Þjóðviljinn - 30.12.1986, Blaðsíða 5

Blandað á staðnum
Þjóðleikhúsið sýnir
AURASÁLINA
eftir Moliere.
Leikstjórn og þýðing: Sveinn Ein-
arsson.
Leikmynd: Paul Suominen.
Búningar: Helga Björnsson.
Tónlist: Jón Þórarinsson.
Jll vióskiptamanna_
banka og sparisjóóa
Lokun
2. janúar
og eindagi
vfxla
Vegna áramótavinnu veröa
afgreiðslur banka og sparisjóða
lokaðar föstudaginn
2. janúar 1987.
Leiðbeiningar um eindaga víxla
um áramót
liggjaframmi í afgreiðslum.
Reykjavík, 12. desember 1986
Samvinnunefnd bankaog sparisjóóa
Umgerðin sem sá finnski Su-
ominen hefur gert fyrir Aurasál-
ina er eftirlíking, mjög stflfærð
þó, af leiksviði eins og þau tíðk-
uðust á átjándu öldinni, en á
baktjald er máluð loftmynd af
smábæ sem allt eins gæti verið frá
okkar dögum. Þetta er dæmi um
þá stflblöndun sem viðhöfð er í
þessari sýningu. Enn skýrar kem-
ur þetta fram í búningunum.
Harpagon sjálfur er klæddur
nokkurn veginn sögulega rétt en
búningar unga fólksins eru eins
konar blanda sögulegs stíls og
ýktrar útgáfu á tísku nútímans.
'I&
^ögreglufulltrúrinn er skopstæl-
ing af gervi Sherlock Holmes.
Pjónustufólkið er hins vegar
klætt í stíl við commedia dell
’arte.
Þessi stílblöndun er einnig að
nokkru leyti gegnfærð í leikstíln-
um sem sveiflast milli stílfærslu
og sálfræðilegs raunsæis. Og hún
kemur einnig fram í þýðingu
Sveins Einarssonar, sem er
óvenju vandað verk, litrík og lif-
andi. Sveinn þýðir á óbundið mál
en nær lyftingu í textann með
skrúðmiklu og kjarngóðu máli og
blandar saman orðalagi fornu og
nýju.
Or þessari blöndu verður sýn-
ing sem er í takt við tímann - tíma
sem tekur stíl ekki hátíðlega
heldur gengur í stflsjóð sögunnar
og sækir sér hnefa af því sem
henta þykir hverju sinni.
Þessi aðferð dugar vel til að
gera okkur Moliére nákominn -
og gera hann skemmtilegan. Sem
er ekki einfalt eða létt verk. En í
þessari sýningu gengur flest upp,
fjör og ærsl verða að sannri
skemmtun annars vegar - hins
vegar eygjum við brot af mann-
legum harmleik í taumlausri pen-
ingagræðgi Harpagons sem eitrar
allt líf hans og eyðir öllum sönn-
um tilfinningum. Það er hér sem
| Bessi Bjarnason lyftir leiknum
víða í hæðir, gerir hann sáran og
fyndinn í senn með því að sýna
okkur inn í sál Harpagons, gera
hann að manneskju en ekki bara
ýktri grínfígúru. Gervi Bessa,
framsögn og látbragð er allt með
ágætum og víða hófst hann á flug,
en þó var eins og hann missti
stundum tökin á persónuninni,
einkum þegar leið undir lok sýn-
ingarinnar.
Aurasálin er ofin af tveimur
höfuðþáttum. Annars vegar er
eitrun græðginnar en hins vegar
átök milli kynslóða, sem hér birt-
ast meðal annars í því að faðir og
sonur keppa um sömu konuna.
Áhorfandinn stendur vissulega
með ungu kynslóðinni í þessum
átökum, en í óhóflegu pr j áli sínu í
þessari sýningu eignast hún ekki
óskipta samúð. Unga fólkið var
allt frísklega og skemmtilega
leikið af þeim Pálma Gestssyni,
Lilju Guðrúnu Þorvaldsdóttur,
Jóhanni Sigurðarsyni og Guð-
laugu Maríu Bjarnadóttur. Þau
voru öll vaskleg í framgöngu, en
skorti nokkuð á skýrleika í fram-
sögn. Þau sýndu einnig víða
býsna góðan skopleik, einkum
Pálmi sem Iék af meira öryggi en
ég hef áður séð til hans á sviði.
Snjallast skrifað smærri hlut-
verka í leiknum er meistari Jak-
ob, sem er í senn kokkur og öku-
maður Harpagons og skiptir um
búning eftir þörfum. Hann er
einnig þjálfaður í að bera kápuna
á báðum öxlum. Sigurður Sigur-
jónsson gerir sér mikinn mat úr
þessum hála og viðsjála bragða-
ref. Kannski nær sýningin há-
marki í því bráðsnjalla atriði þeg-
ar Jakob reynir að sætta feðgana
með því að bera rangfærð boð á
milli þeirra. Ballettstökk Sigurð-
ar í þessu atriði svo og samleikur
þeirra allra þriggja hans, Bessa
og Pálma er með því fyndnara
sem ég hef séð.
Frosine er dæmigerð klækja-
kvendi í svona leik, kona sem
hrindir bralli af stað og heldur
taumum fléttunnar í höndum sér.
Hún virðist líka gera það framan
af, en hlutverk hennar í leiknum
ieysist upp undarlega snubbótt í
| síðasta þætti og fléttan leysist
fyrir utan hennar tilverknað - og
með býsna fáránlegum hætti. Sig-
ríður Þorvaldsdóttir hefur yfrið
nóg af þeirri kankvísu glettni sem
einkennir Frosine og fer líflega
með hlutverkið meðan það er
eitthvert hlutverk. Randver Þor-
láksson sýnir víða góðan gaman-
leik sem þjónn Harpagons og
fleiri koma við sögu. Vil ég sér-
lega nefna þjónustuliðið allt sem
fór með sinn leik i fallega sam-
stilltum stfl og flutti þar að auki
bráðskemmtilega tónlist.
Sýningin daprast nokkuð undir
lokin en það er ekkert síður höf-
undinum að kenna. Hins vegar
hlýtur að vera til betri leið til að
sýna þá fáránlegu lausn á
leikfléttunni sem höfundur býður
áhorfendum upp á, en sú sem far-
in er. Það hefði verið við hæfi að
undirstrika betur fáránleikann,
hæðast meira að sjálfumgleðinni.
En þegar á heildina er litið hef-
ur hér verið staðið að verki af
skynsemi og næmri tilfinningu.
Sveinn Einarsson á mikið lof
skilið fyrir að færa okkur Moliére
sem er í samræmi og takt við tíð-
arandann. Og verður þess vegna
bæði skemmtilegur og nákom-
inn.
Sverrir Hólmarsson
Blaðamenn - Prófarkalesarar
KANNTU ÍSLENSKU?
Hefurðu áhuga á því sem er að gerast í kringum þig? Ertu ritfær? Hefurðu áhuga á
fjölbreyttu starfi? Ef svo er þá er Þjóðviljinn ef til vill rétti vinnustaðurinn fyrir þig.
Þjóðviljinn mun á næstunni ráða blaðamenn og prófarkalesara til starfa. Skriflegum
umsóknum skal skilað til ritstjóra blaðsins fyrir 12. janúar 1987. Þjóðviljinn
Fjármálastjóri
Rannsóknastofnun landbúnaðarins óskar að
ráða fjármálastjóra.
I starfinu felst m.a. fjármálastjórn, áætlanagerð,
eftirlit með bókhaldi stofnunarinnar auk dag-
legrar umsjónar með rekstri.
Nánari upplýsingar um starfið veitir forstjóri.
Umsóknarfrestur er til 15. janúar.
Rannsóknastofnun landbúnaðarins
MtpHUINN
Höfuðmálgagn
stjómarandstöðunnar
Áskriftarsími (91)68 13 33
ÞJÓÐVILJINN - SÍÐA 5