Þjóðviljinn - 09.07.1982, Qupperneq 2

2 SÍÐA — ÞJÓÐVILJINN Föstudagur 9. júli 1982
viðtalið
íslensk myndlist
á Alandseyj um
Spjallað við Helga Gíslason um
kynningu á íslenskri nútímalist
„Hugmyndin aö þessari sýn-
ingu varð til, þegar Guy Frisk
var hér á landi og hélt sýningu i
Norræna húsinu ásamt öðrum
álenskum listamönnum á
álenskri nútimalist”, sagði
Helgi Gislason myndlistar-
maður I viðtali við Þjóðviljann,
en Helgi sýnir ásamt elleíu
öðrum Islenskum myndlistar-
mönnum á sýningu á Alandseyj-
um, sem nefnist Guys Expo 82.
Guys Expo er sumarsýning,
sem haldinn er i gallerii mynd-
listarmannsins Guys Frisk,
Lumparland, og er þetta þriðja
sumarið, sem hann heldur
sumarsýningu þar.
„Þeir, sem eiga verk á
þessari sýningu eru auk min,
Gunnar örn Gunnarsson, Hall-
steinn Sigurðsson, Helgi Þorgils
Friöjónsson, Hringur Jóhannes-
son, Ivar Valgarðsson, Jóhanna
Kristin Yngvadóttir, Jón Gunn-
ar Árnason, Jón Kristjánsson,
Niels Hafstein, Ólafur Lárusson
og Ragnheiður Jónsdóttir. Og
verkin eru af margvislegu tagi,
höggmyndir, málverk, grafik,
ljósmyndir, og teikningar”,
sagðiHelgi.
„En upphafiö var sem sagt
þaö, að Guy bauð mynd-
höggvarafélaginu að safna
saman i þessa sumarsýningu”,
sagði Helgi ennfremur, „og það
var gert með þvi markmiði aö
reyna að gefa eins breiða mynd
og mögulegt væri af islenskri
nútimalist. Ég vona að það hafi
tekist.
Það kemur t.d. fram greini-
legur munur á eldri og yngri
kynslóð listamanna, þótt
aldursmunurinn sé kannski
alltaf svo svo mikill. Hér áöur
sóttu islenskir myndlistarmenn
gjarnan til annarra Norður-
landa þegar þeir fóru utan til
náms en i seinni tið hafa önnur
lönd orðið vinsælli, og Bretland
og Holland eru þar ofarlega á
lista. Þetta verður auövitað til
að auka breiddina i islenskri
nútimalist”, sagöi Helgi. t
formála sýningarskráar getur
Helgi þess einnig að það sé von
aðstandenda sumarsýningar-
innar á Alandseyjum, að hún sé
upphaf aö auknum gagn-
kvæmum samskiptum milli
smærri samfélaga innan
Norðurlandanna á menningar-
sviöinu.
„Sumarið 1981 héldu islenskir
myndlistarmenn ráðstefnu i
Reykjavik og á hana var boöið
fulltrúum sveitarfélaganna og
rikisins. A þessari ráðstefnu var
rætt um mögleikann á stofnun
samtaka, sem gætu annast
sameiginlega hagsmuni mynd-
listarmanna, einkum á sviði
höfundarréttar og samskipta
við opinbera aðila.”
„Það er ætlunin að vinna
áfram á grundvelli þeirra hug-
mynda, sem komu fram á
þessari ráðstefnu”, sagði Helgi,
„og vonandi geta islenskir
myndlistármenn litið björtum
augum til framtíðarinnar — þvi
það veröur ekki nema allar að-
stæður batni, sem við getum
unnið markvisst aö þvi aö koma
islenskri myndlist á framfæri
erlendis”.
Þess má aö lokum geta, aö I
málgagni Alendinga, Aland,
fékk sýning islensku mynd-
listarmannanna lofsamlega
dóma, og er hún auk þess álitin
mjög vel til þess failin aö stuðla
aö meiri kynningu á list á
Norðurlöndunum sin á milli. Og
Guy Frisk hefur einsett sér að
láta ekki deigan siga: næsta
sumarsýning hans á aö verða á
grafiskri myndlist frá öllum
Noröurlöndunum.
— jsj.
Smælki
Tíminn skiptir öllu
„Ertu búinn að gleyma
því, að þú skuldar mér
hundraðkall?"
„Nei, en ef þú hættir
ekki að minna mig stöð-
ugt á það, þá gleymi ég
því innan skamms".
Svínharöur smásál
Helgi Gislason, myndlistarmaður: Þvi aðeins að aðstæður batni.
getum við kynnt islenska myndlist markvisst á erlendri grund
Ljósm.: jsj.
Eftir Kjartan
Arnórsson
KÆRLEIKSHEIMILIÐ
Mamma, það datt fjöður af trénu.
Della. Við höfum sjónvarp
og það er allt i lagi með
imyndunarafliö I | mér! Og
_h öfuöið á m ér lika!
Hann meinti þetta nú
kannski ekki svo bókstaflega|
þetta með höfuðið!
Rugl dagsins
Fóru þeir þá i nokkra siglingu?
„Meistararnir þurftu ekki að
fara i siðustu siglinguna”
Fyrirsögn i Dagblaðinu.
Gætum
tungunnar
Rétt er að segja: Hann var uppi
á fjallinu efi kom ofan hliðina
niður idalinn og er nú niðri viö
árbakkann.
Hrak-
spár
um
enda-
lok
jarðar
Menn hafa löngum spáð enda-
lokum lífs á jörðinni, og ef marka
má þær heimildir, sem tiltækar
eru, virðist það bara býsna vin-
sælt tómstundagaman. En að öll-
um likindum mun allra elsta
endalokaspá vera komin frá
Bernhard nokkrum sem ku hafa
verið sjáandi i þýska rikinu Thur-
ingiu. Hann spáði þvi árið 960 að
jörðin myndi farast á tilteknum
degi árið 922. Hrakspá hans or-
sakaði mikið uppnám í Evrópu
allri, en mun ekki hafa staðist.
Nær okkur i tima er spá Jóns af
Tóledó, en hann spáði þvi árið
1179, að ógæfa mikil myndi steyp-
astyfirmannheima árið 1186. All-
ar plánetur himingeimsins áttu
aö sameinast undir merki Vogar-
innar og orsaka óveður mikiö og
jarðskjálfta á jörðu niðri.
Spáin hans Jóns vakti griðar-
lega athygli I Evrópu og Asiu, og
fólk i Þýskalandi hóf að grafa
neðanjarðarbyrgi og i Mesó-
pótamiu og Persiu tóku menn til i
kjöllurum húsa sinna til að vera
nú sem best undir allar hörmung-
ar búnir. Býsanski keisarinn lét
byrgja glugga hallar sinnar og
erkibiskupinn i Kantarborg lýsti
yfir friðþægingarföstu allrar
þjóðarinnar.
Jón af Tóledó hafði að ákveðnu
leyti rétt fyrir sér. Hann var
stjarnfræðingur, og pláneturnar
sóttu saman undir merki Vogar-
innar, en náttúruhamfarirnar
létu hins vegar á sér standa. En
Jón gaf þá yfirlýsingu út siðar, að
hrakspá hans heföi átt að vera
táknræn fyrir innrás Húna i hinn
siðmenntaða heim og hefði að þvi
leytinu til staðist fullkomlega.
Já, menn deyja ekki alltaf
ráðalausir.
Hrakspárnar eru að sönnu
margar, og það er þvi varla aö
furða, þótt eftirfarandi saga hafi
oröið til:
Siðskeggjaöur maöur I kufli óð
meö miklum hamagangi inn i
prentsmiðjuna og vatt sér að
prentsmiöjustjóranum.
„Ég þarf að fá þetta prentað i
10.000 eintökum!” Hann rétti
prentsmiðjustjóranum blað, sem
á stóð: Heimurinnferst ámorgun!
„Einmitt já”, sagði prent-
smiðjustjórinn. „Liggur á
þessu?”
„Nei, nei, ég sæki það bara eftir
svona fjóra til fimm daga”.