiga 1600 kr. fyrir hvert kvöld
og skipti engu hvað margir á-
heyrendur komu inn. Sala af
vinveitingum rann óskipt til
Félagsstofnunar. Fjármögnun
klúbbsins hvildi þvi eingöngu á
miðasölu. en frá henni dróst
húsaleiga og laun til fram-
kvæmdastjóra klúbbsins sem
var i hálfsdags starfi. Hljóm-
sveitirnar voru ráðnar upp á
prósentur af innkomu en samt
var lágmarksgreiðsla alltaf innt
af hendi án tillits til innkomu
t upphafi gekk allt mjög vel,
mæting góö en nýjabrumið
hvarf fljótlega af staðnum og
fór þá skjótt að siga á ógæfu-
hliöina.
Nýverið fór stjórn N.E.F.S.
þess á leit við stúdentaráð aö
leigan yrði föst prósenta af inn-
komunni. Þvi var hafnaö og ef
eitthvaö var þá fór stúdentaráð
fram á hærri húsaleigu.
Stúdentapólitik i Háskólanum
spilaði stórt hlutverk i falli
N.E.F.S. en starfsemi klúbbsins
var mörgum stúdentum þyrnir
i augum. Voru reynd hin lúaleg-
ustu brögð til að kasta rýrð á
starfsemi klúbbsins. Voru
Vinstri menn þar i fylkingar-
brjósti.
Fráfall N.E.F.S. kemur til
með að skilja eftir sig stórt gat I
islensku tónlistarlifi sem ekki
verður fyllt uppi nema meö öör-
um klúbb sem verður af sama
toga spunninn.
Þeir sem vilja veröa vitni aö
dauðateygjum klúbbsins ættu
að láta sjá sig um næstu helgi
þvi þá verður mikið að gerast.
Miðvikudag 16. des.
Sjálfsfróun. Vonbrigði, Þéry ofl.
Fimmtudag 17. des.
Purrkur Pillnikk, Ólafur ósýni-
legi,Jonie Jonie ofl.
Laugardag 19. des.
Þeyr, Purrkur PiIInikk, Spegill
Spegill, Grenj ofl.
Mjötviöur Mær
Mjötviöur Mær það besta sem hljómsveitin Þeyr hefur sent frá sér.
Það telst núorðið til meiri
háttar tiðinda þegar hljómsveit-
in Þeyr sendir frá sér breið-
skifu. Hljómsveitin hefur unnið
sér sess sem ein besta hljóm-
sveit sem islenskt tónlistarlif
hefur alið af sér. Og þvi cru
miklar kröfur gerðar til þeirra
sveina, þaö er ætlast til þess að
þeir fylgi eftir þeim tónlistar-
iega vaxtarbroddi sem einkennt
hefur feril hljómsveitarinnar.
Ég held að það fari enginn i
fýlu ef ég fullyrði að aðainý-
sköpun I islensku tónlistarlifi
þessa dagana eigi sér stað i
kringum Þey og BARA-Flokk-
inn.
A nýjustu breiðskifu sinni,
Mjötviður Mær stiga
„Þeysarar” enn eitt skrefið
fram á við. Þessi plata er
eðlilegt framhald af Iður Til
Fóta.Er að visu öllu tormeltari
og verður að gefa henni tima.
Tima sem svo sannarlega er vel
varið og gefur rikulega upp-
skeru. Það er hvergi veikan
blett að finna á piötunni, lögin
eru hvert öðru betra. Perlur
eins og „Rudolf”, „Ónefnt”,
„Current” „Mjötviöur” og öll
hin.
Um gæði hljóðfæraleiksins og
söngsins væri hægt að skrifa
margar blaðsiður. Sem hljóð-
færaleikarar eiga „Þeysarar”
sérfáa lika hér á landi. Þeir eru
önnur af tveimur bestu hljóm-
sveitum landsins, hin er
Þursarnir. Söngur Magnúsar
hefur ávallt heillað mig og
finnst mér söngur hans vera
TASS
Manni brá ekki svo lítiö
þegar litla platan með Jó-
hanni Helgasyni kom út á
dögunum með lögunum
„Take Your Time" og
„Burning Love". Því þar
fór Jóhann inn á svokall-
aða „f uturista" - braut.
Þessi undrun var ekki síst
mikil sökum þess að
næsta plata þar á undan
var Hugsanir Yuslans þar
sem þeir Magnús og Jó-
hann leiddu saman hesta
sína.
Tass, en svo heitir nýjasta
breiðskifa Jóhanns, kemur
manni spánskt fyrir sjónir. Þvl
eftir að hafa hlýtt á litlu plötuna
átti ég vona á „futurista”-plötu
en ekki ,,soft”-rokk-plötu eins og
raun varð á. Það eru aðeins
þessi tvö lög sem eru undir
futurista-áhrifum og má vera að
þessi ranga vænting min orsaki
neikvæð áhrif. En einhvern veg-
inn fannst mér ekkert af rokk-
lögunum ná þeim gæðum sem
Nýjasta breiðskifa Jóhanns
stendur ekki undir þeim vænt-
ingum sem við hana voru bundn-
eru i ,,futurista”-lögunum. Þvi
verður ekki á móti mælt að Jó-
hann er snjall lagasmiður þegar
um er að ræða hugljúf og melód-
isk lög, eins og „Love Is The
Reason” og „I’m Tellin’ You”.
Þvi kemur örlitið undarlega
fyrir sjónir hve Billy Joel áhrif
eru sterk i tveimur lögum plöt-