Þjóðviljinn - 16.04.1987, Side 19

Tristan Pétur
Franskur
skíðagarpur
Tristan Pétur, 10 ára, er hálf
franskur og það er frekar stutt
síðan hann flutti heim til íslands.
íslenskan vefst aðeins fyrir hon-
um en hann er duglegur að tala og
læra hana. Hann var í bænum
með vini sínum þegar ég tók hann
tali.
„Ég veit það ekki, bara
eitthvað skemmtilegt. En mig
langar sko ekki til að læra alla
páskana. Ég var á skíðum í dag
með vini mínum og kannski fer ég
á skíði um páskana en ég er samt
ekki viss um það.“
Var kennaraverkfall í skóla-
num þínum?
„Nei, ekki hjá mér, kannski
hjá einhverjum öðrum bekk. Ég
er í Vesturbæjarskólanum, það
er alveg ágætis skóli.“
K.M.S.
Örn Bjarnason
Á hestbaki í
öllum veðrum
„Páskafrfið? Jú, ef það verður
gott veður ætla ég á hestbak. Ef
það verður sæmilegt veður ætla
ég á hestbak. Ef það verður vont
veður ætla ég á hestbak.“
En ef það verður hríð?
„Líka.“
Maður efast ekki um áhuga
Arnar Bjarnasonar sölumanns á
hestum því hann sagðist ekki ein-
göngu eyða páskafríinu á hestum
heldur öllum fríum.
„Á sumrin fer ég oft í langa
útreiðartúra um allt land en slíkt
er ekki mögulegt yfir vetrarmán-
uðina. Stuttar dagsferðir verða
að nægja.“
Þrátt fyrir gífurlegan hestaá-
huga sagðist Orn stunda sund af
kappi. Þá daga sem opið er í
Sundlaugunum í Laugardal ætlar
hann að synda.
„Að öðru leyti ætla ég bara að
njóta þess að borða og flatmaga
og vera í lausagangi.“
B.V.
Gestimir
örugglega
syfjaðir
Trausti Hafliðason, 13 ára,
sagðist ekki ætla að gera neitt
sérstakt í páskafríinu.
„Maður spilar örugglega fót-
bolta og fer kannski á skíði.“
Ég á líka að fermast 26. apríl í
Bústaðakirkju. Þetta er besti da-
gurinn til að fermast á. Allir gest-
irnir verða örugglega svo syfjaðir
eftir kosninganóttina að þeir
drífa sig fljótt heim úr veislunni."
-fþ
Trausti Hafliðason
Leik
ruslapoka
Sigríður Anna Árnadóttir, 10 ára
nemandi í Ölduselsskóla.
„Ég ætla að fara í sumarbú-
staðinn og svo ætla ég líka að sýna
í Rympu á ruslahaugnum. Ég er
búin að vera með í sýningum frá
byrjun. Það er ofsalega gaman og
mér finnst það ekkert erfitt. Ég
leik ruslapoka og er máluð öll
græn í framan og er í grænum föt-
um. Síðan er settur ruslapoki yfir
mig.
Sigríður hlakkar samt til að fá
frí frá sýningum í vor, því lítill
tími hefur verið fyrir vinkonurnar
meðan á þeim hefur staðið.
Ferðu oft í sumarbústaðinn?
„Já, á sumrin reynum við
mamma, pabbi og bróðir minn að
fara eins oft og við getum, en við
erum bara búin að fara tvisvar
sinnum um páska áður. Sumar-
bústaðurinn er í þjónalandinu
(pabbi minn er þjónn) rétt hjá
Selfossi. Þar er mjög skemmtilegt
að vera.”
Færðu mörg páskaegg?
„Ég fæ tvö páskaegg, eitt frá
mömmu og pabba og eitt frá
ömmu.”
B.V.
Sigríður Anna Árnadóttir
Ásgeir Torfason
A
afmœli
um pöskana
„Ég er að hugsa um að skreppa
norður í land,“ segir Ásgeir
Torfason, útskurðarmeistari,“
afmælið mitt er um páskana.“
Ásgeir var staddur á golfvellin-
um á Korpúlfsstöðum í blíðskap-
arveðri.
Áttu stórt afmæli?
„Nei, ég verð bara sextugur. Ef
af þessu verður fer ég líklega
einn. Ætli þau verði ekki bara
fegin að vera laus við mig í
nokkra daga.
Ég hef gaman af að hitta
sveitungana og spjalla. Ég þarf
líka að hvfla mig frá stressinu í
borginni. Það er gott að vera í
sveitinni."
Ásgeir er fæddur og uppalinn á
Halldórsstöðum í Laxárdal í S-
Þingeyjarsýslu. Þar bjó hann
með fjölskyldu sinni í nokkur ár
en seldi sinn hlut í jörðinni árið
1969 þegar til stóð að gera uppi-
stöðulón í dalnum vegna fyrir-
hugaðrar stækkunar Laxárvir-
kjunar og flutti til Reykjavíkur.
Á golfvellinum hefur hann gras
undir fótum og finnst það við-
kunnanlegra en malbikið.
Á.M.E.
Guðmundur Snorri Garðarsson
Til
Júgóslavíu
að spila
fótbolta
„Ég verð að vinna alla páskana
eins og vanalega," sagði Guð-
mundur Snorri Garðarsson
flugumferðarstjóri, sem sat við
störf sín á Reykjavíkurflugvelli er
ég tók hann tali.
„í byrjun maí fer ég svo í frí og
það má alveg kalla það páskafrí.
Við förum nokkrir starfsfélag-
arnir til Júgóslavíu og tökum þar
þátt í fótboltamóti flugumferðar-
stjóra.
Þetta er í fjórða skiptið sem
íslendingar senda mannskap til
að vera með og við höfum staðið
okkur eins og hetjur. Fyrsta árið
urðum við neðstir en hin tvö árin
náðum við næstneðsta sætinu.
Við erum því alltaf á uppleið."
-fþ
Inga Rannveig og Eva
Til Ibisa
Þær Inga Rannveig og Eva
Halldórsdóttir voru á Austurvelli
í glaðasólskini, að borða ís þegar
ég hitti þær að máli.
Inga: Ég ætla að vinna fyrir ut-
anlandsferð. Ég er að fara til
Ibisa, og ætla að vera þar í þrjá
mánuði. Fyrir tveim árum var ég
þar allt sumarið og það var alveg
æðislega gaman.
Eva: Ég verð að vinna alla
páskana fyrir utanlandsferð, ég
verð líka á Ibisa í sumar.
- Þurfið þið að læra mikið í
páskafríinu vegna kennaraverk-
fallsins?
Inga: Nei sem betur fer ekki.
Ég er aðallega í verklegum
fögum, það eru bara bóklegu fög-
in sem krakkarnir lesa upp um
páskana.
Þær sögðust ekki hafa nokkurn
tíma til að stunda útivist af neinu
tagi, bara vinna og vinna, til að
geta sleikt sólskinið á Ibisa í
sumar. K.M.S.
Sylvía Rut ásamt mömmu og pabba.
Borða pöskaegg
og fara í páskafötin
Sylvía Rut er 4 ára og 4 mánaða
gömul, dóttir Þorsteins Ólasonar
matreiðslumanns og Guðrúnar
Sigtryggsdóttur hjúkrunarfræð-
ings. Þau búa í Reykjavík.
Þegar mig bar að garði stóð
laugardagshreingerningin yfir á
heimilinu. Foreldrarnir vinna
utan heimilis. Sylvía Rut er þá á
dagheimili Landakotsspítala sem
heitir Brekkukot.
„Hvað gerir þú í Brekkukoti"?
Ég leik mér við Guggu, Helgu
Dóru og Völu. Þær eru vinkonur
mínar,“ útskýrir hún. „Svo förum
við stundum út.“ Svo sýnir hún
mér bil á milli þumal- og vísifing-
urs hve lítið þær fara út. Skyndi-
lega skoppar hún að útvarpstæk-
inu, hún heyrir lag sem er í uppá-
haldi hjá henni, hækkar í tækinu,
leggur eyrað að hátalaranum og
hlustar. Á meðan útskýri ég er-
indi mitt fyrir foreldrunum.
Lagið í útvarpinu er búið. Fjöl-
skyldan sest rétt sem snöggvast
niður fyrir framan myndavélina
og Sylvía Rut svarar fyrir þeirra
hönd: „Borða páskaegg og fara í
páskafötin." Á.M.E.
Ragnar og Magnús
Ætli ég lœri ekki eitthvað
Ragnar og Magnús voru á ferð
á Njálsgötunni, hressir í bragði.
Þeir eru 16 og 17 ára gamlir, báðir
nemar í Iðnskólanum í Reykjavík
og fá 13 daga páskafrí.
„Ég ætla að vinna til að fá pen-
ing,“ segir Ragnar. „Ætli maður
reyni svo ekki að læra eitthvað
líka.“
Félagi hans Magnús ætlar að
vitja æskuslóðanna á Kópaskeri.
„Ég á skyldfólk þar og ætla að
heimsækja það.“
Ætlar þú að vinna í fríinu?
„Nei, ég ætla að njóta þess.að
fá fríið, en ætli ég læri ekki
eitthvað líka,“ og þar með voru
þeir roknir, enda sól og vor í lofti.
E.K.
PÁSKAR 1987 ÞJÓÐVIUINN - SfÐA 19