Dagblaðið Vísir - DV - 03.04.1997, Blaðsíða 10

io menning
FIMMTUDAGUR 3. APRÍL 1997 JLj"V"
Kaldaljós í útvarpinu
Á morgun, fostudag, kl. 14.03,
byrjar Ingrid Jónsdóttir að lesa
síðari hluta skáldsögunnar Kalda-
Ijós eftir Vigdísi Grímsdóttur.
í lok fyrri hlutans ^
sem lesinn var í
fyrravor gerðist það
að sögusviðið hvarf ;
í einu vetfangi þeg-
ar snjóflóð féll á
þorpið undir
Tindi. Söguhetj- J
an, Grímur Her- ^
mundsson, kemst af en' _
á erfitt með að fóta sig í lífinu eft-
ir þessa hryllilegu atburði. Full-
vaxinn heldur hann til höfuðstað-
arins í listnám og sérkennileg per-
sóna hans sker sig úr fjöldanum.
Með þessari skáldsögu varð Vig-
dis einn af vinsælustu og virtustu
skáldsagnahöfundum landsins og
hefur skipað þann flokk síöan.
Áhrif Eddu
Guðamjöður og amarleir heit-
ir ritgerðasafn sem er nýkomið
út hjá Háskólaútgáfunni. Rit-
stjóri er Sverrir Tómasson og
auk hans eiga greinar í ritinu
fimm íslenskir bókmenntafræð-
ingar.
Ritgerðasafnið er hluti af norð-
urevrópskri rannsókn
á skáldskaparfræði
Snorra Sturlusonar
og áhrifum hennar á
bókmenntafræði og
skáldskap á Norð-
urlöndum, i Þýska-
landi, Englandi og
jaftivel Frakk-
landi. Frum-
kvæði að þess-
ari yfirgrips-
miklu rann-
sókn hafði
Lars Lönn-
roth, prófess-
or í Gauta-
borg, og
með hon-
um í
skipu-
lagsneftid
sitja fræðimenn frá
ýmsum löndum, meðal ann-
arra Sverrir Tómasson. Þegar
hefur birst nokkuð af efni erlend-
is sem tengist þessu verkefni, en
íslenska bókin er eina heildar-
rannsóknin sem komin er út.
Þó að áhrifa eddukvæða og
skáldskaparfræði Snorra hafi
tekið að gæta erlendis eftir að
Snorra-Edda og nokkur eddu-
kvæði höfðu verið þýdd á latínu
á 17. öld er þar engu saman að
jafna við áhrif þessara fomu bók-
mennta á íslenskar bókmenntir
alveg fram á þennan dag. „Rann-
sókn á því hvemig eddufræði
vom stunduð hér á landi hlaut
því að beinast einkum að því í
hveiju viðhorf manna til bók-
menntahefðar á liðnum öldum
var fólgið og á hvem hátt þeir
unnu úr henni og hvernig breyt-
ingum var háttað,“ segir Sverrir
í forspjalli bókarinnar. „Um leið
varð að gæta aö utanaðkomandi
víxláhrifum, erlendum og
innlendum bók-
mennta-
stefnum
sem og
fræðikenn-
ingum.“
Sverrir
kannar sjáifúr
eddulist á síðari
hluta miðalda,
14., 15. og 16. öld,
Margrét Eggerts-
dóttir gerir grein
fyrir fornu skáld-
skaparmáli í verk-
um Stefáns Ólafsson-
ar, Hallgríms Péturs-
sonar og fleiri skálda
á 17. öld, Viðar Hreins-
son fjallar um hugar-
heim Jóns lærða Guð-
mundssonar í verki hans
um Eddu, Bergljót S. Kristjáns-
dóttir skrifar um kveðskap Stein-
unnar Finnsdóttur, Svanhildur
Óskarsdóttir kannar verk upp-
lýsingarmanna og fyrstu róman-
tísku skáldanna og loks rannsak-
aði Sveinn Yngvi Egilsson við-
horf Fjölnismanna til fomaldar-
innar - „hve lengi nestið frá
Bessastöðum entist þeim“, eins
og segir í forspjalli.
Bókin er 348 síður með útdrátt-
um úr greinunum á ensku.
Umsjón
Silja Aðalsleinsdóttir
Pasta Basta hef-
ur notað vinsældir
sínar til að klifra
upp verðlistann og
er núna orðið eitt
af dýru veitinga-
húsumnn. Þrírétt-
að með kaffi kostar
tæpar 3.400 krón-
ur. Þótt pasta veröi
fyrir valinu, fer
verðið i 3.200 krón-
ur. Framhjá háa
verðinu má kom-
ast með því að taka
tilboði dagsins á
2.380 krónur, en þá
er ekkert val milli
rétta. Hlaðborð í
hádeginu er hins
vegar ódýrt, þrjú
pöstu, hrísgrjóna-
réttur, salat, súpa
og brauð á 790
krónur.
Matreiðslan var
yfirleitt góð og
pastað búið til á
staðnum. Nóg
fékkst af volgum
brauðkollum með
smjöri og frjáls að-
gangur var að
klementínum í
skál. Þjónusta var
góð, sumpart ítölsk. Úrval ítalskra vína árganga-
merktra er á seðlinum, aðallega Chianti og tleiri
Toskaníuvín. í sumum tilvikum er hægt að velja
milli tveggja árganga af sama merki. Þrátt fyrir
hátt verðlag eru munnþurrkur ekki úr líni.
Gamli kjallarinn framan við opið eldhúsið er
notalegasti hiuti staðarins. Nýtízkulegur og
kuldalegur er glerskálinn uppi á palli fyrir inn-
an. Lakast er að vera í tjaldi, sem er að baki gler-
skálans og notaö um helgar. í gamla kjallaranum
er hvítmálað timburloft, minjagripakraðak á
vegghillum ofan við litla glugga, smámyndir,
magaorgel og ítölsk landakort á veggjum. Þetta
er bamavænn staður, sem býður upp á liti og
pappír.
Lakara var
hvitlauksrist-
að sjávarmeti
á brakandi
hrásalati,
hörpuflskur
og humar góð-
ur, rækjur litl-
ar og bragð-
daufar og
kræklingur í
skelinni þurr
og vondur,
sumpart
skemmdur.
Minestrone
súpa hússins
var afar
bragðsterk
tómatsúpa
með grjóthörð-
um brauðten-
ingum.
Fiskréttir
voru misjafh-
ir, sósur
þeirra sum-
part yflrgnæf-
andi og meö-
lætið að mestu
staðlað, kart-
öfluílögur
undir brædd-
mn osti, spínat
og maísgraut-
ur. Grilluð Klaustiu-bleikja var hæfilega elduð og
safarík, með góðri hvítlaukssósu, en ekki fann ég
reyktan hvítlauk, sem boðaður var. Gufusoðinn
sólkoli var einnig hæfilega eldaður, á kafi í
grana-ostasósu og með blönduðu tómatmauki.
Fiskifantasía fólst í ofeldaðri bleikju, smálúðu og
skötusel í mikilli tómatsósu.
í samræmi við heiti staöarins var pasta afar
ijölbreytt og undantekningarlaust gott, enda
mótað á staðnum. Sedani pastarör voru með
miklu af kjúklingakjöti, sveppum og tómötum.
Súkkulaðiterta hússins var þétt og góð. Tiramisu
ostakaka var ekta feneysk og ekki lagskipt, hin
bezta í bænum. Kaffið var að sjálfsögðu ítalskt og
indælt.
I gamla kjallaranum er hvítmálaö timburloft, minjagripakraöak á vegghillum ofan viö litla glugga, smámyndir, maga-
orgel og ítölsk landakort á veggjum. Þetta er barnavænn staöur, sem býöur upp á liti og pappír.
DV-mynd Hilmar Þór.
Veitmgahús
Jónas Kristjánsson
Forréttimir reyndust bezt. Góðir voru stórir
og beikonvafðir sveppahattar á salati, fylltir
hvitlaukssmjöri og meyrum sniglum. Kryddlegn-
ar nautakjötsþynnur carpaccio voru góðar, með
áberandi bragði af grana-osti, en litlu af boðuðu
jarðsveppa-safabragði. Polenta-maísgrautur var
góður, með miklu af finum porcini-sveppum
smjörsteiktum.
Sneiddi hjá
þekktum ljóðum
Flosi á hljóðbók
Flosi Ólafsson leikari og rithöf-
undur hefur sjálfúr lesið inn á
snældur endurminningabók sína, í
Kvosinni, sem Hljóðbókaklúbbur-
inn var að gefa út. Bókin kom út
árið 1982 og hlaut af-
bragðsgóðar viðtökur.
Flosi kynnir sjálfan
sig og verkið með
þessum orðum:
„Ég held að ég sé
tiltölulega mein-
laust grey. Ég á
það til að vera dá-
lítið illkvittinn,
en það er þá
í nösunum á
mér. Ég hef svolítið gaman
af því að ganga framaf fólki og þá
auðvitað helst fólki sem hefur gott
af því að gengið sé framaf því.
Þeir sem þekkja mig vita að ég
vil ekki gera flugu mein, nema það
sé mjög aðkallandi, en þeir sem
þekkja mig ekki halda yfirleitt að
ég sé fúlmenni.
Stundum hef ég, svona með sjálf-
um mér, verið að óska þess að ég
væri svolítið gáfaðri en ég er, því
satt að segja er ég nú hálfgerður
bjáni. En þá hugsa ég bara í leið-
inni:
Ég er þó sæmilegur til heilsunn-
Gloría í Langholti
Söngsveitin Fílharmonía ásamt
hljómsveit og einsöngvurum held-
ur tónleika í Langholtskirkju bæði
á laugardag og sunnudag kl. 17. Á
efhisskrá eru Gloria RV 589 eftir
Antonio Vivaldi og Nelson-messa
eftir Joseph Haydn.
Einsöngvarar á tónleikunum
eru Sigrún Hjálmtýsdóttir, Hulda
Guðrún Geirsdóttir, Elsa Waage,
Snorri Wíum og Loftur Erlingsson.
Konsertmeistari er Rut Ingólfsdótt-
ir. Stjórnandi kórsins í vetur er
Bemharður Wilkinson, flautuleik-
ari hjá Sínfóniuhljómsveit íslands,
og undirleikari er Guðríður S. Sig-
urðardóttir.
Allt um nudd
Skjaldborg hefur nú endurútgef-
iö bókina Allt um nudd sem marg-
ir telja bestu handbók um efniö
sem komið hefur út á íslensku. í
henni eru leiðbeiningar um aust-
rænar og vestrænar
nuddaðferðir, heild-
amudd, shiatsu og
svæðanudd, og hún
hefur verið notuð
bæði af fagmönn-
um og leikmönn-
um.
Þessi útgáfa er
í kilju og í henni
eru margar litljós-
myndir og teikningar. Höfund-
ar em Lucinda Lidell, Sara Thom-
as, Carola Beresford og Anthony
Porter. Jóhanna G. Erlingsson
þýddi.
Berglind Gunnarsdóttir skáld og
bókavörður velur ljóð dagsins í
aprílmánuði á rás 1 og var spurð
hvað hún hefði helst haft til við-
miðunar.
„Ég þurfti að finna ljóðin í
miklum flýti en var auð-
vitað vel sett af því ég
vinn í Þjóðarbók-
hlöðunni. Ég gekk
bara á röðina í
skáldskapar-
hillunum, tók
fram höf-
unda sem
ég hafði
áhuga á,
renndi yfir
ljóðin og
valdi þau
sem höfð-
uðu til
mín á
staðnum
og stund-
inni.
Eitt af því
sem ég hafði
að leiðarljósi
var að velja
ljóð eftir konur,
og líka langaði
mig til að hafa ljóð-
in frá ýmsmn tímum.
Elsta ljóðið sem ég tók
með er úr Víglundarsögu,
„Stóðum tvö í túni“ sem ég hef
lengi haft dálæti á. Svo tók ég við-
lög frá fyrri öldum, en byrjaði svo
á Bjama Thorarensen á 19. öldinni.
Þegar ég valdi ljóð eftir þekkta
höfunda þá sneiddi ég hjá mjög
frægum ljóðum eftir þá, valdi frek-
ar minna kunn ljóð. Til dæmis
valdi ég afskaplega „ódagslegt" ljóð
eftir Dag Sigurðarson, „Túngl-
sýki“, þulukennt, seiðandi ljóð sem
bítur í sporðinn á, sér um tunglið
sem stækkar og minnkar á víxl.
Reyndar heyrði ég hann
einu sinni flytja þetta
ljóð á samkomu
niðri í Fylkingu.
Hann var mikill
hrekkjalómur
og tók upp á
því að þylja
það aftur
og aftur,
Lengi
vel létu
menn
sér þetta
lynda
svo
þeir að
ókyrrast
þangað til
einn kvað
upp úr og
skipaði hon-
um að hætta
þessu! Þá var
hann bara að
reyna á þolrifin í
áheyrendum.
Ef ég dreg þetta sam-
an þá voru leiðarljósin mín
þau að muna eftir konunum, velja
saman gamalt og nýtt - þó að meiri
hlutinn sé frá þessari öld - og loks
aö velja síður hundkunnug ljóð.“
Ljóð dagsins er flutt tvisvar, kl.
8.45 á morgnana og 18.45 á kvöldin
á rás 1.
Pasta Basta:
Dýrt og gott pasta