Dagblaðið Vísir - DV - 11.04.1997, Blaðsíða 3

DV FÖSTUDAGUR 11. APRÍL 1997
HLJÓMPLjlTU
YHI
Aerosmith — Nine Lives:
Fítonsaf) ***
Aerosmith lætxir ekki deigan I
síga á hinu seinna skeiði lífs
sins sem hófst með plötunni
Permanent Vacation fyrir tíu
árum. Þá kom Pump, loks
meistarastykkið Get a Grip og
því er nú fylgt eftir með Nine
Lives.
Það tekst ljómandi vel. Nine
Lives tekur Get a Grip að vísu
ekki fram en liðsmenn Aer-
osmith halda vel í horfrnu. Upp-
haf plötunnar er sérdeilis hár-
rísandi og keyrslan í titillaginu, |
Falling in Love, The Farm og
fleirum er til fyrirmyndar. Full Circle er skemmtilegt gítarrokklag, Pink
fremur ólíkt öðru sem Aerosmith lætur frá sér fara og svo eru vitaskuld
nokkur lög í rólega kantinum á Nine Lives. Þeirra á meðal er Hole in
My Soul eftir Steve Perry, Steven Tyler og Desmond Child. Aerosmith
hefur marga kraftmikla, áheyrilega ballöðuna hljóðritað á löngum ferli
og er Hole in My Soul tvímælalaust ein hin áheyrilegasta.
Aerosmith er nánast eina þungarokkhljómsveitin sem hefur haldið
sínum hlut hin síðari ár eftir að grungerokk og danspopp af ýmsum toga
fóru að láta til sín taka. Stór þáttur í vinsældum hljómsveitarinnar er
vafalaust sá að Aerosmith nálgast viðfangsefnið með hæfilegri kímni
auk þess sem hvergi er slegið af kröfunum um grípandi laglínur og
áheyrilegar útsetningar. Öll þessi atriði gera Nine Lives að óskagrip
rokkunnandans. Ásgeir Tómasson
Blind Melon-Nico:
Viðeigandi grafskríft Blind Melon ***
Nico er mjög sérstök plata
sökum þess að hljómsveitin
Blind Melon hætti að starfa fyr-
ir u.þ.b. tveimur árum þegar
söngvari hennar, Shannon
Hoon, lést eftir að hafa tekið inn
of stóran skammt eiturlyfja.
Nico er minningarplata og inni-
heldur áður óútgefið efhi hljóm-
sveitarinnar sem aðeins gaf út
tvær plötur á ferli sínum. Feriil-
inn þótti nokkuð sérstakur.
Hoon er sem áður gegnumgang-
andi þráður plötunnar með ein-
stakri rödd sinni og laglínum
sem ekki eiga marga sína líka. Platan er mun ljúfari heild en fyrri plöt-
ur sveitarinnar og inniheldur mestmegnis kassagítarútgáfur, jafnt af
lögum sem aðdáendur þekkja, lögum eftir aðra eins og t.d. The Pusher
eftir Steppenwolf (sem heppnast einstaklega vel) og svo lög sem ekki
hafa heyrst áður. Tölvueigendur fá sérstakan glaðning á þessum disk
þar sem hann hefur að geyma myndbönd af plötrnn sveitarinnar, viðtöl
við sveitarmeðlimi og ítarlegar upplýsingar um öll lög plötunnar og
verður að teljast skemmtileg nýbreytni í útgáfú hjá Capitol sem lætur
viðbót sem þessa einnig fylgja diskum með tónlistinni úr Rómeó og Júl-
íu (leitið að merkinu Enhanced CD).
Útgáfa lagsins No Rain er öll úr lagi gengin, laglínan nánast horfin
og undirspilið ekki aðlaðandi og því eina lagið sem undirritaður getur
alls ekki sætt sig við. Hin lögin eru misgóð, en textar eru alla jafna góð-
ir hjá sveitinni.
í heild mætti segja að platan væri jafnt fyrir þá sem ekki hafa heyrt
í sveitinni áður og þá sem hana þekkja nú þegar. Hér er á ferðinni
mýkri útgáfan af Melon. Guðjón Bergmann
Justin Haynesjena Palmer — Not Drowning.-.Waving:
Ljóðrænn djass ***
Á Rúrek-djasshátíðinni í fyrra voru það fáir sem vöktu meiri at-
hygli en kanadíska dúóið Tena Palmer og Justin Haynes sem voru
með einstaklega ljúfa og gefandi dagskrá. Það var ljóst að þarna var
framtíðarfólk á ferðinni. Þau komu síðan aftur til landsins fyrir
stuttu og bættu enn nokkrum aðdáendum við á góðum tónleikum.
Þau Tena Palmer og Justin Haynes hafa gefið út eina plötu, Not
Drowning... Waving, sem inniheldur frumsamda tónsmíð sem er að
langmestu leyti eftir Haynes og eru sum lögin gerð við ljóð ljóð-
skálda á borð við Dorothy Parker og R.M. Rilke.
Titill plötunnar Not drowning... Waving er tekinn úr ljóði og er
það vel við hæfi því það er ekki sjaldan við hlustun plötunnar að
tónlistin verður að myndrænni upplifun, bæði er að Tena Palmer
hefur mjög þýða rödd og fer hún ákaflega vel með texta og leikur
Justin Haynes, hvort sem hann handleikur gítarinn eða leikur á pí-
anóið, er bæði tekniskur og fallegur.
Mikið jafnræði er með lögunum á plötunni og erfitt að taka eitt
fram yfir annað enda er tónlistin þannig að mest fæst út úr því að
hlusta á plötuna í heild. Lögin eru sum hver flókin og ekki fyrir
hvem sem er að koma þeim frá sér á ásættanlegan máta, en Tena
Palmer hefur raddsvið sem hentar vel ólgunni sem er oft undir yf-
irborðinu og hljóðfæraleikur Haynes er oft á tíðum frábær. Þá
standa þau sig ekki síður vel, sellóleikarinn Leah Wyher, Bill Mahr
á trompet og flugelhom og Nick Fraser á trommur. Eins og með
flestar góðar plötur þarf aö gefa sér tíma fyrir tónlist þeirra Palmer
og Haynes, en hún verður líka meira gefandi með hverri hlustun.
Tena Pabner og Justin Haynes hafa greinilega mikla hæfileika og
er ekki að efa að meira mun heyrast frá þeim í framtíðinni hvort
sem þau verða saman eða hvort í sinu lagi.
Hilmar Karlsson
tónlist >7
--------------*~
Tónlistina
má finna í
fylgsnum hugans
Á hinni nýju plötu Us3, Broadway & 52nd, er ab finna heilmikinn hrærigraut þekktra blásara og rísandi rappara.
Önnur plata Us3 er komin í versl-
anir. Hún ber nafnið Broadway &
52nd og eins og á fyrirrennara henn-
ar, plötunni Hand on The Torch,
blandar Us3 saman rappi, hip- hoppi
og djassi á sinn einstaka hátt.
Þeir sem ekki þekkja nafnið Us3,
ættu að leita uppi lagið Cantaloop
(Flip Fantasia) í lagasafiii síns eigin
heila (kom út fyrir fjórum ámm).
Lagið er eitthvert það mest notaða i
fréttaskot, sjónvarpsþætti, útvarps-
þætti o.fl„ kannski fyrir utan The
Race með Yello sem íþróttafrétta-
menn og framleiðendur þeirra þátta
virðast seint ætla að fá leiða á.
Á fyrri plötu sinni leitaðist Us3
eftir því að taka djassslagara Blue
Note-útgáfufyrirtækisins og setja þá
í nýjan búning. Sveitin gerði það
með góðum árangri og lætur nú í
sér heyra á ný á svipuðum nótum.
Framleiðandi/upptökustjóri plöt-
unnar er Geoff Wilkinson og hefur
fundið jafht eldri og nýrri slagara í
smiðju Blue Note og búið til heil-
mikinn hrærigraut ásamt þekktum
blásurum og rísandi röppurum. Það
hefur tekið Wilkinson heillangan
tíma að finna alla þá grunna sem nú
prýða plötuna Broadway and 52nd.
Wilkinson kafaði djúpt til þess að
ýta hlustandanum dýpra í djassinn.
Hann tekur sem dæmi lagið Snakes
sem prýðir plötuna. Lagið er í 5/4
takti, við það lætur hann rappa (og
er það víst í fyrsta skipti sem er
rappað í 5/4) og bætir síðan aust-
rænum saxafónriffum við.
Þekktasta lag nýju plötunnar til
þessa hlýtur að teljast lagið Think-
ing about Your Body (sem ónefndur
aerobikkari afskræmdi í gos-
drykkjaauglýsingu hér á landi fyrir
nokkrum árum) og er það í nokkuð
óvenjulegri útsetningu. í heild eru á
henni 14 lög ásamt kynningu sem
gamla konan sem kynnti Cantaloop
á sínum tíma talar inn á. Platan er
hljóðblönduð af Jim Dawkins og
Wilkinson sem segir plötuna hins
vegar þyngri en fyrirrennarann,
plötuna Hand on the Torch og að
hún sé gerð þannig vísvitandi til
þess að soga þá sem höfðu af henni
gaman dýpra inn í þennan óvenju-
lega samsuðuheim sem kemur úr
huga manns sem ólst upp í blautu
umhverfi Yorkshire í Englandi.
-GBG
■/■'í

J|ij
m
m
■ . ' ' n •
9 ., fI, r ; *
- \
\ ■ ' ’te. \
V
Ek\ n

Brjálaða hross-
ið gefur út
jfJ2JJÍJ'
YJjlJJjJjJU/
Neil Young og hljómsveit
hans Crazy Horse mun gefa út
tvöfalda hljómleikaplötu sem
kallast Year of the Horse. Hún
var tekin upp á tónleikaferð-
inni Broken Arrow en á plöt-
unni verður einnig að finna
upptökur ffá því snemma á
áttunda áratugnum.
Leikstjórinn Jarmusch (sem
leikstýrði myndinni Dead Man
með Johnny Depp) er enn
fremur að gera heimildar-
mynd um sveitina.
Ekki er búist við því að ný
plata komi út meö Neil Young
fyrr en um mitt næsta ár. A
þvi ári mun fyrsti hluti af
„Neil Young Anthology" koma
út en þar verður aö finna tón-
list frá upphafi ferils Neil
Yoimg í Kanada. Enn ffemur
mun platan ná yfir tímabilið
þegar Young var í sveitinni
Crosby, Stills, Nash & Young
og byijunina á sólóferli hans.
-JHÞ