Dagblaðið Vísir - DV - 27.11.1997, Side 24

. kvikmyndir
FIMMTUDAGUR 27. NÓVEMBER 1997
Háskólabíó - Event Horizon
Atburðir við sjóndeildarhring ****
Mér er sagt að plottið úr Event Horizon sé að stórum hluta stolið úr
Tarkovsky-mynd frá 1979, Solaris, sem var gerð eftir sögu Stanislavs
Lems og lýsti draugagangi úti í geimi. Ef leikstjórinn Paul Anderson
fer jafnvel með það þýfi og það sem hann tók úr Alien(s), The Shining
og Hellraiser held ég að þeir Tarkovsky og Lem geti unað glaðir við
sitt. Event Horizon tekur á svipuðu málefni og Contact sem sýnd var
fyrr í haust en það er spumingin um geiminn sem eins konar handan-
heim, byggðan draugum og guðum, ekki síður en litlum grænum köll-
um.
Myndin byrjar eins og Alien á þvl að björgunargeimskipið Lewis &
Clark er truflað á leið sinni í frí til að leggja upp í nýjan leiðangur að
bjarga tilraunaskipinu Event Horizon sem hefur verið týnt í 7 ár.
Áhöfhin er ekki par glöð yfir þessu og tekur vísindamanninum dr.
Weir (Sam Neill) ekki fagnandi. Ekki eykst ánægjan þegar í ljós kem-
ur að hann er sá sem hannaði tilraunaskipið sem á að geta ferðast á
áöur óþekktan hátt með hjálp svarthols. Þegar skipið finnst fara und-
arlegir hlutir að gerast og áður en varir hefur þessi geimspennutryll-
ir tekið á sig nýja mynd og breyst í blóðuga hrollvekju. Event Horizon
hefur svo sannarlega ferðast gegnum áður óþekktar víddir en í stað
þess að mynda huggulegt vinasamband við íbúa þar snýr skipið til
baka fullt af draugum og öflum sem vilja mannslíkamanum ekkert
gott. Enda ekki von á góðu því ef venjuleg geimferð getur leyst líkam-
ann upp í frumeindir hvaða áhrif gæti þá sú óvenjulega ekki haft?
Bresk áhrif leyna sér ekki hér, bæði hvað varðar gotneska hönnun,
góðan leik og gæðahrylling.
Með vel heppnaðri hönnun og flottu útliti, magnaðri tónlist og há-
gæða ískrandi spennu er varla hægt að ímynda sér að hægt sé að gera
betur í svona geimhorrorhasar. Handritið hefði þó mátt vera betra, en
um leið var alveg ágætt að fá ekki yfir sig ofskýringapakka. Þið sem
efist getið tekið gleði ykkar á ný; það er alveg örugglega eitthvað þama
úti (og hann heitir Clive Barker).
Leikstjóri: Paul Anderson. Yfirumsjón með tæknibrellum: Richard
Yuricich. Útlitshönnun: Joseph Bennett. Handrit: Philip Eisner. Aðalhlut-
verk: Laurence Fishburne, Sam Neill, Kathleen Quinlan, Joely Richard-
son, Richard T. Jones, Jack Noseworthy, Jason Isaacs, Sean Pertwee.
Úlfhildur Dagsdóttir
Krakkaklubbur DV og Sam-myndb
voru með kasrlega fyrir (?átttökuna.
Vinningshafar fá vinninginn
'A nasstu daga.
Halldór S. Y\ara\Ae>e>or\
Erlendur Hjartarson
Jón F, Sigurðarson
Karen SævarsJóttir
Rakel SnorraJóttir
AlexanJer E. Sveinbjörns.
G uðmundur Samóelsson
Jóhannes A. Logason
Erla S. ÓlafsJóttir
Arnar Þ, Halldórsson
Róbert Hauksson
Gunnar L. Fálsson
Viðar bórsson
Grímur Daníelsson
Asta ÆgisJóttir
nr. 60&4
nr. 4713
nr. 12362
nr. 10790
nr. 9526
nr. 11163
nr. 5216
nr. 12055
nr. 12514
nr. 6770
nr. 12537
nr. 5659
nr. 12404
nr. 10700
nr. 5311
Áhrif í háðar áttir
- segir Noemie Lvovsky, leikstjóri Oublie-Moi, sem sýnd er á franskri kvikmyndaviku
Þessi mynd byrjaði eiginlega sem
hugmynd, eða öllu heldur spuming,
mn þráhyggju; mig langaði til að
velta fyrir mér hvað það er að vera
ástfanginn og elskaður og hvað það
er að vera fangi sjálfs sín. Persón-
umar og sjálf sagan komu svo ekki
fyrr en seinna," segir leikstýran
Noemie Lvovsky um mynd sína, Ou-
blie-Moi (Gleymdu mér), og horfir
dálítið afsakandi á mig.
Lvovsky er einn af
þeim ungu kvikmynda-
leikstjórum sem Há-
skólabíó er að kynna
þessa vikuna undir hatt-
inum „Framtíð Frans“.
Hún er 32 ára og nam
kvikmyndun við háskól-
ann Femis í París. Ou-
blie-Moi er fyrsta mynd
hennar í fúllri lengd en
sú næsta er í burðarliðn-
um og að auki hefur hún
gert tvær stuttmyndir.
Upphaflega stúderaði
Lvovsky bókmenntir en
fékk þá áhuga á hand-
ritagerð og sneri sér því
að kvikmyndum. „Svo
uppgötvaði ég að það er
ekki hægt að skrifa bara
eitthvert handrit út í
loftið án þess að sjá alla
kvikmyndina fyrir sér.“
Og því kaus hún þá leið
að útfæra eigin hugmyndir sjálf. Og
hún sér ekki eftir því. „Það er ótrú-
legt hvað afraksturinn er likur þeirri
upphaflegu hugmynd sem ég hafði,"
segir Lvovsky áköf. „Eftir allt þetta
flókna ferli sem kvikmyndagerð er
og þessi margvíslegu átök, sem oft
eru beinlínis líkamleg, þá er ég alveg
gáttuð þegar ég átta mig á því hvað
myndin er gersamlega eins og ég
hafði hugsað mér.“
„Það er fremur gott að vera ungur
kvikmyndagerðarmaður í Frakk-
landi," segir Lvovsky, „menntamála-
ráðuneytið veitir góða styrki, svo að
kvikmyndaleikstjórar þurfa ekki að
hafa áhyggjur af því að myndin selj-
ist ekki vel. Það er ekki mikill fjár-
hagslegur þrýstingur, sem er mjög
heppilegt því þetta getur verið svo
mikill vítahringur," segir hún. „Ef
ég ætla að gera dýra mynd þá þarf ég
fyrst að ráða stjömu, til að laða að
fólk, en það hækkar kostnaðinn og
þá þarf aðra stjörnu og þannig vefur
þetta upp á sig. En við sem erum hér
á hátíðinni vildum ekki gera dýrar
myndir heldur bara fá að segja litlar
sögur án allra stjarna og þess háttar
umfangs."
Þegar ég spyr um stöðu evrópskr-
greinilega stúderað evrópska kvik-
myndahefð og þeir einfaldlega væru
ekki þar sem þeir eru án evrópskr-
ar kvikmyndagerðar," segir Noemie
Lvovsky ákveðin og er greinilega
ekkert að gera stórmál úr fyrirbær-
um eins og vinsældum og fjármagni
enda slikt algert aukaatriði miðað
við hugmyndir um stíl og fagur-
fræði. -úd
Franski leikstjórinn Noemie Lvovsky á kaffihúsi
í Reykjavík.
ar kvikmyndagerðar gagnvart
þeirri bandarísku sneiðir hún fram
hjá efriahagslegu hliðinni og talar
bara um fagurfræðina: „Ég held að
það séu áhrif í báðar áttir, evrópsk-
ar kvikmyndir verða fyrir áhrifum
frá bandariskum og bandarískar frá
evrópskum." Hún sannar það á
sjálfri sér með þvi að nefha banda-
ríska leikstjóra til sem áhrifavalda,
s.s. David Lynch, Francis Ford
Coppola, David Cronenberg (sem
reyndar er kanadískur) og Gus van
Sant. Af evrópskum leikstjórum
nefnir hún Ingmar Bergman, Aki
Kaurismaki, Emst Lubitsch og
Francois Truffaut og nú síðast Gary
Oldman.
„Þessir bandarísku risar eins og
Spielberg, Scorsese og Coppola hafa
TOPP 10
í Bandaríkjunum
- aösókn dagana 21.-23. nóvember.
Tekjur í milljónum dollara og heildartekjur.
Er Disney að missa tökin?
Þaö er tvennt sem kemur verulega á óvart þessa vikuna. Fyrir þaö fyrsta
eru miklar vinsældir Mortal Kombat: Annihailation, frekari ómerkileg vís-
indaskáldsögumynd sem, byggö er á vinsælum tölvuleik. Er þetta önnur
myndin í Mortal Kombat rööinni og sjálfsagt ekki sú síöasta. Þá er ekki
síöur merkilegt hversu mikla aösókn teiknimyndin Anastassia fær, merki-
legt aö því leytinu til aö hún er ekki gerö af Disney fyrirtækinu heldur nýrri
deild 20th Century Fox sem sett var Disney til höfuös og er greinilegt aö
herbragöiö hefur heppnast. Þessi mikla aösókn er þrátt fyrir að Disney hafi
reynt aö svara samkeppninni meö því aö endurdreifa The Little Mermaid,
sem einnig fær góöa aösókn. Þriöja nýja myndins sem fær góða aösókn
er The Rainmaker, sem byggö er á skáldsögu John Grisham.
1- (-)
2. (-)
3. (-)
4. (1)
5. (3)
6. (-)
7. (2)
8. (4)
9. (5)
10. (6)
Mortal Kombat: Annihalation
Anastasia
The Rainmaker
The Jackal
The Little Mermaid
Tekjur Heiidartekjur
16.771 16.771
14.101
10.626
9.024
5.687
Midnight in the Garden of Good and Evil 5.233
Starship Trooper 4.707
Bean 4.288
The Man Who Knew Too Little 2.938
I Know What You Did iast Summer 2.582
14.242
10.626
28.563
17.950
5.233
46.268
37.388
8.574
63.805
Háskolabíó - Oublie-moi:
★★
Þráhyggja
Leikstjórin Noemie Lvov-
sky segir að myndin Gleymdu
mér hafi byrjað sem hugmynd
um þráhyggju. Enda er þrá-
hyggja einhvem veginn við-
eigandi kvikmyndaefni þar
sem kvikmyndin sjálf markast
alltaf af einhvers konar þrá-
hyggju, bæði hvað varðar
framleiðsluferlið og stöðuga
nærveru myndavélarinnar.
Aðalpersónan, Nathalie, er
sjúklega upptekin af fyrrver-
andi kærasta sínum sem sagði
henni upp. Hún eltir hann á
röndum og ofsækir hann og
endar á því að yfirgefa núver-
andi kærasta sinn, án þess þó
að vita almennilega hvers
vegna. Þráhyggjan eftir þvi sem
hún getur ekki fengið virkar
sem einhvers konar sjálfseyð-
ingarhvöt og verður svo lika til
þess að hún missir bestu vin-
konu sína því hún reynir við
kærasta hennar lika. Það er
fyrst og fremst góður leikur að-
alleikkonunnar sem gerir þessa
mynd sannfærandi, jafiivel um
of, því að Lvovsky tekst mjög
vel að skapa andrúmsloft inni-
lokunarkenndar og óþols.
Nathalie er fangi sjálfrar sín.
Hún er atvinnulaus og veit ekk-
ert hvað hún vill eða hvert hún
ætlar sér.
Helsti gallinn er sá að hand-
ritið er ekki nógu burðugt
nema að þvi leyti að samræð-
umar byggja upp þessa sjúk-
legu spennu sem umkringir
Nathalie. Þó vom góðir sprett-
ir, sérstaklega þegar Nathalie
heimsækir kærasta vinkon-
unnar og þau ræða um kynlíf,
kroppa og umræðuefni.
Þessutan er sagan ekki nógu
útfyllt og það verður dálítið
þreytandi að fylgja Nathalie
bmna ómarkvisst um París og
lenda alltaf, útgrátin, fyrir
framan dyr fyrrverandi elsk-
huga síns. En ætlunarverk
Lvovsky var að segja litla
sögu um þráhyggju, ást og þá
tilfinningu að vera fangi sjálfs
sín, og það hefur henni tekist.
Úlfhildur Dagsdóttir