Þjóðviljinn - 17.12.1983, Blaðsíða 20

20 SÍÐA - ÞJÓÐVILJINN Helgin 17.-18. desember 1983
f ram 09
sHed lit
Apar í Reykjavík
„Frá mörgu er að segja“ heitir gömul
bók. Móðursystir mín fékk hana í af-
mælisgjöf árið 1948, en ég veit ekki
hvenær hún kom út. Hún inniheldur
ritgerðir skólabarna í Reykjavík og er
skreytt með teikningum þeirra. Ég
fletti bókinni og fann þá þessa frásögn.
Aparnir í Örfírisey
Nú í sumar vann ég við dýrasýning-
una í Örfirisey og hafði mjög gaman af
dýrunum þar. Sérstaklega er mér
minnisstætt, þegar öpunum var hleypt
út í það búr, er þeir áttu að vera í um
sumarið. Ég var þá staddur inni í búr-
inuásamtöðrumstarfsmönnum sýning-
arinnar.
Aparnir höfðu verið í tveim búrum.
Voru það tvær fjölskyldur sín af hvorri
tegund, og voru þeir grænir og dökk-
leitir á litinn. Þeir grænu voru miklu
hyggnari og grimmari. Fyrst í stað voru
mikil áflog milli fjölskyldnanna, og
höfðum við gaman af. Én allt í einu
hættir einn apanna áflogunum og ein-
blínir á mig, og áður en ég áttaði mig á
þessu, var hann rokinn í mig og ætlaði
augsýnilega ekki að láta í minni pok-
ann. Hinir aparnir voru strax komnir til
hjálpar og ætluðu alveg að rífa utan af
mér fötin. Að lokum varð ég að láta
undan síga og flýja út ásamt öðrum
dreng, er með mér var, en aparnir voru
svo æstir, að einn þeirra stökk út á eftir
okkur, en við gátum stöðvað hann og
komið honum inn fyrir. í hvert skipti
eftir þetta ruku aparnir í mig, eftir að
ég hafði verið hjá þeim nokkra stund,
og eins var með alla aðra drengi, sem
komu þarna inn.
13 ára drengur.
Pélst

i
*
út, (vel klædd auðvitað) og finna dá-
lítið dimman stað. í gamla daga sáu
menn myndir út úr stjörnunum og
þannig er bæði skemmtilegra og
auðveldara að þekkja þær. Eigum við
að byrja á Karlsvagninum, uppáhalds-
stjörnumerki Jóns Odds og Jóns
Bjarna? Hann er hátt uppi á himnin-.
um, fimm stjörnur í boga og tvær í
beinni línu við hliðina á þeim. Hann er.
yfirleitt mjög skýr, ef það sést til
stjarna á annað borð. Hugsið ykkur
síðan að við tengjum þessar tvær saman
og drögum svo strikið beint áfram eins
og punktalínan á myndinni. Þá rek-
umst við á Pólstjörnuna, en hún er sem
næst beint yfir Norðurpólnum. Aður
Dœgradvöl í skammdeginu
Mörgum finnst skammdegið leiðin-
legasti tími ársins. Þá er dimmt stóran
hluta dagsins. Við þurfum að vakna í
myrkri og ekki er fyrr farið að birta, en
myrkrið skellur á aftur. En eitt er það,
sem best er að gera í skammdeginu, að
skoða stjörnurnar. Ef það er heiðskírt
eitthvert kvöldið ættuð þið að skokka
en sjómenn fóru að nota áttavita,
leituðu þeir að Pólstjörnunni á himnin-
um til að vita hvert þeir ættu að stefna.
íslendingar og arabar áttu það sam-
eiginlegt í eldgamla daga að kunna vel
á stjörnurnar, íslendingar notuðu þær
til að rata yfir sjóinn og arabar til að
rata yfir eyðimörkina.
HÆ!
Lausnin á gátunni í síðasta blaði er
auðvitað að skurðlæknirinn var móðir
drengsins sem lenti í slysinu.
Munið þið eftir brandarabókinni
hans Páls Vilhjálmssonar, Palla. Hann
átti litla bók, sem hann skrifaði í alia
nýja brandara sem hann lærði. Svo-
leiðis bók má líka nota undir ýmislegt
annað: Góðar hugmyndir, heimilis-
föng vina úti á landi, og í útlöndum,
uppskriftir og fleira. Sumir fullorðnir
eiga svona bók, sem hefur fylgt þeim
frá því þau voru lítil og nota hana
mikið.
Ég hef verið á flakki fvrir austan á
Eskifirði og Hornafirði. Ég fékk frétta
ritara á þessum tveimur stöðum. Þau
ætla að senda mér fréttir af krökkunum
þar. Mig vantar fleiri fréttaritara, bæði
á íslandi og jafnvel í útlöndum. Nú er
tilvalið að byrja á að senda fréttir af
jólaundirbúningi bæði í skólanum og
utan hans. Ekki sakar að það fylgi ljós-
myndir, ef þið hafið aðstöðu til þess.
Eða teikningar.
Þjóðviljamenn voru að segja mér frá
því að teikningar prentast best ef þær
eru gerðar með svörtu tússi: Munum
Það! Arnlín Óladóttir
Attí. Bakka
510 Hólmavík.
Dýrleif scndi okkur þessa mynd af meiriháttar leikveHi. Ég er ekki frá því að þetta
sé dagheimilið Laufásborg. Takk, Dýrleif fyrir fallega mynd!
S",

.1/’’ " .' ■ ! '£ íVL'!
;• / .. i it ? ¥ %A
? ' É " ' ’ : ' ' ' l ■:
WM . . ■
'N.i -! >■.:>*■■< í <■
1 'x
■ x
If
kj
% \
Þetta er mynd af honum Óla Alexander eftir Jón Yngva.
R úncistafaþ raut
NMrn^rwMhrmnh
*<h^h iswnrihv
Hér kemur aftur þraut með rúnastöf-
um. í þetta sinn er það ekki vísa, heldur
ein setning frá mér. Ég birti lykilinn
aftur til öryggis hér til hægri, ég veit
ekki hvað þið eruð dugleg að halda
slíku til haga.
$ feMfirXNIKMII
A,‘A 6 d E F Q H K L M N
X r k s r /) rur
qó p R S T u,ú,v z. f> /€" b
réttumérpúða
ÍC
Þekkirðu lestrarhest? Eða bara al-
mennan letingja? Svoleiðis fólki er til-
valið að gefa púða í jólagjöf.
Gamanlaust, þá er seint hægt að fá of
mikið af púðum, stórum púðum, fal-
legum púðum, púðum til að þvælast
með. (Sumir púðar eru jú svo fínir að
það má helst ekki nota þá).
Best er auðvitað að fá efnisafganga
heima fyrir, en annars er oftast hægt að
kaupa efmsbúta í vershwmm fyrir lítmn
pening.
Klipptu tvo eins helminga, en gættu
þín á því að púðarnir minnka þegar
troðið er í þá. Þeir geta verið hvernig
sem er í laginu, ferkantaðir, kringlótt-
ir, hjartalaga og svo framvegis.
Svo er að sauma saman, á röngunni,
aðeins skilið eftir smáop til þess að
troða fyllingunni inn í.
Snúðu nú gripnum við, fylltu með til
dæmis svamprifrildi, saumuðu fyrir
opið, vandlega, og þá er púðinn tilbú-
in«.
Einfalt og ódýrt. Svo má auðvitað
skreyta þá með myndum, teiknuðum
eða saumuðum, dúskum, böndum eða
hverju sem ykkur dettur í hug.