Þjóðviljinn - 02.11.1985, Blaðsíða 7
Sigfús
Þór
Gyrðir
Jóhamar
Þorri
Björk
Geirlaugur
Sjón
Einar Már
Steinþór
Anton Helgi
Fellibylurinn Gloría
Grammið sendir frá sér Ijóð fjórtán skálda á tveimur snœldum
Linda
Bragi
Dagur
Fjórtán skáld sprengja sér leið úr
Ijóðabókunuminnísegulbandstækin:
í næstu viku gefur Grammið út snældu
með nafninu Fellibylurinn Gloría og í
Iok nóvember systursnældu; sjö höf-
undar á hvorri og flytja verk sín á fjór-
tán vegu, hvert í hérumbil tíu mínútur.
Hver maður réð sínum vinnu-
brögðum, segja þeir Sjón og Þór
Eldon í spjalli við Þjóðviljann um
þessa útgáfu, - og flutningurinn er
þessvegna persónulegur og mjög fjöl-
breyttur: hefðbundinn ljóðlestur, lest-
ur studdur tónlist ýmiskonar, radd-
beitingartilraunir og textaþensla með
tjáningum.
Fyrri snælda: Bragi Ólafsson, Dag-
ur, Gyrðir Elíasson, Jóhamar, Linda
Vilhjálmsdóttir, Sigfús Bjartmarsson,
Porri Jóhannsson.
Seinni snælda: Anton Helgi Jóns-
son, Björk, Einar Már Guðmundsson,
Geirlaugur Magnússon, Sjón, Steinþór
Stefánsson, Þór Eldon.
Þessi skáld og ekki önnur er erfið
spurning en óhjákvæmleg. Henni
svara þeir Þór og Sjón, helstu umsjón-
armenn verksins ásamt Árna Ösk-
arssyni og Ása í Gramminu, á þann
veg að henni sé ekki hægt að svara.
Hinsvegar ráðist samhristingurinn að
einhverju leyti af því að á snældunum
eigi að vera fólk sem leggur áherslu á
að lesa upp og fer nýjar upplestrarleið-
ir, hér eiga líka að vera ung skáld sem
ekki hafa að marki gefið út bækur, og
líka eldri menn sem má líta á sem þátt í
einhverskonar neðanjarðarmenningu
í ljóðlist. Flokki svo hver fyrir sig.
Að auki segja þeir vert athygli að
margt af þessu fólki er fætt undir
rokkstjörnu: tónlistarmenn á leið úti
ljóðlist, höfundarsem dragastaðrokk-
tónlist. Nú loksins sé að draga saman
með þessum áhugahópum eftir að
ljóðiö er búið að vera til á íslandi i
1100 ár og rokkið í tæp þrjátíu.
Hugmyndin að útgáfunni fæddist
reyndar á rokktónleikum Kukls í Eng-
landi.
Þór og Sjón: Hér á landi hefur ekki
verið lögð áhersla á ljóð sem flutt mál.
Það hefur þá aðallega verið þannig að
skáld eru dregin bakvið púlt í jakka-
fötunum. En með því að flytja textann
getur höfundur komið sínu betur til
skila. Ljóðið er mússík og rytmi, skylt
söngnum, og það jafnast ekkert á við
að heyra höfundinn sjálfan lesa,
hvernig sem hann gerir það. Leikarar
og þj álfaðir framsagnarmenn, - það er
öðruvísi.
Það er lofað framhaldi á svona út-
gáfu ef þessi gengur vel, aðrir hópar
eða eitt skáld á snældu; einnig eru uppi
hugmyndir um samstarf við skáld og
rokkara sem hafa fitjað uppá nýjung-
um í sömu átt á Englandi og í Amríku.
Upplag er tvisvar þrjúhundruð ein-
tök, og með fylgir lítil bók sem í eru
þær staðreyndir sem hver höfundur
vill láta uppi um sjálfan sig; þar eru
einnig sýnishorn af verkum skáldanna
fjórtán, oft annað efni en flutt er á
snældunum.
Fellibylurinn og systir hans enn
nafnlaus eru tekin upp í Stúdíó Mjöt
og kemur fjöldi upptöku- og tónlistar-
manna við þá sögu.
Og er nú mál að hlusta.
-m
Martin Berkofsky. Á nýju plötunni
eru fjögur Liszt-verk: Rhapsodie
hongroise nr. 12, La Vallée d’Ob-
ermann, Légend: St. Frangois de
Paule marchant sur les flots, Apr-
és une lecture du Dante (Fantasi
quasi Sonata). Platan var tekii
upp í Þýskalandi.
TónLiszt
Getur aðeins
gerst hér
Mjötgefur út Liszt-plötu Berkofskys.
Ágóði til tónlistarhússins
Martin Berkofsky um tildrög
nýrrar hljómplötu sinnar: „Þetta
getur aðeins gerst á íslandi.” Og
á við þær kringumstæður að
hljóðver sem hingaðtil hefur
fengist eingöngu við ýmsar gerð-
ir af rokki tekur sig til og fær pían-
istann til að spila Liszt, vönduð
fyrirtæki hlaupa undir bagga við
fráganginn, og útúr öllu kemur
stórátak í þágu nýja tónlistar-
hússins.
Það er Stúdíó Mjöt sem stendur
að nýju plötunni með Berkofsky,
og fyrir utan væntanlega og
verðskuldaða metsölu innan-
lands teljast vera góðir mögu-
leikar að koma henni á erlendan
markað, - flytjandinn vel kunnur
og tæknifrágangur óaðfinnan-
legur -, og gætu sjóðir tónlistar-
hússins þá orðið milljónum digr-
ari.
Þetta er tíunda hljómplata
Martins en í fyrsta sinn sem hann
leikur Liszt inná vínil. Afhverju
Liszt?
- Liszt er það tónskáld sem
segir mér mest, segir píanistinn í
rabbi við Þjóðviljjann, - tónlist
hans er alltaf öflugri en ég get
leikið hana. Það eru í henni vold-
ugar víddir og hún gerir miklar
kröfur til túlkandans, - það er
alltaf hægt að fá meira og meira
útúr henni. Mér líka ekki slétt
tónskáld og felld.
- Ég er mjög ánægður með
þessa plötu. Þetta er það besta
sem ég hef gert enn, - og ég er
hrifinn af því hvernig hún var til.
Magnús (Guðmundsson í Mjöt)
kom til mín eftir tónleika og
stakk uppá þessu, og við ákváð-
um að leggja bara í’ann. Síðan
hafa hjálpast að hlýhugur og ör-
læti allra sem komu við sögu:
þetta getur aðeins gerst á íslandi.
Ég er stoltur af þessari plötu,
mjög stoltur.
Ármann Örn Ármannsson for-
maður Samtaka um byggingu
tónlistarhúss segir framlag Berk-
ofskys og stúdíósins ómetanlegt,
- og Martin þann einstakling sem
mest hefur lagt til hússins. Þætti
Berkofskys í byggingarsögunni er
þó síður en svo lokið, næsta haust
ætlar hann að halda tónleika
Boston í Bandaríkjununt til
styrktar tónlistarhúsinu, og hér
heima víðsvegar í vetur og vor.
- Það er ekki lengur spurning
hvort húsið verður reist, segir Ár-
mann, - heldur hvenær.