Þjóðviljinn - 08.06.1982, Síða 6

6 SÍÐA — ÞJÓÐVILJINN Þriöjudagur 8. júnl 1982
Olle syngur
í Norrœna
húsinu
Áhugafólki um vfsnasöng fer
stööugt fjölgandi hér á landi —
og þaö er þvi vel, aö á Listahátiö
hefur yfirleitt veriö a.m.k. einn
visnasöngvari. Aö þessu sinni
gistir landiö Olle Adolphson,
sem hefur getiö sér frægöar i
heimalandi sinu og reyndar
miklu viöar.
Olle er fæddur i Stokkhólmi
1934, sonur hins fræga leikara
Edvin Adolphson. Hann hefur
samiö fjöldann allan af lögum,
jafnt viö eigin visur sem
annarra, en auk þess er hann
kunnur af ótal útvarps- og sjón-
varpsþáttum.
1 Sviþjóö hefur hann átt mik-
inn þátt i að efla vöxt og viðgang
visnasöngsins, einkum meöal
ungs fólks.
Olle heldur tvenna tónleika á
Listahátið nú, hinir fyrri voru á
sunnudagskvöldið sem leið, en
viö það tækifæri tók Ijós-
myndari Þjóðviljans, — eik —,
meðfylgjandi mynd, en siðari
tónleikar Olle verða i kvöld i
Norræna húsinu og hefjast þeir
kl. 20.30.
— jsj.
Innlendur menningarviðburður á LISTAHÁTÍÐ’82:
Ahugaleikhúsiö á islandi
hefur eins og flestum er kunn-
ugt, staöiö i miklum blóma um
margra ára skeiö. Margt kemur
þar auðvitaö til, og án þess aö
farið sé út i aö reyna aö skýra
vinsældir leikhúss — áhugaleik-
húss þar með talið — eöa
orsakir griðarmikillar leikhús-
sóknar, þá er aö minnsta kosti
hægt aö slá þvi föstu, aö áhuga-
leikhúsiö stendur föstum fótum i
islensku þjóðfélagi. Og það er
þvi varla nema von, aö þaö skipi
loksins sinn sess á listahátiö,
enda er margt ágætlega gert
innan áhugaleikhússins hér á
landi.
En þvi er þetta sagt, að á
Listahátlö nú, var áhugaleik-
húsunum Islensku i fyrsta skipti
gefinn kostur á aö sýna á hennar
vegum, þó aö þvi tilskildu, að
ákveönum kröfum yrði fuil-
nægt. Leikritiö skyldi vera
Islenskt og sýningin góð.
Séra Jón Högnason (Börkur Gunnarsson, fyrir miöju): Ef iðrunin á eftir aö gista ykkar snauöu hjörtu
þá geriö þiö mér orö. Þangaö til mun ég biðja...
Jón Sveinsson sýslumaöur (iengst t.v.): Ekki tefja fólkiö lengur, Jón minn.
Gestaleikur Litla leikklúbbsins frá ísafirði
Úr aldaannál
Skrifað fyrir
isfirðinga
Þessar kröfur slóðst Litli leik-
klúbburinn á Isafirði með
ágætum. Hann hefur löngum
sannaö, aö hann er I fremstu
röö islenskra áhugaleikhúsa, og
að þessu sinni er á verkefnaskrá
hans splunkunýtt islenskt leik-
rit, tJr aidaannál, sem höfund-
urinn, Böðvar Guðmundsson,
skrifaði sérstaklega fyrir Litla
leikklúbbinn að hans beiðni.
Litli leikklúbburinn gerir það
reyndar ekki endasleppt, þegar
Listahátiðir eru annars vegar —
hann er nefnilega nýkominn frá
Danmörku, þar sem hann sýndi
Or aldaannál á norrænum
menningardögum i bænum
Næstved. Geri aörir betur.
i mikið ráðist
Þegar blm. Þjóðviljans leit
við i Gamla biói i gær, voru leik-
klúbbsmenn á þönum viö undir-
búning sýningarinnar, auk þess
sem átti að æfa verkið einu sinni
siöar um daginn, svo þurfti að
koma öliu af sviðinu aftur vegna
biósýningar siöar um kvöldið.
En formaður Litla leik-
klúbbsins, Halla Sigurðardóttir,
varö ljúflega viö beiðni blaöa-
manns um stutt viðtal.
Jórunn sterka (Asthildur
Þórðardóttir): Já, biddu fyrir
þér, sýslumaöurinn tekur sko
þjófa og bófa engum vettlinga-
tökum, hann lætur höggva og
hýöa af skörungsskap. Það er
aldrei hálfkákið hjá honum.
„Það er óhætt að segja, að
þetta sé i töluvert mikið ráðist
af áhugaleikfélagi að láta skrifa
fyrir sig leikverk, gefa það út á
bók og fara svo með sýningu
þess á tvær listahátiðir, erlendis
og heima. En þetta hefur eigin-
lega leitt hvert af ööru. Við
ætluðum fyrst i vinabæjarheim-
sókn til Hróarskeldu, og af þvi
tilefni báðum við Böðvar aö
skrifa fyrir okkur nýtt verk,
enda var ekki annaö viö hæfi en
að sýna islenskt verk við það
tækifæri.
Svo komu boð frá Hróarskeldu-
fólkinu þess efnis, að það gat
ekki tekið á móti okkur eins og
fyrirhugað var. En við héldum
okkar striki engu að siður, feng-
um verkið frá Böðvari, og
hófum æfingar undir stjórn
Kára Halldórs, leikstjóra, og
Jónas Tómasson gerði fina tón-
list við sýninguna.
Nilum svipaðleyti barst boðið
frá Listahátið i Reykjavik, og
við urðum spennt fyrir þvi, eins
og gefur aö skilja — og hug-
myndin um bókaútgáfuna kom
einhvern tima upp óforvandis
og það var bara ákveöið að gera
hana að veruleika.
Hafa það
almennilegt
Böðvar lauk við leikritið fyrir
vestan i samvinnu við Kára
Halldór, og við þykjumst heppin
aö hafa fengið þessa tvo ágætu
menn til starfa með okkur — og
þá þykir okkur ekki siðra að
hafa fengið Jennýu Guðmunds-
dóttur, grafiker, til liðs við
okkur, en hún gerði veggspjald
fyrir sýninguna, sem skreytir
jafnframt bókarkápuna og póst-
kort, sem við gáfum út svona i
leiðinni — við vildum auðvitað
hafa þetta almennilegt, enda
var Listahátíöin I Næstved þá
komin inn i spilið lika”.
Frá öllu þessu segir Halla eins
og ekkert væri sjálfsagðara —
og mun þó langt að leita hlið-
stæðra sagna af jafn miklu
starfi nokkurs áhugaleikhúss,
hér heima sem erlendis. Ahuga-
leikarar vinna enda við sitt leik-
hús, þegar vinnudegi annarra
lýkur, og nóttin verður oft býsna
stutt dagana fyrir frumsýningu.
En Litli leikklúbburinn sýnir
sem sagt úr aldaannál eftir
Böðvar Guðmundsson i leik-
stjórn Kára Halldórs i Gamla
biói i kvöld kl. 20.00 — og vissara
að benda á, að þetta verður eina
sýning þeirra ísfirðinga hér
fyrir sunnan.
Vantar 600
áhorfendur heima
„Þegar við verðum komin
heim, ætlnm við að hafa nokkr-
ar sýningar”, sagði Halla.
„Starfið hefur veriö mikið á
þessu leikári, sem er að enda,
og þaö er ekki vist að endar nái
saman, þvi allt umstangið
kringum þessa sýningu hefur
verið kostnaöarsamt fyrirtæki,
eins og gefur að skilja.
En ef Vestfiröingar bregðast
vel við, og sækja Úr aldaannál
jafn vel og þeir hafa sótt
gamanleikina okkar, þá ætti
dæmið að ganga upp — okkur
vantar nálægt 600 áhorfendur til
þess að sleppa”, sagði Halla að
lokum. — jsj-
Getum skapað okkur framtíð friðar
Þaö hefur veriö sagt aö
framtiöin heyri þeim til sem búi
sig undir hana. Þaö er satt ein-
ungis aö svo miklu leyti sem fólk
býr viö frelsi og þær aöstæöur aö
geta ráöiö framtíð sinni sjálft.
Staðreyndin er hins vegar sú aö
fáeinir menn hafa af hjartans
auömýkt tekist á hendur þaö
vandasama verkefni móta fram-
tiö alls mannkyns. Sú framtlð er
framtiö styrjaida og tortimingar.
Við viljum ekki leggja lif okkar
i hendur þessara manna.
Viö trúum þvi aö framtið okkar
eigi ekki aðrir að ráða en viö
sjálf.
Við trúum þvi að viö getum
sjálf skapaö okkur framtið og sú
framtíö sem við berjumst fyrir og
dreymir um, er framtið friðar og
umburðarlyndis. Friðarhreyfing-
in berst fyrir þvi að gera þennan
draum að veruleika.
íslendingar hafa aldrei haldið
úti eigin her, en i byrjun kalda
strlðsins ákvaö hinn risavaxni og
fyrirhyggjusami nágranni okkar i
Washington að við þyrftum að
Ræða Péturs
Reimarssonar
formanns Sha
á fjöldafundi
bresku friðar
hreyfingarinnar
styrkja varnir okkar. 1 framhaldi
af þvi var sett hér á laggir banda-
risk herstöð.
Andstaða við herstöðvar á
íslandi er mikil. Hreyfing okkar
er sterk og á víötækan hljóm-
grunn. Viö höfum um árabil bar-
ist gegn kjarnorkuvæðingu á
norðurslóöum, gegn vaxandi
fjölda kjarnorkukafbáta á haf-
svæöum umhverfis lönd okkar,
bæði ísland og Bretland. Barátta
ykkar hér i Bretlandi og baráttan
á meginlandi Evrópu hefur tvieflt
okkur.
Við verðum að skipa okkur
saman I breiðfylkingu i baráttu
gegn öllum kjarnorkuvopnum á
landi uppi og höfum úti.
Herstöð Bandarikjamanna á
Islandi er liður i vaxandi
kjarnorkuvæðingu i norðurálfu.
Stöövar i Englandi, Skotlandi og
Wales þjóna sama hlutverki. Þær
eru tengiliöir kjarnorkukafbáta,
flugvéla sem búnar eru háþróuð-
um ratsjám og gervihnatta og
hlerunarkerfa, sem vaka yfir
hverri hreyfingu á höfunum milli
Grænlands, íslands og Bretlands.
Og Bandarikjamenn og NATO
hafa um það áætlanir að riða
þéttar net kjarnavopna i löndum
okkar.
Á undanförnum mánuðum hefur
bandariski herinn lagt á það
mikla áherslu að koma hér upp
hafnaraðstöðu og hafa þær fyrir-
ætlanir mætt mikilli andstöðu. Og
þið, ekki hvað sist félagar
okkar i Skotlandi, hafið barist
gegn þvi að ný NATO-herstöð
væri sett á laggir á Stornoway.
Þessar áætlanir um Island,
Stornoway og Skotland eru allar
liöur I sömu hernaöarútþensl-
unni. tslendingar hafa vaxandi
áhyggjur að þeirri hættu sem
stafar af kafbátum sem búnir eru
kjarnorkuflaugum. Kjarnorku-
kafbátar fela i sér hentuga að-
ferð, pólitiskt og herfræðilega
fyrir stjórnir Bandarikjanna,
Sovétrikjanna, Frakklands og
Bretlands til að „fela” kjarn-
orkuvopn sin neöansjávar, þann-
ig aö þjóðir þessara rikja finni
ekki eins til nærveru þeirra.
Hershöfðingjarnir vonast til að
geta villt um fyrir okkur með þvi
aö fela sprengjurnar I úthöfunum.
í Atlantshafsflota risaveldanna
eru sjötiu til áttatiu kafbátar,
hver þeirra ber fimmtán til tutt-
ugu kjarnorkuflaugar innan-
borðs, hver kjarnorkuflaug hefur
tvo til tiu kjarnaodda og hver
kjarnaoddur er ef til vill hundrað
sinnum öflugri en sprengjan sem
lagði Hiroshima i auðn.
Hafsvæðið umhverfis Island og
Bretland er þvi nú þegar vopna-
búr og eyðingarmætti vopnanna
verður ekki lýst með orðum.
Islendingar geta á engan hátt
sætt sig við þessa uggvænlegu
kjarnorkuvæðingu hafsvæðanna
umhverfis Island. Hún ógnar til-
veru þjóðar minnar og einnig
allra þjóða sem byggja löndin
umhverfis Norður-Atlantshaf.
Við krefjumst tafarlausrar
stöövunar allrar hervæðingar I og
umhverfis Norður-Atlantshafið.
Við krefjumst þess aö öll her-
veldi verði á brott meö kjarn-
orkukafbáta sina af Norö-
ur-Atlantshafi.
Viö krefjumst þess að Norður-
lönd verði lýst kjarnorkuvopna-
laust svæði.
Við krefjumst kjarnorkuvopna-
lausrar Evrópu.
Friöarhreyfingin er hinn
pólitiski aflgjafi þessara mark-
miða. Sigur I baráttunni veltur á
samstöðu okkar og þolgæði.
Okkur má ekki mistakast, okk-
ur getur ekki mistekist.
Félagar, viö höfum heilan heim
að vinna.