Þjóðviljinn - 06.01.1983, Blaðsíða 5

Fimmtudagur 6. janúar 1983 ÞJÓÐVILJINN - SÍÐA S
Oddi flutti út prentverk í stórum stíl á síðasta ári:
Prentaði fjórtán
færeyskar bækur
„Við höfum flutt út prentverk til Færeyja í 10 ár og
á síðasta ári jókst þessi þáttur í okkar rekstri mjög og
má nefna að við unnum fyrir Færeyinga mjög vandaða
listaverkabók í lit og var hún á 8 tungumálum“, sagði
Porgeir Baldursson, forstjóri í Prentsmiðjunni Odda, í
samtali við Pjóðviljann í gær.
í yfirliti frá Útflutningsmiðstöð
iðnaðarins urn útflutning iðnaðar-
vara á sl. ári vekur athygli að út-
flutningur á prenti hefur sl. 11
mánuði aukist um 98% að magni
til, eða úr 9.5 tonnum 1981 í 18.8
tonn 1982. Meginástæða þessara
auknu viðskipta var vinna Prent-
smiðjunnar Odda fyrir Færeyinga.
„ltér var um að ræða prentverk á
bæði bókum og eyðublöðum hvers
konar. Auk listaverkabókarinnar,
sem er yfiriit yfir færeyska myndlist
frá upphafi, settum við og prent-
uðum fjölda færeyskra bókmenn-
taverka svo og þýddra og þar var
um 14 titla að ræða", sagði Þorg'eir
í Odda.
Færeyingar eru miklir bókaorm-
ar og gat Þorgeir þess að upplög
bóka hjá þeim væru svipuð og hér á
landi þrátt fyrir að þeir væru aðeins
um 1/4 hluti íslensku þjóðarinnar.
Taldi hann þetta stafa af mun færri
titlum sem f boði væru.
„Við höfum einkum unniö fyrir
stærstu bókaútgáfuna í Færeyjum
sem heitir Bókagaröurinn en þess
má geta að Færeyingar prenta
einnig bækur sjálfir. Ætli verð-
gildi þessa verks fyrir Færeyinga á
sl. ári hafi ekki verið um 3 miljónir
króna þannig að hér er um stóran
þátt í okkar rekstri að ræða og við
bindum miklar vonir við þessi við-
skipti í framtíðinni", sagði Þorgeir
Baldursson, forstjóri í Odda. að
síðustu.
- v.
Útflutningur á prentverki jókst um 98% á niillí áranna 1981 og 1982!
Guðrún A. Kristinsdóttir píanólcikari og Berglind Bjarnadóttir sópran-
söngkona á æflngu fyrir tónleikana á sunnudaginn.
Útflutningur iðnaðar-
vara minnkaði um 8%
Mestu veldur minni útflutningur á áli
magni til um 212% á milli ára. Út-
Sópran-
söngkona
með tónleika
í Norræna
húsinu
Sunnudaginn þann 9. jan. kl. 17
munu þær Berglind Bjarnadóttir
sópransöngkona og Guðrún A.
Kristinsdóttir píanóleikari halda
tónlcika í Norræna húsinu.
Á efnisskránni eru verk eftir
norræn tónskáld. Berglind syngur
úr Ljóðakornum Atla Heimis
Sveinssonar og sænska sönglaga-
bálkinn Gullebarns vaggsánger
eftir Wilhelm Peterson-Berger.
Áuk þess verða fluttir söngvar eftir
Wilhelm Stenhammar og Jean Si-
belius. Berglind Bjarnadóttir hóf
söngnám hjá Elísabet Erlingsdótt-
ur við Tónlistarskóla Kópavogs og
lauk þaðan burtfararprófi. Undan-
farin þrjú ár hefur Berglind verið
búsett í Stokkhólmi þar sem hún
stundar framhaldsnám við Stock-
holms Musikpedagogiska Institut.
Þetta verða fyrstu sjálfstæðu tón-
leikar Berglindar hérlendis.
Aðgöngumiðasala er við inn-
ganginn.
Heildarúttlutningur iðnaðar-
vara minnkaði um 8% á milli
áranna 1981 og 1982 og er þá
miðað við fyrstu 11 mánuði
hvors árs um sig. Á sama tíma
minnkaði hins vegar heildarút-
flutningur landsmanna um
15%. Meginsveillunni veldur
10% minnkun á útflutningi áls
og álmetis en hins vegar jókst
útflutningur kísiljárns um 25%
og kísilgúrs um 23%.
í skýrslu frá útflutningsmiðstöð
iönaðarins vekur og athygli að ytri
fatnaður ýmiss konar eykst aö
flutningur vara úr loðskinm minn-
kaði hins vegar um 60%.
Útflutningur vara til sjávarút-
vegs jókst á sl. ári um 5()‘K>. Niður-
lagðar sjávarafurðir jukust að
magni til í útflutningi um 44%.
Mikil minnkun varð á útflutningi
málningar og lakks eða um 80% og
veldur þar mestu lítill útflutningur
til Sovétríkjanna miöað við árið á
undan. Útflutningur húsgagna úr
tré og málmi minnkaði um 43%,
vikurs um 50%, þangmjöls um 5%,
svo að eitthvað sé nefnt.
-v.
s»jórh£irft>aonrMi
»>
„Einn megintilgangurinn með
stjórnarskránni hlýtur að vera sá,
að tryggja, að við séum öll jöfn
fyrir lögunum, ogþað tekst aldrei með
ójöfnum kosningarétti. “
Einn maður
eitt atkvæði
Undanfarið hef ég beðið með
vaxandi óþreyju eftir að helstu
oddvitar okkar Alþýðubanda-
lagsmanna hér í Reykjavík láti til
sín heyra til stuðnings réttlætis-
kröfu okkar Reykvíkinga og
Reyknesinga um jafnan kosn-
ingarétt öllum til handa. En þar
sem ekkert hefur gerst, get ég
ekki lengur orða bundist.
Áður fyrr var kosningaréttur
víða ójafn eftir stétt, ekki verja
menn það nú. en þá vörðu það
ýmsir valdamenn.
Einnig var kosningaójafnrétti
víða reist á mismunandi efnahag,
kynferði eða litarhætti og ekki
vantaði þá gallharða stuðnings-
menn þess misréttis. En hver
vildi vera í þeirra sporum nú?
Nú, á því herrans ári 1983,
vilja margir á íslandi misjafnan
kosningarétt til handa íslending-
um, og vilja fara eftir búsetu.
Hver skyldi seinna vilja vera í
sporum þeirra manna sem þannig
verja misréttið? Menn skyldu
hafa það hugfast, að einn megin-
tilgangurinn með stjómarskránni
lilýtur að vera sá, að tryggja, að
við séum öll jöfn fyrir lögunum
3g það tekst aldrei með ójöfnum
kosningarétti. Nú segja sumir að
gæta þurfi hagsmuna dreifbýlis-
ins með því að hafa kosningarétt
ójafnan. Parna þykir mér aldeilis
farið aftan að siðunum.
Eitt misrétti á ekki og má ekki
bæta með öðru misrétti.
Jöfnuður með
valddreifingu
Auðvitaö erum við sósíalistar
hlvnntir því að jafna efnahags-
legan aðstöðumun, en hann fer
núfrekar eftir ýmsu öðru en bú-
setu í landinu og það er fáránlegt
að ætla aö jafna hann með því að
rýra þegnréttindi eins og kosn-
ingarétt á einu landshorni.
Ein aðferðin, sem beitti má til
að deifa valdinu, er að auka hlut
sveitarfélaga og/eða Iandshlut-
asamtaka í stjórnsýslunni og ber
að stefna aö því.
Nú spyrja ýmsir: „Hvernig ætla
menn að hafa kjördæmaskipan-
ina þannig að hún tryggi jafnan
kosningarétt?". Einfaldast er
auðvitaö.að tryggja það með því
Gunnar H.
Gunnars
son
skrifar
að gera landið að einu kjördæmi,
en aðferðin er aukaatriði. Niður-
staðan jafnrétti er aðalatriði.
Pað er ömurlegt aö fylgjast
með því, sem helst er rætt á milli
þingfíokkanna núna á lokasprett-
inum. „Valkostirnir" viröast allir
vera á þá leið, að Reykvíkingar
og Reyknesingar, 60% þjóðar-
innar, fái innan við 50% alþingis-
manna í sinn hlut!
Ég vil að lokum skora á
Reykvíkinga og Reyknesinga að
láta nú kröftuglega til sín heyra
og duglega til sín taka, þannig að
þetta réttlætismál okkar nái fram
að ganga.
Kjörorðið er: Einn maður -
eitt atkvæði.
Gunnar H. Gunnarsson er verk-
fræðingur hjá gatnaniálastjóra í
Reykjavík. Hann hefur haft
víðtæk afskipti af félagsmáium.
M.a. starfað inikið fyrir fagfélag
verkfræðinga og verið lóngum í
Borgarmálaráði Alþýðubanda-
lagsins í Reykjavík.