Þjóðviljinn - 02.02.1985, Qupperneq 8

MENNING
sem fram fer hér. Þá hafa mjög
margir nemendur skólans farið í
framhaldsnám og orðið nýtir
hljómlistarmenn. Mikill hluti
tómstunda barna og unglinga í
bænum fer í tónlistariðkun og ég
býst við að margir ísfirðingar
flyttu héðan í burt ef skólinn væri
eicki fyrir hendi. Þá má nefna það
að kennarar og nemendur
þeirra eru opinberir nemenda-
tónleikar þrisvar á ári og þar
koma líka allir fram, alveg frá
byrjendum og upp í þá sem lengst
eru komnir.
- Að lokum, Sigríður. Nú
tókst þú við skólastjórn hér í haust
af föður þínum. Hvernig var sú
tilfinning?
- Ég er nú búin að kenna hér í
Kennarar í kaffi miili samæfinga. F.v.: Sigríður J. Ragnar, Jónas Tómasson,
Elín Jónsdóttir og Inga Ásta Hafstein. Ljósm.: GFr.
skólans hafa unnið mikið fyrir
kóra hér, spilað með þeim og
stjórnað þeim og einnig leikið
undir við ýmis önnur tækifæri.
- Nú hefég verið hér við sam-
æfingu. Eru þœr ekki dálítið sér-
stakar fyrir þennan skóla?
- Það má segja það, en auk
10 ár í góðri samvinnu við föður
minn en það er ennþá meira að
gera við skólastjórnina en ég
hafði gert mér grein fyrir ef
eitthvað er. Annars er þetta mjög
gaman og hér eru góðir og
skemmtilegir kennarar.
-GFr
Framhald af bls. 7
áður en við hurfum út í bylinn,
eins og krakkarnir, drógum við
Sigríði skólastjóra út í horn og
spurðum hana dálítið út í skólann
og framtíðarhorfur hans. Við
spurðum um húsnæðisvand-
ræðin.
- Já, þessi skóli hefur þá sér-
halda skólanum saman því að það
er eina tækifærið sem kennarar
og nemendur hafa til að koma
saman og kynnast.
- Stendur ekki bygging tón-
listarskóla fyrir dyrum?
- Jú, það er þegar búið að
teikna skóla og á aðalfundi Tón-
listarfélags ísafjarðar í haust, en
það rekur skólann, var ákveðið
safnast talsvert á 2. miljón króna í
hann. Bæjarsjóður hefur einnig
styrkt þetta fyrirtæki lítillega og
við vonumst til að hann stórauki
framiög sín þegar bygging hefst.
Annars hefur styrktarsjóðurinn
fengið mjög góðar undirtektir
hér í bænum og við vonumst til að
enn frekar safnist í hann og einnig
að burtfluttir ísfirðingar leggi sitt
af mörkum. Það er í raun og veru
almenningur hér í bænum sem
stendur á bak við bygginguna.
Það er töluvert líf og heilmikil
skemmtan í kringum þessa fjár-
öflun. Sérstök nefnd hefur séð
um kabaretta og svo höfum við
verið með torgsölur, sem hafa
notið mikilla vinsælda, og flóa-
markaður er nú í Aðalstræti.
- Hvernig verður þessi bygg-
ing?
- I henni eiga að vera 10-12
kennslustofur, salur sem rúmar
upp undir 200 manns í sæti, bóka-
safn, kennarastofa og fleira.
Ragnar H. Ragnar í öndvegi. T.v. em tveir af kennurum skólans, þær Ágústa
Þórólfsdóttir og Margrét Gunnarsdóttir. Ljósm.: GFr.
stöðu að eiga ekki húsnæði þótt
hann sé orðinn jafn gamall og
raun ber vitni. Við þurfum því að
kenna víðs vegar um bæinn og
það væri í rauninni alls ekki hægt
nema vegna þess hve kennararnir
eru elskulegir, þolnmóðir og um-
burðarlyndir. Samæfingarnar
að hefjast handa í vor. Við höfum
fengið lóð skammt frá nýja
sjúkrahúsinu og menntaskóla-
num.
- Hvernig er með fjáröflun?
- Sérstök samtök um styrktar-
sjóð fyrir skólabygginguna voru
stofnuð haustið 1982 og hefur
Margir flyttu
í burt
- Hvað eru margir nemendur í
skólanum í veför?
- Þeir eru um 140 eða svipaður
fjöldi og verið hefur undanfarin
ár. Ég held að nemendur hafi
flestir verið 200.
- Hvaða gildi hefur svona
skólifyrir bœjarlífið?
- I fyrsta lagi er engin tón-
menntakennsla í bænum nema sú
Tónlist
Vinnan fœðir af sér hugmyndir
Fjölnir Stefánsson tónskáld segirfra sjálfum sér, verkum sínum og áliti á íslenskri tónlist,
Verk effir hann verður flutt á Myrkum músíkdögum á sunnudag
Myrkir músíkdagar eru hafnir.
Þeir eru eins konar vaxtar-
broddur í íslensku tónlistarlífi.
Þá gefst mönnum kostur á aö
hlýða á þaö nýjasta sem er að
gerast í tónsmíðum, í flutningi
bestu tónlistarmanna. Á
hljómleikum í Bústaðakirkju á
sunnudag verða t.d. flutt 5 ný-
leg verk eftir jafnmarga höf-
unda. Einn þeirra er Fjölnir
Stefánsson. Hann hefurfeng-
ist við tónsmíðar í meira en 30
ár en er jafnframt skólastjóri
Tónlistarskólans í Kópavogi.
Við gengum á fund hans til að
forvitnastsvolítið um hann
sjálfan, verk hans og álit.
Hann var fyrst spurður að því
hversu langt er síðan hann
kom fram opinberlega sem
tónskáld.
- Ég er orðinn býsna gamall í
hettunni. Fyrsta verkið sem flutt
var eftir mig er Tríó fyrir blásturs-
hljóðfæri og það var í svokölluð-
um Listvinasal árið 1951. Þá var
ég tvítugur. Það var því ekki
seinna vænna að ég skrifaði sext-
ett en verkið sem flutt verður
eftir mig á sunnudaginn er ein-
mitt sextett fyrir blásturshljóð-
færi sem saminn var árið 1984.
Sumrin eru
minn tími
- Geturðu sagt mér nánar frá
honum?
- Skólanefnd Tónlistarskólans
í Kópavogi ákvað að minnast 20
ára afmælis skólans og bað mig að
semja tónverk af því tilefni. Það
var svo skrifað sumarið 1983 því
að sumrin eru minn tími. Mér
finnst erfitt að semja með annarri
vinnu. Maður þarf að sofna frá
verkinu, vakna til þess og velta
sér upp úr því. Verkið var svo
frumflutt á afmælistónleikum í
Kópavogskirkju sl. vor og flytj-
endur voru kennarar skólans.
Sama fólk mun flytja verkið nú
að því undanskildu að Hlíf Sig-
urjónsdóttir fiðluleikari kemur
inn í hópinn í stað Þórhalls Birgis-
sonar sem því miður getur ekki
verið með. Þetta eru allt frábærir
tónlistarmenn.
- Hvað segirðu mér um náms-
feril þinn?
- Ég lauk burtfararprófi frá
Tónlistarskóla Reykjavíkur árið
1954 en kennari minn í tónsmíð-
um var Jón Þórarinsson. Síðan lá
leiðin til London og þar var ég við
nám hjá ungversku tónskáldi sem
var mjög eftirsótt, hét Matthias
Seiber. Eg var mjög heppinn að
komast til hans.
- Hvernig stóð á þeirri heppni?
- Ég sýndi honum verk eftir
mig og svo var Þorsteinn Hannes-
son óperusöngvari mér mjög
innan handar. Hann var þá þekkt
nafn í London. Seiber var dýr-
legur maður og ekki var minnst
um vert þær umræður sem fóru
fram í tímum um það sem þá var
að gerast í tónlistarlífi London.
- Og svo hefur leiðin legið
heim?
-Já, égkom heim 1958ogfékk
þá starf við Tónlistarskólann í
Reykjavík og kenndi þar í 10 ár.
Síðan 1968 hef ég svo verið skóla-
stjóri hér í Kópavogi.
Sveiflan er
í gangi núna
- Hvernig líst þér á þróun ís-
lenskrar tónlistar?
- Mér líst gífurlega vel á hana.
Það er sérstaklega ánægjulegt
hversu mörg ung tónskáld eru að
koma fram núna. Sveiflan sem
maður var lengi búinn að bíða
eftir er einmitt í gangi núna. Slík
sveifla var iíka þegar ég var að
útskrifast árið 1954. Þá voru að
koma fram menn eins og Jón
Nordal, Leifur Þórarinsson og
Jón Ásgeirsson og einnig fjöldi
hljóðfæraleikara. Það var í raun-
inni furðulegt að þetta skyldi ger-
ast þá því að ekki voru aðstæður
uppörvandi. Þá var Tónlistar-
skólinn til húsa í Þrúðvangi við
Laufásveg og aðbúnaður allur
erfiður og framtíðarhorfur eigin-
lega engar fyrir upprennandi tón-
listarmenn. Þetta er allt miklu
eðlilegra núna. Tónlistarkennar-
ar geta alltaf komið sér fyrir og
gróska í konsertum er einstök.
Þetta eru eins og tveir ólíkir tímar
að því er ytri aðstæður varðar. En
þeir sem komu fram á 6. áratugn-
um eiga snaran þátt í þessari þró-
un.
- Eiga ekki tónlistarskólarnir
mikinn þátt í þess'ari þróun?
- Auðvitað. Hin nýja tónfræði-
deild Tónlistarskólans er líka að
skila árangri. Þegar ég var í skóla
naut ég góðs af því að Jón Þórar-
insson var nýkominn frá námi í
Ameríku og miðlaði reynslu sinni
þaðan.
- Hvaða erlendir straumar
finnast þér helst leika um íslenskt
tónlistarlíf núna?
- Þeir sem hafa farið til náms
erlendis hafa leitað fyrir sér ákaf-
lega víða þannig að í hnotskurn
eru það alþjóðlegir straumar sem
leika um íslenskar tónsmíðar nú
en þær eru jafn íslenskar fyrir því
að þetta eru íslenskir höfundar.
Það er líka komið fram mikið af
flytjendum sem eru áhugasamir
um að flytja íslensk verk. Það er
ómetanlegt.
Vinnan
og tónlistin
- Hefur þín eigin tónlist breyst
eitthvað á síðari árum?
- Það er nú kannski erfitt fyrir
mig að segja til um það. Mér
finnst hún hljóta að vera auðveld
að hlusta á, því að ég leitast við að
hafa form verksins skýrt og að því
leyti hljóta menn að fylgja at-
burðarásinni. Síðustu tvö verk
mín eru Kóplon, skrifað 1979, og
svo fyrrnefndur Sextett. Ég
hugsa að þau séu talsvert ólík
þeim verkum sem ég hef áður
gert en ég geri mér ekki alveg
grein fyrir því.
- Ertu að lýsa einhverju í verk-
um þínum?
- Nei, vinnan fæðir af sér hug-
myndir og þær leiða svo aftur af
sér aðrar hugmyndir. Það eru
einu áhrifin sem ég verð fyrir.
-Aðlokum, Fjölnir. Hvaðseg-
irðu mér um Tónlistarskólann í
Kópavogi?
- í honum eru um 430 nemend-
ur og 32 kennarar. Þetta er það
stór skóli að maður gerir ekki
annað á meðan hann starfar.
Nemendum sem hafa útskrifast
héðan hefur vegnað vel á lista-
brautinni bæði í framhaldsnámi
erlendis og hér heima við tónlist-
arstörf.
- GFr.
8 SÍÐA - ÞJÓÐVILJINN Laugardagur 2. febrúar 1985