Þjóðviljinn - 16.07.1986, Blaðsíða 5

Þjóðviljinn - 16.07.1986, Blaðsíða 5
„Menn endast hér lengi," sögðu járnsmiðirnir í Áburðarverksmiðjunni, þegar við litum inn hjá þeim. Fyrir miðju er „Enginn letigarður hér“, Pétur Örn í vetninu. Mynd: Sig. Guðmundur Jónsson vaktstjóri en aðrir frá vinstri talið: Hörður, Lárus, Ólafur og Guðjón. Mynd: Sig. Áburðarverksmiðjan „Þið gætuð verið frá KGB Það var lítið um að vera, í Áburðarverksmiðjunni í Gufu- nesi, þá við Sigurður Ijósm- yndari litum þar við. Aðeins helmingur starfsfolksins var við vinnu, því undanfarna tvo mánuði hefur áburðar- framleiðslan legið að mestu niðri. í stað hennar er nú verið að yfirfara allar verksmiðjurn- Við tókum eftir því að allir ferðuð- ust á milli húsa á hjólum, enda ærnar vegalengdir sem sumir þurfa að fara daglega. „Við feng- um hjólin fyrir aðeins örfáum árum, nú gæti maður ekki hugsað sér að labba,“ sagði Magnús B. Magnússon og knúði stálfákinn iljum. Mynd: Sig. „Indælt að vera búinn í vinnunni, þegar maður fer úr henni". Sig- urður Davíðsson hliðvörður. ar, hreinsa vélarnar og bæta við búnaði. Fyrsti maðurinn sem við mættum var ábúðarmikill vörðurinn við hliðið, Sigurður Davíðsson. Við spurðum hann hvað hann væri að gera. Sjái ég bunga „Ég hleypi þeim bflum inn sem erindi eiga, og út jafnvel líka. Ég vigta þá bíla sem eru að sækja áburð, svo þeir reyni nú ekkert að ljúga um hve mikinn áburð þeir fengu. Nú, og svo passa ég að hér séu engir óviðkomandi að sniglast,“ segir hann og glottir framan í okkur Sigurð. „Bungi fötin þeirra óeðlilega mikið, þá geri ég mínar ráðstafanir. Maður veit nú aldrei, þið gætuð verið frá KGB!“ En hvað um launin? „Það fer nú allt eftir því við hvað þú miðar. Þau eru góð mið- að við launin fyrir þá vinnu sem ég vinn á vetrurn. En ég er líka kennari... Fyrir 40 stunda vinnu- viku hér, fæ ég það sama og fyrir 50-55 stunda vinnuviku í kennslu og eru þó hvorki verkefni né vandamál sem maður tekur með heim úr þessari vinnu. Ætli það síðastnefnda sé ekki einmitt ástæða þess að ég vinn hér sumar eftir sumar. Það er þægileg til- breyting að vera búinn í vinnunni þegar maður fer úr henni.“ Hergagna- verksmiðjan En þó við kynnum að vera frá KGB, hleypir Sigurður okkur inní þessa, svo oft umtöluðu, verksmiðju. Hér á árum áður, stóðu miklar deilur um áburðar- verksmiðjuna og gætir stundum enn. Sósíalistar héldu því t.a.m. fram, að til væri leynisamningur við Bandaríkjastjórn um að á ó- friðartímum, tæki herinn hana yfir og notaði til framleiðslu á sprengjum, enda hefði hún alla burði til slíkrar iðju. Guðjón Guðmundsson járnsmiður, með stykki úr túrbínu sýruverksmiðjunnar, sem þeir voru að hreinsa á verkstæðinu. Mynd: Sig. En hvaða burðir eru það? Hvernig verður áburður til? Hversvegna er þessi sprengi- hætta, af verksmiðju sem vinnur það þarfa verk að framleiða áburð handa Móður Jörð? Við fengum Guðmund Jónsson til að leiða okkur í allan sannleik um það, en hann hefur verið vakt- stjóri í verksmiðjunni frá því hún var sett á stofn árið 1953. Verksmiðjurnar í áburðinum eru fjórar. Það er vetnisverk- smiðjan þarsem vatn er klofið með rafmagni og vetnið síðan Frh. á síðu 6 Miðvikudagur 16. júlí 1986 ÞJÓÐVILJINN - SÍÐA 5

x

Þjóðviljinn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Þjóðviljinn
https://timarit.is/publication/257

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.