Þjóðviljinn - 20.12.1987, Page 21

Elízabet Jökulsdóttlr
Á fiðrildaveiðum
Fiðrildavængir. Hugsaði hún.
Og greip höndum fyrir augun.
Fiðrildavængir. Hugsaði hún.
Og tók höndum utan um sig.
Með lokuð augun.
Fiðrildavængir. Hugsaði hún.
Og dró fæturna uppað höku.
Þá gat hún byrjað að hugsa.
Um dans.
Stelnunn Siguröardóttir
Heilsárs morgunljóð
Morgunninn lofar góðu
án þess að láta nokkuð uppi um daginn sem fer í hönd.
Það er mannlegt að binda vonir við hnöttinn rauða
þcgar hann gægist framundan fjallstindi. Kolringlaður
af syfju, glóandi af áhuga um leið.
Það er í eðli okkar að undrast áframhald skýhnoðranna
á óskipulegri ferð milli höfuðátta þvers og kruss.
Á hvaða leið þeir eru. Ónýt spurning. Við fylgjum þeim eftir.
Krlstján Þórður Hrafnsson
Til meistara minna
Eftil vill
ekki undarlegt
að þögnin
skuli vera ykkur
hugleikin
eldurinn
sem þið horfið í
sá hinn sami
og brann
í baðstofum forfeðranna
cina ljósið
vetrarkvöldin löng
Nálægð ykkar
við hjartslátt
horfinna kynslóða
ijársóður
sem ykkur hefur verið látinn í té
nálægð
sem fylgir ykkur
í einmanaleikanum
gerir ykkur kleift
að umberá tómleika daganna
gefur þögninni líf
og eldurinn...
hvers má hann sín
gegn áðuróþekktu
myrkri
sem þrátt fyrir rafljósin
leggst sífellt þyngra
á meðbræður ykkar
nálægðin
þögnin
eldurinn
gegn nýju helköldu
myrkri
Sunnudagur 20. desember 1987 ÞJÓÐVILJINN - SÍÐA 21