Þjóðviljinn - 27.11.1982, Síða 1

SUNNUMGS
BLaDIÐ
DJOÐVUHNN
40
SÍÐUR
Helgin 27. - 28.
nóvember 1982.
226. og 227.
tbl. - 47. árg.
Fjölbreytt
lesefni
um
helgar
Verð kr. 13
Þakkað fyrir komuna - bílstjórinn Claudio, Klara, Franco, Hlín Gunnarsdóttir fararstjóri, sonur Klöru og Gestgjafarnir kveðja íslenska gesti á hlaðinu í Muraglione-fjallaskarðinu.
Ásta Urbancic fararstjóri.
Síðastliðin 3 ár hefur
ferðaskrifstofan
Samvinnuferðir-Landsýn farið
með hátt á annað þúsund
íslcnska ferðamenn frá
sólarströndinni á Rimini til
listaborgarinnar Flórens, þar
sem farþegar hafa m.a. baðað
sig í blóma evrópskrar
myndlistar á Uffizi-safninu og
víðar. Leiðin frá Rimini til
Flórens liggur um
ávaxtaræktarhéruð
Pósléttunnar í gegnum Forli og
Montone-dalinn upp í
Appenínafjöllin, þar sem
staðnæmst er í fjallaskarði, sem
kennt er við múrinn stóra,
Muraglione, og liggur í tæplega
1000 m hæð. Ur fjallaskarði
þessu getur að líta fagurt útsýni
yfir Godenzo-dalinn fyrir
vestan og hæðir
Toscana-héraðs í f jarska. Fjöll
eru þarna vaxin laufskógi upp á
efstu tinda og þegar komið er til
baka að kvöldi úr
hitasvækjunni í Flórens og
farþegar fylla lungun svölu og
fersku fjallaloftinu í
aftansólinni fer ekki hjá því að
margar kenndir vakni í líkama
og sál eftir erfiða ferð. Ein af
þeim kenndum er matarlystin,
og ekki illa til fundið, því í
Muraglioneskarðinu er einstakt
veitingahús, sem margir
íslendingar þekkja nú orðið af
góðu, og það er einmitt þessi
veitingastaður sem er tiiefni
þessarar frásagnar.
Þau systkinin Franco, Klara og
Egle hafa um árabil rekið þarna
greiðasölu af þeirri gestrisni hjart-
ans sem fágæt verður að teljast, og
er þó engu upp á ítali logið í þeirri
kúnst að gera sérhverja stund við
matarborðið að stórhátíð, hvort
sem er á matsölustað eða í heima-
húsi. Veitingastofan í Muraglione-
skarðinu er fjölskyldufyrirtæki,
eins og svo algengt er á ftalíu. Auk
þeirra systkina miðlar amman af
þúsund ára gamalli ítalskri hefð
matargerðarlistarinnar í eldhús-
inu, og aðrir ættingjar koma og
grípa til hendinni eftir þörfum.
Ekki er þess nokkur kostur að
gera ítalskri matargerðarlist nokk-
ur skil í frásögn þessari. Þó sakar
ekki að geta þess, að þeir sem best
eru að sér í þeirri listgrein hafa það
gjarnan á orði að þeir séu íhalds-
menn og andsnúnir öllum nýjung-
um: aldagömul hefð og reynsla hef-
Staldrað
við
í eldhúsinu - Franco, Egle og amman bera fram matinn.
I Muraglione-skarðinu
ur sannað ágæti þeirra fjölbreyttu
rétta sem ítalskt eldhús hefur upp á
að bjóða, svo að mikið þarf til, ef
menn ætla sér að bæta þar um.
Það er ekki auðvelt að bera fram
máltíð fyrir 50-100 ferðamenn á
hraðfleygri klukkustund þannig að
hver og einn finni að matreiðslu-
meistarinn hafi lagt sál sína í hvprn
skammt. En það er einmitt það
sem fjölskyldan í Muraglione-
veitingahúsinu gerir, og auðvitað
byrjar máltíðin með hinum hefi)-
bundna pasta-rétti. Orðið pasta er
samheiti yfir þá fjölbreytilegu rétti
sem gerðir eru úr deigi sem saman-
stendur af hveiti og vatni og stund-
þar sem systkynin
Franco, Klara og Egle
bjóöa upp á cannelloni,
svínasteik og grappa
um dálitiu af eggjum. Frægasti
pasta-rétturinn er auðvitað spag-
hettíið, en það mun hafa verið
Marco Polo, sem flutti þann rétt
fyrstur manna með sér frá Kína til
Ítalíu fyrir tæpum 1000 árum. En
pasta-réttirnir munu þó eiga sér
enn lengri sögu á Ítalíu, því vitað er
að Rómverjar lærðu af Egyptum
fyrir meira en 2000 árum að búa til
þann rétt sem nú gengur undir
nafninu „Lasagne" og hefur á síð-
ustu mánuðum verið boðinn til
sölu hraðfrystur úr frystikistum
sjiT