Þjóðviljinn - 03.04.1985, Blaðsíða 4

Þjóðviljinn - 03.04.1985, Blaðsíða 4
LEIÐARI Á að gleyma 1200 Þegar barnalög voru samþykkt á alþingi 1981 var að finna ýmis nýmæli í lögunum sem horfðu til betri vegar. Meðal slíkra nýmæla voru ákvæði um framlag frá meðlagsskyldum foreldrum til menntunar og starfsþjálfunar barna til 20 ára aldurs. Þá eru ákvæði í lögunum um að krefja megi meðlagsgreiðendur með úrskurði, að inna af hendi sérstakt framlag vegna útgjalda við skírn, fermingu, vegna sjúkdóms eða af öðru þvíum- líku tilefni. Fljótlega kom samt í Ijós, að verulegir ann- markar voru á lögunum, - og anda jafnréttisins gætir ekki nógu vel. Hér er um heimildaákvæði að ræða og hætt er við að lögin hafi ekki verið nógu vel kynnt almenningi og þeim sem góðs eiga að njóta af þeim. Hinu opinbera ber vissu- lega skylda til að kynna þeim sem réttinn hafa þessar heimildir. Að hinu leytinu til kemur í Ijós, að í þeim tilfellum sem meðlagsskyldur aðili er ekki lengur á lífi eða ókleift reynist af öðrum ástæðum að inna framlag hans til barna vegna menntunar eða annars tilkostnaðar, - þá er ekkert öryggis- net í lögunum. Þetta þýðir því, að í gildandi lögum er augljóst ranglæti, misrétti, sem víða í lýðræðislöndum væri talið stjórnarskrárbrot, þarsem einstæðir foreldrar og börn sitja ekki við sama borð. Það var því meira en réttlætismál, þegar Jó- hanna Sigurðardóttir alþingismaður lagði fram frumvarptil leiðréttingar á þessum atriðum, þar- sem ríkisstjórnin hafði sofið á verðinum. í frum- varpi Jóhönnu eru ákvæði um að lífeyrisdeild Tryggingastofnunar skuli greiða framlögin vegna menntunar og starfsþjálfunar ef með- lagsgreiðandi er ekki lengur á lífi eða af öðrum ástæðum reynist ókleift að innheimta framlögin. Guðrún Helgadóttir alþingismaður fylgdi þessu frumvarpi Jóhönnu eftir á alþingi sl. haust með breytingartillögu um að þau börn örorku- og ellilífeyrisþega sem barnalífeyris njóta, fái einnig þessi sömu réttindi. En þannig er, að þau börn sem eiga foreldra sem eru 75% öryrkjar eða ellilífeyrisþegar, fá barnalífeyri samkvæmt lögum. Nærri má geta að oft eru aðstæður á slíkum heimilum erfiðar þegar fjármagna þarf framhaldsnám barna. Guðrún benti á í ræðu sinni á alþingi í haust, að Sjálfsbjargarþing 1984 samþykkti ályktun þarsem lögð var áhersla á að þessar leiðréttingar yrðu gerðar á lögunum. Jóhanna Sigurðardóttir vísaði til þess á al- þingi sl. haust, að 834 foreldrar hafi fengið greiddari barnalífeyri með börnum sínum vegna andláts annars hvors foreldris. Að mati Trygg- ingastofnunar voru tæplega 1200 börn á fram- færi þessara foreldra. Það er náttúrlega óheyri- legt óréttlæti gagnvart þessum börnum að þau búa ekki við sömu lagalegu réttindi og önnur börn einstæðra foreldra. Löggjafinn setur lög sem horfa í réttlætisátt. Þegar til kemur reynast þau gölluð, afþví þau bömum? tryggja ekki öllum börnum einstæðra foreldra sama rétt. Nú gæti venjulegt fólk haldið að lög- gjafinn hefði brugðið skjótt við og lagfært sína eigin missmíði, en því miður er öðru að heilsa. Máli þeirra Jóhönnu og Guðrúnar var vísað án frekari umræðu á alþingi til allsherjarnefndar neðri deildar þarsem það bíður enn lokaaf- greiðslu. Þó mörgum kunni að þykja þetta létt- vægt mál, þá er raunin ekki sú fyrir þann fjölda einstæðra og illa staddra foreldra, sem ekki eiga kost á þessu framlagi. Þetta mál er aukin- heldur svo sjálfsagt réttlætismál að ekki verður þegjandi beðið eftir því að það burtsofnist á alþingi. Sú staðreynd að málið hefur legið í nefnd allt frá því sl. haust gæti verið vísbending um það hugarfar doðans og værukærðarinnar sem ríkir í stjórnarherbúðunum. Það gæti og verið vís- bending um að stjórnarþingmenn hyggist svæfa málið með því að vísa því til ríkisstjórnar- innar, þeirrar ríkisstjórnar sem ekki hefur rétt upp litla fingur til að lagfæra þennan auðsæja galla á barnalögurium. Það má ekki gerast. Sú krafa er gerð til löggjafans, að hann verði við málafylgju þingmannanna Jóhönnu Sigurðar- dóttur og Guðrúnar Helgadóttur, - og lagfæri barnalögin þegar á þessu þingi í samræmi við tillögur þeirra. Hér er kominn enn einn próf- steinninn á réttlætistilfinningu stjórnarjbing- manna. Vonandi standast þeir það próf. -óg KKJPPT OG SKORID Fornaldar- eölan Fyrr á árum var það daglegt brauð að sjá hinum verstu illyrð- um hreytt í pólitíska andstæðinga á síðum dagblaðanna. Blöð aftur- haldsins kinokuðu sér lítt við að varpa skattyrðum á borð við landráðafól og annað þaðan af verra í þá sem skipuðu sér í sveitir vinstri sinnaðra baráttumanna og vísast var svarað í sömu mynt á móti. Hægri menn voru j afnframt drjúgir við að finna sálfræðilegar skýringar á tilvist vinstri stefnu í landinu: sósíalistar voru sam- kvæmt þeirra þrætubók ekkert annað en delínkventar og aumingjar sem þjáðust illa af öfund í garð þeirra sem höfðu fengið deildan vænni skerf af borðum Mammons. Og yrðu verkföll var það ó- sjaldan að afturhaldið í landinu stimplaði þá sem þar háðu sína óhjákvæmilegu baráttu fyrir brauðinu sem landeyður og let- ingja; í verkfalli af þeirri einföldu ástæðu að þeir nenntu ekki að vinna! Málflutning af þessu tæi mátti auðvitað lesa í öllum blöðunum. Nú eru aðrir tímar og málflutn- ingur sem þessi er góðu heilli að verða sjaldgæfur. Skipstjórar blaðanna leyfa sér yfirleitt það sem áður hefði ef til vill þótt mun- aður: - að bera virðingu fyrir andstæðingum sínum, þó þeir forakti skoðanir þeirra. Samt sem áður detta sum blöð- in stundum niðrí hið gamla far ög það verður að segjast að stundum er einsog þróunin hafi sneitt hjá dyrum sumra. Það er einkum Morgunblaðið sem situr fast í gamla tímanum: í umfjöllun sinni um verkföll og átök á vinnumark- aði bryddar oft á hinni gömlu 80 SÍÐUB MEÐ 12 SÍÐNA ÍÞKÓTTABLADl lögreglu og mótmælaseggja í miö- borg Kaupmannahafnar í kjölfar fjölmenns mótmælafundar viö danska þinghúsið. Voru fundar- menn og ærslabelgir áberandi ölv- aÖir^ Viða um borgina lokuöu verk- fallsmenn helztu götum, sem olli umferöaröngþveiti. Einnig kom tií átaka í Óðinsvéum þar sem ráöist var að lögreglubifreiðum. heift og að því leyti er blaðið fornaldareðlan - dínósárusinn - í hinum nýja heimi íslenskra dag- blaða. Mogginn og verkfall Dana Þessa sáust oftlega staðir í um- fjöllun og afflutningi Morgun- blaðsins á málstað bresku kola- námumannanna meðan á verk- falli þeirra stóð. í gær gafst svo okkur trúum les- endum Mogga gamla enn verra dæmi. Blaðið hefur haft uppi miklar fréttir af harðvítugum vinnudeilum í Danmörku, en þó verið nokkuð tvístígandi því átökin hafa ekki alveg farið sam- kvæmt formúlum fréttaskýrenda Morgunblaðsins. Frændur vorir danskir fóru í verkfall en Morg- unblaðið gat þá sigri hrósandi uppfrætt okkur á því að eflast myndi nú kempan hann Schluter bara setja á lög sem bönnuðu slíkaósvinnu. Með því var blaðið auðvitað að benda okkur með- fram á það, að það væri nú í fleiri löndum en íslandi sem ríkis- stjórnir sviptu menn verkfalls- réttinum. Það var líka rétt, lög gegn verk- föllum voru sett af dönsku stjórn- inni. En þá kárnaði nú Mogga- gamanið. Verkalýðshreyfingin reis upp á afturlappirnar, skók makkann og hristi sig framan í Schluter og félaga. Hundrað þúsund fyllibyttur Þetta líkaði Morgunblaðinu auðvitað ekki. Verkalýðurinn á að vera penn og þegja þegar hon- ’ um er sagt að gera það. En í Dan- mörku vaknaði eigi að síður mikil mótmælaalda og samkvæmt Mogga sjálfum virtu tugþúsundir verkamanna lagasetninguna að vettugi. Gífurlega fjölmennur mótmælafundur var haldinn í miðborg Kaupmannahafnar og þeir íslendingar sem hér heima sáu fréttir sjónvarpsins af atburð- unum foru vart varhluta af þeirri einurð og ólgu sem ríkti manna á meðal. Nú voru góð ráð dýr fyrir Moggann. Það náði auðvitað engi átt að ætla að greina satt og: rétt frá þessum atburðum. Þá var nefnilega hætta á að mörlandinn hér uppi á því kalda íslandi fengi einhverjar svipaðar verkfallsflug- ur í sína úfna haus. Morgunblaðið brá því á annað ráð. Þegar það sagði frá mótmæl- afundinum greip það til þess ráðs að gera úr hinum dönsku verk- fallsmönnum hundrað þúsund fyllirafta á ráfi um Kaupinhafn í leit að hasar. í frásögn blaðsins leit þetta svona út, á forsíðu í gær: „Voru fundarmenn og œrsla- belgir áberandi ölvaðir". Laumuskot Sighvats Það er á flestra vitorði að í Al- þýðuflokknum (sem margir kalla nú Hryllingsflokk Jóns Baldvins) eru margir forystumanna þegi glaðir yfir einræði og hægri sinnu Jóns. I grein í DV í fyrradag notar Sighvatur Björgvinsson tækifær- ið og laumar nokkrum skotum á formanninn undir því yfirskini að hann sé að skrifa um atvinnumál! Þannig kemst Sighvatur að orði einsog það sé einmitt Jón sem er viðfangsefnið: Jslendingar eru afskaplega ginnkeyptirfyrir nýjungum. Litlu máli skiptir á hvaða sviði slíkt er boðið eða hversu þörf nýjungin er - aðeins ef hún er frábrugðin og óvenjuleg". í kjölfar þessa kemur svo kafli sem er beint sérstaklega að Jóni einsog þeir sjá sem þekkja til í Alþýðuflokknum: Jafnvel gœti maður stundum haldið að því heimskulegri og fjarlœgari heilbrigðri skynsemi sem nýjungin er, þeim mun betri hljómgrunn fái hún hjá íslending- um Vorrósarolía Alþýðuflokksins i Að þessu loknu telur svo Sig- hvatur upp af skáldlegum fjálg- leik það helsta sem nýjungagjarn landinn hefur fallið fyrir á síðustu árum: lífselexírar, segularm- bönd, megrunarte, blómfræflar og vorrósarolíur eru í þeirri runu... en í endann er einsog eitthvað hafi gleymst af „undra- lyfjunum". Þá rennur upp fyrir athugulum lesanda að í prédikun- inni hefur séra Sighvatur nefni- lega gleymt að nefna hina nýupp- fundnu vorrósarolíu Alþýðu- flokksins: sjálfan Jón Baldvin! -ÖS DJDÐVIUINN Málgagn sósíalisma, þjóðfrelsis og verkalýðshreyfingar Útgefandi: Útgáfufólag Þjóðviljáns. Rftstjórar: Árni Bergmann, Össur Skarphéðinsson. Rltatjórnarfulltrúl: Oskar Guðmundsson. Fróttastjórl: Valþór Hlöðversson. Blaðamenn: Aðaibjörg Óskarsdóttir, Álfheiður Ingadóttir, Guðjón Friðriksson, Helgi Guðmundsson, Lúðvík Geirsson, Magnús H. Glsla-. son, Möröur Arnason, ólafur Gíslason, Sigurdór Sigurdórsson, Víðir Sigurðsson (fþróttir). Ljósmyndlr: Einar Ólason, Einar Karlsson. Utllt og hönnun: Filip Franksson, Þröstur Haraldsson. Handrlta- og prófarkalestur: Andrea Jónsdóttir, Elías Mar. Framkvœmdastjórl: Guðrún Guðmundsdóttir. Skrlfstotustjórl: Jóhannes Harðarson. Skrifstofa: Guðrún Guðvarðardóttir, Magnús Loftsson. Útbrelðslustjórl: Sigriður Pétursdóttir. Auglýsingastjórl: Ragnheiður Óladóttir. Auglýslngar: Anna Guðjónsdóttir, Ásdís Kristinsdóttir, Hreiðar Sigtryggsson. Afgrelðslustjóri: Baldur Jónasson. Afgrelðsla: Bóra Sigurðardóttir, Kristln Pétursdóttir. Sfmavarsla: Margrét Guðmundsdóttir, Sigrlður Kristjánsdóttir. Húsmœður: Bergljót Guðjónsdóttir, Ólðf Húnfjðrð. Innhelmtumenn: Brynjólfur Vilhjálmsson, Ólafur Bjðrnsson. Bflstjórl: Ólöf Sigurðardóttir. Útkeyrsla, afgrelðsla, auglýslngar, rltstjórn: Sfðumúla 6, Reykjavfk, slml 81333. Umbrot og setning: Prentsmlöja Þjóðviljans hf. Prentun: Blaðaprent hf. Verð f lausasölu: 30 kr. (>_____■____..i. OC Lrr Afgreiðsla blaðsins er opin á laugardögum frá kl. 9 til 12, beinn sfmi: 81663. 4 SÍÐA - ÞJÓOVIUINN; Mlðvlkudagur 3. apríl 1985

x

Þjóðviljinn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Þjóðviljinn
https://timarit.is/publication/257

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.