Þjóðviljinn - 23.03.1984, Qupperneq 8

8 SÍÐA — ÞJÓÐVILJINN, Föstudagur 23. mars 1984
ALÞYÐUBANDALAGIÐ
Bakkafjörður
Almennur fundur
Alþingismennirnir Hjörleifur
Guttormsson og Steingrímur J.
Sigfússon veröa á almennum
fundi á Bakkafirði föstudaginn
23.mars kl. 15. Allir velkomnir.
- Alþýðubandalagið
Alþýðubandalag Borgarness og nágrennis -
Aðalfundur
verður haldinn laugardaginn 24. mars kl. 14.00 að Brákarbraut 3 í
Borgarnesi. Dagskrá: lj Venjuleg aðalfundarstörf. 2) Reikningar
Röðuls. 3) Kosning ritstjórnar Röðuls. 4) Kosning hússtjórnar. 5)
Lagabreytingar. - Stjórnin.
Alþýðubandalagið í Reykjavík
Greiðið félags- og flokksgjöld
Alþýðubandalagið í Reykjavík minnir félagsmenn á að greiða 1. hluta
félags- og flokksgjalds fyrir árið 1984. Gíróseðla má greiða í öllum
bönkum og póstútibúum.
Alþýðubandalagið Akureyri
Málefni veitustofnananna
Fundur verður í Bæjarmálaráði mánudaginn 26. mars kl. 20.30 í
Lárusarhúsi. Fjallað verður um málefni veitustofnana á Akureyri.
Framsögu hafa Brynjar Ingi Skaptason og Gunnar Helgason fulltrúar
AB í Rafveitustjórn og Hitaveitustjórn.
Einnig verður farið yfir dagskrá bæjarstjórnarfundar 27/3. Fundurinn
er opinn öllum félögum og stuðningsmönnum.
- Stjórn Bæjarmálaráðs
Alþýðubandalagið á Akureyri og nágrenni
Kvennafundur
Næsti fundur verður haldinn sunnudaginn 25. mars kl. 20.30 í Lárusar-
húsi, Eiðsvallagötu 18. Umræðuefni: Staða kvenna í Alþýðubandalag-
inu. Svanfríður Jónsdóttir og Aðalheiður Steingrímsdóttir reifa málin.
Allar áhugasamar konur velkomnar. Kaffiveitingar.
Undirbúningsnefnd
Æskulýðsfylking Alþýðubandalagsins:
Æskulýðsfylking AB Akureyri
Aðalfundur ÆFA
Tilkynning til allra sósíalista og þeirra sem hafa áhuga á að starfa með
okkur:
Nú mæta allir á laugardaginn 24. mars kl. 3 í Lárusarhús, Eiðsvalla-
götu 18.
Fundarefni: 1) Kynning á líðnu starfi. 2) Lög félagsins ákveðin. 3) Kjör
stjórnar. 4) Umræða um áframhaldandi störf.
Framkvæmdanefnd ÆFA
Verkalýðsmálanefnd ÆFAB Fundur verður í verkalýðsmálanefnd ÆFAB 24. mars laugardag, kl. 14.00 að Hverfisgötu 105. Fundarefni: Kosning stjórnar. - Starfið framundan.
Vinsamlega sendið eða hringið inn auglýsingar í þennan dálkfyrir klukkan 16 daginn áður en þæreigaað birtast og talið við Einar Karl eða Álfheiði. - Ritstjórn.

Pípulagningar Tek aö mér alla almenna pípulagningavinnu. Einnig gripahúsainnréttingar úr járni. Magn- ús Hjaltested, pípulagningameistari, sími 81793.
Sprunguþéttingar
Þéttum sprungur í steinveggjum, þéttum bárujárnsþök
sem farin eru að ryðga. Látið fagmenn sjá um viðgerð-
irnar. 10 ára reynsla á þéttiefnum á Islandi. Upplýsing-
ar í síma 66709 og 24579.
Auglýsið í Þjóðvilj anum
Steingrimur. Hjörleifur.
Leikhópurinn leggur mikla alúð í úrvinnslu þessa verks...
Ljóðræn martröð
Alþýðuleikhúsið
Undir teppinu hennar ömmu eða Fugl
óttans
Höfundur: Nína Björk Árnadóttir
Leikstjóri: Inga Bjarnason
Leikmynd og búningar: Messíana Tóm-
asdóttir
Tónlist: Mist Þorkelsdóttir
Kvennahópur innan Alþýðu-
leikhússins, sem kallar sig Vorkon-
ur fslands frumsýndi þ. 20.3. nýtt
leikrit eftir Nínu Björk Árnadótt-
ur, í Ráðstefnusal Hótels Loft-
leiða. Leikritið er samið upp úr
seinni hluta ljóðabókar Nínu
„Svartur hestur í myrkrinu", og út
kom í fyrra. Þessi seinni hluti, sem
Nína kallar „Fugl óttans“ fjallar
um konur á geðdeild. Konurnar
taka til máls til skiptis, hafa rang-
hugmyndir, heyra raddir, eiga
brennivínsfortíð, rífast, einangra
sig o.s.frv.
Að sjálfsögðu kemur þetta allt
fram í leikgerðinni, þar sem aðaiá-
herslan er á Lóu, dóttur „Ömmu
með teppið“. Lóa er gift og á stálp-
aða dóttur, Systu, og við sögu kem-
ur einnig Didda, eldri systir Lóu.
Sú mynd sem dregin er upp af
samskiptum þessara fjögurra
kvenna er, vægast sagt, undarleg.
Sjálfselska þeirra og grimmd
gagnvart hver annarri er með ólík-
indum. Lóa er óhamingjusöm og
angistarfull kona, sem leitar hugg-
unar í brennivíni. Móðir hennar
felur flöskurnar fyrir henni og hef-
ur þar með vald yfir henni og notar
það til að kúga hana þindarlaust.
Systirin, Didda, er kona á frama-
braut og milli hennar og ömmunn-
ar er fullkomið hatur og þær ausa
svívirðingum hvor yfir aðra, auk
þess sem Didda sakar Lóu um að
lifa í blekkingu. Inn í kaflana af
samskiptum þeirra mæðgna fléttast
svo myndir frá geðdeild, þar sem
þær Jóna og Lilla kvelja hvor aðra.
Tónninn í verkinu er æpandi „kon-
ur eru konum verstar". Engin sam-
Súsanna Svavarsdóttir
skrifar um
leikhús
kennd eða vilji til að hjálpa hver
annarri er í verkinu. Að vísu hefur
Lóa einhver samskipti við „Mann-
eskjuna" sem enganveginn er Ijóst
hvort er aðeins til í hugarheimi Lóu
eða hvort hún er raunveruleg vist-
kona á geðdeildinni, full af rang-
hugmyndum um að hún sé lamba-
drottning eða Gunnhildur kónga-
móðir. Það er algerlega óljóst
hvort Lóa fer yfirleitt á geðdeildina
eða ekki. Eða þá hvort það er bara
nokkuð Lóa sem hefur samskipti
við Manneskjuna, hvort það er
ekki bara einhver óskilgreind
„Hún“. Tengsl milli þáttanna í
verkinu eru afskaplega óljós og
það því óttalega ruglingslegt.
Heiidarmyndin er allsekki að
leikritið fjalli um hefðbundið hlut-
skipti konunnar í samfélaginu, eins
og halda mætti af formála leiksins,
þar sem síðustualdar vinnukona í
sveit lýsir hlutskipti sínu og sýnir
fram á að staða hennar er ekkert
verri heldur en húsfreyjunnar á
bænum, báðar eru þær ofurseldar
valdi karlmannsins. Þessi formáli
tengist ekkert verkinu sjálfu, þar
sem það fjallar ekki um kúgun
kvenna í karlveldissamfélagi, en
öllu heldur um konur sem kúga
hver aðra, eins og áður segir. Karl-
arnir eru „stikkfrí“. Þeir hafa eng-
an tíma til að vera með. Einsemd,
angist, ótti og vonleysi konunnar er
svo hrópandi að leikritið lýsir öllu
heldur martröð hennar en raun-
hæfu hlutskipti. Að vísu eru góðir
kaflar í verkinu þar sem flutningur
ljóðanna er, og er greinilegt að
ljóðaformið fer Nínu betur en
leikritaformið.
Brennivínið er rauði þráðurinn í
verkinu. Lóa er drykkjukona,
Didda systir hennar kemur með
flösku í heimsókn. Heiða talar um
pabba sinn sem er drykkjumaður.
Lolla segir frá drykkjuferð til sólar-
strandar, amman talar í síma um
fólk sem hefur drukkið sig í hel eða
sólundað öllu vegna drykkju.
Drykkjan er flótti frá angistinni og
vonleysinu, en orsakar um leið
meiri angist og vonleysi.
Ef ekki væri fyrir þá alúð sem
leikhópurinn leggur í úrvinnslu
þessa samhengislausa leikrits, væri
eiginlega ekki hægt að sjá til hvaða
fólks það ætti erindi. Þær konur
sem standa að sýningunni sýna, svo
ekki verður um villst, að þær kunna
sitt fag. Leikmyndin, gráblá tjöld
og nánast autt svið, eiga ekki sístan
þátt í að skapa ljóðræna heild í
verkinu og undirstrika kulda og
tómleika hvunndagsins. Leik-
hljóðin eru sérstaklega vel unnin,
t.d. síminn, sem sést ekki, en
heyrist og sýnir þannig átakanlegt
sambandsleysi Lóu við annað fólk.
Tónlistin er óskaplega falleg og
flutningur á henni mjög góður.
Gallar á leik voru svo fáir og smáir
að ekki tekur því að minnast á þá.
Það fer ekkert milli mála að við
eigum mikið af góðum leikkonum
og er það skaði hversu fáar þeirra
við höfum fengið að sjá, en hins-
vegar fengið að sjá meir en við
nennum af þeim fáu. Sjaldan
heyrir maður eins skýra framsögn
og fallegri flutning á ljóði og hjá
Sigrúnu Eddu Björnsdóttur
(Systa). Sólveig Halldórsdóttir í
hlutverki ömmunnar var óborgan-
leg, gervið mjög gott og sýndi Sól-
veig að þegar hún fær hlutverk sem
krefst hæfileika, þá er hún á heima-
velli. Að öðrum ólöstuðum, er það
þó Sigurjóna Sverrisdóttir (Lóa)
sem ég tek hatt minn ofan fyrir, um
leið og ég óska Alþýðuleikhúsinu
til hamingju með þau vönduðu
vinnubrögð sem sýningin vitnar.
Hópurinn sem sýnir á Sögu
Það
nýjasta
í litun og
klippingu
Nýlega fóru 16 íslenskar hár-
greiðsludömur á námskeið hjá
Stúhr í Kaupmannahöín. Þar
lærðu þær það nýjasta í klipp-
ingu og litunum.
Nú ætlar hópurinn að efna til
sýningar á Hótel Sögu sunnu-
daginn 25. mars kl. 20.30. Á
sýningunni verða kynntar
L’Oreal hársnyrtivörur.