Þjóðviljinn - 25.06.1983, Blaðsíða 10

10 SÍÐA - ÞJÓÐVILJINN Helgin 2S.-26. júní 1983
Birgir að leiðbeina krökkunum sínum.
„Einn fyrir alla og
allir fyrir einn46
Glöð á góðri stund. Birgir Sveinsson og hluti af hljómsveitinni.
mhg ræðir við Birgi Sveinsson, stjórnanda Skólahljóm-
sveitar Mosfellssveitar, en hún hyggur á Ítalíuför.
- Þúspyrö um upphafiö. Áttu
þá viö upphafið að þátttöku
minní í lúörasveitarleikeöa
upphafiö aö Skólahljómsveit
Mosfellssveitar?
- Ersvoauðveltaðgreina
þarámilli?
- Nei.atvikinhafanúhagaö
því svo, að þaö er e.t.v. ekki
auðvelt. En þá getum viö líka
sagt, aö upphafsins sé að leita
austur í Neskaupstað.
Hjá blaöamanni situr Birgir
Sveinsson og þeir eru aö rabba um
Skólahljómsveit Mosfellssveitar,
eins og fram hefur raunar komiö.
Frá Neskaupstað
til Mosfellssveitar
- Og hvernig er þá háttaö
tengslunum þarna á milli?
- Jú, á þeim árum þegar þeir
Bjarni heitinn Þórðarson og félagar
hans voru að leggja undir sig Nes-
kaupstað.ef svo má að oröi komast,
þá fannst þeim þeir þurt'a að koma
á fót prentsmiðju.Varð úr að Ingv-
ar Bjarnason kæmi með prent-
smiðju austur. Hann var tónlistar-
maður og leið ekki á löngu þar til
hann hafði stofnað lúðrasveit í
Neskaupstað. Nokkru síðar kom
Haraldur Guðmundsson prentarí
einnig austur og upphófst nú mikið
blómaskeið í tónlistarlífinu í Nes-
kaupstað. Nú, ég fór fljótlega að
spila þarna í lúðrasveitinni og til
þessa er að rekja afskipti mín af
tónlistarmálum.
Þegar ég fór frá Neskaupstað
hvarf ég til Vestmannaeyja þar sem
ég lærði í tvo vetur hjá Oddgeiri
heitnum Kristjánssyni. Frá Vest-
mannaeyjum lá leiðin til Reykja-
víkur, og þar spilaði ég í Lúðrasveit
verkalýðsins í 4 ár, og lærði jafn-
framt hjá þeim Jóni Sigurðssyni og
Birni Guðjónssyni.
Eftir að hafa lokið kennaraprófi
1960 flutti ég mig í Mosfells-
sveitina. A þriðja dvalarári mínu
þar, eða 1963, gekkst ég svo fyrir
stofnun skólahljómsveitarinnar og
hef stjórnað henni síðan. Og hún
varð í rauninni upphafið að Tón-
listarskóla Mosfellssveitar.Nú geri
ég ráð fyrir því að hljómsveitin
hefði verið stofnuð án míns atbeina
þótt það hefði kannski dregist
eitthvað. Atvikin höguðu því á
hinn bóginn svo, að það kom í hlut
manns, sem tók sín fyrstu skref á
tónlistarbrautinni austur í Nes-
kaupstað og því tel ég að þráðinn að
stofnun hljómsveitarinnar megi
rekja þangað.
Hljómsveitin starfar í tengslum
við Tónlistarskólann og er raunar
liður í starfi hans.
Á faraldsfœti
- Hvað eru margir í hljóm-
sveitinni? _
- Féiagar hennar eru um 80 og
eru þeir frá 9 ára aldri og allt fram
yfir tvítugt. Sá elsti er 24 ára og
hefur verið með frá 8 ára aldri. En
við skiptum sveitinni gjarnan niður
í hópa eftir aldri og getu.
- Ekki efa ég að það sé ærið starf
að æfa og stjórna 80 manna hljóm-
sveit en grun hef ég nú samt um að
ekki sé það þitt eina eða aðalstarf.
- Nei, ekki er það nú. Ég er yfir-
kennari við barnaskólann og
hljómsveitarstjórnin er bara auka-
starf. Og ég er engan veginn einn
við að kenna hljómsveitinni. Lárus
bróðir minn leggur einnig hönd að
því.
- Gerir hljómsveitin mikið að því
að leika opinberlega?
- Já, ég held að svo megi segja.
Við höldum reglulega tónleika
einu sinni á ári. Auk þess spilum
við við ýmis tækifæri, bæði utan
sveitar og innan, m.a. oft í Reykja-
vík. Vorum m.a. með fjöimenna
skemmtun á Hótel Sögu í vetur.
Við höfum ferðast mikið um landið
og farið m.a. tvær hringferðir. Að
sjálfsögðu höfum við leitað upp-
hafsins og farið til Neskaupstaðar.
Og þegar þangað er komið borgar
sig ekki að snúa við, heldur halda
bara áfram, hringinn.
Það stóð nú einu sinni svo á þeg-
ar við komum til Neskaupstaðar að
þar voru allir á kafi í vinnu sem
oftar og sáum við fram á að fólk
ætti örðugt með að sækja hljóm-
leika. Þá drifum við okkur bara í
salthúsið hjá Síldarvinnslunni og
spiluðum þar fyrir fólkið.
Árið 1980 fórum við til Svíþjóð-
ar og Danmerkur og fléttuðum
því ferðalagi inn í vinabæjaheim-
sóknir í þessum löndum. Við för-
um eitthvað árlega og ferðalögin
eru stór þáttur í þessari starfsemi.
- Eru skólahljómsveitir starfandi
víða um land?
- Já, þær eru það og það er mikil
gróska í lúðrasveitarleik hjá ungu
fólki. Ég hygg að í þessum hljóm-
sveitum sé aldrei undir 1000-1200
manns.
Mótahald
- Um síðustu mánaðamót fór
fram í Vestmannaeyjum landsmót
skólahljómsveita. Ér eitthvað um
j3að að hljómsveitirnar haldi þann-
ig sameiginleg mót?
- Já, við byrjuðum með svona
mót árið 1969. Þá mættu fjórar
hljómsveitir: Hljómsveitin okkar
úr Mosfellssveitinni, hljómsveitir
frá Sandgerði, Hafnarfirði og Sel-
tjarnarnesi. Mótið var haldið á Sel-
tjarnarnesinu, í umsjá skólamanna
þar og þeir sáu einnig um næstu
mótin. Síðan hafa þau verið hér og
þar en aldrei þó í Reykjavík.
Og eins og þú sagðir þá var síð-
asta mótið í Vestmannaeyjum, 28.
og 29. maí sl. Foreldrafélagið í
Vestmannaeyjum og Lúðrasveitin
þar undirbjuggu mótið og stóðu
fyrir því af mikilli prýði og myndar-
skap. í þessu móti tóku þátt 18
hljómsveitir. Ég var þarna með 30
krakka á aldrinum 9-12 ára. Tón-
leikarnir fóru fram í íþróttahúsinu
og var sérstök áhersla lögð á að
flytja verk eftir Oddgeir heitinn
Kristjánsson. Er lokið var innan-
hússhljómleikunum skiptist hópur-
inn í tvær fylkingar, sem fóru urn
bæinn og staðnæmdust svo á
Stakkagerðistúni,en þar er minnis-
varði um Oddgeir heitinn. Þar
voru leikin 3 lög eftir hann og mót-
inu síðan slitið.
Oddgeir heitinn var einstakur
indælismaður og mikill listamaður.
Ég tel mér það mikil Itapp að hafa
kynnst honum,
Annars er það um þessi mót að
segja að þau eru sífellt að verða
stærri og umfangsmeiri og á þeim
kemur það greinilega í ljós, að
krakkarnir spila alltaf betur og bet-
ur, framförin hefur bæði verið mik-
il og stöðug. En gildi mótanna er
einnig og ekki síður fólgið í því að
auka og efla kynningu og tengsl
með, þeim sem í þeim taka þátt og
það er mikils virði fyrir þá sem
starfa á sama vettvangi og vinna að
sameiginlegum áhugamálum.
Nú er í undirbúningi að efna til
námskeiðs fyrir stjórnendur lúðra-
sveita. Er ætlunin að það verði
norður í Hafralækjarskóla nú í ág-
úst. Meiningin er að mynduð verði
lúðrasveit með þátttakendum
víðsvegar að af landinu, sem
stjórnendurnir síðan æfa sig á, en
leiðbeinendur verða þeir atvinnu-
menn, sem við eigum besta á þessu
sviði.
Ítalíuför
- Nú hef ég heyrt því fleygt, að
þið séuð að undirbúa ferðalag allt
til Ítalíu.
- Já, það er rétt, við erum að því,
og það er nú stærsta átak okkar til
þessa. Þetta yrðu 35 manns, frá 12
ára aldri og uppúr. Hugmyndin er
að fara 12. júlí og að ferðin taki
hálfan mánuð.Þetta verður svona
jöfnum höndum skemmti- og tón-
leikaferð og meiningin að spila
mikið. Við munum fara til Fen-
eyja, skreppa til Austurríkis og svo
í styttri ferðir út frá aðalbæki-
stöðinni,sem verður í Ligniano.
Þetta ætlum við okkur að fara sem
mest á eigin spýtur en njótum að-
stoðar Útsýnar.
- Með aðstoð Útsýnar, segirðu,
en veitir enginn aðili ykkur beinan
styrk til þessarar Bjarmalands-
ferðar, nú hlýtur hún áð vera æði
kostnaðarsöm og þurfa mikinn
undirbúning?
- Það er rétt að þetta kostar gíf-
urlegan undirbúning og vinnu en
foreldrafélagið og krakkarnir sjálf-
ir vinna að því baki brotnu að afla
peninga. Krakkarnir vinna t.d. við
hreinsun og tiltektir bæði á Ala-
fossi og Reykjalundi og allt sem þau
innvinna sér, fer beint í ferðasjóð-
inn. Margir íbúar hér í sveitinni
og fyrirtækin leggja okkur líka
mikið lið og kunnum við þeim al-
úðarþakkir fyrir.
Ég sagði áðan að þessi Ítalíuför
ætti að vera hvorttveggja í senn
hljómleika- og skemmtiferð og það
verður hún vonandi. En þá er
ónefndur sá þátturinn,sem ekki er
hvað þýðingarminnstur og það er
sú félagslega þjálfun, sem ungling-
arnir öðlast við það að vinna þann-
ig saman að settu marki og sú sam-
kennd, sem það skapar. Hér vinn-
ur einn fyrir alla og allir fyrir einn
og það er alveg ótrúleg orka sem
leysist úr læðingi þegar þannig er
unnið af heilum hug.
-mhg