Þjóðviljinn - 24.03.1988, Qupperneq 20

Þjóðviljinn - 24.03.1988, Qupperneq 20
Guðríður Haraldsdóttir nemi: Nei, ég ætla ekki aö fara neitt sérstakt. Ég fer nú samt á skíöi svo kannski er hægt aö segja að ég fari eitthvað en þess utan verö ég bara heima. Sigríður Þorsteinsdóttir sjúkraliði: Nei, ég ætla ekkert að fara um páskana. Ég verö bara heima og les góöar bækur í ró og næöi. Sesselja Sigurðardóttir fóstra: Nei, ég held ekki. Maður hefur bara ekki efni á því, þökk sé Da- víð! Eyjólfur Axelsson húsgagnasmiður: Nei, ég reikna ekki meö því. Það er alltof mikiö aö gera til aö mað- ur komist til þess. —SPURNINGIN— Ætlarðu að fara eitthvað í páskafríinu? Hafdís Ingimarsdóttir skrifstofumaður: Nei, ég ætla bara aö vera heima. plÓÐViyiNH Fimmtudagur 24. mars 1988 69. tölublað 53. órgangur Yfirdráttur á téKKareiKninöa launafólKs SÁMVINNUBANKI ÍSLANDS HF Sigurður Líndal hvetur krakkana óspart. Hólabrekkuskóli Breiðholtið hristist og skókst ígær þegar nemendurí7., 8. og9. bekkjum Hólabrekkuskóla héldu árshátíð að var farið í mikla og skraut- lega skrúðgöngu í bítið og síð- an haldin íþróttahátíð í íþrótta- húsinu, þar sem nemendur og kennarar fengu útrás fyrir upp- safnaða spennu vetrarins. Nem- endurnir höfðu margsinnis lýst því yfir fyrir hátíðina að þeir ætl- uðu sér að bursta kennarana en fyrir einhverja slysni sigruðu kennararnir í þremur keppnis- greinum af fjórum. um nóttina og má með sanni segja að krakkarnir hafi skemmt sér afbragðs vel. Þorsteinn Sæ- berg kennari sagði að það hefði verið fjarska gaman allan daginn og krakkarnir hefðu staðið sig vel. „Það var heilmikið fjör og allir skemmtu sér hið besta,“ sagði Þorsteinn. Á myndunum má sjá að það er ekki orðum aukið. -tt Skartklæddar úr skrúðgöngunni. Litadýrðin var mikil er krakkarnir gengu til íþróttahússins. Myndir E.ÓI. Heathrow flugvöllur Oj, barasta, Dagurinn leið þannig að fyrst mættu krakkarnir í allavega litum búningum í skrúðgönguna sem hélt til íþróttahússins en þegar þangað var komið upphófst keppnin milli kennara og nem- enda. Hamagangurinn í íþrótta- húsinu stóð svo til hádegis en þá fór hver til síns heima að punta sig lítilsháttar fyrir kabarett- skemmtunina sem hófst klukkan þrjú og stóð til fimm. Þar voru nemendur tneð sín eigin skemmtiatriði sem að sjálfsögðu lukkuðust mjög vel. Um kvöldið var svo skemmtun í Þórscafé en áður en krakkarnir komu þangað hittust þau á veitingahúsum víð- svegar um borgina og fengu sér bita. f hita og þunga dagsins höfðu næringarmálin nefnilega farið algerlega fyrir ofan garð og neðan. Á skemmtuninni um kvöldið voru flóknari skemmtiatriði og að þeim lokn- um var dansað fram á nótt. Bal- linu lauk ekki fyrr en klukkan 1 Hvergi á flugvöllum heims um ból er jafn mikill gestagangur og á Heathrow í grennd Lundúna. Þar er aðkomumönnum hinsvegar ekki veittur jafn góður beini og æskilegt væri. Sú er að minnsta kosti niðurstaða Egons nokkurs Ronay, forseta hins konunglega brcska matvinafélags, en hann lagði á sig það þrekvirki fyrir skömmu að þræða allar helstu veitingabúllur flugvallarsvæðis- ins. Ronay er ekki skemmt þegar hann rifjar upp reynslu sína af „Heathrowfæðinu“ í skýrslu til matvinaklúbbsins, en megnið af því segir hann verðskttlda að lenda í hvofti sorpíláts. „Hástig smekkleysunnar var samloka með léttsöltu nautaketi. Súkku- laðiterta nokkur bragðaðist líkast því að hún hefði verið bökuð úr tréspæni og skreytt með raksápu. Hið glóðaða heilagfiski var skraufþurrt og gersamlega bragð- vana og blómkálið var regin- hnevksli!" Ein sjoppan bauð uppá fisk- búðing „sem angaði einsog skarnahólmi og kalkúnasnitturn- ar voru svo hroðalegar að maður varð að hrækja þeim útúr sér.“ Þjónustunni er víða mjög ábótavant í gildaskálum Heat- hrow að mati Ronays. Hann segir hryllingssögu af skiptum sínum við skítkokk í kaffiteríu, staðhæf- ir að flugvallarteið sé allajafna látið sjóða, biðraðir séu um skör fram langar og „heiti maturinn" oft á tíðum kaldur. Ronay finnur til ríkrar samfé- lagslegrar ábyrgðar og kemur það glögglega fram í niðurstöðu skýrslunnar. Þar eð Heathrow flugvöllur sé ásjóna breska ljóns- ins beri brýna nauðsyn til að við- komandi valdsmenn losi sig hið snarasta við öldungis óhæfa veitingamenn. Reuter/-ks.

x

Þjóðviljinn

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Þjóðviljinn
https://timarit.is/publication/257

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.