Þjóðviljinn - 17.07.1988, Blaðsíða 13

AB-ferð
„Landið,
þjóðin,
sagan"
Stefanía Traustadóttir segir frá ferð
Alþýðubandalagsins 2. júlí s.l. -
MyndirnartókSig.
Eins og lesendum Þjóðviljans á
að vera kunnugt þá efndi Al-
þýðubandalagið í Reykjavík til
heilmikillar skemmtiferðar vest-
ur um Borgarfjarðarhérað laug-
ardaginn 2. júlí s.l. Hér var þó
ekki eingöngu um skemmtiferð
að ræða í venjulegum skilningi,
heldur komu allir stórum fróðari
heim en þeir fóru.
Á miklu veltur að ferð sem
þessi sé vel og vandlega undirbú-
in og þarf þá að mörgu að hyggja.
En hér fór ekkert í handasicolum
um undirbúning enda mikið
áhuga- og atgervisfólk, sem að
undirbúningnum stóð. Það voru
þau StefaníaTraustadóttir, Svav-
ar Gestsson, Dagný Haraldsdótt-
ir, Árni Páll Arnason, Reynir
Ingibjartsson og Jóhanna Leó-
poldsdóttir. Fullkomið kynja-
jafnrétti eins og vera ber.
Frá þessari ferð hefur lítillega
verið greint hér í blaðinu en það
ætti engan að saka þótt það sé
gert nokkuð gerr. Skal það þó
ekki endurtekið, sem áður hefur
verið sagt. Og þegar Stefanía
Traustadóttir leit hér inn á blaðið
þótti ekki áhorfsmál að inna hana
frekar eftir ferðinni.
Mikil vinna
býr að baki
- Nú varst þú ein af þeim, sem
undirbjóst og skipulagðir þessa
ferð, Stefanía, liggur ekki mikil
vinna í slíkum undirbúningi?
- Jú, að baki svona ferð liggur
mikil vinna og raunar miklu meiri
en ætla mætti. Við settum okkur
það markmið í upphafi að þátt-
takendur í ferðinni yrðu ekki
færri en 200 til 250, sem mátti
teljast ágætt. Svaraði það til þess
að við þyrftum að hafa ráð á 5
rútubflum. En þátttakendur urðu
nú hátt í 400 og bílarnir 7. Það
kom þó ekki í ljós fyrr en komið
var fram á elleftu stundu að þátt-
takan yrði svona mikil. Getur
sitthvað valdið því að fólk ákveði
Stefanía Traustadóttir.
sig ekki fyrr en í síðustu lög og svo
er það auðvitað alltaf spurningin
um veðrið, svona ferðalög geta
auðvitað alveg staðið og fallið
með því. En hér fór allt svo sem
best varð á kosið. Vert er að geta
þess, að Halldór Brynjúlfsson í
Borgarnesi veitti okkur ákaflega
mikilsverðan stuðning við þenn-
an undirbúning allan.
Góðir
leiðsögumenn
- Og ekki þarf að því að spyrja
að þið hafið verið heppin með
leiðsögumenn?
- Já, við vorum það svo sannar-
lega. í hverjum bfl voru leiðsögu-
menn, þrautkunnugir þeim svæð-
um, sem um var farið: landinu,
fólkinu og sögunni. Okkur var
bókstaflega „upp í lófa lögð,
landið, þjóðin, sagan“. Til sumra
þeirra var leitað fyrirvaralaust en
þeir brugðust hið besta við og
voru óðara „til í tuskið". Og þeg-
ar farið er um svæði, sem ætla má
og raunar vita að þorra fólks í
ferðinni er lítt kunn, eins og Mýr-
arnar, er ákaflega mikilsvert að
hafa góða og kunnuga leiðsögu-
menn. Mýrarnar eru að mestu
utan alfaraleiða og vegir þar ekki
mjög árennilegir. En þótt þær láti
lítið yfir sér búa þær svo sannar-
Á Gerðubergi flutti sr. Hreinn Hákonarson í Söðulsholti ávarp.
Straumfirði. Lagt af stað í fjöruferð.
lega yfir sinni fegurð og sínum
töfrum.
Straumfjörðurinn
Ekki er ólíklegt að mörgum
hafi þótt dvölin í Straumfirði há-
tindur ferðarinnar, hið sérkenni-
lega landslag og umhverfi, frá-
sögn þeirra Guðjóns Friðriks-
sonar og hinnar öldnu kempu,
Ingibjargar Friðgeirsdóttur á
Hofsstöðum af Pourquoi Pas?
slysinu 1936 og Árna Waag af
dýra- og náttúrulífinu þarna. Og
sérstakar þakkir vil ég færa hús-
ráðendum í Straumfirði þeim
Steinari Ingimundarsyni og Sig-
rúnu Guðbjarnadóttur fyrir þá
velvild sem þau sýndu með því að
hleypa öllum þessum skara inn á
landareignina í hágróandanum.
Ég tel ekki upp hér þá staði,
sem sérstaklega voru heimsóttir
né heldur þá, sem þar veittu okk-
ur margvíslegan fróðleik og
skemmtan, það hefur áður verið
gert.
„Enginn tími,
ekkert rúm,
allar klukkur
standa"
En þegar viðkomustaðir eru
Guðjón Friðriksson segirfrá Pourquoi Pas?-slysinu. Við hlið hans situr
Ingibjörg Friðgeirsdóttir á Hofsstöðum á Mýrum, 82 ára. Hún hjúkraði
þeim eina, sem komst af.
margir og fjölmenni jafnmikið og
var í þessari ferð þá viil tíminn
verða afsleppur. Því var það, að
fararstjórn þótti koma til álita að
sleppa síðasta viðkomustaðnum,
Hítardal, svo að röskunin á tíma-
áætuninni yrði fremur við hóf. En
þegar það var borið undir hópinn
reyndist enginn vilja sleppa Hít-
ardalnum og það því síður sem
það upplýstist, að krókurinn
þangað mundi ekki lengja ferð-
ina nema kannski eitthvað á ann-
an klukkutíma. Tíminn skipti
hreint engu máli, hitt öliu, að
heimsækja þá staði sem áformað
var í upphafi.
Ég tel að þetta hafi verið ákaf-
lega vel heppnuð og skemmtileg
ferð. Og ég vil þakka öllum ferð-
afélögunum og öðrum þeim, sem
á einhvern hátt komu þarna við
sögu og alveg sérstaklega fyrir
það, hvað allir gerðu sér far um
að ganga vel og nærgætnislega
um landið.
Og lýkur þar með frásögn Stef-
aníu Traustadóttur af Alþýðu-
bandalagsferðinni 1988.
-mhg
Sunnudagur 17. júlí 1988 ÞJÓÐVILJINN - SÍÐA 13