Þjóðviljinn - 06.08.1986, Side 6

Þjóðviljinn - 06.08.1986, Side 6
10.000 manns skemmtu sér í Herjólfsdal um helgina, þar á meðal Töffaragengið, Hœpur og Sniglarnir „Hafðu ekkert með þér á þjóðhátíð í Eyjum sem þú vilt taka heim með þér aftur,“ sagði kunningi minn á Reykja- víkurflugvelli við mig síð- astliðinn laugardag. Ég minntist þeirra orða sólarhring seinna þegar ég virti fyrir mér ónýta skóna mína eftir „vett- vangskönnun" á þjóðhátíðar- svæðinu í Herjólfsdal í Vestmannaeyjum. Flugið til Eyja tók 20 mínútur en engu að síður voru væntanleg- ir þjóðhátíðargestir óþreyjufullir og buðust sumir jafnvel til að ýta svo hægt væri að flýta ferðinni. Sungið var við raust á leiðinni og í lendingunni tóku þrjár ungar stúlkur „Einsa kalda í Eyjunum" með glæsibrag. Dagskrá laugardagskvöldsins hófst á Brekkusviðinu í Herjólfs- dal upp úr níu og það var þétt setið í brekkunni. Mikið af Eyjatjöldum voru komin upp og var þeim raðað í skipulegar raðir. Á milli raðanna voru skilti með götunöfnum svo að menn rötuðu nú heim og má þar nefna Veltu- sund, Lundagötu og Barmahlíð. Tjöld aðkomumanna voru ekki eins skipuleg og völdu menn þeim undarlegustu staði, jafnvel svo hátt upp í brekkunni að ólík- legt er að þeir hafi yfirleitt haldist þar við sökum halla. Aðrir voru forsjálli og tjölduðu á golfvelli Eyjamanna, Golfurum til mikil- lar óánægju en hvað var hægt að gera; 10.000 manns í Dalnum og ekkert tjaldsvæði eftir. „Eg borða hval þrisvar í viku...“ Harmónikkuunnendur hófu fjörið á sviðinu og síðan tók Bergþóra Árnadóttir við með gít- arinn sinn og tókst að fá fólkið með sér í hljómmikinn fjölda- söng. Á eftir henni steig á svið Jóhannes eftirherma Kristjáns- son og vakti hann mikinn fögnuð áheyrenda þegar hann tók lagið með röddu Steingríms Her- mannssonar forsætisráðherra og söng eitthvað á þessa leið við þekkt lag: „Ég borða hval þrisvar í viku og grjónagraut í eftirmat. Eg fer í Hollywood um helgar með mynd af Blazer í vasanum". Á eftir honum skemmti Laddi í ýmsum gervum, en síðan hófst ballið sem allir höfðu beðið eftir. Stuðmenn sáu um fjörið og virt- ust þeir skemmta sér jafnvel ef ekki betur en gestimir þegar þeir kyrjuðu gömul og ný lög af al- kunnri list. Þegar þeir gerðu hlé tók við Sniglabandið svokallaða, en það eru fulltrúar Bifhjólasam- taka lýðveldisins í tónlistarbrans- anum. Félagar úr samtökunum höfðu fjölmennt á svæðið og þeg- ar Sniglabandið byrjaði að spila röðuðu sér upp fyrir framan svið- ið einir tíu mótorhjólatöffarar og létu drynja í hjólunum „í takt“ við músikkina svo að bergmálaði í öllum Dalnum. Innihald text- anna snérust að sjálfsögðu um riddara götunnar og mátti greina eftirfarandi línur í hávaðanum: Stuðmenn spiluðu fyrir dansi öji kvöldin og væntanlega hefur þeim verið hlýrra Höfuðbúnaður gesta var oft á tíðum afar frumlegur og hjá sumum mjög hagnýt- en í Saltvík forðum daga. Mynd Ari. ur að auki. Mynd Ari. „Nú er ég klæddur og kominn á ról/ Kristur Jesús vgri mitt skjól/ mig langar í þríhjóí/ þegar ég er orðinn stór!/ með rauðum og hvítum röndum/ og stórum sturtupalli!". Töffaragengið og Hæpur Á meðan allt þetta fór fram á sviðinu röltu menn um og heilsuðu upp á kunningja og eignuðust nýja ef þeir gömlu fundust ekki í mergðinni. Klæðn- aður fólks var hreint ótrúlega lit- ríkur og frumlegur. Margir höfðu greinilega sest við saumavélina áður en þeir fóru og útkoman var ansi skrautleg. Sumir gengu um í skósíðum arabakuflum og rönd- óttum fangabúningum en aðrir létu sér duga síðar blómamynstr- aðar hnébuxur einar fata. Flestir skörtuðu einhvers konar höfu- ðfötum og var ekkert þeirra eins. Lampaskermar, sundhettur og hjálmar með sérstökum slöngu- búnaði og áfestum bjórdósum voru meðal annars það sem sett var upp. Margir höfðu látið letra nöfn „gengjanna" sinna á boli og peysur og voru þau hin frumleg- ustu: Töffaragengið, Klakaband- ið, Naglarnir, Engill, Hæpur, Sukkfélagið, Sniglarnir og Grínpís svo einhver dæmi séu tekin. Hér og þar í brekkunni sátu menn með gítar og sungu af inn- lifun svo mikilli að sumir hverjir voru orðnir hásir þegar yfir lauk. Um miðnætti upphófst þó slíkur hávaði að hann varð ekki yfir- gnæfður; hátt uppi í fjalli voru menn frá íþróttafélaginu Þór með flugeldasýnirtgu sem var alveg stórkostleg. Stjörnur og sólir voru sendar hátt á loft þar sem 6 SÍÐA - ÞJÓÐVILJINN Miðvikudagur 6. ágúst 1986 Séð yfir Herjólfsdal. „Aldrei verið svo mikið af Eyjatjöldum áður,“ sagði Þór Vilhjálmsson formaður þjóðhátíðarnefndar. Mynd Ari. Vestmannaeyjar Eg borfa hval þrisvar í viku...

x

Þjóðviljinn

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Þjóðviljinn
https://timarit.is/publication/257

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.