Dagblaðið Vísir - DV - 06.03.1998, Síða 9

FÖSTUDAGUR 6. MARS 1998
HLJÓMPLMU
Natalie Imbruglia - Left of the Middle ★★★
Ef þú hefur haft opið fyrir ein-
hverja dægurútvarpsstöðina síð-
ustu tvo mánuði eða svo ættirðu
að hafa heyrt smellinn Torn með
Natalie Imbruglia. Þá ættirðu
líka að hafa heyrt einhvem út-
varpsplötusnúðinn tilkynna að
Natalie sé frá Ástralíu og að hún
lék í tvö ár Beth í Nágrönnum,
sápunni vinsælu.
En Tom er bara eitt af mörg-
um lögum af þessari fyrstu plötu
stúlkunnar sem tekur safann úr
nýlegum poppstraumum og
blandar honum faglega við auðlærðar poppmelódíur. Platan er full af
ágætis freyðipoppi; mjög augljós útskýring á tónlist Natalie er að segja
hana blöndu af hinu ameríska nýkvennarokki (Alanis Morissette og
Sheryl Crow) og þunglamalegu svartsýnispoppi Bristolbandsins Portis-
heads. Þessi blanda gengur prýðisvel upp eins og sést á stöðunni á vin-
sældalistunum en er ekki beint frumleg eða spennandi, bitið hefur verið
pússað af.
Natalie minnir mig líka oft á Lenny Kravitz. Tónlistin er alltaf öll að
vilja gerð við að vera fersk og töff og hættuleg en kemst einhvern veginn
aldrei út úr viðjum vanans og þess sem var ferskt, töff og hættulegt í gær.
Kannski þess vegna er Natalie einmitt svona vinsæl; hún er mátulega
fersk, töff og hættuleg fyrir meðaljóninn sem kýs að fylgjast með án þess
þó að vaða of langt og enda kannski í ógöngum og verða fyrir aðkasti af
starfsfélögum sínum á auglýsingastofunni. Nei, það „ferskasta í gær“ er
heilladrýgst og því mun Natalie seljast eins og heit lumma enn um sinn.
Ekki skemmir fyrir að freyðipoppið hennar er melódískt og sefjandi og
hún sjálf gullfalleg og með fina rödd. Gunnar Hjálmarsson
All Saints - All Saint
Það læðist að manni sá grunur
að All Saints-hópurinn hafi verið
sérhannaður á auglýsingastofu.
Ég hef aldrei heyrt plötu áður
sem minnir mig jafn rosalega á
kókauglýsingu. Myndin af stelp-
unum Qórum á framhliöinni hef-
ur verið mýkt upp í tölvu og það
er eins og sama mýkingarefni
hafi verið dælt yfir alla plötuna.
Einhvers staðar undir finpúss-
aðri áferðinni er ágætis poppsál-
arfroða sem byrjar að síga í
gegnum brynvarða auglýsinga-
húðina eftir nokkrar hlustanir.
Lögin eru frumsamin af stelpunum með hjálp frá markaðsdeildinni.
Þetta eru allt saman finar klisjur og þannig séð góð popplög, sum m.a.s.
eðalsmellir, eins og hið vinsæla Never Ever og lagið Bootie Call þar sem
klisjan er fónkaðri en poppaði R&B- andinn sem svífur yflr vötnum í
flestum öðrum lögum. All Saints-slikjunni er líka dembt á Red Hot Chili
Peppers-slagarann Under The Bridge og gamla diskólagið Lady Marmala-
de (Voulez-Vous couche avec moi?) og falla þær útgáfur eins og flís við
mjúkan rassinn á öðru á plötunni.
Maður fær það á tilfmninguna að þessi plata hafi verið búin til í tölvu
á sama hátt og risaeðlurnar í Jurassic Park. Þessi plata er einhvem veg-
inn ekki lifandi og „í alvörunni", hún er með öðrum orðum alltof unnin,
eins og hver tónn hafi verið sendur í skoðanakönnun og fólk á aldrinum
12- 25 spurt i þaula um hvaða áhrif tónninn hafði á það. Sjálfur fyllist ég
löngun í skyndifæði þegar ég hlusta á All Saints og mig langar beinlínis
að bruna beint upp í Elko og kaupa mér eins mikið af bráðnauðsynleg-
um heimilistækjum og ég get borið.
Og er það nú svo slæmt? spyr einhver. Og ég yppti öxlum og segist
ekki vita það. Á tímum neysluæðis, geggjaðrar auglýsingamennsku og al-
menns heiladauða er band eins og All Saints einmitt lykillinn að já-
kvæðri markaðshlutdeild. Gunnar Hjálmarsson
Catatonia - International Velvet ★★★★
Way Beyond Blue, dehut
plata Catatonia sem kom út
1996 hefur engan veginn verið
metin að verðleikum. Hljóm-
sveitin var annarsvegar flokk-
uð með welsku bylgjunni sem
kom upp á miðjum síðasta ára-
tug og hinsvegar illa borin
saman við aðrar indiesveitir
sem státa af kvensöngvara.
Platan hvarf einhvemveginn
sjónum poppskríbenta og al-
mennings þrátt fyrir eftirtekt-
arverða og stórgóða tónlist. Það
er því ánægjuefni að nýja plata sveitarinnar, International Velvet
hljóti jafn góðar viðtökur og raun ber vitni. Cerys Matthews, söngv-
ari Catatonia er með eina af þessum sérstæðu röddum sem gæða tón-
listina karakter og í sambland við góðar lagasmíðar er ekki hægt að
komast hjá því að gera góða plötu. Lögin Mulder And Scully og I Am
The Mob hafa þegar hlotið frábærar viðtökur en önnur lög plötunn-
ar eru ekki síðri og má nefna lög eins og My Selfish Gene, fráhæra
ballöðu og Why I Can’t Stand One Night Stands sem undirstrika
breidd sveitarinnar i lagasmíðum.
Upptökumaður plötunnar Tommy D er okkur íslendingum að góðu
kunnur, starfaði með Sykurmolunum á áriun áður og kemst mjög vel
frá sínu.
Intemational Velvet verður án efa ein af plötum ársins í rokkinu.
Hún er einfaldlega frábær rokkplata.
PáU Svansson
★★★
tónlist 27
Madonna: Kona með mikinn farangur.
Ný og betri
... og ný plata
Af stórsijömum síðasta ára-
tugar hefur Madonna
einna best haldið haus.
Fáir hafa lengur áhuga á
Prince, eða Listamanninum, sem
einu sinni var þekktur sem Prince
og þeir sem hafa á annað borð
áhuga á Michael Jackson vilja vita
hverjum eða hverju hann sefur hjá
eða hvort nefið tollir enn þá á hon-
um, frekar en hvaða tónlist hann er
að fást við. Madonna hefur hins veg-
ar alltaf endurnýjað sig og tekist að
halda sér nokkuð ferskri í sviðsljós-
inu. Nýlega kom út ný plata með
henni, sú fyrsta með nýju efni síðan
Bedtime Stories kom 1994. í millitíð-
inni ól Madonna stúlkubarnið Lour-
des, gaf út ballöðusafnplötuna
Something To Remember og lék og
söng í Evitu. Madonna reynir að
vanda að vera fersk í því sem hún
er að gera, þó sú tíð sé liðin er hún
fór fremst í flokki og varðaði leið-
ina. Hún hefur í gegnum árin daðr-
að við ýmsar stefnur og strauma,
bæði í tónlist og lífsstil, en á nýju
plötunni er ekkert sérstakt útlit í
gangi, ekkert sadó-masó, Madonna
kemur bara til dyranna eins og hún
er klædd, að vísu með hárgreiðsl-
una hennar Alanis Morissette. Lík-
lega hefur mamman Madonna ekki
geð í sér til að flippa um of með
bamið á öxlinni og svo er hún auð-
vitað að nálgast fertugsaldurinn og
þar að auki þarf hún ekki lengur að
flippa til að fá athygli, Madonna
nýtur nógu mikillar virðingar til að
geta verið hún sjálf.
r
Astin og frægðin
Líkt og allt annað frægt fólk er
Madonna ekkert of hamingjusöm
með fylgifiska frægðarinnar. Á nýju
plötunni syngur hún; „Ég skipti á
ást og frægð án þess að hugsa mig
tvisvar um.“ Hún er tvístígandi í
garð frægðarinnar, er ekki viss
hvort þetta brölt hefur verið þess
virði.
„Já, það er satt,“ segir Madonna í
nýlegu viðtali, „ég er tvístígandi. En
ég ætla ekki að veina um það hvað
það er erfitt að vera frægur, þó
frægðin hafi sannarlega verið þung-
ur kross að bera. Ég hef miklu betri
yfirsýn yfír feril minn núna. Frægð-
in, það að vera hundeltur af fjöl-
miðlum og elskaður af alþýðu
manna fyrir list sína, kemur aldrei
í staðinn fyrir það að vera ástfang-
inn sjálfur og fá þá ást endur-
goldna."
Madonna er ekki frá því að hún
komi aldrei til með að finna hinn
eina rétta sálufélaga: „Ég held að
það líf sem ég lifi, frægðin og allt
það, sé ekki mjög aðlaðandi tilhugs-
un, nema að aðilinn vilji vekja at-
hygli sjálfur í gegnum mig og sé þar
af leiðandi frekar yfirborðskenndur.
Ég er kona sem er með mikinn far-
angur, það þarf sterk bein og kjark
til að geta verið I sambandi með
mér. Það kemur oft fyrir að mér
þykir það nánast óhugsandi að leit-
in beri árangru', stundir sem ég
hugsa; Ó, gleymd’essu bara, gamla
mín!“
Móðurástin
En það er ekki bara svartnætti í
einkalífi Madonnu. Lagið Nothing
Really Matters er um Lourdes litlu,
fyrstu fullkomnu ástina í lífi
Madonnu: „Hún hefur enga hugmynd
um að ég er fræg og ást okkar er alveg
án skilyrða sem er nýtt fyrir mér.“
Móðir Madonnu, Madonna Ciccone
eldri, dó þegar Madonna var sex ára.
„Ég ólst upp hjá pabba svo ég fór al-
veg á mis við móðurástina. Núna get
ég veitt dóttur minni hana. Það hefur
haft mikil áhrif á mig, eins og á alla
sem eignast börn. Það er klárt að þeg-
ar maður eignast bam þarf maður að
stíga út úr sjálfum sér, þá þýðir ekki
lengur að vorkenna sér og liggja
vælandi í kör.“
Hvernig hefur svo sú
litla þao?
„Hún er í kyssi-skapi og kyssir allt
og alla, hunda og ókunnugt fólk á leik-
vellinum. Hún segir „vofii“ og „nei“.
Hún er dugleg að segja „nei“.“
Ekki bara sæðisgjafi
Hvað er það versta sem sagt hef-
ur verið um þig?
„Ó, það er svo margt en ætli það
allra versta sé ekki það að ég hafi
bara eignast dóttur mína til að
vekja á mér athygli. Gjörsamlega fá-
ránlegt.” Pabbinn er Carlos Leon
sem Madonna kynntist á skokki um
Central Park. Sumum hefur virst
Carlos lítið annað en vesæll sæðis-
gjafi en Madonna slær harkalega á
slíkt tal: „Sumt fólk virðist halda að
allt sem ég geri sé skipulagt og út-
pælt og allt partur af einhverri alls
herjar áætlun. En að verða ástfang-
in og eignast bam, ég hefði nú hald-
ið að það væri nógu eðlilegt til að
allir gætu fundið sig í því, en sumir
vilja ekki trúa öðru en að eitthvað '
vafasamt liggi að baki öllu sem ég
geri.“
Carlosi er þá ekki borgað fyrir að ■
halda sig í burtu? „Aldeilis ekki. Lo-
urdes er oft hjá honum. Hún er lítil
pabbastelpa."
Ljósgeislinn
Nýja platan heitir Ray of Light og
viðtökurnar benda til að þetta verði
mest selda plata Madonnu á þessum
áratugi. Smáskífan Frozen fór t.d.
beint í efsta sætið í Englandi nú í
vikunni. Madonna heldur madonnu-
poppinu fersku með aðstoð ungs
fólks, William Orbit heitir helsti
hjálparkokkurinn og Madonna er
ekki í neinum vafa um snilld hans:
„Hann er brjálaður tónlistarsnill-
ingur. Ég hreifst mjög af þeim end-
urhljóðblöndunum sem hann hafði
gert fyrir mig og fannst tilvalið að
hafa hann með frá byrjun í þetta
skipti. Við áttum rosalega gott sam-
starf, þetta voru mjög skapandi sex
mánuðir í hljóðverinu."
Vinnubrögö Williams felast m.a. í
því að rífa lög og melódíur niður og
byggja síðan upp aftur frá nýju sjón-
arhorni. Madonna var hrifin af
þessu og var jafnvel æstari með
skærin en William sjálfur. Það efni
sem endaði á Ray of Light er þó allt
innan velsæmismarka poppbrans-
ans en væntanlega verður gefin út
plata síðar með niðurrifnum og end-
urklöstruðum útgáfum.
Þangað til mun Ray of Light ef-
laust gæla við tinda flestra vin-
sældalista á Vesturlöndum.
Madonna er komin aftur, fersk inn
á ný eftir Evitu-leiðindin.
glh