Þjóðviljinn - 10.06.1987, Blaðsíða 12

Þjóðviljinn - 10.06.1987, Blaðsíða 12
ERLENDAR FRETTIR Bretland Orðaskak og ódýrir brandarar Kosningabarátta á síbasta snúningi Neil Kinnock í pásu í Wales: Smitandi bjartsýni og baráttuandi. Margrét Thatcher: Þriðja kjörtímabilið í sjónmáli. glíma við spurningar andstæðing- anna og virðist helsti vikaliðugur þegar hann þarf að sannfæra vaf- aatkvæðin um að flokkurinn sé betri en þeir haldi. BBC hefur staðið fyrir flokks- formannayfirheyrslum og þegar röðin kom að Kinnock kom þessi veikleiki nokkuð skýrt í ljós. Spyrlar voru venjulegt fólk úti í bæ; kona nokkur þýfgaði hann um einkaskóla, ungur maður hafði sitthvað við varnarmála- stefnu Verkamannaflokksins að athuga, og Kinnock teygði sig eins langt og hann gat til að styg- gja ekki háttvirta kjósendur. f lokin kom svo gamall sósíalisti, dálítið eins og skrattinn úr sauð- arleggnum miðað við það sem á undan var gengið. Sá gamli vildi fá að vita hvenær flokkurinn ætl- aði að snúa sér að því af alvöru að koma á sósíalisma í landinu, og þá vafðist félaga Kinnock tunga um tönn. Evrópukorti í stríðslok er brugðið á skjáinn. Síðan þenur dekkt svæði Sovétríkjanna sig yfir Austur-Evrópulöndin og stöðvast á Atlantshafsbanda- laginu. Glaðbeittur þulur lepur í mann móralinn í þessari landak- ortasögu: Með tilkomu NATÓ hefur friðurinn verið tryggður í Evrópu. Með sterkum vörnum gera Bretar sitt til að stöðva út- þenslustefnu Rússa. Þetta var inntakið í fimm mín- útna sjónvarpskynningu breska íhaldsflokksins um síðustu helgi, en kynning þessi var eingöngu helguð hermálum og ekki minnst aukateknu orði á aðra mála- flokka. Léttileg söguskýring reyndar; Hitlersþýskaland var ekki til og engu líkara en stríðið hafi staðið milli Sovétríkjanna og Vesturveldanna. Og ekki eru öfugmælin um friðinn miklu burðugri, þar sem herir NATÓ- landa hafa staðið í stríði vítt og breitt síðustu áratugina. Stefnufesta Samt sem áður finnst manni þessi „varnarmála”pólitík íhalds- manna ganga upp, miðað við forsendurnar sem þeir gefa sér, en þeim er svo náttúrlega hægt að vera eins ósammála og manni sýnist. Það sama verður varla sagt um Verkamannaflokkinn í þessu efni. Hann stefnir á kjarn- orkuvopnalaust Bretland, en heldur engu að síður fast í aðild að NATÓ með tilheyrandi sköttum og skyldum. Vandséð hvernig það á að ganga upp, enda hefur Neil Kinnock, formaður flokksins, átt nokkuð í vök að verjast þar sem hermálin eru ann- ars vegar. Þetta sama gildir reyndar um fleira sem tekist hefur verið á um í kosningabaráttunni í Bretlandi að undanförnu; stefna Margrétar Thatchers og hennar nóta er ill og bölvuð fyrir þá sem eiga á þjóð- félagsbrattann að sækja, en hún er allt um það heillegri en ýmis- legur málatilbúnaður Verka- mannaflokksins. Sem aftur leiðir hugann að nýafstöðnum þing- kosningum á íslandi og umræðu- þættinum í sjónvarpi kvöldið áður: Þar fór ekkert á milli mála að Þorsteinn Pálsson hafði lang- best útfærða stefnu, og vitnar væntanlega um það hugmynda- lega frumkvæði sem íhalds- og frjálshyggjumenn af ýmsum sala njóta nú víða um Vesturlönd. Kosningamálin Verkamannaflokkurinn hefur lagt höfuðáherslu á heilbrigðis- og menntamál í kosningabarátt- unni að undanförnu, enda eru þeir blettir snöggir á ríkisstjórn Thatchers. Þá hafa hin skörpu skil milli suður- og norðurlands verið mjög í brennnidepli. Af- koma manna fyrir sunnan er ólíkt betri en gengur og gerist á norð- urlandi, þar sem fátækt og geigvænlegt atvinnuleysi er al- gengt hlutskipti íbúanna. Fylgi stóru flokkanna tveggja endur- speglar þessa staðreynd. íhalds- menn eru sterkir um sunnanvert landið en höfuðvígi Verkamann- aflokksins er í gömlu iðnaðar- borgunum fyrir norðan, Liverpo- ol, Manchester og fleiri kunnug- legum plássum. Neil Kinnock og fleiri frambjóðendur Verka- mannaflokksins hafa enda ráðist harkalega að járnfrúnni fyrir að ala á sundrungu meðal íbúa Bretlandseyja og sinnuleysi um hlutskipti norðlendinga. Eins og áður sagði eru „varn- irnar” mál málanna hjá Ihalds- mönnum, en af öðru því sem þeir hafa í hávegum nú þegar líður að lokum kosningabaráttunnar má nefna stjórnun efnahagsmála og benda þeir í því sambandi á að verðbólgan á Bretlandseyjum sé nú hin lægsta í áratugi. Þá hafa þeir sett löggæslumlal mjög á oddinn og heita (hóta?) því að fjölga verulega í lögreglunni til að hún geti betur staðið í stykkinu gegn hvers konar óþjóðalýð. Fá- dæma ósmekkleg auglýsing víða um London er til marks um þetta síðasta; þar hefur framlengdur armur laganna tekið í hnakka- drambið á smákrimma einum illa til reika og heldur óblíðum á manninn og textinn er eitthvað á þá leið að glæpalýður eigi sér ekki undankomu auðið frá þessum svartklædda armi. Rússagrýlur Rússagrýlur af ýmsu tagi eru mikið haldreipi í herbúðum breska íhaldsins. Flokkurinn gekkst fyrir mikilli „fjölskyldu- hátíð” á Wembley um síðustu helgi, og mæltist sú uppákoma æði misjafnlega fyrir í blöðunum. Einn dálkahöfundur The Guardi- an lét til dæmis svo um mælt að hátíðin hefði verið botninn í lág- kúru þegar um kosningabaráttu væri að ræða, og væri þvílíkt ap- aspil ekki einu sinni tíðkað í Bandaríkjunum þó að menn þar á bæ kölluðu ekki allt ömmu sína í þessum efnum. í stuttu máli gekk fjölskylduhátíðin einkum út á brandara á kostnað íra, Rússa og höfuðandstæðingsins Kinn- ocks og stóðu ýmsir framámenn í íþróttahreyfingunni fyrir skemmtilegheitunum. Einn gekk út á útþenslustefnu Rússa og spurt hvað menn hefðu eiginlega fyrir sér í því að Gorbasjoff væri á þeim buxunum. Svar: Hvers vegna ætti hann annars að hafa látið tattóvera kort af Evrópu á hausinn á sér? Kinnock er slyngur áróðurs- maður og hefur gppið þessa stemmningu á lofti. Á fundi með stuðningsmönnum sínum sagði hann þannig að hann vildi vera sanngjarn í garð núverandi for- sætisráðherra. „Hún hefur komið í heimsókn í verkamannaíbúðir og fengið hlýjar móttökur, blóm og allt hvað eina.” Smáþögn. „Bara synd að þetta gerðist í So- vétríkjunum,” sagði Kinnock. Kinnock seigur Það er á slíkum nótum sem Kinnock hefur staðið sig vel í kosningabaráttunni. Hann er stemmningsmaður og hefur náð að kveikja í stuðningsmönnum Verkamannaflokksins á eigin baráttusamkomum. Enda er það mál manna að enda þótt flokkur- inn nái að líkindum ekki að snúa kosningabaráttunni sér í vil úr þessu, þá sé hann að minnsta kosti ekki sá „knekkaði, rúiner- aði og demóralíseraði” flokkur sem hann hefur verið síðustu árin og mest sé það að þakka nýja for- manninum, Kinnock. A hinn bóginn hefur hann ekki virkað sannfærandi þegar hann þarf að Tveggja flokka kerfi Eitt verður þó ekki frá Kin- nock tekið. Hann hefur verið mjög baráttuglaður og bjartsýnn í kosningabaráttunni og það hef- ur smitað út frá sér. Hann hefur haldið uppi harðskeyttum og beinskeyttum árásum á íhalds- flokkinn og fyrir bragðið hefur honum tekist að rífa Verkamann- aflokkinn upp í sitt gamla sæti sem óvefengjanlegan helming af tveggjaflokkakerfinu breska. íuftphafi kosningabaráttunnar hafði íhaldsflokkurinn yfirburði í öllum skoðanakönnunum. Verkamannaflokkurinn var að sönnu næststærstur en Miðju- bandalag Frjálslynda flokksins og Sósíaldemókrata var ekki langt undan. Þetta er gjörbreytt núna. íhaldsflokkurinn hefur verið með í kringum 43% at- kvæða í skoðanakönnunum að undanförnu, Verkamannaflokk- urinn 34-35% en Miðjubanda- lagið hefur nú einungis stuðning ríflega 20% manna. Þeir Davíðar Steel og Owen eiga enda mjög í vök að verjast og lítil stemmning meðal þeirra stuðningsmanna. Þykir mörguum sem Miðju- bandalagið sé úti að aka í þessari kosningabaráttu og er meinleg glósa um eyðimerkurgöngu flokksins - Alliance in Wonder- land - til marks um það. Hitt er svo aítur allt önnur Anna að fátt virðisLgeta komið í veg fyrir þriðja kjörtftuabil Mar- grétar Thatchers við vðld, enda þótt allar hennar stjórriir, séu minnihlutastjórnir í atkvæðfim talið. En samkvæmt kosningafýr- irkomulagi Breta nægir minni- hluti atkvæða til að tryggja henni rífandi meirihluta í Neðri mál- stofunni. Gagnrýnendur „smá- flokkakraðaks” mættu vel taka nótis af því. (byggt á sjónvarpsglápi í London um síðustu helgi) HS m Tilsölu Tilboð óskast í eftirtaldar bifreiðar og tæki, vegna Vélamiðstöðvar Reykjavíkurborgar og Reykja- víkurhafnar; 1. Mannflutningabifreið, CITROEN árg. 1980 (áður í flutningum fjölfatlaðra). 2. VW sendibifreið, árg. 1978. 3. Suzuki sendibifreið, árg. 1984. 4. Chevrolet Van sendibifreið, árg. 1979. 5. VW Golf, skemmdur eftir umferðaróhapp, árg. 1982. 6. Dráttarvél, Massey Ferguson 135, árg. 1975. 7. Dráttarvél, Massey Ferguson 135, árg. 1977. 8. Valtari, 8 tonna Aveling Barford. 9. Sorpbifreið, M. Benz Kuka, árg. 1972. 10. Steinsög, Champion. 11. Tunna af sorpbíl, 15 m3. 12. Vörubifreið, Mercedes Benz, árg. 1974. 13. Bílkrani, Fassi. Bifreiðarnar og tækin verða til sýnis í porti Véla- miðstöðvar í Skúlatúni 1, dagana 9. 10. og 11. júní. Tilboðin verða opnuð á skrifstofu vorri, Fríkirkju- vegi 3, fimmtudaginn 11. júní n.k. kl. 15:00 e.h. INNKAUPASTOFNUN REYKJAVÍKURBORGAR Fríkirkjuvegi 3 - Sími 25800 16 SfÐA — ÞJÓÐVILJINN Miðvikudagur 10. júní 1987 Aðalheimild: REUTER

x

Þjóðviljinn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Þjóðviljinn
https://timarit.is/publication/257

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.