Þjóðviljinn - 29.03.1990, Blaðsíða 5

FORVAL ALÞÝÐUBANDALAGSINS í REYKJAVÍK
Sigrún
Valbergsdóttir
leikstjóri
Sigrún Valbergsdóttir er 42
ára, fædd í Hafnarfirði, en ólst
upp í Reykjavík. Hún laukstúd-
entsprófi frá Verslunarskóla ís-
lands 1968 og útskrifaðist úr
Leiklistarskóla Þjóðleikhússins
1970.
Hún starfaði í V-Þýskalandi í 5
ár sem ritari við háskólann í Aac-
hen og stundaði nám í leikhúsf-
ræðum við Kölnarháskóla 1975-
‘78. Eftir heimkomu til íslands
hefur hún stundað margháttuð
störf við leiklist. Um 6 ára skeið
var hún framkvæmdastjóri
Bandalags íslenskra leikfélaga en
gegnir nú hálfu starfi hjá safna-
og listadeild menntamálaráðu-
neytisins. Sigrún er formaður
Leiklistarsambands íslands, situr
í leikhúsráði Alþýðuleikhússins
og í stjórn Alþjóða áhugaleik-
hússráðsins. Hún hefur leikstýrt
12 leikritum í áhuga- og atvinnu-
leikhúsum. Sigrún er gift, á 2
börn og býr fjölskyldan í Vestur-
bænum.
- Hverjar eru megináherslur
þínar í borgarmálum?
- Þær snúast um menningarmál
hvers konar, uppeldis- og dag-
vistarmál, en líka umferðarmál
og mengunarvarnir. Ég tel skipta
miklu máli að hér í Reykjavík
verði reist félagsheimili, menn-
ingarmiðstöð, svolítið með öðru
sniði en Gerðuberg, sem er gott
og gilt. Ég læt mig dreyma um hús
þar sem leiksýningar geta átt
innhlaup og átt samastað um
langt skeið, myndlistar- og kvik-
myndasýningar geta farið fram
og fólk notið veitinga.
Það væri æskilegt að borgin
gæti sinnt listastarfsemi enn meir,
bæði atvinnu- og áhugafólks.
Dagvistir barna eiga að vera
forgangsmál, þessi sígilda krafa
um að næg dagvistarpláss séu til
að nægja eftirspurn og að vistin sé
það sveigjanleg að foreldrar geti
átt aðgang að þeim eins og hentar
sveigjanlegum vinnutíma. Fólk
þarf líka að geta komið börnum
sínum í dagvist óháð sambúðar-
formum.
Umferðarmál hér í Reykjavík
eru í miklum ólestri og mengun
orðið hið versta vandamál. Ætli
Hafnarstræti sé ekki orðin meng-
aðasta gata Evrópu? Gera þarf
átak til að leiða bílana framhjá
miðbænum og setja lög og reglur
um útblástur bifreiða. Borgaryf-
irvöld geta þrýst á slíkt.
Ég er reyndar að hugsa um
annað en pólitíkina núna, er á
kafi í að skipuleggja M-hátíð á
Vesturlandi í vor, hún hefst í
Reykholti á laugardaginn kl. 14
og heldur svo áfram um Vestur-
land fram á vor og haust.
ÓHT
FRAMBJÓÐENDAKYNNING 3
Gunnlaugur
Júlíusson
hagfrœðingur
GunnlaugurJúlíussoner37
ára, frá Móbergi í Rauðasands-
hreppi, V-Barð. Hann laukbú-
fræðikandídatsprófi frá Bænda-
skólanum á Hvanneyri 1975 og
starfaði siðan um 5 ára skeið við
sjómennsku og búskap og sem
búnaðarráðunautur í Eyjafirði og
áVestfjörðum.
Hann dvaldist við framhalds-
nám í landbúnaðarhagfræði í Sví-
þjóð og Danmörku um nokkurra
ára skeið, starfaði síðan sem hag-
fræðingur Stéttarsambands
bænda í 3 ár, en vinnur nú að
sérstökum verkefnum fyrir land-
búnaðarráðuneytið. Gunnlaugur
hefur verið í Alþýðubandalaginu
frá 1975 og Birtingu frá 1989.
Hann hefur setið í stjórn Sam-
taka íslendinga á Norðurlöndum
(SÍDS), í stjórn Sambands ís-
lenskra námsmanna erlendis
(SÍNE), sem varamaður í stjórn
Lánasjóðs íslenskra námsmanna
(LÍN) og er nú í stjórn Dansk-
íslenska félagsins og stjórn
byggðahreyfingarinnar Útvarð-
ar.
Gunnlaugur hefur sinnt ýms-
um félags- og trúnaðarstörfum
fyrir bændasamtökin og var með-
al annars í 2 ár formaður fyrir
ritaranefnd Norrænu bændasam-
takanna (NBC). Gunnlaugur býr
ásamt konu og tveim börnum í
Fossvogshverfi.
- Hvað vilt þú leggja áherslu á í
borgarmálum?
- Tveir flokkar eru mér efstir í
huga: Annars vegar fjöl-
skyldupólitík, það er að segja
launamál, dagvistir, málefni aldr-
aðra osfrv. Eg vil að borgaryfir-
völd einbeiti sér að málefnum
fjölskyldunnar í víðu samhengi.
Hins vegar er það umhverfis-
stefnan. Hún lýtur bæði að ásýnd
borgarinnar og því umhverfi sem
fólkið hrærist í. Tvö dæmi um
hættulega þróun í því efni eru
hinar óhugnanlegur ráðagerðir
um að malbika Fossvogsdalinn
og svo það hvernig gamli miðbær-
inn er að trosna upp.
- Nú ert þú virkur í byggða-
hreyfingunni Útverði. Hvað viltu
segja um samskipti Reykjavíkur
og landsbyggðar?
- Sá yfirgangur sem borgar-
stjóri hefur sýnt nágrannabyggð-
arlögunum og hrokinn í garð
landsbyggðarinnar er yfirgengi-
legur. Landsbyggðin þarf sína
höfuðborg og eins þarf Höfuð-
borgin sinn bakhjarl og þar þarf
að vera samvinna og jafnvægi á
milli.
- Nú ert þú félagi í Birtingu.
Hvernig líst þér á þá þróun sem
orðið hefur með Nýjum Vettvangi
og sumirfélagar þínir þar styðja?
- Birting hefur verið skemmti-
legur vettvangur fyrir gefandi
umræðu um pólitíska hugmynda-
fræði og nýja fleti á þeim vett-
vangi. Því miður náðist ekki að
sameina fólk um að samfylkja
öllum íhaldsandstæðingum og
mér fannst ekki freistandi að
styðja Nýjan vettvang, þegar
ekki var lengur um þann mögu-
leika að ræða því þetta mál er allt
annars eðlis.
Haraldur
Jóhannsson
hagfrœðingur
Haraldur Jóhannsson hagfræð-
ingur er 63 ára, fæddur í Reykjavík,
en upp alinn á Akranesi.
Hann var formaður stjórnar Út-
flutningssjóðs 1957-60, lektor í hag-
fræði við Háskólann í Malaja 1964-68
og við Háskólann á Witwatersrand í
Jóhannesarborg 1969-71 og hagfræð-
ingur hjá Framkvæmdastofnun ríkis-
ins en hefur síðan unnið sjálfstætt.
Hann hefur skrifað fjölda greina í
blöð og tímarit og samið og þýtt um
tuttugu bækur.
- Hvers vegna gekkstu til for-
valsins?
- Vegna þess, að nokkrir sem ég
hvatti til þátttöku gáfu ekki kost á sér.
Að vanda, og af fullri þörf, hefur Al-
þýðubandalagið lagt megináherslu á
velferðarmál, einkum barna og aldr-
aðra, en mér finnst kominn tími til að
skoða að nýju skipan bæjar- og
sveitarstjórnarmála á höfuðborgar-
svæðinu, t.d. sameiningu Reykja-
víkur, Kópavogs og Seltjarnarness í
eitt borgarfélag, og þá með hverfa-
skiptingu ,-ogjafnvelGarðabæjarog
Mosfellsbæjar. Þá tel ég, að fjölga
beri borgarfulltrúum í Reykjavík að
óbreyttri skipan mála. Þeir eru nú
færri en þingmenn borgarinnar, og
mun það einsdæmi um höfuðborg. Þá
tel ég, að Reykjavíkurborg beri að
ganga til samstarfs við aðiia sem
hyggja á gerð ganga undir Hvalfjörð.
Sú samgöngubót kæmi Reykjavík
best.
- Hvað finnst þér um staðsetningu
ráðhússins og kúluna yfir hitaveitu-
geymunum á Öskjuhlíð?
- Ráðhúsinu var illa valinn staður.
f því tilliti mætti benda á, að Arnar-
hóll er ekki sá útivistarstaður sem
hann áður var. Ég er hins vegar ekki
eins óánægður með veitingastaðinn
yfir hitaveitugeymunum eins og flest-
ir Alþýðubandalagsmenn, þótt íburð-
ur sé of mikill. f vaxandi ferðamanna-
borg kann hann að eiga nokkurn rétt
á sér.
- Hvað finnst þér um Birtingu og
Nýjan vettvang?
- Sótt var á um framboð þeirra frá
vinstri til hægri, ef svo má að orði
komast, bæði í Alþýðubandalaginu
og Alþýðuflokknum. Framboð þeirra
er þannig flótti frá sósíalískum og al-
þýðlegum stefnumiðum beggja flokk-
anna. Til framboðsins gengur líka
fólk úr öðrum flokkum, jafnvel Sjálf-
stæðisflokknum. Engin, alls engin
stefnumál hafa verið sett fram, og
segir það sína sögu.
- Heldur þú, að Birting klofni úr
Alþýðubandalaginu?
-Ég er þess fullviss, að þorri
Birtingarmanna verður kyrr. Og
skrifað stendur, að einn iðrandi synd-
ari veki meiri fögnuð en 99 réttlátir.
- Á landsfundinum í haust æsktir
þú aukaaðildar Alþýðubandalagsins
að II Alþjóðasambandinu?
- Já, og raunar allt frá 1978. Á það
sér langan aðdraganda. Allt frá 1951-
52, þegar ég skrifaði í Þjóðviljann
flokk greina, „Línur frá Lundúnum“,
hef ég viljað aðlögun hefðbundinna
sósíalískra stefnumiða að íslenskum
aðstæðum. Óbeinlínis varð ég upp-
hafsmaður þess, að Sósíalistaflokkur-
inn samdi sér nýja stefnuskrá um
1960, „Leið íslands til sósíalisma“.
Ég tel, að hinar sögulegu ástæður
fyrir aðskilnaði Alþýðubandalagsins
og Alþýðuflokksins séu brott fallnar.
En ítarlegar málefnalegar umræður
þurfa að fara á undan samfærslu
flokkanna. Tilraunir til niðurfellingar
A-lista í Reykjavík nú og lokkun Al-
þýðuflokksins frá sósíaldemókrat-
ískum stefnumiðum þjónar ekki þeim
tilgangi. Varla fyrirverður Alþýðu-
flokkurinn sig fyrir velferðarríkið,
sem sósialdemókratískir flokkar hafa
lagt mest til?
Páll
Valdimarsson
línumaður
Páll Valdimarsson er35 ára.'af
Akranesi, og stundaði þarsjó-
mennsku og verkamannavinnu
þartil hannfluttisttil Reykjavíkur
1977.
Síðan hefur hann aðallega starfað
hjá Rafmagnsveitu Reykjavíkur
og er þar nú línumaður. Hann
gekk til liðs við Alþýðubandalag-
ið á Akranesi 1974 og sat þar m. a.
í stjórn. Sem félagi í ABR situr
hann í stjórn verkalýðsmálaráðs
og í borgarmálaráði, í atvinnu-
málanefnd Reykjavíkurborgar
og í miðstjóm Alþýðubandalags-
ins. Hann á sæti í stjórn Verka-
mannafélagsins Dagsbrúnar og
er yfirtrúnaðarmaður félagsins
hjá Reykjavíkurborg. Páll býr
með konu sinni og einu barni í
Þingholtunum.
- Hvað er þér efst í huga varð-
andi áherslur í borgarmálum?
- Hér vantar samfelldan skóla-
dag fyrir 6-12 ára böm. Það þarf
að koma í veg fyrir að skólar og
almenn þjónusta verði rekin á
vegum einkaaðila, þetta á að vera
hluti af samneyslunni eins og
hingað til.
í atvinnumálum þarf breytta
stefnu. Hér hafa að meðaltali
verið um 1000 manns atvinnu-
lausir undanfarin 2 ár. f sumar
bætast við um 2000 skólanem-
endur sem þurfa að fá vinnu til að
flosna ekki upp frá námi. Það
þarf meiri framleiðsluiðnað í
Reykjavík.
Ég tel líka kominn tíma til að
þetta stór-Hafnarfjarðarsvæði
sem ég kalla, með Reykjavík og
svefnbæjum nágrannabyggðar-
laganna, verði sameinað í eina
hverfaskipta höfuðborg.
- Hvað um framboðsmál og
klofning í Reykjavík?
- Mér fannst yfirlýsing ÆFR
furðuleg, það félag ætti frekar að
skerpa á pólitíkinni, gera hana
róttækari, í stað þess að verða
kratískari. Ég hef ekki alveg átt-
að mig á því hvert Birting var að
fara upp á síðkastið, en nú virðist
leið þeirra félagsmanna vera
greið í Alþýðuflokkinn og þá
skapast ef til vill vinnufriður í Al-
þýðubandalaginu svo það geti
snúið sér að því að vera sósíalísk-
ur verkalýðsflokkur eins og það
var stofnað til að vera.
- Hvað segirðu um síðustu
kjarasamninga?
- Ég var á móti þessum löngu
bindingum í þeim, sem voru 10
mánuðum of langar, vegna
þenslu sem getur skapast á síð-
ustu mánuðum ársins. Ég er
hræddur um að fólk eigi eftir að
sjá eftir þessu. Þegar samning-
arnir renna út á næsta ári og
lægstu laun nema 43 þús. kr. þá
mun fólk sjá mikla gjá milli þeirra
sem verst eru settir og hinna.
Hugsanlegt álver á líka eftir að
setja strik í þennan reikning.
Ágústsdóttir
borgarfulltrúi
Guðrún Ágústsdóttir er 43 ára
Reykvíkingur. Hún lauk Kvenna-
skólaprófi 1964 og hefur m.a.
starfað við Hjúkrunarskóla (s-
lands. Hún hefur verið aðstoðar-
maður menntamálaráðherrafrá
haustinu 1988.
Hún gekk í Alþýðubandalagið
1974 og settist þá í borgarmála-
ráð, var stjórnarformaður SVR
1978-‘82 og kosin borgarfulltrúi
ABR 1982 og aftur 1986. Hún
hefur m.a. setið í félagsmála-
ráði, skipulagsnefnd Reykjavík-
urborgar og bygginganefnd aldr-
aðra. Hún hefur setið í stjórn
ABR, m.a. sem varaformaður,
og í framkvæmdastjórn og mið-
stjórn flokksins. Hún starfaði
með Rauðsokkahreyfingunni frá
1970 og hefur setið í fram-
kvæmdanefnd um launamál
kvenna frá 1983. Guðrún á 3 börn
og býr í Árbæjarhverfi.
- Hverjar eru helstu áherslur
þínar í borgarmálum?
- Stjórnun borgarinnar þarf að
verða lýðræðislegri og í meiri
tengslum við íbúana. Alþýðu-
bandalagið hefur lengi lagt til að
stofnuð verði hverfaráð í Reykja-
vík, sem fjalli um öll málefni við-
komandi hverfis, geri tillögur og
geti haft áhrif á forgangsröðun
verkefna. Á sama hátt er mikil-
vægt að skipta Reykjavík í skóla-
hverfi til að færa ábyrgð og vald
til fólksins sjálfs. Sú þróun er
hættuleg sem nú hefur leitt til
þess að alltof mikið vald er í
tveim höndum borgarstjórans.
Áherslumar eru kolrangar í
borgarmálunum núna. Einn ljót-
asti bletturinn á ferli Sjálfstæðis-
flokksins er skortur á íbúðum
með mismikla þjónustu fyrir
aldraða borgarbúa. Engin ný sér-
hönnuð leiguíbúð hefur verið
tekin í notkun frá vordögum
1986. Þrátt fyrir tillögur okkar á
hverju ári um heimilisþjónustu
fyrir aldraða um helgar er slík
þjónusta enn bönnuð í Reykja-
vík.
Af öðrum félagsmálum eru
dagvistarmálin brýnust, Reykja-
vík stendur sig verst allra höfuð-
borga á Norðurlöndum hvað
varðar dagvistarrými.
Umhverfismálin era eitt brýn-
asta verkefni næstu ára og þar
skiptir stefnan í umferðarmálum
miklu máli. 50% loftmengunar
eru vegna einkabflaumferðar.
Við eigum flesta bfla pr. íbúa.
Stórbæta þarf almenningsam-
göngur og þar verður að leita
nýrra leiða.
Ég lít á það sem mjög brýnt
verkefni nasstu ára að halda
áfram viðræðum við íhaldsand-
stæðinga um samblástur gegn
því. En hvernig sem ffamvindan
verður er ég fús til allra góðra
verka sem flokkurinn kann að
fela mér.
ÓHT
Fimmtudagur 29. mars 1990 ÞJÓÐVIUINN - SÍÐA :5