Þjóðviljinn - 01.07.1988, Qupperneq 2

„Ferð um þjóðveginn á kyrrum
morgni eða tæru sumarkvöldi.
Kyrrð. Náttúran er næmust í
morgunsárið og í kvöldhúminu."
Kjartan Lárusson erfor-
stjóri Ferðaskrifstofu ríkisins,
formaður Ferðamálaráðs og
hinnaog þessaraferðamála-
nefnda og óforbetranlegur
ferðasjúklingur. Hannermað-
ur sem elskar ferðalög og allt
hans líf gengur út á þau. Hann
er kraftmikill maður og satt að
segja átti þetta spjall sér stað
á hlaupum, örskömmu áður
en hann hélttil Mílanóá Ítalíu.
Það var hripað niður á hrað-
ferð einsog svo margt í lífi
hans.Áferðinni.
Ferðafrömuðurinn
Astfanginnaf landinu
Forréttindi að vera íslendingur. Morgunkyrrðin og
tœrt kvöldhúmið aðal íslenskrar náttúru. Efönnur
lönd, þá Grœnland og Fœreyjar
En hvað um það. Það vekur að
sjálfsögðu forvitni manns hvernig
ferðafrömuður eins og Kjartan
eyðir fríinu sínu. Hvert fer hann?
Hvað um önnur lönd? Ætli fleiri
lönd en ísland freisti hans?
Ævintýri
í útlandinu
- ísland er náttúrlega alveg
sérstakt en vitanlega eru til fleiri
áhugaverð lönd. Græniand og
Færeyjar, það eru áhugaverð
lönd. Mér finnst þau standa mér
næst. Þetta eru svo sérstök lönd
og merkileg. Þjóðareinkennin
eru svo afgerandi og kostir þess-
ara landa eru svo sérstakir. Það
eru engin Iönd þeim lík.
Að þeim frágengnum sækir
mest á mig að fara til Asíu og
S-Ameríku. Það eru álfur sem
hafa ótrúlegt seiðmagn á mig.
Stórar og miklar. Ef ég gerist nú
alvöru ferðamaður þá fer ég til
þessara heimsálfa. f Asíu mundi
ég vilja sjá Malasíu, Thailand, þó
ekki Bangkok, og Kína. Nýja-
Sjáland svona í leiðinni líka. Ef
hinsvegar ég færi til S-Ameríku
þá færi ég til Bólivíu, Chile og
kíkti inn í Amason frum-
skóginn...
...heillandi!
- Já, ég er algjörlega og
fullkomlega heillaður af and-
rúmsloftinu, þessum höfuga anda
og hugblæ sem ríkir þarna niður-
frá. Þjóðarandinn er svo allt ann-
ar en maður á að venjast og fólkið
hugsar svo allt öðruvísi en við.
En nóg um útlandið...
Gamla,
góða Island
...ég er búinn að tala svo mikið
um önnur lönd, það gengur ekki.
Þá ferðu kannski að halda að ég
sé meira fyrir önnur lönd er ís-
land. Láttu þér ekki detta það í
hug. ísland er landið mitt og mér
finnst það vera forréttindi að vera
íslendingur og búa á íslandi. Sú
vöggugjöf sem við höfum fengið
að vera fædd inn í þetta land er
það dýrmætasta sem við eigum í
lífinu. Þetta er mín sannfæring og
ég veit að það er sannfæring
margra annarra.
Og hver er svo munurinn á að
ferðast hér á íslandi og í út-
landinu?
- Allar mínar bestu og sterk-
ustu minningar eru af ferðalögum
hér um ísland. í flokki sælustu
endurminniganna sitja hin ótrú-
legá sterku og seiðandi áhrif sem
íslensk náttúra hefur á mann. Sú
mynd sem kemur upp í hugann er
ferð um þjóðveginn á kyrrum
morgni eða tæru sumarkvöldi.
Kyrrð. Náttúran er næmust í
morgunsárið og í kvöldhúminu.
Þegar maður upplifir augnabliks
rósemd sem þá er kyrrðin veitir
veit maður að allt annað er for-
gengilegt. Ekkert situr eftir ann-
að en þessi djúpstæðu áhrif sem
íslensk náttúra veitir þegar hún
skartar sínu fegursta.
Ég er þakklátur fyrir allar þær
sælustundir sem starfið hefur
veitt mér. Ég held, svei mér þá,
að ég sé lukkunnar pamffll.
Hvernig eru fríin og um leið
ferðalögin með fjölskyldunni?
- Þegar ég fer í frí með mínum
nánustu þá er ég ekkert að trana
mínum skoðunum fram, ég fer
bara þangað sem fjölskyldan vill.
Helst vill ég fara á einhvern ró-
legan stað, einhversstaðar útúr,
sem lengst frá þeim stöðum sem
ferðamenn almennt þyrpast að.
Ef ég geri það ekki þá tekst mér
ekki að gleyma starfinu og njóta
frísins. Ef ég er innanum ferða-
menn þá gleymi ég mér alltaf og
Kjartan Lárusson
hegða mér einsog í vinnunni,
þetta er náttúrulega ákveðinn
hæfileikaskortur, eða hvað finnst
þér?
Annars er nú megninu af minni
ferðaþörf fullnægt í starfi. Ég get
nefnt sem dæmi að ég ek um 30
þúsund kílómetra á ári hér innan-
lands auk allra viðskiptaferðanna
sem ég verð að fara í tengslum við
starfið. Sumir líta svo á að það
hljóti að vera einhver ævintýra-
ljómi yfir öllum þessum ferða-
lögum, fólk sér jafnvel fyrir sér
fínt fólk í kjól og hvítu, skálandi í
freyðivíni, en ég er nú bara í vinn-
unni.
Á ferðinni. Hvað er svona
áhugavert við það? Hvaða
kenndir vakna með þér þegar þú
ferðast um? Er eitthvað sérstakt
sem vekur áhuga þinn annað er
morgunkyrrðin og kvöldhúmið
sem þú minntist á fyrr?
- Hjá mér sjálfum er það róm-
antíkin. Ég var nefnilega dulítill
flakkari í æsku og þegar ég fer um
landið og mínar fornu slóðir fyll-
ist ég alltaf værð og vellíðan.
Minningarnar eru allt og gefa
manni mikið. Maður ferðast um
og rifjar upp minningar frá því
fýrir óralöngu. Seinnitímaferða-
lög um fornar slóðir. Mér líkar
svoleiðis ferðalög.
Mér finnst ég verða að fá að
hvetja alla þá sem hafa minnstu
þrá eða löngun til að skoða landið
sitt til að láta verða af hlutunum.
Heimsækja gömlu sveitina sína
eða sinna nánustu og láta hugann
líða um horfin lönd æskunnar og
ungdómsfjörsins. Auðvitað verð-
ur fólk að vera með opinn hug og
ímyndunaraflið í meira lagi virkt
á ferðum um fornar slóðir því
sumum hefur orðið það á að
byggja sér einhverjar skýjaborgir
um horfnar stundir og fengið
bakslag þegar á hólminn hefur
verið komið. En það er með þetta
einsog lífið allt. Gömlu dagarnir
koma aldrei aftur og því réttast
að bjóða nýja daga velkomna
með opnum hug.
-tt
2 SÍÐA - ÞJÓÐVILJINN