Þjóðviljinn - 31.03.1988, Blaðsíða 13

Þjóðviljinn - 31.03.1988, Blaðsíða 13
Fyrsti geimfarinn, Júrí Gagarín, ásamt Koroljov eldflaugahönnuði: Við nafn Khrúsjovs voru tengd mikil afrek í tækni og vísindum. Við „friðsamlega sambúð" þeirra Kennedys og Khrúsjovs voru miklar vonir tengdar. þungt högg. Og oftraust Khrúsj- ovs á sjálfum sér, kæruleysi hans um kenningu og pólitíska stjórn- list, skiptu og miklu máli. Dró aðra löppina „Khrúsjovismi" sem áætlun um endurnýjun sósíalismans varð ekki að veruleika. Svo vitnað sé til þeirrar líkingar sem helsti and- stæðingur hans, Maó Tsedong, hafði miklar mætur á, þá gekk Khrúsjov á tveim fótum: annar steig djarfmannlega inn í nýjan tíma en hinn stóð fastur í feni for- tíðarinnar. Þegar spurt er að því hvers vegna umbætur biðu ósigur á sjö- unda áratugnum þurfa menn að reyna að átta sig á því hvað það var sem íhaldsöflin gátu notfært sér. Ein yfirsjón Khrúsjovs var að mínum dómi fólgin í því að leitast við að koma fram umbótum með hefðbundnum stjórnsýsluaðferð- um. Hann var vanur að láta ráðu- neytin „vinna úr“ hinum ýmsu málum - m.ö.o. hann ætlaðist til þess að stjórnkerfið færi sjálft að skera niður sitt vald og umsvif. Og kerfið fann alltaf leiðir til þess að skjóta sér undan breytingum og eftirliti. Meira eða minna vel heppnað- ar umbætur - hvort sem væri í sósíaliskum ríkjum eða kapítal- ískum - hafa jafnan verið hann- aðar af hópi sérfræðinga sem störfuðu undir beinni forystu leiðtoga landsins. Þetta gerðist í Ungverjalandi, Júgóslavíu og Kína. í Japan átti ég viðræður við prófessor Ohita sem kallaður er faðir japanska „undursins". í Vestur-Þýskalandi var umbótaá- ætlunin á sínum tíma gerð af pró- fessor Erhard, sem seinna varð kanslari landsins. Er hann skárri en Stalín? Þá er og þess að minnast að „þjóðin þagði“ (ívitnun í leikritð Boris Godúnov eftir Púshkín). Nú þegar við getum stuðst við reynsluna af glasnost þá sjáum við glöggt hve lítið var gert til þess að veita fólki upplýsingar um fortíðina, um raunveruleg vandamál, um ákvarðanir sem voru í bígerð - að ekki sé talað um það að virkja almenning sem best til baráttu fyrir umbótum. Hve oft heyrði ég ekki á þeim tíma ummæli í þessa veru hér: „Að hvaða leyti er Khrúsjov betri en Stalín? Það var þó röð og regla á hlutunum hjá Stalín, skriffinnar voru settir inn og það var verið að lækka vöruverðið". Það er engin tilviljun að þegar miðstjórn kom saman í september 1964 þá mun meirihluti landsmanna hafa varp- að öndinni léttar og vonað að nú tæki betra við. Hvert viltu stökkva? Og að lokum síðasta lexían. Hún varðar Khrúsjov sjálfan. Þessi maður sem hafði til að bera pólitíska skarpskyggni, dirfsku og áræðni, stóðst ekki þá freistingu að lofsyngja sjálfan sig. „Okkar kæri Níkíta Sergejevítsj" var sungið um land allt. Var það ekki einmitt þá að syndafall hins viðurkennda baráttumanns gegn persónudýrkun hófst? Sníkjudýr drekktu honum í hafsjó smjaðurs og lofsöngva, og hlutu í staðinn há embætti, orður, verðlaun og titla. Og það var engin tilviljun að eftir því sem verr gekk í landinu, þeim mun háværari varð kór aft- aníossa og smjaðrara um sigra „hins mikla áratugar“. Þeir gömlu sögðu: „Örlög mannsins eru skapgerð hans“. Og Khrúsjov varð fórnarlamb eigin skapgerðar og ekki aðeins fórnarlamb umhverfisins. Æði- bunugangurinn, fljótfærnin og vanstillingin voru óyfirstíganlegir eiginleikar hans. Einn af samstarfsmönnum Krúsjovs sagði mér frá furðulegu samtali húsbónda hans við Win- ston Churchill. Það átti sér stað meðan á stóð heimsókn Khrúsj- ovs og Búlganíns til Englands árið 1956. Mig minnir að þeir Churchill hafi hist í móttöku í so- véska sendiráðinu í London. Og gamla ljónið breska sagði: „Herra Khrúsjof! Þér bryddið upp á miklum umbótum. Og það er prýðilegt. En mig langar bar- asta að ráðleggja yður að flýta yður ekki um of. Það er ekki auðvelt að komast yfir hyldýpi í ,tveim stökkum. Maður getur hrapað á miðri leið“. Ég hætti á það að bæta þessu hér við frá sjálfum mér: Það er heldur ekki hægt að komast yfir hyldýpi ef maður veit ekki upp á hvaða barm þess maður ætlar að stökkva. AB þýddi og stytti. Páskablað ÞJÖÐVILJINN - SÍÐA 13 Margrét Lóa Jónsdóttir. rri • • J• * Tvoljoð og ein mynd Brottför beiskur falskur lostablossi sumarkoss ávanga á torgiþínu borg og ég brosi dauflega yfir kulda þínum XXX megna orð að hegna þú veistþað kostar klofað ríða röftum og ég? ég er blíð gengífjöru sparka ístein harka afmér steyti hnefa dreg í efa allt og allt Ijóðfínar taugar þínar mega svo dœma hvað vel ersagt logið o.s.frv. Margrét Lóa Jónsdóttir ertvítug skáldkona sem þegar hefur sentfrá sértvö Ijóðakver. Fyrra kverið, Glerúlfarnir, kom út 1985, en það síðara, Náttvirkið, kom út 1986.

x

Þjóðviljinn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Þjóðviljinn
https://timarit.is/publication/257

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.