Þjóðviljinn - 22.06.1986, Qupperneq 2

FLOSI
\iku
skammtur
af vinslitum
í dag ætlaði ég eiginlega að skrifa um það,
hvernig ómerkilegur tittlingaskítur getur stuðlað
að vinslitum tveggja valinkunnra sæmdar-
manna, manna sem hafa bundist vináttubönd-
um vegna sameiginlegra áhugamála í leik og
starfi, manna sem þrátt fyrir ólíka þjóðfélags-
stöðu og vélráð vondra manna, héldu áfram að
vera vinir og hjuggu ekki á þann gordíonshnút
sem heldur saman sönnum vináttuböndum.
Stóðu þeim þó til boða eggjárn beiskju og hat-
urs úr eldsmiðjum óvildarinnar.
Slík var vinátta Gunnars og Njáls forðum
órofa og heil jafnvel eftir að yfir lauk og hefur
lengi verið höfð til marks um það sem fagurt og
gott getur talist í samskiptum manna.
Já farsælir voru þeir Gunnar og Njáll að
auðnan skyldi veita þeim það að vera vinir allt
þar til þeir voru drepnir hvor í sínu lagi.
En farsæld Gunnars og Njáls er ekki öllum
gefin og nú blasa við vinslit tveggja valinkunnra
sæmdarmanna. Kominn er þverbrestur í vin-
áttu, sem góðir menn voru sannfærðir um að
mölur og ryð fengi ekki grandað og verður ekki
annað séð en vinslitin eigi sér orsök í því sem
mölur og ryð fær grandað.
Já, þjóðin er hnípin og í vanda, því nú er eins
og við blasi gömul sannindi, sem einhvern-
tímann voru skráð:
„Bræður munu berjast
og að bönönum verða”.
Og nú er sjálfsagt flesta, ef ekki alla farið að
renna grun í við hverja er átt. Já, rétt til getið.
Það er illt til þess að vita að óvild og jafnvel hatur
skuli hafa skotið rótum í þeim aldingarði þar
sem ástin ríkti áður og ríkir raunar enn ofar
hverri kröfu.
Tveir kunnustu oddvitar ástarinnar í hinu ís-
lenska samfélagi eru komnir í hár saman.
Gagnkvæm vinátta virðist hafa breyst í hatur og
þegar ég segi að það sé útaf tittlingaskít, þá fer
ekki milli mála hverjir mennirnir eru. Að sjálf-
sögðu bankastjórar hjálpartækjabanka ástar-
innar, þeir Guðmundur Ásmundsson, eigandi
fyrirtækisins „House of Pan”, sem selur hjálpar-
tæki ástarlífsins og Sæmundur Haukur Har-
aldsson sem hefur snúið sér alfarið að rekstri
sýningarhópsins „Pam”. Eftir því sem næst
verður komist gegnir sá flokkur margþættu hlut-
verki í ástarlífi borgarinnar, meðal annars með
því að lyfta þeim mönnum upp, sem of niður-
dregnir eru orðnir af langvarandi búksorgum og
veita þeim viðunandi úrlausn.
Það er sárt til þess að vita að þessir tveir
gömlu, góðu vinir og samstarfsmenn um ást-
armál skuli nú vera orðnir hatursmenn.
Það var semsagt um mál málanna, klám-
bankamálin, sem ég ætlaði að skrifa í dag, en
nú hef ég fallið frá því. Ég er nefnilega svo
logandi hræddur um að ég sé á síðasta snún-
ingi að skrifa um það sem mér liggur á hjarta,
málefni sem ég verð að koma á þrykk í Þjóð-
viljanum áður en ritskoðun hefst.
Þetta verða hugleiðingar um átökin í Alþýðu-
bandalaginu, ólguna á ritstjórnarskrifstofu Þjóð-
viljans, tengsl Asmundar Stefánssonar, hæg-
fara öfgahópinn, viðskipti Össurs og Svavars,
prívatskoðanir Kristínar Ólafsdóttur og náttúr-
lega Álfheiðar líka, slægð Ólafs Ragnars
Grímssonar og stuðning Úlfars Þormóðssonar,
innri átök í útgáfufélaginu, galdrabrennu Karls
Steinars Guðnasonar, jólagjafir til bankastjóra,
vikublað Óskars Guðmundssonar, Hafskip og
Eimskip, því einsog segir í kvæðinu:
Alltaf má fá annað skip
og annað ráðuneyti.
Svo ætla ég að skrifa um Albert og Guðmund
vin minn Jaka. Ég ætla semsagt að lauma inní
Þjóðviljann óritskoðaðri grein áður en ritskoðun
hefst, það ætti að vera auðvelt, því að í þau
fimmtán ár sem ég hef skrifað vikulega í þetta
blað hef ég aldrei verið ritskoðaður og skrifaði
ég þó lengi í blaðið undir ritstjórn Svavars, sem
nú er sagður til í allt.
Svona varð Stalín líka með aldrinum.
í dag eru sumarsólstöður, en aðfaranótt mán-
udagsins er Jónsmessunótt. Þá nótt á maður að
fletta sig klæðum, velta sér uppúr dögginni og
óska sér. Ef ég man rétt á óskin að rætast ef
maður er hrein mey.
Þess vegna ætla ég á Jónsmessunótt að fara
uppí Kýrgil í Mosfellsdal, þar sem Egill faldi
gullið forðum, velta mér uppúr dögginni og óska
mér þess að allt falli í Ijúfa löð á þessu blaði,
sem kemur út í þessum bæ daglega og með
óritskoðaða grein eftir mig vikulega.
Umfram allt ætla ég að óska þess að Guð-
mundur og Albert láti ekki smámuni koma upp-
ámilli vina.
En heitust mun sú bæn mín verða að klám-
kóngarnir og bankastjórar hjálpartækjabank-
ans fallist í faðma með sama hætti og starfs-
stúlkur þeirra og viðskiptavinir.
Megi sú jónsmessunæturósk rætast að þess-
ir tveir valinkunnu sæmdarmenn láti ekki titt-
lingaskít leggja fagra og gróna vináttu í rúst.
Ef óskir mínar rætast, þá verður í framtíðinni
hægt að una á íslandi líkt og í Edensranni, eða
einsog segir í Paradísarheimt:
í Paradís hver dóni
með dándismönnum býr.
Þar leikur sér með Ijóni
lamb og tígrisdýr.
Dulmálskort
frá Merði
Mörður
Campione drv mcndo 1982
floginn
Einhver blöð voru að kvarta
undan því að Mörður Árnason
væri farinn í frí héðan af blað-
inu og hefði ekki fyrr verið far-
inn af landinu er allt fór upp í
loft í útgáfustjórn blaðsins um
síðustu helgi. Mörður, sem
ávallt hefur staðiö undir nafni í
samningamálum og ýmsum
plottum, er fulltrúi blaða-
manna í útgáfustjórninni en
þar var haldinn mikill átaka-
fundur daginn eftir að Mörður
flaug. Hér birtum við svo til
gamans kveðjur Marðar til
samstarfsmannanna, sem
bárust í vikunni. Út úr þessu
geta menn svo lesið það sem
þeir vilja. Kortið sem við send-
um honum til baka er með
svipuðu dulmáli og segir þar
frá átökunum hér á blaðinu.
Við birtum það um næstu
helgilB
[ y?y rJvV. '?{A^ |
S7"óÖlM oí^.

i • > t
Þ. M j ' u
1 .'LÁiJO Tfi

6173-F
I
Menntamál
I nýútkomnu Félagsblaði
Bandalags kennara eru nokk-
ur gullkorn úr umræðum á al-
þingi um lögverndunarfrum-
varpið.
Hér eru nokkur:
Úr því að Kjartan komst
til manns...
Friðrik Sóphusson: „Hér sit-
ur í salnum háttvirtur þing-
maður Geir Gunnarsson.
Hann kom hv. þingmanni
Kjartani Jóhannssyni til
manns með því að vera kenn-
ari hans í Flensborgarskóla í
Hafnarfirði. Þettagat hv. þing-
maður Geir Gunnarsson án
þess að hafa til þess tilskilin
réttindi." ■
Heillaróð fyrir flokka
sem berjast f bökkum:
Friðrik Sophusson: „Annar
háttvirtur þingmaður er Ragn-
ar Arnalds, lögfræðingur frá
2 SÍÐA - ÞJÓÐVILJINN Sunnudagur 22. júní 1986