Dagblaðið Vísir - DV - 09.01.1997, Síða 12

12
FIMMTUDAGUR 9. JANÚAR 1997
Spurningin
Ætlar þú á útsölur?
Alma Róbertsdóttir húsmóðir:
Nei, ég er ákveðin í að gera það
ekki.
Þorlákur Hermannsson og Þor-
lákur Dan: Nei, við förum aldrei á
útsölur.
Kristrún Andrésdóttir húsfreyja:
Já, ég ætla á útsölur.
María Baldursdóttir verslunar-
maður: Já, það ætla ég að gera.
Jónina Jóhannsdóttir sölumað-
ur: Ég geri ekki ráð fyrir því.
Lesendur
Opiö bréf vegna vega í Borgarfirði:
Héraðið situr
enn á hakanum
Kristleifur Þorsteinsson skrifar:
Niðurlæging vega í Borgarfirði
hófst með smíði Borgarfiarðarbrúar-
innar sem Halldór E. Sigurðsson kom
í framkvæmd á sínum tíma. Brúin
var dijúgt skref í gerð hringvegarins,
var því vægast sagt ósanngjamt að
láta það bitna á framkvæmdum vega í
héraðinu. Sunnlendingar fengu síðan
hliðstæðar upphæðir og brúin kostaði
til vegabóta um Suðurland. Seinna
rættist úr fyrir Snæfellingum fyrir til-
hlutan góðra þingmanna af þeirra
landsvæði. En Borgarfjarðarhérað sit-
ur enn á hakanum. Þó er kominn slit-
bundinn vegur að Reykholti um Staf-
holtstungur og að Hvanneyri frá Borg-
amesi. Eftir er að leggja veg með slit-
lagi Geldingadraga og Svínadalsveg,
inn í Skorradal, einn fegursta dal ís-
lands, Lundarreykjadal, þar liggur
umferðin um hina fjölförnu Uxa-
hryggjaleið, Þverárhlíð að framtíðar-
leiðinni um Gijótháls og síðast en
ekki síst Hálsasveitarveg frá Reyk-
holti að Húsafelli og að Kalmanstungu
og Fljótstungu. Frá Húsafelli liggur
leiðin um Kaldadal sem þarf nauðsyn-
lega að stórbæta á næstu árum. Það er
mikil móðgun við íslenska náttúrufeg-
urð, íslenska þegna og erlenda ferða-
menn að stinga við fótum með lagn-
ingu slitlags við Reykholt. Nútímafólk
telur ekki til vega þær leiðir sem ekki
era lagðar slitlagi. Þess vegna er það
að fjöldi ferðamanna snýr við þegar
Kristleifur Þorsteinsson er ósáttur meö hversu hægt hefur miöaö í vegamál-
um í Borgarfjaröarsýslu. Hann segir aö þarna sé víöa einstæö fegurö og aö
margir missi af henni vegna slæmra vega. -Snorralaug er í Reykholti.
kemur að enda slitlagsins, innan við
Reykholt, sé mönnum ekki kunnugt
um þá fegurð sem þar inn af býr.
Eitthvað er borið viö ósætti bænda
um vegarstæði að ekki er unnið við
vegagerð frá Hvanneyri að Kleppjám-
sreykjum. Ekki hef ég trú á að þar sé
um að ræða vandamál sem ekki væri
hægt að leysa. Á meðan er alveg sjálf-
sagt að leggja allan kraft í að gera veg-
inn fram Hálsasveitina því engin
ósætti er með vegarstæði á þefrri leið.
Með veginn inn Borgaríjarðarhérað
um Kaldadal og Þingvelli opnast
hringvegur Reykjavík-Reykjavík sem
er ekki nema rúmir 200 km. Þessi leið
býður upp á svo einstæða skoðunar-
staði að við höfum engin efrii á því að
leggja ekki veg um hana. Þama sjást
hverir, jöklar, hraunhellar, fossar,
blómleg býli og hrikaleg öræfi. Sumt
af þessu eru einstök veraldarundur.
Við, sem látum okkur málið varða,
biðjum ekki og mælumst ekki til held-
ur krefjumst, fyrir hönd þeirra Qöl-
mörgu sem þurfa að njóta þessara
leiða, að fyrir aldamót verði lokið við
að leggja á þær bundið slitlag.
Halldór Þorsteinsson teiknar og skrifar:
Ég óska Davíð Oddssyni, ríkisstjóm hans, meðreiðarsveiniun og meyjum góðrar veiði á komandi ári. Megi bráð-
in verða spök og ykkur auðveld að vanda.
Móðurmálið elur á misrétti
Hildur skrifar:
Þjóð er svo ágæt ein, að eigin
mati, með hið fegursta móðurmál
sem ber að varðveita, að sjálfsögðu
meö kjafti og klóm ef ekki vill betur.
Það jaðrar því næstum við guðlast
að leyfa sér að benda á misréttið
sem elskaða ylhýra móðurmálið
elur á í samskiptum þegnanna.
Hver kannast ekki við hina mikil-
fenglegu „veitendur" og „stjóra" í
mæltu máli, sem bera mikið úr být-
um í krafti nafnbótar og fá í bónus
þá „ánægju“ .að stíga á bremsur og
tala piður til „þeganna“. Þessir
Hildur vill aö skipt veröi um orö og aö hætt veröi aö nota móöurmáliö til aö
mismuna fólki. Hún vill aö fólk á vinnumarkaöi veröi kallaö vinnuseljendur
en hinir vinnukaupendur.
„þegar“ bóta, lífeyris og launa, og
guö má vita hvað þessi „lýður" nú
heitir sem þeir kljást við af mikilli
elju þegar þeim hentar, ryðst upp á
dekk til þess að reyna að bæta kjör
sín.
Elskaða ylhýra móðurmálið hafa
þeir jú sín megin sem „veitendur"
og hinum ber að þiggja sem „þegar",
og vitaskuld það sem þeir skammta.
En öllu má vist ofgera og skammta
svo naumt úr hnefa að valið á „lýðn-
um“ nær eyrum verndarengils smæ-
lingjanna, móður Theresu, sem
bregst vel við og sendir náðarfaðm
sinn til fátæka landans sem forsæt-
isráðherra kannast ekkert við.
Jafiivægi í sem flestu er öllum til
góða, breytum því hiö snarast máli
sem mismunar. Við erum annað-
hvort vinnukaupendur eða vinnu-
seljendur.
DV
Ónýtt grænmeti
Garðar hringdi:
Ég varð hissa þegar ég kom í
Nóatún vestur í bæ á sunnudag-
inn aö sjá hversu ógeðslegt
grænmeti var haft þar frammi í
kössum. Ég var að leita mér að
ýmsu grænmeti og fékk sæmi-
legt kínakál, vitaskuld allt of
dýrt, en þær örfáu paprikur sem
tÚ voru voru grautlinar og sum-
ar meira að segja myglaðar í
endann. Sveppir voru sárafáir og
lítt kræsilegir. Mér finnst að
svona nokkuð eigi að taka úr
hillum og segja bara aö hlutur-
inn sé ekki til.
Ljósin samstillt
Jón Guðmundsson hringdi:
Þegar ég ek um borgina er ég
oft að velta fyrir mér hvemig
umferðarljósin séu stillt saman.
Oft finnst mér Breiðholtsbrautin
t.d. í lagi en svo koma tímar þar
sem manni finnst sem ljósin
hljóti að vera eitthvað biluð. Þá
kemst maður ekki nema rétt á
milli rauðu ljósanna. Víða er
hundleiðinlegt að keyra í borg-
inni þar sem ljósin em ekki sam-
stillt og mælist ég til þess að
menn leiði hugann örlítið að
þessu víða.
Gott málefni
Stuðningsmaður skáta hringdi:
Guðni nokkur er borinn fyrir
orðum í DV í vikunni og þar er
hann að fárast út í hve fiug-
eldamir séu dýrir. Hann segir þá
vera algert drasl og þess vegna
eigi að lækka veröið. Ég er ósam-
mála þessu. Reyndar er sumt af
þessu dóti ekkert rosalega
merkilegt en það sem skiptir
mestu máli er að með því að
kaupa þetta erum við að styrkja
gott málefni. Ég kaupi ekki flug-
elda af öörum en skátunum og
hvet aðra til þess að gera það
sama.
Hjálpum fram-
bjóðendum
Stuðningsmaður skrifar:
Ég er einn þeirra sem fylgdist
vel með forsetaframboðunum og
kom þar reyndar nokkuð nærri
hjá einum frambjóðandanum.
Fréttir berast af því að miklar
skuldir hafi hrannast upp og að
nú sé farið að haröna á dalnum
hjá sumum þeirra. Nú hvet ég
þær vösku sveitir sem unnu með
þessu ágæta fólki að koma sam-
an og sjá hvað hægt er að gera til
þess að hreinsa upp þessar
skuldir. Það er okkur, sem að
þessu stóðu með frambjóðendun-
um, ekki til neins sóma að
hlaupa frá þessu og skilja þá eft-
ir í skítnum.
Hvernig standa
knattspyrnu-
mál?
Norðanmaður hringdi:
Síðastliðið sumar heyrðust
sögur um að til stæði að hefja
framkvæmdir við yfirbyggðan
knattspymuvöll á Norðurlandi,
líklega á Akureyri. Nú hef ég
ekkert heyrt af þessari byggingu
nýlega og langar til þess að vita
hvemig þetta mál sækist. Það
þarf ekki að fara mörgum orðum
um hversu mikil bylting þetta
hús yrði fyrir knattspymima.
Hver veit nema Akureyrarliðin
gætu tekið sig eitthvað á og kom-
ið sér í fremstu röð á nýjan leik.
Metnaö hefúr skort á Akureyri
en með tilkomu nýs húss gæti
hann vaknaö aftur.