Þjóðviljinn - 29.12.1983, Síða 5

Þjóðviljinn - 29.12.1983, Síða 5
Fimmtudagur 29. desember 1983 ÞJÓÐVILJINN — SÍÐA 5 20. mars 1983 brast skyndilega á mikiö óveður með snjókomu og skafrenningi. Hundruð bíla festust víðsvegar um borgina. Myndin sýnir félaga úr Hjálparsveit skáta í Reykjavík við hjálparstörf þann dag. í hálfan annan áratug hafa Hjálparsveitirskáta aflaðfjártil reksturs sveitanna og tækjakaupa með sölu flugelda. Árum saman gaf flugeldasalan lítið í aðra hönd, en með markvissu uppbygginga- starfi sjálfboðaliða, hagkvæmari og fjölbreyttari beinum innkaup- um, og auglýsingastarfi hefur markaðurinn verið stækkaður og tekjurnar þar með aukist. Síðustu ár hafa tekjur af flugeldasölunni staðið undir stórum hluta af rekstrarkostnaði Hjálparsveitanna. En á sama tíma hefur það einnig gerst, eins og svo oft gerist, þegar byggt hefur verið upp í langan tíma og árangur er í sjónmáli — koma aðrir til skjalanna og segja: Nú get ég. Þannig fer þeim félagasamtökum nú fjölgandi frá ári til árs sem ætla sér að sækja í flugeldasölu skjótfengið rekstrarfé til starfsemi sinnar. Vissulega eru íþróttafélög og önnurfrjálsfélagastarfsemi fjárþurfi, og síst dettur okkur í hug að kvarta undan hóflegri samkeppni, en hættan sem er samfara þessari þróun er sú, að þegar „allir” eru komnir í flugeldasölu hefur enginn neitt út úr því nema'fyrir- höfnina. En þá er komið að spurningunni: Hversvegna skyldu Hjálparsveitir skáta fyrst og fremst njóta góðs af flugeldasölunni? Eru ekki allskonar félagasamtök alls góðs makieg? Jú, jú svo sannarlega. En því ertil að svara að mörg þessara félagasamtaka hafa helgað sér aðrar fjáröflunarleiðir - svo sem sölu getrauna- seðla — sölu auglýsinga — merkjasölu — sölu á jólatrjám - jóla- pappír — perum og fleiru og fleiru. Hjálparsveitirnar hafa ekki farið inn á fjáröflunarleiðir annarra og telja því ekki óeðlilegt að þeirra sérstaða sé virt. Það getur heldur ekki talist óeðlilegt að sá aðili sem plægt hefur akurinn og sáð í hann í 15 ár skuli vilja njóta uppskerunnar. Þó er enn ótalin veigamesta röksemdin. Óeigingjarnt sjálfboðaliðastarf íslenskra björgunar- og hjálpar- sveita á sér fáar — ef nokkrar hliðstæður í heiminum. Allan ársins hring — á hvaða tíma sólarhrinsgins sem er, eru hundruðirfélaga tilbúnir til hjálpar- og björgunarstarfa - og leitar að týndu fólki. Og til þess að vera vel í stakk búnir þegar beiðni um aðstoð berst, verja félagar Hjálparsveitanna þúsundum vinnustunda árlega í æfingar og viðhald og endurnýjun tækjabúnaðar. Þúsundir landsmanna hafa notið þjónustu hjálparsveitanna þegar náttúruhamfarir hafa dunið yfir, — á vegum úti og jafnvel í höfuð- borginni miðri í vitlausum vetrarveðrum, - og þeir eru ófáir sem ekki væru til frásagnar nú hefðu ekki komið til björgunar- og leitarstörf Hjálparsveitanna. Það er engin spurning, hjálparsveitir verðum við að hafa. Rekstur þeirra kostar mikið fé - farartæki til þess að komast leiðar sinnar í hvaða veðri sem er, fást ekki gefins. Þess vegna þurfa Hjálparsveit- irnar að vernda og halda utan um fjáröflunarmöguleika sína. Þess vegna svörum við spurningunni í upphafi játandi - Hjálpar- sveitirnar þurfa á hjálp að halda. Til þess að þær geti sinnt hjálpar- starfi. Um leið og við þökkum þér lesturinn biðjum við þig að huga að framansögðu þegar þú kaupir flugelda til áramótanna. Sýnið aðgát á gamlárskvöld. Gleðilegtár. LANDSSAMBAND HJÁLPARSVEITA SKÁTA M | uossujoíg g

x

Þjóðviljinn

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Þjóðviljinn
https://timarit.is/publication/257

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.