Þjóðviljinn - 25.03.1982, Page 7

Fimmtudagur 25. mars 1982 ÞJóÐVILJINN — SÍÐA 7
Med
verka-
mönnum
í Sunda-
höfn
Mikil fundahöld voru hjá
Verkamannafélaginu
Dagsbrún siðasta föstu-
dag, en þá var félagið að
kynna hafnarverkamönn-
um vinnurannsókn, sem
Dagsbrún og skipafélögin í
Reykjavik hafa orðið ásátt
um að láta framkvæma á
næstunni. Markmið rann-
sóknarinnar er „að finna
hvar þörf er á endurskipu-
lagningu vinnunnar og á
hvern hátt eigi að koma á
afkastahvetjandi launa-
kerfi", eins og sagði í til-
kynningu frá skipafélög-
unum og Dagsbrún. Við
fengum að fylgjast með
einum slíkum fundi félags-
ins. Fyrir valinu urðu
hafnarverkamenn í Sunda-
höfn hjá Eimskipafélagi
islands.
Hjá skipafélögunum i Reykja-
vik, þ.e. Eimskip, Hafskip og
Skipadeild sambandsins, starfa
milli 400 og 450 verkamenn og
njóta þeir hvorki yfirgreiöslna né
bónuss, premiu eöa annars konar
hlunninda. Taxti þeirra er eftir
fjögurra ára starf kr. 7.192 á
mánuði. Meðalvinnutimi hafnar-
verkamanna var á siðasta ári 57
stundir skv. upplýsingum frá
Kjararannsóknanefnd. Með þess-
um vinnutima geta hafnarverka-
menn náð milli 12 og 13 þúsund
krónum á mánuði. Að baki þess-
ari tölu liggur gifurlega langur og
slitandi vinnudagur.
Á fundinum i Sundahöfn kom
fram, að menn voru ekki á eitt
sáttir um það hvers konar kerfi
skyldi tekið upp. Bentu taismenn
Dagsbrúnar, þeir Halldór Björns-
son, varaformaður, og Skúli
Thoroddsen starfsmaður á, að
engin ákvörðun hefði verið tekin
um kerfið sem taka skal upp, og
hún yrði ekki tekin fyrr en að af-
lokinni rannsókn.
Skúli Thoroddsen minnti auk
þess á, að tækninýjungar væru
mjög örar i hafnarvinnu og hefðu
verið nokkur undanfarin ár. Það
væri mjög áríðandi fyrir Dags-
brún að fylgjast með þeim
nýjungum, þvi ella hefðu skipa-
félögin vinnuaðstæðurnar i hendi
sér.
Greinilegt var á fundinum, að
hugur er i hafnarverkamönnum i
Reykjavik. Þeir virðast staðráön-
ir i að láta ekki deigan siga,
heldur berjast fyrir mannsæm-
andi vinnuskilyrðum á tækniöld.
Tæknin hefur flætt yfir hafnar-
vinnuna og hennar hefur séð stað
m.a. i vinnuaflsfækkun. Alagið
hefur hins vegar ekkert minnkað
á þeim sem eftir eru nema þá
siður væri eins og hann Pálmi
Guðmundsson benti okkur á.
Breytinga er þvi þörf.
ast
Engar lagaheimildir fyrir bókasafni bankanna sagði Guðrún:
Ekki hægt að svara
til um heildarkostnað
Sagði Tómas Árnason bankamálaráðherra
— Ekki er hægt að svara
spurningunni um heildarkostnað,
hvorki að þvi er snertir húsnæði,
launagreiðslur, bókakaup né
annan rekstrarkostnað, sagði I
svari Tómasar Arnasonar við-
skiptaráðherra á alþingi i gær við
fyrirspurn Guðrúnar Heigadóttur
um bókasafn Seðlabankans og
Landsbakans að Einhoiti 4.
Guðrún Helgadóttir vakti
athygli á þvi að hvergi í lögum
væri að finna heimildir fyrir
bankana til aö standa i rekstri
slikra safna. Hún heföi átt þess
kost að sjá þetta bókasafn og þar
væru hinar fegurstu bækur og fá-
séðar. Þetta bókasafn væri lokað
og hún v ildi gjarna fá að vita hver
hefði not af þessu vandaða bóka-
safni og hver væri yfirleitt til-
gangurinn með sliku safni á veg-
um bankanna.
Tómas Arnason viðskiptaráð-
herra byggði svar sitt á upp-
lýsingum frá bönkunum tveimur.
Þar sagði að frá þvi Landsbank-
inn var stofnaður fyrir tæpum 100
árum hefði safnast saman mikið
magn blaða, ti'marita, bóka og
annarra ganga sem bankanum
hefði hlotnast i áranna rás. Seðla-
bankinn sem stofnaður var 1961
hélt sinum gögnum saman i
geymsluhúsnæöi i kjallara Nes-
kirkju en Landsbankinn hafði
birgðastöð að Höfðatúni 6 hér i
borg.16. febrúar 1981 gerðu bank-
arnir samkomulag með sér um
geymslu áðurnefndra gagna i
Einhdti 4. Þar er nú 450 ferm.
húsnæði ætlað fyrir bókasafnið,
sem farið hefur vaxandi undan-
farin ár. Frágangi við safnið er
ekki lokið en gert er ráð fyrir að
honum ljúki á þessu ári. 1 svari
ráðherra kom einnig fram að
fimm manns starfa við þetta
safn, sem er deildarskipt. Þar er
m.a. myntsafn og sagði ráðherra
t.d. frá þvi' að hann hefði séð þar
einseyring, ósköp nöturlegan og
óásjálegan aldargamlan einseyr-
ing. Þessi einseyringur kostaði
engu að siður 20 þúsund danskar
krónur. Þetta væri til marks um
hve safnið væri dýrmætt.
Tómas sagði að til kaupa vegna
bókasafnsins hefði verið varið
59.000 krónum árið 1980 og
1138.000 á sl. ári. Kvað ráðherr-
ann að safnið væri opið starfs-
mönnum bankanna en þegar
skráningu og uppsetningu væri
lokið yrði það opnað fræðimönn-
Fyrsta rally-
keppni
B.l.K.R. og Tommahamborg-
arargangast fyrir fyrstu rally-
keppni ársins um helgina. Eknir
veröa 400 km. i tveimur áföngum.
19 bilar eru skráðir til keppni og
verða þeir ræstir frá Fáksheimil-
inu báða dagana kl. 10.00. Allir
bestu rally-ökumenn landsins
mæta til leiks, þar á meöal Ómar
og Jón Ragnarssynir/ Renault 5
Alpine, Hafsteinn Hauksson og
Olafur Guðmundsson/ Ford Es-
cort RS 2000, Hafsteinn Aðal-
steinsson og Birgir V. Halldórs-
son/ Ford Escort RS 2000, Halldór
Clfarsson og Ólafur Vilhjálms-
son/ Chevrolet Camaro 8 cyl.
Við Fáksheimilið og i Tomma-
hamborgurum við Grensásveg
verður dreift ókeypis áhorfenda-
leiöarbók sem inniheldur leiðar-
lýsingu og bendir á góða staöi til
að fylgjast með. Birt veröa tölvu-
unnin úrslit eftir báða dagana og
dreift til áhorfenda og sýndar
videomyndir af keppninni. Endað
verður viö Tommahamborgara
við Grensásveg báða dagana kl.
18.00.
ársins
Fjórtán
rændir
í Ríó
Lýst er eftir Knud Erik Holme Petersen.
Lögreglan í Reykjavík:
Lýst eftir manni
Þaö er kunnara en frá þurfi aö
segja, aö i hinum fátækari lönd-
um á jarökringlunni eru vasa-
þjófar bíræfnir i betra lagi. Það
fengu farþegar með Flugferðum,
ferðaskrifstofu þeirra feðga
Guðna Þórðarsonar og Ingólfs
Guðnasonar, að kenna á. Þeir
voru staddir i Rio De Janeiro,
stærstu borg Brasiliu, 25 talsins
og áttu sér einskis ills von. Þegar
viðkomu i Rió lauk höföu 14
þeirra verið rændir, misjafnlega
miklu eins og gengur, og aðeins
tæplega helmingur hafði sloppið
við þá fingralöngu.
Verður aldrei nógsamlega
brýnt fyrir fólki að fara varlega i
útlöndum, þvi viöa fyrirfinnst
fólk sem hefur úr litlu að moða i
llfinu og svifst einskis þegar
girnilegur fengur á I hlut.
— hól.
Lögreglan I Reykjavik hefur
iýst eftir Knud Erik Holme Peter-
sen, sem er 28 ára og á heimili að
Reynimel 31. Knud er um 180 sm.
á hæð, grannvaxinn, rauðbirkinn
með alskegg og fremur sltt hár.
Talið er að Knud hafi verið
klæddur i græna mittisúlpu með
loðkraga, i brúnum flauelsbuxum
og gæti hafa verið með hvita
prjónahúfu og með gleraugu.
Knud sást siöast við Gamla Garð
sl. sunnudag um klukkan 22.
Þeir sem geta gefiö upplýsing-
ar um ferðir Knuds Eriks eftir
þann tima eru beönir að láta lög-
regluna vita.
um til afnota. Sagði hann
myndarlega og menningarlega
hafa verið að staöið einsog hæfði
bókaþjóð á borö við Islendinga.
Guðrún Helgadóttir vakti
athygli á að spurningum hennar
hefði ekki verið svarað með full-
nægjandi hætti. Hvaö kostuðu
þessi herlegheit öll og hvar væru
lagalegar heimildir fyrir þessu
safni? Þetta bókasafn væri lokað
og væri fám til gagns. Það væri
mjög vandað eiginlega pjattbóka-
safn. Safnið væri að sjálfstööu
eign þjóðarinnar og keypt fyrir fé
almennings. Sagði hún frá heim-
sókn sinni I safnið. T.d. væri tóm-
ur salur i safninu, þarsem væri
opnað öllum almenningi, sem
kostað hefði þetta safn. Treysti
hann ráðherra til að opna það al-
menningi.
Halldór Ásgrimsson (formaður
bankaráðs Seðlabankans) sagðist
telja mikilvægt að öllum menn-
ingarverðmætum væri bjargaö.
Til þess þyrfti að kosta fjármagni
og það hefði Seölabankinn gert.
Hefði verið unnið merkilegt starf
i þessa veru og væri allt gott um
það að segja. Að hans áliti kæmi
ekki til greina aö opna safniö al-
menningi til útlána á bókum.
Þetta safn væri þess eðlis að rétt-
ar væri að leyfa fólki afnot af
starfsmenn bankanna gætu ráð-
stafað fé til slikra hluta eftir eigin
geðþótta. Það þyrfti að sjálfsögðu
að setja lög og reglur um þessi
mál. Sérstaklega væri kominn
tlmi til að endurskoða lög um
Seðlabankann. Þar væru nú þrir
bankastjórar og gæti hver þeirra
verið á flandri út og suður. Mætti
að skaðlausu fækka þeim. Einn
bankastjóri gæti haft nóg að gera.
Þyrfti að skipa slika embættis-
menn með erindisbréfi.
Tómas Arnason sagði að á-
stæða væri til að hætta þessari
umræðu áður en fleiri stofnanir
en Sinfónian lentu á framfæri
Seölabankans. Nefnd væri nú að
Guðrún Helgadóttir. Ekki ljóst
hver tilgangurinn er með sllku
safni bankanna.
Halldór Asgrtmsson. Mikilvægt
að bjarga menningarverðmæt-
Albert Guðmundsson. Þarf að
setja lög og reglur um starfsemi
bankanna.
eitt borð með stólum. Hún hefði
fengið upplýsingar um að þessi
salur væri eingöngu notaður fyrir
fundi bygginganefndar safnsins.
Að öðru leyti kæmi hann að engu
gagni. Þetta gerðist á timum
þegar fjölmargar stofnanir væru
á hraWiólum með húsnæði. I
þessum sal gæti hún vel hugsað
sér dagvistarheimili, það væri
hörgull á húsnæði fyrir slíkar
stofnanir hér i borginni. Þá benti
Guðrún á að bókasöfnin gæfu út
samskrá með öllum bókum á
söfnunum, en bókasafn bank-
anna væri ekki þar með. Benti
húná að ýmsir vildu gera litið úr
hagnaði bankanna en einmitt
þetta safti bæri vott um arðsemi
þeirra. I svörum ráðherrans hefði
ekki komið fram nema hálfur
sannleikur.
Vilmundur Gylfason sagði ofur
eðlilegtaðslikarspurningar væru
bomar upp á alþingi. Þaö væri
lágmarkskrafa að safnið væri
safninu á staönum, þaö væri sér-
fræðilegt að mestum hluta og I
varðveislusöfnum væru slikir
dýrgripir að ekki væri rétt að
heimila útlán.
Sinfónian i Seðlabanka-
húsið?
ólafur Þ. Þórðarson sagðist
hafa heyrt á skotspónum að Sin-
fóniuhljómsveit íslands væri á
hrakhólum með húsnæði. Máske
mætti vænta þess að lausnin væri
nú fundin: að Seölabankinn tæki
að sér Sinfónluhljómsveitina.
Halldór Blöndal sagði að
gaman væri til þess að vita að
stofnanir hefðu afgangsfé til
menningarstarfsemi. Skjala-
vörður bókasafns bankanna hefði
sinnt sinu menningarstarfi af
mikilli alúð.
Albert Guðmundsson sagði að
þó fjármagn þyrfti til menningar-
starfsemi, væri ekki sjálfsagt að
störfum við að endurskoða lög um
Seðlabankann.
Guðrún Helgadóttir Itrekaði
spurninguna um hvort starfs-
menn safnsins væru ráðnir i
gegnum Raðningarnefnd rlkisins.
Taldi hún ótækt að Seðlabankinn
færi sinu fram i þessum efnum án
nokkurra heimilda. Þá benti húná
aö bókasafninu væri ekki ætlað
rými i nýja Seðlabankahúsinu.
Ýmsar rikisstofnanir væru óþarf-
ar eins og sú flóðlýsta Fram-
kvæmdastofnun rikisins, hvað
segðu menn ef þeirri stofnun dytti
i hug að feta I fótspor Seölabank-
ans og setja bókasafn á laggirnar.
Halldór Asgrimsson sagði
starfsmennina ekki vera ráðna i
gegnum Ráðninganefnd rlkisins,
starfsmenn bankanna væru ekki
ráðnir ígegnum þá nefnd. Tómas
Árnason kvað Framkvæmda-
stofnun rikisins vera mjög þarfa
stofnun. —óg