Þjóðviljinn - 17.05.1986, Blaðsíða 19

Bréf til Þóm
Hermann V. Guðmundsson skrifar
Sæl og blessuð Þóra mín og
þakka þér fyrir greinina í Þjóð-
viljanum 10. maí sl.. Ég hélt nú
satt að segja að þú myndir ekki
fara að tíunda fyrir alþjóð að þú
hefðir hrökklast úr Alþýðu-
bandalaginu eins og þú nefnir
það.
En úr því að þú fórst út í þá
sálma á annað borð hefði nú ver-
ið skemmtilegra fyrir alla aðila að
þú hefðir sagt satt og rétt frá
þeirri sögu og þessvegna vil ég nú
leirétta ýmsar meinlegar villur
sem þar hafa slæðst inn og varpa
nokkru ljósi á þá hálfkveðnu vísu
sem þú kveður í þinni grein.
ÍA.B.S. er mjög sterkur kjarni
dyggra stuðningsmanna sem bor-
ið hafa uppi starf þess á Seyðis-
firði til alþingis- og sveitar-
stjórnakosninga í mörg ár. Rétt
er það að upp hafa komið deilur
og þá um menn en ekki málefni.
En það skeði hinsvegar ekki fyrir
þessar kosningar. Deilurnar voru
um framkvæmd forvals í félaginu
v/bæjarstjórnarkosningar sem ég
tel tvímælalaust að sé hluti af pól-
itísku starfi. Sá ágreiningur stóð
einfaldlega um hvort allir þeir
sem þátt tóku í forvalinu hefðu
rétt til þess vegna skulda við fé-
lagið og þá hvort þeir væru í fé-
laginu af þeim sökum. Þegar
fundurinn samþykkti að öll at-
kvæði í forvalinu skyldu talin, gat
ég ekki sætt mig við það og sagði
mig úr félaginu. En þið fjögur,
sem greinilega tölduð forval
ágreining milli ætta eða hópa,
sátuð hjá við atkvæðagreiðsluna,
en skunduðuð síðan út á pósthús
eftir fund og senduð staðfest
skeyti um að þið væruð hætt í fé-
laginu. Ykkur var margboðið að
koma aftur í félagið og bjóða
fram í nafni þess, en þið höfn-
uðuð því. Síðan var forvalið
brennt og þar með brann á-
greiningur minn við mína félaga
og ég er að sjálfsögðu aftur
genginn í félagið. En þá varst þú
búin að bjóða fram svo það er
ekki rétt að þú hafir hrökklast úr
félaginu vegna þeirra sætta,
þannig að þú verður að finna ein-
hverja aðra afsökun fyrir þínu
framboði.
í dag eruð það þið sem deilið
um menn, en ekki málefni, við
A.B.S..
Nokkur orð um framboðið
ykkar. Á S-listanum eru 3 flokks-
bundnir Alþýðubandalagsmenn,
þar af aðeins einn sem gaf kost á
sér í forvali A.B.S. og er í neðsta
sæti hjá ykkur. Þar að auki eruð
það þið fjórmenningarnir sem
skipið 1., 2. og 9. sæti listans og
voruð flokksbundin í A.B.S. í 34
daga og hættuð þá í félaginu án
skýringa, en þrjú ykkar gáfu
reyndar kost á sér í forvali félags-
ins. Svo ég nefni þann sem
skipaði 17. sæti listans þá óskaði
hann eftir því við kjörstjórn að
nafn hans yrði strikað út af listan-
um, þegar hann áttaði sig á að
hann var ekki í framboði fyrir Al-
þýðubandalagið, eins og honum
var sagt þegar hann tók sæti á
listanum. Þetta dæmi sýnir kann-
ski best þann blekkingarvef sem
reynt var að hjúpa þennan lista á
Seyðisfirði og virðist hafa tekist
að hluta til, útifrá. Allavega
gengur það vel í fjölmiðla og
nafngiftin á listanum er vissulega
villandi.
Lista Alþýðubandalagsins
skipar eingöngu flokksbundið
fólk og þér eru það kannski tíð-
indi, að þrátt fyrir pólitískan
doða, sem þú nefnir, gengu 17
nýir félagar í A.B.S. á síðasta
fundi og ég get lofað þér þvf að
þeim fjölgar meira fyrir kosning-
ar. Þér er velkomið að ganga í
flokkinn og þínu framboði öllu ef
þið í alvöru eruð tilbúin til að etla
sósíalisma með því að kjósa Al-
þýðubandalagið, ekki bara til
bæjarstjórnar heldur líka til Al-
þingis.
Að lokum, Þóra mín, þú ættir
nú bara að skrifa Alþýðubanda-
lagsfélaginu á Seyðisfírði ef þú
finnur einhverjar afsakanir fyrir
því að þú hættir í félaginu og fínn-
ur hjá þér þörf fyrir að útskýra
það eða bara slá á þráðinn, það er
miklu líklegra til sátta en að
hlaupa með svona vitleysu í blöð-
in, þau hafa aldrei sætt neitt. Al-
best væri þó að við hittumst og
ræddum málin.
Með von um að þú fyrirgefir
framhleypnina.
Hermann Vestri Guðmundsson
er varaformaður A.B.S., bæjar-
fulltrúi Alþýðubandalagsins og
efsti maður á G-listanum á
Seyðisfirði.
Utboð
Innkaupastofnun Reykjavíkurborgar fyrir hönd
byggingadeildar óskar eftir tilboöum í frágang
norðurhluta lóöar við Heilsuverndarstöð Reykja-
víkur Barónsstíg 47.
Útboðsgögn eru afhent á skrifstofu vorri, Frí-
kirkjuvegi 3, Reykjavík, gegn kr. 10.000,- skila-
tryggingu.
Tilboðin verða opnuð á sama stað miðvikudag-
inn 28. maí nk. kl. 11.
INNKAUPASTOFNUN REYKJAVÍKURBORGAR
Frikirkjuvegi 3 - Simi 25800
,
UTBOÐ
VEGAGERÐIN
Vegagerð ríkisins óskar eftir tilboðum í klæðn-
ingar á Vesturlandi 1986.
(Efra burðarlag 33.000 m3, klæðning 200.000
m2).
Útboðsgögn verða afhent hjá Vegagerð ríkisins í
Borgarnesi og í Reykjavík (aðalgjaldkera) frá og
með 21. þ.m..
Skila skal tilboðum á sömu stöðum fyrir kl. 14.00
þann 2. júní 1986.
Vegamálastjóri
Grasköggla-
verksmiðja
Stjórn graskögglaverksmiðjunnar Vallhólms hf.,
Skagafirði, hefur ákveðið að leita eftir kauptilboði
í allar eignir félagsins.
Um er að ræða: byggingar, vélar og tæki, ræktun
og u.þ.b. 1600 tonn af graskögglum.
Tilboð geta miðast við þessar eignir með eða án
birgða.
Tilboðum ber að skila fyrir 24. maí n.k. til Sigurðar
I. Halldórssonar, hdl., Borgartúni 33, Reykjavík,
sími 29888 eða Árna Jónssonar, Laugavegi 120,
Reykjavík, sími 29711, sem jafnframt gefa nánari
upplýsingar.
_________KVEÐJUORÐ_______
Hreinn Ásgrímsson
Fœddur 30. maí 1947 - Dáinn 7. maí 1986
í dag verður Hreinn Ásgríms-
son til moldar borinn frá Kálfa-
strandarkirkju en hann lést á
sjúkrahúsi í London 7. maí sl..
Hann var fæddur á Þórshöfn
30. maí 1947, sonur hjónanna
Helgu Margrétar Haraldsdóttur
og Asgríms Hólm Kristjánssonar
og var næstelstur í níu systkina
hópi.
Bernsku og unglingsár liðu á
Þórshöfn, skólanámið var honum
létt sem leikur og snemma byrj-
aði hanna að sækja sjó með föður
sínum á handfærum og stunda
með honum annan veiðiskap.
Haf og heiðar við Þistilfjörð,
fuglabjörg og fiskimennska áttu
æ síðan rík ítök í huga hans og
hingað norður leitaði hugur hans
oft eftir að hann var sestur að
syðra, ekki síst þegar vora tók.
Að loknu skyldunámi tók
Hreinn landspróf frá Eiðaskóla,
fór síðan í Menntaskólann á Ak-
ureyri en þaðan í Kennaraskóla
íslands og lauk þaðan kennara-
prófi vorið 1970.
Áður hafði hann kennt, vetur-
inn 1966-1967, við Barna- og ung-
lingaskólann á Þórshöfn og kom
þar fljótt í ljós að kennsla færist
honum vel úr hendi. Að loknu
kennaraprófi réðst Hreinn kenn-
ari við Gagnfræðaskólann í
Vestmannaeyjum én flutti síðan í
Voga á Vatnsleysuströnd þar sem
hann varð skólastjóri árið 1972.
Þar í nágrenninu hafði hann
kynnst konuefni sínu, Huldu
Kristinsdóttur úr Höfnum, dótt-
ur hjónanna Gyðu Hjálmarsdótt-
ur og Kristins Guðjónssonar. Þau
hófu sambúð á Þórshöfn og
eignuðust tvær dætur, Helgu
Margréti, 4. nóv. 1965, og Krist-
ínu Mikkelínu, 4. maí 1971. Þær
eru nú búsettar í Keflavík hjá
móður sinni.
í Vogunum hlóðust á Hrein
margvísleg störf önnur en skóla-
stjórnin, fleiri en hér verði frá
skýrt enda fór það saman að hann
var óvenjulega hæfur til margra
hluta og vel til forystu fallinn. Því
var oft til hans leitað og Hreinn
kunni ekki að segja nei ef hann
gat með nokkru móti greitt fyrir
fólki og rétt því hjálparhönd.
Á síðasta sumri kom í ljós að
Hreinn var haldinn alvarlegum
sjúkdómi og að framundan væri
tvísýn barátta milli lífs og dauða.
í þeirri baráttu kom ef til vill best
í ljós hvaða mann hann hafði að
geyma. Auðvitað voru allir
slegnir kvíða og áhyggjum en
Hreinn átti bjartsýni og æðruleysi
sem hann miðlaði öðrum af fram
til hinstu stundar. Við höfðum
gert okkur góðar vonir um að vel
heppnuð mergskipti hefðu í för
með sér sigur lífsins en hætturnar
voru margar og fyrir nokkrum
dögum kom fram sýking í lunga
sem dró hann skyndilega til
dauða.
Við fráfall hans eiga margir um
sárt að binda og þeim öllum vil ég
votta samúð mína. Sjálfur vil ég
ljúka þessum fátæklegu kveðju-
orðum með því að lýsa þakklæti
mínu fyrir allar okkar fjölmörgu
samverustundir. Minningarnar
sópast að og það er bjart yfir
þeim öllum.
Sennilega verður mér hug-
föstust síðasta ferðin þín hingað
norður þegar þú vissir að þú værir
ef til vill að sjá heimahagana í
hinsta sinn. Ferðin með þér inn á
Öxafjarðarheiði á yndisfögrum
haustdegi mun skilja eftir ein-
staka minningu í mínum huga.
Það var gæfa að fá að kynnast
þér Hreinn og eignast þig að mági
og vini.
Ódauðlegt erindi úr Hávamál-
um kemur í hugann og eiga við
engan betur en þig.
Deyr fé,
deyja frœndur,
deyr sjálfur ið sarna;
en orðstír
deyr aldrigi
hveim sér góðan getur.
Angantýr Einarsson
Sumar fregnir eru þannig að
maður neitar að trúa þeim. Þann-
ig fór fyrir mér er ég frétti lát
Hreins. Vonin um bata hafði vax-
ið og eftir að hafa dvalið hjá hon-
um og átt með honum ómetan-
legar stundir núna í aprfl, horft á
lífið kvikna allt í kring um okkur,
þá efaði ég ekki að heim kæmi
hann hress í sumarbyrjun. En
ekki fór allt eins og ég ætlaði.
Mikil barátta er á enda. Hetja
hennar er tvímælalaust hann sem
æðrulaust tókst á við veikindi sín
og horfði alltaf bjartsýnn fram á
betri daga. Það var, er og verður
mér ómetanlegt að hafa átt vin-
skap hans. Þeir eru ekki margir
sem fórna sér eins mikið fyrir
aðra og Hreinn gerði, enda var
hann sérlega vel liðinn í starfi
bæði sem kennari og skólastjóri.
Hann hafði tekið þann kost að
hverfa frá því starfi s.l. vor og
brugðust íbúar Voga skjótt við og
sameinuðust um að skora á hann
að starfa áfram við skólann. Hug-
ur hans var í mörgu tengdur Vog-
um og þessi viðurkenning var
honum mjög mikils virði.
Ég veit að þið Helga Margrét
og Kristín munið alltaf geyma
minninguna um góðan föður, og
þið Helga og Hólmi minninguna
um ljúfan og góðan son. Huggun
okkar sem eftir lifum er sú að
hafa fengið að eiga svo góðan
dreng og fullvissa um að honum
sé ætlað stærra hlutverk annars
staðar.
Deyr fé,
deyja frœndur,
deyr sjálfur ið sama;
en orðstír
deyr aldrigi
hveim sér góðan getur.
(úr Hávamálum)
Blessuð sé minning hans.
Sævar Árnason
Laugardagur 17. mai 1986 ÞJÓÐVILJINN - SÍÐA 19