Þjóðviljinn - 31.10.1984, Síða 6

MANNLIF
Karphúsið
Kyndilvaktin
Þorgrímur Gestsson og Halldór Sigurþórsson við Karphúsið í fyrri-
nótt. Mynd-ATLI.
í fyrrakvöld var hátíöleg at-
höfn við hús ríkissáttasemjara aö
Borgartúni 22, „Karphúsið“. Fé-
lagar í BSRB mættu þar með
kyndla og kerti og sungu ættjarð-
arlög við undirleik Lúðrasveitar
verkalýðsins. Verkfallsverðir
hafa síðan gætt logandi kertis við
Karphúsið og svo mun verða þar
til samningar hafa tekist.
Fyrsta „Kyndilvaktin“ var
staðin í fyrrinótt. Verkfallsverð-
irnir Þorgrímur Gestsson frétta-
maður hjá Ríkisútvarpinu og
Halldór Sigurþórsson rafeinda-
virki hjá Pósti og síma gættu
logans og yljuðu sér á kaffinu.
„Þetta er spennandi nótt,
stemmningin geislar út um glugg-
ana“, sögðu þeir og voru stað-
ráðnir að víkja ekki af vaktinni
kl. 4 ef komið yrði nálægt því að
samið yrði.
-jP
Súrefnistripp
í Sundahöfn
Þau voru 12, á þremur bílum, verkfailsverðirnir við Tollvörugeymsluna í fyrrinótt. Hér eru Berglind
Sigurðardóttir, tölvari á Rannsóknarstofu landbúnaðarins og Kristinn Tryggvason Pósti og síma,
en þau standa oftast saman tvöfaldar vaktir í senn. Til hægri er Pétur Elíasson sem vinnur á
Borgarspítalanum 12 tíma vaktir í 3 daga samfleytt og hefur síðan frí í þrjá daga. Frídagana notar
hann til að standa verkfallsvaktir og tekur þá þrjár í röð hvern sólarhring. mynd-ATLI.
Berjumst fyrir
framtíðina
„Við höfum enga trú á því að
semjist í nótt“, sögðu verkfalls-
verðir við Tollvörugeymsluna í
fyrrinótt. „Fyrst og fremst von-
umst við til að góðir samningar
náist hvort sem það verður nú eða
síðar.“
A fyrstu næturvaktinni við
Tollvörugeymsluna voru 12 verk-
fallsverðir. Bar fátt til tíðinda en í
fyrradag voru bflar stöðvaðir
fullir af vörum sem fyrirhugað
var að koma út úr geymslunni.
Verkfallsverðir stöðvuðu þá.
„Við berjumst fyrir framtíð-
ina“, sögðu viðmælendur Þjóð-
viljans í fyrrinótt. „Ég get ekki
hugsað mér að skila þjóðfélaginu
í núverandi ástandi til barnanna
minna", sagði PéturElíasson, „til
að ná árangri nú er ég alveg tilbú-
inn til að halda áfram að leggja
mitt af mörkurn".
„Ég var að ljúka 6 vikna sumar-
fríi þegar verkfall hófst“, sagði
Kristinn Tryggvason verkfalls-
vörður, „maður er því farinn að
venjast breyttum lífsháttum,
gamla rútínan öll úr skorðum
gengin. Reyndar stend ég ávallt
tvöfaldar vaktir, 8 tíma í senn. En
vegna þess að blöðin komu ekki
út vikum saman og sjónvarp hef-
ur verið lokað ásamt útvarpi er
fjölskyldulífið nú með öðrum
hætti en áður. Samverustundir
með konu og börnum einkennast
af umræðum um lífið og tilver-
una, við eyðum meiri tíma saman
en fyrr. Auk þess gefst nú góður
tími til að lagfæra ýmislegt sem
dregist hefur árum saman og ég
tala nú ekki um bóklesturinn.
Svei mér þá ef maður hefur ekki
gott af þessu!“ sagði Kristinn.
Berglind Sigurðardóttir er ein-
stæð móðir og var á 15. nætur-
vaktinni í röð þegar Þjóðviljinn
hitti hana. „Móðir mín gætir
barnsins því það er um að gera að
hafa samstöðuna nógu mikla.
Kaupið er svo lélegt að ekki veitir
af að berjast fyrir bættum
kjörum.“ -jp
Þau sötruðu kaffi í Sundahöfn í fyrrinótt. í aftasta sæti rútunnar eru frá vinstri: Dagný Hermanns-
dóttir sjónvarpinu, Jónína Jóhannsdóttir fóstra og Elínborg Stefánsdóttir sjónvarpinu. Sá sem
skenkir kaffið er Baldur Már Arnfinnsson og Þuríður Magnúsdóttir fær í bollann sinn en þau eru
bæði frá sjónvarpinu. Anna María Karlsdóttir fóstra fylgist með tilburðum Baldurs og Sigrún
Stefánsdóttir fréttakona ætlar ekki að missa af kaffisopanum. mynd-ATLI.
„Við erum búin að safna vetr-
arforða af súrefni á verkfalls-
vöktunum og eiginlega komin á
algjört „súrefnistripp“,“ sagði
„Alafossliðið", sem Þjóðviljinn
hitti í fyrrinótt. Það voru verk-
fallsverðir í Sundahöfn sem sátu í
notalegri rútu og sötruðu kaffi.
Súrefnið var reyndar ekki alltof
mikið í vistarveru þeirra vegna
þess að bíllinn var kynntur með
gasofni. „Súrefnisvaktina“ vildu
þau samt sem áður kalla sig, 5
manna hópur úr sjónvarpinu,
ásamt tveimur fóstrum. - Merki-
legt er það að fóstrur virðast víða
hafðar með vinnustaðahópum á
verkfallsvakt.
„Við á Sjónvarpinu tókum að
okkur að manna ávallt eina næt-
urvakt. í upphafi var þetta gert til
að létta undir hjá verkfallsstjórn-
inni því erfitt var að manna þess-
ar vaktir. Það er víst eitthvað að
breytast því vaktirnar eru orðnar
vinsælar, skemmtilegur andi og
létt yfir fólki á nóttunni. Það er
svo ægilega gaman að við förum
oftar og oftar. Við höfum skipt
þessum sjónvarpsvöktum á milli
okkar og konurnar hafa verið enn
duglegri en karlarnir þrátt fyrir
að þær eru færri á vinnustaðn-
um.“
Konurnar í „Álafossliðinu"
voru í miklum meirihluta þessa
vakt. Þær voru 6 ásamt einum
karli. Kvennabaráttan enda
mikið rædd. „Konur hafa svo
mikið langlundargeð. Þær eru
þrautseigar en þegar búið er að
traðka of lengi á þeim og ganga
yfir mörkin þá springa þær og það
rækilega".
Hvernig við eyðum tímanum?
„Við tölum um efnahagsmálin,
ástandið í þjóðfélaginu og sam-
stöðu okkar hjá BSRB. Einnig
tölum við um Albert sem er sá
sem hefur gert samstöðunni mest
gagn! Svo segjum við ýmsa
innanhússbrandara sem þið fáið
ekki að heyra því þeir eru bara
alls ekki birtingarhæfir“, sagði
„Álafossliðið" og hló við.
Sögðust þau ganga mikið um
svæðið og velta fyrir sér hvort
ilmurinn úr gámunum væru af
eplum, banönum eða appelsín-
um, „af ávöxtunum skulum við
þekkja þá“!
-jP
6 SÍÐA - ÞJÓÐVILJINN Miðvikudagur 31. október 1984