Dagblaðið Vísir - DV - 16.01.1997, Blaðsíða 12

12
FIMMTUDAGUR 16. JANÚAR 1997
Spuriiingin
Er tölva á þínu
heimili?
Gunnar Gunnarsson, sjómaður:
Já, Ambratölva en ég er ekki
nettengdur.
Dóra Þórsdóttir, starfsmaður
Hótel Loftleiða: Nei, en það styttist
í það.
Snæbjörn Guðmundsson, nemi:
Já, Hyundaitölva en ekkert net.
Ólöf Guðmundsdóttir nemi: Nei,
þar er ekki tölva.
Ási Markús: Já, Hyundaitölva.
Lesendur
Nei, ráðherra
Bréfritari segir vilja Kjósarmanna skýran. Hún hvetur iðnaðarráöherra til
þess að taka stefnuna út Hvaifjörð og að Keilisnesi. Fyrir það landsvæöi hafi
veriö greitt hátt verð. - Myndin er tekin á mótmælafundi í Kjós á dögunum.
Kristín Marísdóttir skrifar:
Nú gekkst þú of langt, virðulegi
ráðherra. Ég get ekki orða bundist
eftir að ráðamaður Colombia Vent-
ures kom á sjónvarpsskjáinn og
birti sína persónulegu úttekt á
fundinum að Heimaborg þar sem
lítill hluti heimamanna tók til
máls og lýsti vanþóknun sinni á ál-
veri á Grundartanga. Þessi ágæti
maður taldi aö þeir sem ekki
komust að stæðu hans megin og
væru sáttir við gjöminginn. Hver
er siður í hans sveit? Virða menn
fundarreglur eða kalla menn mein-
ingu sína yflr samkomuna eins og
við sjáum í erlendum fréttum í
sjónvarpi? Herra ráðherra, liggur
þér svona á að reisa þér minnis-
varða að þú getur ekki nýtt þér
þann rétt sem fékkst fram þegar
Keilisnes var valið og greitt fyrir
með stórri fjárfúlgu. Þú, sem ráð-
herra flokks sem kennir sig við
græna línu og hampar gæðum
lands okkkar viö hátíðleg tæki-
færi, getur þú með góðri samvisku
sagt já við þessu? Loksins þegar
bændur eygja markað úti í heimi
fyrir afurðir jarða sinna vegna
hreinleika landsins þá er því spillt.
Ráðherra, vilji okkar íbúanna er
skýr og við ættum ekki að þurfa að
útskýra með mörgum orðum það
tjón sem getur orðið af mengun
sem varir stöðugt og er hvað
hættulegust. Ráðherra, ég vil höfða
til skynsemi þinnar og góðs viija
til að standa að góðum málum.
Taktu stefnuna út Hvalfjörð, að
Keilisnesi og þú munt hijóta þakk-
læti okkar allra.
Ósvífnar auglýsingar
Jóhann Einarsson skrifar:
Stundum finnst manni sem fyrir-
tæki fari yfir strikið þegar veriö er
að reyna að segja fólki ósatt um
kosti og hagkvæmni kaupa á ein-
hverri vöru. Úr hófi fram hafa keyrt
auglýsingar frá Brimborg þar sem
fólki er sagt að það borgi bara 9.900
krónur á mánuöi fyrir einhvem
smábíl og tæpar 20 þúsund krónur á
mánuði fyrir flottan Volvo. Þetta á
allt að greiöast í 36 mánuði og þeg-
ar reiknihæft fólk tekur til starfa
kemur í ljós að það er bara alls ekk-
ert verð á þessum bílum og því
ástæöa til þess að skella sér á einn
slíkan í hvelli.
Það sem kemur síðan í ijós þegar
að er gáð er að þama er verið að
segja fólki ósatt, ekki bara hálfan
sannleikann heldur beinlínis ósatt.
Hagsmunasamtök neytenda hafa
enda mótmælt þessum auglýsingum
og krafist þess að þeim verði breytt.
í sjónvarpsfréttum eitthvert
kvöldið kom framkvæmdastjóri
þessa fyrirtækis og segir að fólk sé í
auglýsingunni hvatt til þess að
kynna sér málið frekar, það hafi
verið mistök að greina ekki frá
réttu verði bílanna í auglýsingun-
um og að þeim verði breytt. Ég hélt
í sakleysi mínu að þama hefði ver-
ið gripið í tauma og auglýsingamar
hreinlega bannaðar en það var nú
aldeilis ekki. í fyrsta auglýsinga-
tíma eftir fréttimar, og reyndar eft-
ir það, birtist þessi ágæti leikari og
þylur upp lygaþvæluna enn einu
sinni.
Að minu mati þarf aö vemda okk-
ur neytendur fýrir svona löguðu
með því aö refsa þeim sem gerast
brotlegir á þessu sviði. Menn eiga
ekki að komast upp með að segja að
um mistök hafi veriö að ræða því
þeir hagnast án efa á allri umræð-
unni og til þess er leikurinn vænt-
anlega gerður.
Borgaði jólagjöfina mína
Bréfritara finnst tollurinn leggja fullmikinn toll á vínið sem hann fékk í jóla-
gjöf. - Hér sjást tollveröir í Sundahöfn að störfum.
Mirjam skrifar:
Glaður varð ég þegar ég fékk
sendan jólapakka að utan fyrir jól-
in en heldur minnkaði gleðin þeg-
ar ég fékk hann ekki fyrr en ég
hafði reitt fram 2.500 krónur. Á
blaði sem fylgdi pakkanum las ég
að meðal annars væri einn lítri af
víni í þessum glaðningi og augljóst
var að tollur var tekinn af því.
Ég ætlaði ekki að sætta mig við
þetta og hringdi í hann Hörð hjá
tollinum. Vonir mínar miöuðu að
því að ég myndi hitta á einhvem
góðhjartaðan mann hinum megin
á línunni sem myndi bara taka
tollinn af og leyfa mér að taka á
móti jólapakkanum mínum í ár.
En það skjátlaðist mér. Hörður
fræddi mig á því að settur er tollur
á allt vín sem kemur til landsins,
hvort sem það era jól eða ekki. Og
það þýddi ekki að tala meira við
hann, ég átti bara að hafa samband
við þá hjá ráðuneytinu.
Þegar pabbi minn, sem sendi
mér pakkann, frétti af þessu varð
hann illa spældur. Hann borgaöi
800 krónur fyrir flöskuna ytra og
borgaði síðan annað eins í póst-
burðargjöld. Halda þeir hjá ríkinu
að það borgi sig að flytja inn vín í
stóram stíl á þennan hátt?
Annaðhvort varð ég að senda
allt út aftur eða láta þá hjá tollin-
um hirða vínið úr pakkanum og
láta þá senda mér afganginn. Mér
fannst ekki borga sig að senda
þetta út aftur og láta pabba kaupa
frímerki á hitt sem var í pakkan-
um (raunar heföi hann heldur ekki
lengur staðið undir nafni sem jóla-
pakki). Ég skálaði sem sagt fyrir
nýja árinu í víni sem kostaði á
fimmta þúsund krónur, og ég sem
keypti allar jólagjafirnar hér
heima, þótt ég hefði verið í útlönd-
um í nóvember. Ofan í kaupið er
mér síðan gert að borga einnig
mínar eigin jólagjafir. Er þetta nú
ekki fufllangt seilst í álagningu og
tollun?
DV
Besti
þátturinn
hættur
Kona hringdi:
Ég vil mótmæla því að einn
mesti menningarþáttur út-
varpsins, Ljóð dagsins á rás 1,
sé tekinn út af dagskrá. Allt
lagðist á eitt við að gera þenn-
an þátt góðan, frábær vand-
virkni Njarðar P. Njarðvík í
vali á Ijóðum, fallegt málfar
hans og eftirminnilegur upp-
lestur fólks sem allt var auð-
heyrilega ljóðavinir og minnti
oft á klassískan upplestur
Andrésar Björnssonar. Þessi
stutti þáttur var perla.
Hver man
eftir
þáttunum?
Guðríður Steinþórsdóttir
hringdi:
Mig langar til þess að vita
hvort einhver man eftir sjón-
varpsþáttum sem sýndir voru í
sjónvarpinu 1992 eða 1993. Þess-
ir þættir fjölluðu um skipskaða
við ísland á stríðsárunum. Mig
langar til þess að vita nafnið á
þessum þáttum og ef einhver
getur hjáípað mér þá þætti mér
vænt um ef hann vildi hringja
til mín í síma 486-3381.
Sameign
þjóðarinnar
Siggi hringdi:
Nú hafa útgerðarkóngarnir
birt tölur um hversu miklar
eignir þeir eiga og þær eru að
mestu leyti byggðar upp á sam-
eign þjóöarinnar, þ.e. fiskinum
í sjónum. Útgerðarfyrirtækin,
skip og annað eru aðeins brot
af þeim auði sem þessir greifar
eiga, hitt er allt fé sem þeim
hefur verið fært á silfurfati af
stjómvöldum þessa lands.
Hvers konar stjórnarfar er eig-
inlega í þessu landi?
Mismikill
hávaði
Berglind hringdi:
Mig langar til þess að koma
einu á framfæri og það er nokk-
uð sem pirrar mig fyrir framan
sjónvarpið á hverju kvöldi. Mér
finnst mjög pirrandi hversu
hljóðið er mishátt, annars veg-
ar á milli dagskrárliða og hins
vegar á milli rása. Hvernig
stendur á þessu og er ekki hægt
að laga þetta? T.d. era auglýs-
ingarnar í Sjónvarpinu alltaf
mikla hærra stilltar en annað
efhi.
Sóöalegt á
móttöku-
stöðum
Hermann hringdl:
Það fer afskaplega mikið í
taugarnar á mér hveru mikill
sóðaskapurinn er í Endur-
vinnslunni hér í Reykjavík. Ég
fer gjama með tómar flöskur og
dósir og alltaf verð ég jafhillur
þegar ég sit fastur í klístruðu
gólfinu og druflan fylgir mér
hvert sem ég fer. Nú hvet ég
starfsmenn Endurvinnslunnar
til þess að reyna að sjá til þess
að það sem eftir er í gosflösk-
unum fari ekki fyrst á gólfið og
síöan heim á parket hjá við-
skiptavinunum.