Þjóðviljinn - 29.02.1984, Blaðsíða 2

12 SÍÐA — ÞJÓÐVILJINNlMiðvikudagur 29. febrúar 1984
BLAÐAUKI
Önnumst frystingu á
öllum sjávarafurðum
Kirkjusandur h.f.
Reykjavík
Símar 85444-35021
r ^
TRAUST hf
Sími 91-83655
Allar vélar til
vinnslu á rækju
bæði um borð
og í landi
• Þvottavél sem skilur frá
steina. þvær burt sand og
leir og skolar siöan rækj-
una.
Uppfinningar
Framleiðsla
Þjónusta
íslensk framleiðsla
ÞJÓÐVILJINN er þitt blað
SAMSTARF GETUR GERT
SMÁÞJÓÐ AB STÓRVELDI
Sölumiðstöö hraðfrystihúsanna er sölufélag 70 hraðfrystihúsa á íslandi. Sameinað afl
hefur gert kleift að byggja upp iðngrein sem talin er einstök, ekki einungis hérlendis
heldur á heimsmælikvarða.
Framleiðni íslenska hraðfrystiiðnaðarins er mjög mikil og stöðugt er unnið að því að auka
hana.
I öllum frystihúsum innan vébanda SH ferfram þrotlaust starf sérfræðinga, sem vinna að
því að tryggja hámarksgæðí framleiðsluvörunnar þannig að halda megi markaðsstöðu
erlendis.
íslenskur fiskur er seldur á hæsta verði á Bandaríkjamarkaði og víðar. Erlendir keppi-
nautar taka l'slendinga sér til fyrirmyndar og líkja eftir aðferðum og skipulagi við vöru-
vöndun og eftirlit.
Einungis með því að halda vöku sinni og vera alltaf á undan getur íslenski hraðfrysti-
iónaðurinn tryggt stööuna á markaðnum erlendis og um leiö tryggt þjóöinni möguleika á
góðri lífsafkomu í landinu.
Virkt gæðaeftirlit í öllum frystihúsum landsins er hagsmunamál hvers einasta (slendings
og einungis með sameinuðu átaki getur þjóðin tryggt stöðu sína sem framleiðandi í þeirri
samkeppni sem nú ríkir.
Sölumiðstöð
Hr aðf ry sti húsanna
Gísli Eiríksson á Berghóii faðir þeirra Davíðs og Níelsar lýsir ferð þeirra feðga í
gegnum lánakerfið sem var vægast sagt brösótt og torfarin. Fyrir framan Gísia er
mótorinn úr færavindunni sem að sjálfsögðu er að öllu leyti heimasmíðaður.
Mynd - Atli.
Komnir á...
Framhald af bls. 11
Engir snertifletir
á vindunni
En hvernig eru eiginleikar þess-
arar eftirsóttu handfæravindu, og á
hvaða máta er þessi innlenda smíði
frábrugðin þeirri erlendu?
Það sem tvímælalaust er stærsti
kosturinn við handfæravinduna frá
DNG er að á henni er hvergi að
finna takka eða rofa eða aðra
snertifleti sem standa útúr tækinu.
Mótorinn er sérstaklega vatnsþétt-
ur og stjórnkerfið, rafeindabúnað-
urinn, er steyptur í gúmmímassa,
þannig að þó slagi inní tækið sem
ekki á að gerast, þá er öllu óhætt.
Borðstokkur á trillubát er einn erf-
iðasti staður sem hægt er að hugsa
sér fyrir rafeindatæki og því skiptir
umbúnaður þess miklu máli.
Stjórnbúnaður færavindunnar er
alsjálfvirkur. Það eina sem sjó-
maðurinn þarf að gera er að setja
línuna út og draga fiskinn af þegar
hún kemur upp aftur. Vindan er
sjálfstillt þannig að hún leitar
botns, dregur síðan upp um 4
metra aftur niður um 3 metra, aftur
upp fjóra og niður um þrjá, og
þannig áfram. Með segulhaldi sem
er fast við vinduna er hægt að setja
sérstakar stillingar á vindunda og
ákvarða nánar hversu djúpt færið á
að fara og hvernig það keyptar.
Einnig er sérstakur stillir fyrir átak,
þ.e. hversu stórum fiski færið gegni
áður en það dregur sig sjálfvirkt.
Þannig geta menn safnað á línuna
eins og þeim sýnist. Engin hætta er
á að flækja myndist á rúllunni því
sérstakur skynjari fylgist með lín-
unni á inndragi og strekkir á þegar
þarf. Einn stærsti kosturinn er
sjálfvirknin, því með því að setja
vinduna í gang, en hún gengur fyrír
bílgeymi, er allt orðið klappað og
klárt. Á mörgum erlendum vind-
um sem hér hafa verið notaðar
undanfarin ár hafa verið allt upp í
15 takkar fyrir hinar ýmsu tilfærs-
lur á línunni og margar þeirra hafa
ekki verið nægilega vatnsþéttar og
þolað illa sjógang og seltu. Sú-ís-
lenska er hins vegar steypt úr sér-
valinni álblöndu frá Alverinu í
Straumsvík sem þolir vel ágjöf
Ægis.
Var allt
smídað á staðnum
En það er ekki öll sagan sögð,
þar sem færavindan og kostir henn-
ar eru upptaldir. Auk þess að þróa
tækið hafa þeir bræður ásamt
starfsfélögum smíðað nánast allan
búnað í færavindurnar, jafnt mót-
orinn stykki fyrir stykki, rafeinda-
búnaðinn og allan umbúnað og
mótin sem hann er steyptur í. Um-
búnaðurinn er úr sérvöldu áli eins
og áður sagði og við álsteypuna er
að sjálfsögðu notuð heimasmíðuð
lágþrýstisteypuvél, sú eina sinnar
tegundar hérlendis.
Álstöngunum er hellt í deigluna
og bræddur við 550 gráður. Þá er
loftþrýsting hleypt á inn í deigluna
sem þrýstir bráðnu álinu upp í
mótin og heldur því í réttri lögun
meðan storkun á sér stað.
„Raunverulega er þetta orðið
allt mun verklegra en okkur óraði
fyrir í upphafi. Við vissum alla tíð
að ef þetta starf okkar og þróunar-
vinna yrði viðurkennd í peninga-
stofnunum þá yrði þetta mikil
framleiðsla. Okkur óraði hins veg-
ar ekki fyrir því að þetta yrði svona
mikið í okkar eigin höndum og við
næðum um leið þeim árangri bæði í
þróun og framleiðslu sem við get-
um boðið uppá. Ég fullyrði að
gæðastig þessarar vöru er alveg tví-
mælalaust á heimsmælikvarða“,
sagði Snorri Hansson.
Lánamál -
meiriháttar martröð
„Já peningamálin", stynja þeir
félagar upp, og Gísli Eiríksson fað-
ir þeirra Davíðs og Níelsar sem
fylgt hefur okkur eftir á ferðinni
um verkstæðið, segir að það hafi
verið meiriháttar martröð að fá í
gegn lánafyrirgreiðslu vegna fram-
leiðslunnar. „Það voru að endum
ekki allir vondir við okkur, en það
gekk svo hægt að við erum minnst
ári á eftir en annars hefði getað
verið. Þeir sem tekið hafa best á
móti okkur eru þeir sjómenn sem
keypt hafa af okkur vindurnar og
þeir hafa um leið auglýst okkar