Þjóðviljinn - 12.10.1986, Síða 6

„Asninn
hefur
líka
rödd“
Kristján Jóhannsson
óperusöngvari segir frá ferli
sínum erlendis, kynnum sínum af
Ameríku og uppfœrslunni á
óperunni Tosca, sem frumsýnd
var í Þjóðleikhúsinu í gœr
Kristján Jóhannsson: Puccini var mikill tilfinningamaður eins og ég. Myndin er
tekin í förðunarstofu Þjóðleikhússins. Með honum eru Gunnhildur Gunnars-
dóttir t.v. og Margrét Matthíasdóttir deildarstjóri förðunardeildar til hægri.
Ljósm. Sig.
Kristján Jóhannsson óperu-
söngvari er kominn til lands-
ins einaferðina enn til þess að
skemmta okkur með söng
sínum. í þetta skiptið í gervi
listmálarans Cavaradossi í
óperunni Tosca, sem frum-
fluttvaríÞjóðleikhúsinu ígær
viðmikinnfögnuð.
Kristján var rétt stiginn út úr
flugvélinni frá New York þeg-
arvið hittum hann aðtjalda-
baki í Þjóðleikhúsinu fyrr í vik-
unni og áttum við hann stutt
spjall.
Þér virðist það ekki mikil fyrir-
höfn að hlaupa í gervi Cavara-
dossi með stuttum fyrirvara,
Kristján. Hefur þú sungið þetta
hlutverk áður?
Jú, mikil ósköp, þetta er 7.
uppfærslan á Tosca sem ég tek
þátt í í þessu hlutverki. Annars er
ég búinn að fylgjast með æfingum
hér, var hér bæði í vor, þegar
æfingar hófust og einnig í ágúst
síðastliðnum.
Hvað hefur þú annars verið að
gera undanfarið?
Ég er að koma frá New York,
þar sem ég er á samningi hjá New
York City Opera. Ég verð þar
með annan fótinn þetta og næsta
leikár að syngja í óperunni Faust
og La Bohéme. Á næsta leikári
verð ég einnig með í tveim nýjum
uppfærslum í sama leikhúsi.
Reynslan frá
Ameríku
Hvernig líkar þér við Amerík-
anann?
Ég kann vel við Ameríkanann
og æ betur eftir því sem á líður.
Þeir hafa sýnt mér mikinn áhuga
og velvilja í Bandaríkjunum, og
mér finnst þeir vinna vel og af
Kristján í hlutverki listmálarans Cavaradossi við málaratrönurnar í San Andrea dolla Valle kirkjunni í Róm. Ljósm. Sig.
fagmennsku. Manni fannst þeir
kannski nokkuð barnalegir eða
jafnvel heimskulegir í tilsvörum
fyrst í stað, en það var bara á
meðan maður hafði ekki náð
húmornum hjá þeim. Nú vil ég
helst hvergi vinna nema þar.
Eiga Bandaríkjamenn hefð í
óperuflutningi eða er vaxandi
áhugi á óperutónlist þar vestra?
Já, mikil ósköp. Það hefur ver-
ið gríðarlegur vöxtur í óperu-
flutningi í Bandaríkjunum á síð-
ustu árum og áratugum. Þar eru
nú komin upp um 50 óperukom-
paní með fullt leikár auk ótelj-
andi óperuhátíða. Þetta sýnir allt
mikinn og vaxandi áhuga. En það
er ekki bara að almenningur sýni
óperuflutningi aukinn áhuga,
bæði í Evrópu og Ameríku, held-
ur hefur einnig orðið breyting á
sjálfum óperuflutningnum.
Menn gera meiri listrænar kröfur
til flutningsins nú en var hér áður.
Hljómsveitirnar eru hafðar stærri
og hljómmeiri og meira er lagt
upp úr því að fylgja handriti tón-
skáldsins. Það er reynt að ná fram
sterkari heildarmynd í sýning-
unni, og framhjáhlaup einstakra
söngvara sem voru algeng í eina
tíð líðast ekki lengur. Óperu-
flutningur í dag byggir á meiri
undirbúningi, þar sem söngvar-
inn verður að sýna umburðar-
lyndi og taka tillit til annarra
flytjenda. Við erum að horfa aft-
ur til Toscanini-tímabilsins, þar
sem hinn strangi agi var látinn
þjóna heildaráhrifum flutning-
sins. Það má segja að þetta hafi
farið allt úr böndum eftir stríð, en
hafi breyst aftur á síðustu 20
árum.
Ertu þá búinn að segja skilið
við Ítalíu?
Nei, en ég hef ekki sungið þar
nú í 3 ár. Ég var í rauninni svikinn
illilega um verkefni í Torino í
fyrra. En ég er nú á förum aftur til
ltalíu og fleiri Evrópulanda til
þess að leita fyrir mér. Ég er bú-
inn að fá nýjan umboðsmann í
Evrópu sem ég bind vonir við og
ætla að beina mér þangað í fram-
tíðinni, ekki síst til Þýskalands og
Austurríkis.
Hvað verður þú lengi hér að
þessu sinni?
Ég verð hér fram yfir mánaða-
mót, en kem svo aftur.
Er einhver sem hleypur í
skarðið fyrir þig?
Nei, það verður ekki. Það er
því miður ekki um auðugan garð
að gresja meðal tenóra hér á
landi, og þeir fáu sem kæmu til
greina eru uppteknir í óperunni
hér handan við götuna.
Hvernig leggst þessi sýning á
Toscu í þig?
Ég verð að segja að mér finnst
hafa verið unnin hér frábær
vinna. Við erum hér með topp-
6 SÍÐA - ÞJÓÐVILJINN Sunnudagur 12. október 1986