Þjóðviljinn - 18.08.1982, Blaðsíða 2

2 StÐA — ÞJÓÐVILJÍNN Miövikudagur 18. ágúst 1982
viötaliö
Spjallað við Birgi
Hermannsson,
ritstjórnar-
fulltrúa Ægis í
tilefni af útkomu
bókarinnar
„Allra veðra von”
Veðrið er
hvergi
fjöl-
breyttara
en á
íslandi
„Jú, við gáfum út þessa bók,
„Allra veöra von” hjá Fiskifé-
lagi islands, og tilgangurinn
meö þessari útgáfu er auövitaö
sá aö auka viö lesefniö um þetta
sivinsæla efni, veöurfarið”,
sagði Birgir Hermannsson, rit-
stjórnarfulltrúi Ægis, timarits
Fiskifélagsins, i viötali viö
Þjóðviijann, en umrædd bók leit
dagsins Ijós nú fyrir skemmstu.
... ,
Veöriðer hvergi fjölbreyttara en hér á islandi, segir Birgir Hermannsson i viötali viö Þjóöviljann. Og i
tilefni af veöri dagsins, hvernig svo sem þaö nú er, birtum viö hér eina dæmigerða siösumarsmynd frá
Reykjavik.
Bjó Birgir hana undir prentun
ásamt dr. Þór Jakobssyni, sem
er einnig ritstjóri bókarinnar,
en hún hefur að geyma margar
greinar eftir ellefu valda höf-
unda, sem allir hafa veðurfræöi
eða haffræði sem sina sérgrein.
„Ég held að þaö sé óhætt að
segja að þessar greinar nái yfir
allt sem kemur veðrinu og veð-
urfarinu og veðurrannsóknum
viö”, sagði Birgir, „og ég trúi
ekki öðru en að fólk taki bókinni
vel. Ef ég man rétt, þá hefur að-
eins komið út ein kennslubók
um veðurfræði á islensku áður,
en „Allra veðra von” ætti að
minu viti aö geta hentað ágæt-
lega sem kennslubók, en það er
auðvitað hægt að gripa i hana
sér til skemmtunar og fróðleiks
lika. Veðrið er nefnilega
skemmtilegt fyrirbæri, enda
hvergi fjölbreyttara en hér á
landi”.
— Hafa þessar greinar birst
áður, Birgir?
„Já, við prentuöum allar
greinarnar i timaritinu Ægi, og
höfðum þær i nokkurs konar
framhaldsflokki þar, sem birtist
allur á nálægt tveimur árum.
Svo var það ákveöið i haust að
taka þetta efni saman i eina
Flugbússinn
Fyrir skemmstu var blaöa-
maður Þjóöviljans á ferö um
norö-austurhorn landsins, og fór
þá meö nokkurs konar „flug-
búss” (aö norskri fyrirmynd)
meö Flugfélagi Noröurlands.
Flogiö var frá Vopnafiröi og lent
á Þórshöfn, Kaufarhöfn, Kópa-
skeri og loks á Akureyri.
A meðfylgjandi mynd, sem
tekin er á Raufarhöfn, sjást
Hólmfriður Halldórsdóttir, flug-
afgreiðslumaður staðarins, sem
tekur á móti farþegum og far-
angri og flugmennirnir Jónas
Finnbogason og Finnbjörn
Finnbjörnsnsson hjá Flugfélagi
Norðurlands. — jsj.
bók, og það var bara drifið i
þvi”.
— Er mikill kostnaður sam-
fara svona útgáfu?
„Nei, ég vil nú leyfa mér að
segja, að útgáfukostnaðurinn
hafi verið fremur litill, miðað
við það sem gengur og gerist á
bókamarkaði. Við gátum notað
sömu prentfilmurnar og voru
notaðar við prentun timaritsins
Ægis, og þess vegna er þaö nú,
sem við getum selt bókina svona
ódýrt. Eintakið af henni kostar
ekki nema hundrað krónur.
Ef við hefðum orðið að vinna
bókina alla upp, eins og bækur
eru unnar nútildags, þá hefði
hún orðið ansi mikið dyrari.”
— Hefur Fiskifélag Islands
staðið fyri svona útgáfum áður?
„Já, við höfum nú alltaf verið
með þetta eina og eina bók i
takinu. Það hefur aðallega verið
hann Ásgeir Jakobsson, sem
hefur staðið fyrir þvi og átt all-
an heiður af þvi starfi. Fyrri
bækur hafa fjallað mestmegnis
um sjávarútveginn i einni eða
annarri mynd, og þær hafa
komið út á nokkurra ára fresti.
Ég man nú ekki, hvað þetta
hafa verið margar bækur sam-
tals, en þær eru þó nokkrar. Og
jú, ætli það megi ekki reikna
með þvi að við höldum áfram að
gefa út svona smábækur eftir
þvi sem efnið i þær berst inn á
borð til okkar”, sagði Birgir
Hermannsson, ritstjórnarfull-
trúi Ægis að lokum.
-^-jsj.
Svinharður smásál
Eftir Kjartan
Arnórsson

/IT-

<
Q
O
LL
„Manstu ekki eftir þegar viö vorum
að tala um þaö í janúar aö i árs-
lokin yröi aiit oröiö gott i heiminum
og árinu lyki á miklu betri hátt en
þaö byrjaöi.” og hvaö.
„Nú er bara hálfur mánuöur
þangaö til viö komumst aö
hinu sanna.”
„Hvort viö höföum
rétt fyrir okkur.’
Hrakspár
um enda-
lok jarðar
Nokkuö er nú um liöiö, siöan
við birtum siðast hrakspár um
endalok jaröar, og voru þær þá
frá 17. öldinni. En á öldinni 18.
skemmtu menn sér lika meö
slikum hrekkjabrögðum i
náungans garö, og varla meö
minni árangri en áður hefur
verið lýst.
Jaques Bernoulli hét þekktur,
svissneskur stærðfræðingur,
sem uppi var 1654-1705. Hann
spáði þvi, að árið 1719, nánar til-
tekið þann 19. mai það ár,
myndi loftsteinn mikill rekast
á jörðina. Að sögn Bornullis átti
stjarnan sjálf ekki að vera ýkja
hættuleg, en halinn, sagði hann,
er ótvirætt merki þess að guð-
irnir reiðast oss. Og þar sem
mannkynið hefur öldum saman
óttast halastjörur og álitið þær
e.k. sendingar, hölluðust menn
að þvi að þetta væri rétt hjá
stærðfræðingnum. En svo
gerðist ekkert þann 19. mai 1719
— en þá var Bernoulli löngu
dauður.
Þann 13. október 1736, byrjar
upphafið á endalokum Lund-
únarborgar, spáði William
Whiston, sem var enskur stær-
fræðingur, sem lifði 1667-1752.
Hundruð manna fluðu til hærra
liggjandi svæða til að forða sér
frá þvi skyndiflóði, sem Whistin
hafði sagt að skylli á. Ekki fer
neinum sögum af viðbrögðum
fólks, þegar syndaflóð varð
ekkert og þvi siður endalok
Lundúnaborgar.
Þann 8. febrúar 1761 nötraði
Lundúnarborg af völdum jarð-
skjálfta, og þann 8, mars sama
ár, skalf borgin aftur. Lifvörður
nokkur — ábyggilega i lifverði
konungsins — áttaði sig á þvi, að
nákvæmiega fjórar vikur liðu á
milli skjálftanna. Lifvörður
þessi hét William Beli, og hann
var ekki seinn á sér að útbúa
framtiðarspá, sem sagði, að
jörðin myndi farast innan 28
daga. Allt er þá þrennt er, ekki
satt?
Borgarbúar fylltust skelfingu
og flúði hver sem betur gat út úr
borginni, þar sem sveitamenn
reyndu af kappi að hafa eitthvað
fyrir sinn snúð með þvi að taka
mikið gjald fyrir lifsbjargar-
þjónustu af ýmsu tagi. Margir
bjuggust við flóði, og allir bátar
á Themsá voru hlaðnir eins og
hægt var.
Svo gerðist ekkert, og það
mun óhætt að segja, að annars
konar múgæsing léti á sér kræla
þá. William karlinn Bell fannst
loksins degi siðar og var þá um-
svifalaust fleygt i Bedlam-
sjúkrahúsið, sem var þekkt
geðsjúkrahús i Lundúnum á
þessum tlma.
Enginn er spámaður i sinu
föðurlandi, það er greinilegt.
— jsj.
Kraftar
í kögglum
Rugl dagsins:
Eggert snýr aftur.
(Fyrirsögn i DV).
Er Eggert fluttur að Hliðar-
enda?